ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมพ์วาส]

เดินย่างผ่านชานบ้านพาลใจวูบ
ลมไล้ลูบจูบผิวไซร้พลิ้วไหว
แอบหลบเร้นเป็นอยู่ประตูใด
อสงไขยไยนรกปกแผ่คลุม

นรกานต์ขานขับรับดวงจิต
ใคร่พินิจพิศเพ่งเล็งห้วงขุม
เดินยางกรายผายผ่านปานจะรุม
ดวงไฟสุมคุมเค้นเร้นซ้อนไป

ปิดประตูดูกลอนลอกซ้อนแน่น
ไม่คลายแคล้มแม้นกลัวตัวใจไหว
ดวงวิญญาพาผ่านซ่านฤทัย
แถลงไขใฝ่ดูรู้ไปแล้ว-

ยมฑูตขูดวิญญาสิ้นลาล่อง
ทำบ่วงคล้องจ้องลากพรากเป็นแถว
ดวงวิญญาณกาลตายคล้ายเป็นแนว
เปรียบดั่งแก้ว แคล้วร่วง พวงแตกไป

ปิดประตูรู้จิตจนพิศร้าง
หมดสิ้นทางพรางกรรมทำขุ่น,ใส
จากลาโลกโศก,สุข,ทุกข์สิ้นไกล
ผ่านห้วงใจใฝ่รู้ "ประตูตาย"

[เพรางาย]

ประตูรายเรียงเอียงอาย         รอผู้เยื้องกราย
มาดหมายเคาะทักผลักดู

อะไรหลังบานประตู             อาจชวนชื่นชู
ฤดูฤดีบันเทิง

อาจมีขอนสุมชุมเพลิง         สำราญสำเริง
คราเหลิงลวกไหม้ไวพลัน

หรือมีใจหม่นจาบัลย์          ก่นโศกเสียขวัญ
รอหันหาใครเมตตา

บางบานเปิดไปคล้ายว่า           เพิ่งถูกร้างรา
ขยะระกะเกลื่อนกอง

บานใดหวังใจใฝ่ปอง                อย่ามัวเมียงมอง
เพียงลองเปิดดูรู้ไป

มัวหวาดวาดฝันหวั่นไหว           เซ้าซี้สงสัย
อยู่ได้แค่หน้าประตู

[พิมพ์วาส]

กราก กราก อะไรข่วนอยู่.....................จึงเปิดออกดู
น้องแมว"บุญวาด"นี่เอง

เสียงเพลงนั่งฟังบรรเลง....................ขับกล่อมเพลินเพลง
แมลงเม่าบินเข้าไป

น้องแมววิ่งไล่ไปใหญ่.......................วิ่งออกนอกใน
ใกล้โคมไฟไซร้ส่องแสง

ตะครุบไปเสียเต็มแรง..........................จึงนอนแอ้งแม้ง
หมดแรงนอนกลิ้งไปมา

 

[panthong.kh]

เปิดออกมาเมียงมองดู    อาจไม่สวยหรู
เหมือนดั่งประตูของใคร

ถ้าแม้นมีชายผู้ใด      คอยเฝ้าเอาใจ
คงได้สมดังใฝ่ปอง

เร็วนะรีบมาจับจอง  อย่ามัวจดจ้อง
ตัวน้องอยู่เดียวเปลี่ยวกาย

ถ้าแม้นได้สมดั่งหมาย   จะรักมิหน่าย
มอบกายมอบใจไปครอง

อยู่รวมร่วมหอร่วมห้อง    คอยกอดประครอง
ทั้งสองครองสุขนิรันดร์
พันทอง

ุ

[นางฟ้า ชาลี]

ปิดประตู หัวใจ ให้ตายซาก
ช่างปิดยาก ปิดเย็น เป็นน่าขัน
เอ๊ะ!หรือเปิด หัวใจ ให้ใครกัน
พลันขาสั่น ทุกที ที่มีเธอ

เจอครั้งแรก แหกกฏ ประชดรัก
จูจุ๊บพักตร์ หนักหน่วง ช่วงเสนอ
หากนานวัน หวั่นว่า ไม่กล้าเจอ
กลัวฝันเพ้อ เก้อรัก จะหนักใจ

มีโอกาส รุกก่อน ตอนเธอเผลอ
เดี๋ยวเธอเจอ คนอื่น จะลื่นไหล
จับไม่ทัน ผันแปร แลไปไกล
จึงปิดไว้ ในห้อง ช่องประตู

นางฟ้า  ชาลี

[รพีกาญจน์]

..........................

ปิดประตูรู้จิตจนพิศร้าง
หมดสิ้นทางพรางกรรมทำขุ่น,ใส
จากลาโลกโศก,สุข,ทุกข์สิ้นไกล
ผ่านห้วงใจใฝ่รู้ "ประตูตาย"

ปิดประตู รูรั่ว กลัวปลงปลิด
เกรงชีวิต พังภิน สิ้นสลาย
ต้องระวัง พลั้งพลาด ยาตรย่างกราย
ผลสุดท้าย ไข้เหน็บ เจ็บปวดแซม

เปิดประตู รู้ชั่ว ดีกลั้วบ้าง
ไรก็ช่าง จะร้าย มีตายแถม
มิกำหนด กฎร่าง สร้างเกณฑ์แกม
อยู่ยิ้มแย้ม ร่มเย็น มิเห็นตาย

 

รพีกาญจน์ 59

[บูรพาท่าพระจันทร์]

เปิดออกมาเมียงมองดู    อาจไม่สวยหรู
เหมือนดั่งประตูของใคร

ถ้าแม้นมีชายผู้ใด      คอยเฝ้าเอาใจ
คงได้สมดังใฝ่ปอง

เร็วนะรีบมาจับจอง  อย่ามัวจดจ้อง
ตัวน้องอยู่เดียวเปลี่ยวกาย

ถ้าแม้นได้สมดั่งหมาย   จะรักมิหน่าย
มอบกายมอบใจไปครอง

อยู่รวมร่วมหอร่วมห้อง    คอยกอดประครอง
ทั้งสองครองสุขนิรันดร์
พันทอง

ุ

ใคร่จักแง้ม แย้มประตู สาวผู้หนึ่ง
สอดสายใย เกลียวกลึง ดึงกระสัน
วานสาวน้อย ค่อยจับ รับเร็วพลัน
ค่อยค่อยขวั้น พันใจ ให้เกลียวกลม

โปรดถนอม ออมไว้ อย่าให้ช้ำ
ขื่นระกำ ลำเค็ญ แม้เส้นผม
หากเป็นได้ ใช่แต่ แม้สายลม
มิให้พรม ชมจูบ ไล้ลูบเลย.../

บูรพาท่าพระจันทร์

[sunthornvit]

ปิดประตู หัวใจ ให้ตายซาก
ช่างปิดยาก ปิดเย็น เป็นน่าขัน
เอ๊ะ!หรือเปิด หัวใจ ให้ใครกัน
พลันขาสั่น ทุกที ที่มีเธอ

เจอครั้งแรก แหกกฏ ประชดรัก
จูจุ๊บพักตร์ หนักหน่วง ช่วงเสนอ
หากนานวัน หวั่นว่า ไม่กล้าเจอ
กลัวฝันเพ้อ เก้อรัก จะหนักใจ

มีโอกาส รุกก่อน ตอนเธอเผลอ
เดี๋ยวเธอเจอ คนอื่น จะลื่นไหล
จับไม่ทัน ผันแปร แลไปไกล
จึงปิดไว้ ในห้อง ช่องประตู

นางฟ้า  ชาลี

                                    ปิดประตู หลบลี้ หนีเจ้าหนี้
                     พอกันที รำคาญ พานอดสู
                     บอกไม่มี ยังขยัน มาพันตู
                     บ่นหนวกหู พร่ำเพรื่อ น่าเบื่อจัง

                            ทวงทำไม เช้า_เย็น เห็นกันอยู่
                     รู้ทั้งรู้ ทวงไป ไม่มีหวัง
                     ไยต้องหมั่น เซ้าซี้ ขี้เกลียดฟัง
                     ถ้ามีตังค์ เมื่อไร ไปจ่ายเอง

[panthong.kh]

[[/quote]

ใคร่จักแง้ม แย้มประตู สาวผู้หนึ่ง
สอดสายใย เกลียวกลึง ดึงกระสัน
วานสาวน้อย ค่อยจับ รับเร็วพลัน
ค่อยค่อยขวั้น พันใจ ให้เกลียวกลม

โปรดถนอม ออมไว้ อย่าให้ช้ำ
ขื่นระกำ ลำเค็ญ แม้เส้นผม
หากเป็นได้ ใช่แต่ แม้สายลม
มิให้พรม ชมจูบ ไล้ลูบเลย.../

บูรพาท่าพระจันทร์

[/quote]

แง้มประดูใจใครเอ่ย    รีบเร็วอย่าเฉย
อกเอ๋ยยังรอขอไว

อย่าให้ปวดร้าวทรวงใน  หวั่นหวั่นฤทัย
ชอกช้ำข้างในอกตรม

แง้มแล้วต้องชื่นตองชม   อย่าให้ขื่นขม
ชมซานร้าวรานแท้จริง

ประตูหัวใจของหญิง ไร้ชายแอบอิง
สุดซิงยิ่งกว่าใครใคร

รอมอบสี่ห้องฤทัย  แสนจะสดใส   
มอบทั้งหัวใจไว้ครอง

ช่วยดูแลช่วยปกป้อง ทั้งหมดสี่ห้อง
รับรองสมปองนิรันดร์
พันทอง