ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

*****ใต้เงาจันทร์ ฝันคำนึง******

จินตนาภาพฝัน กับจันทร์เจ้า
เหมือนมีเงา เกี่ยวก้อย คอยห่วงหา
เดินเคียงคู่ กันไป มิไกลตา
 ดูคลื่นครา อิงซบ กระทบทราย

นวลละออง ฟองน้ำ เย็นฉ่ำชื่น
เมียงมองรื่น อารมณ์ สมดั่งหมาย
งามสะท้าน สะอ้านตา พาพริ้งพราย
ผ่องประกาย แสงจันทร์ ม่านราตรี

จมอยู่ใน ห้วงฝัน จันทร์ลิขิต
งามชวนพิศ แสงนวล อวลสุขศรี
สะท้อนเงา ราววาด รัชนี
กลางนที เฉิดฉาย ใต้เงาจันทร์

ทรวงสะท้อนอ่อนไหว ในบ่วงจิต
เพียงเพ่งพิศ ครวญคำ นำสุขสันต์
จินตนา พาชื่น  กับคืนวัน
แม้เพียงฝัน ซ่านซึ้ง ติดตรึงทรวง

หากพบวัน สานชื่น ดั่งคืนนี้
มีฝันที่ เป็นจริง อยู่อิงสรวง
ไม่เป็นแค่ เงาแฝง ที่แกล้งลวง
คงสุขดวง-ฤทัย หาใดปาน

ความขื่นขม คงคลาย ได้สุขชื่น
มียิ้มรื่น พราวพริ้ม อิ่มเอมหวาน
ไม่ต้องคอย ห้วงฝัน อันตระการ
มีรักแท้ เคียงมาน ดั่งฝันรอ.....

“สุนันยา”

[สุนันยา]

เพราะคงคิดมากไป

ฉันจึงได้ มีฝันนี้

คิดถึงรักเคยมี

ช้ำชีวี เกินจะทน

ก็คงได้แต่ฝัน

หวังสักวัน สิ้นหม่นหมอง

มีเขาเฝ้าาประคอง

ให้เราจอง สี่ห้องใจ..

"สุนันยา"
 

[sunthornvit]

เพราะคงคิดมากไป

ฉันจึงได้ มีฝันนี้

คิดถึงรักเคยมี

ช้ำชีวี เกินจะทน

ก็คงได้แต่ฝัน

หวังสักวัน สิ้นหม่นหมอง

มีเขาเฝ้าาประคอง

ให้เราจอง สี่ห้องใจ..

"สุนันยา"
 

                                                    คิดมาก  ก็มากทุกข์

                                           เลิกเจ่าจุก  ลุกขึ้นใหม่

                                           เตรียมตน  กลไก

                                           ปรับหัวใจ  ให้มั่นคง

                                                เดินหน้า  อย่าย่อท้อ

                                            มิราข้อ  ก่อมรรคผล

                                            อำนวย  ด้วยมือตน

                                            มารผจญ  มิสนใจ

[สุนันยา]

มิสม ดั่งพรหมสรร

แค่มีฝัน อันสดใส

สุขเคียงเพียงห้วงใน

รื่นพิไลอยู่ในจินต์

รอนร้าว คราวคำนึง

คือช่วงซึ่งใฝ่ถวิล

ย้อนย้ำ ช้ำชีวิน

เมื่อสุขสิ้นจินตรอมตรม


"สุนันยา"

[เปรียว]

มองจันทรางดงามดั่งความฝัน
ใจยังหวั่นหมองมัวกลัวขื่นขม
กลัวรักสิ้นถึงจุดสุดระทม
ต้องซานซมพ่ายรักซบตักจันทร์

ในคืนที่เงียบเหงาราวเดือนดับ
แต่จันทร์กลับงดงามดั่งความฝัน
จันทร์ทอแสงสดใสเย้ยใครกัน
หรือเยาะหยันฤดีคนขี้แง

เปรียว

[บูรพาท่าพระจันทร์]

*****ใต้เงาจันทร์ ฝันคำนึง******

จินตนาภาพฝัน กับจันทร์เจ้า
เหมือนมีเงา เกี่ยวก้อย คอยห่วงหา
เดินเคียงคู่ กันไป มิไกลตา
 ดูคลื่นครา อิงซบ กระทบทราย

นวลละออง ฟองน้ำ เย็นฉ่ำชื่น
เมียงมองรื่น อารมณ์ สมดั่งหมาย
งามสะท้าน สะอ้านตา พาพริ้งพราย
ผ่องประกาย แสงจันทร์ ม่านราตรี

จมอยู่ใน ห้วงฝัน จันทร์ลิขิต
งามชวนพิศ แสงนวล อวลสุขศรี
สะท้อนเงา ราววาด รัชนี
กลางนที เฉิดฉาย ใต้เงาจันทร์

ทรวงสะท้อนอ่อนไหว ในบ่วงจิต
เพียงเพ่งพิศ ครวญคำ นำสุขสันต์
จินตนา พาชื่น  กับคืนวัน
แม้เพียงฝัน ซ่านซึ้ง ติดตรึงทรวง

หากพบวัน สานชื่น ดั่งคืนนี้
มีฝันที่ เป็นจริง อยู่อิงสรวง
ไม่เป็นแค่ เงาแฝง ที่แกล้งลวง
คงสุขดวง-ฤทัย หาใดปาน

ความขื่นขม คงคลาย ได้สุขชื่น
มียิ้มรื่น พราวพริ้ม อิ่มเอมหวาน
ไม่ต้องคอย ห้วงฝัน อันตระการ
มีรักแท้ เคียงมาน ดั่งฝันรอ.....

“สุนันยา”

อันรสหวาน ซ่านลิ้น ใช่จินต์สรรค์
ใช่วาดฝัน ปั้นสวย ด้วยใจขอ
เพียงเห็นจันทร์ ฝันไป คงไม่พอ
ใช่ถักทอ สร้างภาพ แล้วซาบใจ

ต้องกล้าสู้ รู้จัก ซึ่งรักรส
รู้กำหนด จดจำ นำแก้ไข
รู้กระเท่ เล่ห์ลวง ยอกทรวงใน
จะรู้ซึ้ง ถึงนัย เข้าใจจินต์.../

บูรพาท่าพระจันทร์

[yaguza]

มองจันทรางดงามดั่งความฝัน
ใจยังหวั่นหมองมัวกลัวขื่นขม
กลัวรักสิ้นถึงจุดสุดระทม
ต้องซานซมพ่ายรักซบตักจันทร์

ในคืนที่เงียบเหงาราวเดือนดับ
แต่จันทร์กลับงดงามดั่งความฝัน
จันทร์ทอแสงสดใสเย้ยใครกัน
หรือเยาะหยันฤดีคนขี้แง

เปรียว



ดูเดือนเพ็ญ เด่นพราว บนราวฟ้า
อนิจา จับจ้อง มองดวงแข
ยังตราตรึง ซึ้งกมล คนขี้แย
เธอไม่แคร์ หรือไร ทิ้งให้รอ

เหมือนกระต่าย หมายจันทร์ เฝ้าฝันไฝ่
ไม่เป็นไป เช่นหวัง ดั่งที่ขอ
ที่ผ่านมา ยับเยิน ก็เกินพอ
ฉันเก็บกด ทดท้อ จึงพ้อจันทร์


.....ยากูซ่า......

[สุนันยา]

มองจันทรางดงามดั่งความฝัน
ใจยังหวั่นหมองมัวกลัวขื่นขม
กลัวรักสิ้นถึงจุดสุดระทม
ต้องซานซมพ่ายรักซบตักจันทร์

ในคืนที่เงียบเหงาราวเดือนดับ
แต่จันทร์กลับงดงามดั่งความฝัน
จันทร์ทอแสงสดใสเย้ยใครกัน
หรือเยาะหยันฤดีคนขี้แง

เปรียว

ระเรื่อทอง ผ่องใส อยู่ปลายฟ้า
อร่ามหล้า งามสม ชมดวงแข
รัศมี แพรวพราย คับคล้ายแพร
เฝ้าชะแง้ มองจันทร์ แอบฝันรอ

แสงเจ้านวล ยวนเย้า ราวจะเย้ย
มีคนเชย ชมรัก มากจริงหนอ
ประกายจันทร์ งามล้วน นวลละออ
อยากงอนง้อ ขอจันทร์ มอบฝันจริง...

"สุนันยา"

[สุนันยา]

อันรสหวาน ซ่านลิ้น ใช่จินต์สรรค์
ใช่วาดฝัน ปั้นสวย ด้วยใจขอ
เพียงเห็นจันทร์ ฝันไป คงไม่พอ
ใช่ถักทอ สร้างภาพ แล้วซาบใจ

ต้องกล้าสู้ รู้จัก ซึ่งรักรส
รู้กำหนด จดจำ นำแก้ไข
รู้กระเท่ เล่ห์ลวง ยอกทรวงใน
จะรู้ซึ้ง ถึงนัย เข้าใจจินต์.../

บูรพาท่าพระจันทร์

กล้าจะรัก หากมี เช่นที่รัก
แต่ยากนัก เกินคำ พร่ำถวิล
ไม่มีเลยในบ่วงห้วงชีวิน
มิเคยยิน คำรัก นี้จากใคร

คนที่เรา หมายปอง เขามองผ่าน
เจ็บในมาน เกินกว่า จะขานไข
จึงได้แต่ เฝ้าฝัน ทุกวันไป
วาดวิมานสวยใส ใต้เงาจันทร์...

"สุนันยา"

[สุนันยา]

ดูเดือนเพ็ญ เด่นพราว บนราวฟ้า
อนิจา จับจ้อง มองดวงแข
ยังตราตรึง ซึ้งกมล คนขี้แย
เธอไม่แคร์ หรือไร ทิ้งให้รอ

เหมือนกระต่าย หมายจันทร์ เฝ้าฝันไฝ่
ไม่เป็นไป เช่นหวัง ดั่งที่ขอ
ที่ผ่านมา ยับเยิน ก็เกินพอ
ฉันเก็บกด ทดท้อ จึงพ้อจันทร์
.....ยากูซ่า......

บางทีจันทร์ ก็หม่น ไร้คนเห็น
ไยจึงเน้น ต่อว่า พาโศกศัลย์
มิได้แสร้ง แกล้งใคร ให้รำพัน
ไม่เคยหยัน คอยเสริม ซ้ำเติมใคร

หากแม้จันทร์ ช่วยได้ จะหมายช่วย
เออออด้วย ให้เห็น เป็นรักใส
ช่วยสานก่อ ต่อเติม เพิ่มแรงใจ
ไม่ต้องมี หม่นไหม้ อาลัยครวญ...

"สุนันยา"