ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

ขอฝากกลอนอักษรศรี
ยามใดที่  เธอคิดถึง  คนึงหา
ยามที่เรา  ต้องอยู่ไกล  พ้นสายตา
ใจหวังว่า  ไม่ลืมกัน  มั่นจำรูญ

  ในครั้งหนึ่งครั้งนั้นจำมั่นนัก
สัญญารัก  เราสอง  ต้องไม่สูญ
ไม่มีวัน  เดียวดาย  และอาดูร
ต่างเกื้อกูล  หนุนรัก  ประจักทรวง

มาครานี้  แยกกัน  ใจหวั่นนัก
สัญญารัก  ครานั้น  มั่นห่วงหวง
อย่าให้ใคร  คิดมา  คว้าไปควง
อย่าคิดลวง  จงรักมั่น  นิรันดร

 

ผู้หญิงดินๆ

[บูรพาท่าพระจันทร์]

อยากถามไถ่ ใครกัน เล่าขวัญจิตต์
ไม่อยากคิด ชิดกาย สายสมร
ทุกคืนค่ำ จำลา ยังอาวรณ์
แม้ยามนอน อ้อนฝัน สู้ดั้นไป

ขอตั้งตรง คงจิตต์ อฐิษฐาน
ให้นงคราญ เจ้ารู้ แม้อยู่ไหน
จะอยู่เรียง เคียงวาสนา คู่ยาใจ
มิปล่อยให้ ไกลร้าง เหมือนอย่างเคย.../

บูรพาท่าพระจันทร์
 

[D]

เข้าอ่านกลอน ย้อนหลัง ยังฝังจิต
จึงลิขิต จิตใฝ่ ใจอยากเผย
ถึงเรื่องราว คราวก่อน อ้อนอิงเคย
มิอาจลืม ได้เลย เอ่ยสุนทร

คือคนแรก แทรกผ่าน ในมานสาว
คราปวดร้าว กล่าวขาน จารออดอ้อน
เข้ามาซับ น้ำตา พาอาทร
จะมิจร จากลา สัญญาใจ

จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็ปีกว่า
คำสัญญา มิพราก จากไปไหน
มีพี่ชาย ใกล้เคียง มิเลี่ยงไกล
จะรู้ไหม...ซึ้งนัก ยามทักทาย

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็ปีกว่า
คำสัญญา ที่ว่าไว้ ไม่ศูนย์หาย
ยังอยากเห็น อยากชิดใกล้ ได้ทักทาย
อยากชม้าย ชายตามอง จ้องตาเธอ

อย่าเป็นห่วง ทวงหา สัญญาใจ
ฉันจำไว้ ในดวงจิต คิดเสมอ
ยามหลับไหล ใจวิงวอน นอนละเมอ
ขอให้เจอ เธอในฝัน หวั่นอาวรณ์

มีโอกาส เมื่อไร จะไปหา
อยากเห็นหน้า เธอจริง มิ่งสมร
วาสนา จะมีไหม ใจร้าวรอน
กราบขอพร สิ่งศักดิ์สิทธิ์ สัมฤทธิ์เทอญ

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/YC9aQPFVk28&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/YC9aQPFVk28&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[khuadkao]

ควรเขียนสัญญาไว้ให้แน่นอน
เป็นลายลักษ์อักษรตอนมีรัก
เก็บไว้ทวงสัญญาคราอกหัก
อย่าได้ปักใจมั่นสัญญาใจ

สัญญารักฉีกง่ายแค่ใจหิน
ปล่อยใจดินชอกช้ำขวดทำได้
ขวดไม่ฉีกหรอกน่าสัญญาใคร
เก็บเอาไว้รักมั่นนิรันดร

[ไพร พนาวัลย์]

               

ยังมิได้สัญญาต้องมาจาก
มิอยากพราก,จำพรากจากสมร
รู้จักกันเพียงครั้งยังอาวรณ์
จำจากจรห่างไกลมิได้ลา

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้พบ
อยากประสบสักครั้งยังรอท่า
พบครั้งนี้จะขอต่อวาจา
คำสัญญามีไหม?จะไม่ทวง

อาจหลงเพ้อข้างเดียวยามเปลี่ยวเหงา
จะมี “เรา”ไหมหนอ?รอห่วงหวง
เขาคงไม่เพลิดเพลินยามเดินควง
เรื่องทั้งปวงฝันไปเธอไม่รู้.!?!

“ไพร พนาวัลย์”
 

[panthong.kh]

คำสัญญา ไม่มี ยามนี้เหงา
นั่งซึมเซา วังเวง เกรงอดสู
อาการหนัก รักหด หมดแล้วตู
ถึงจะกู่ ร้องไป ใครไยดี

คำสัญญา ไม่มี ขอลี้หลบ
ขอให้จบ จากกัน หันหน้าหนี
เรื่องเก่าก่อน ผ่านพ้น จนฤดี
หมองชีวี ไม่ไหว ขอไกลกัน

จะกี่วัน กี่เดือน เคลื่อนหลายศก
แต่หัวอก หมกไหม้ ไร้สุขสันต์
จะวันนี้ วันพรุ่ง เลิกยุ่งพลัน
ขอให้มัน เป็นอดีต ที่กรีดทรวง

คำสัญญา ไม่มี ที่ฉันเอ่ย
แค่เราเคย เข้าใจ อย่าได้ห่วง
จบจากแน่ แดฉัน นั้นโดนลวง
สี่ห้องกลวง แหลกยับ เธอสับมัน
พันทอง
 

[ปู่ริน]

เมื่อหวนคิดถึงความหลังครั้งเก่าก่อน
เคยออดอ้อนรักนางสร้างความฝัน
เคยเคียงคู่นวลนางสร้างสัมพันธ์
กล่าวคำมั่นสัญญาไว้ใกล้เจดีย์

ว่าสองเราจะรักกันมิวันจาก
ไม่พลัดพรากห่างไกลให้หมองศรี
พอเรียนจบมหาลัยในครานี้
ต่างก็มีความฝันคำลำนำ

น้องโชคดีมีนายร้อยคอยช่วยเหลือ
มาเอื้อเฝื้ออุดหนุนดูแลแม่งามขำ
เริ่มหลบหลี้หนีหน้าไม่จดจำ
ลืมน้ำคำสัญญาหน้าน้อยใจ

ไม่รู้จัก  ไม่ทักทายดั่งก่อนเก่า
พี่ซึมเศร้าทรวงสั่นเริ่มหวั่นไหว
จงโชคดีมีสุขสันต์ทุกวันไป
พี่ยอมให้  ถอน "คำมั่น  เลิกสัญญา"

                        ริน ดอนบูรพา
                            ๔ ม.ค. ๕๖

     

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


สัญญาทรวงบ่วงใจของใครหนึ่ง
ยังติดตรึงขึงทรวงให้ห่วงหา
แม้นอยู่ต่างห่างไกลนัยนา
เหมือนกายามาอยู่เคียงคู่กัน

สัญญาจิตชิดชมภิรมย์สอง
ยังเกี่ยวดองคล้องใจให้สุขสันต์
ถึงแม้นใครไหนอื่นร้อยหมื่นพัน
ขอแบ่งสันปันใจคงไม่ยอม

จะถนอมออมขวัญสัญญาให้
จากทรวงในไว้แอบแนบถนอม
อย่าฟังคำช้ำตรมระทมตรอม
สัญญาน้อมพร้อมมั่นไม่ผันแปร...


บูรพาฯ


 

[D]

จากวันนั้น ถึงวันนี้ ก็ปีกว่า
คำสัญญา ที่ว่าไว้ ไม่ศูนย์หาย
ยังอยากเห็น อยากชิดใกล้ ได้ทักทาย
อยากชม้าย ชายตามอง จ้องตาเธอ

อย่าเป็นห่วง ทวงหา สัญญาใจ
ฉันจำไว้ ในดวงจิต คิดเสมอ
ยามหลับไหล ใจวิงวอน นอนละเมอ
ขอให้เจอ เธอในฝัน หวั่นอาวรณ์

มีโอกาส เมื่อไร จะไปหา
อยากเห็นหน้า เธอจริง มิ่งสมร
วาสนา จะมีไหม ใจร้าวรอน
กราบขอพร สิ่งศักดิ์สิทธิ์ สัมฤทธิ์เทอญ

ชลนา  ทิชากร

http://www.youtube.com/watch?v=YC9aQPFVk28

 

จากวันนั้น ถึงวันนี้ ไร้วี่แวว
หรือสิ้นแล้ว หนอรัก คงหักเหิน
เธอปล่อยปละ ระยะใจ ให้ไกลเกิน
ต้องเผชิญ เดินเดี่ยว เหี่ยวแห้งใจ
 
ทุกเรื่องราว ข่าวหาย คล้ายมิห่วง
มีคนควง ลวงเรา หลงเฝ้าใฝ่
คำสัญญา มาแปร แพ้คนใกล้
เธอหวั่นไหว ไม่คงที่ มีหลายคน

"ดิน"

 

[D]

ควรเขียนสัญญาไว้ให้แน่นอน
เป็นลายลักษ์อักษรตอนมีรัก
เก็บไว้ทวงสัญญาคราอกหัก
อย่าได้ปักใจมั่นสัญญาใจ

สัญญารักฉีกง่ายแค่ใจหิน
ปล่อยใจดินชอกช้ำขวดทำได้
ขวดไม่ฉีกหรอกน่าสัญญาใคร
เก็บเอาไว้รักมั่นนิรันดร

ตลบแตลง แสร้งรัก แล้วหักหลัง
มิอินัง จังจริง ทุกสิ่งหลอน
เอื้อนเอ่ยฝาก มากมาย ชายภมร
ถึงคราจร จากไกล ก็ไม่จำ

สัญญาร้าง ห่างหาย กลับกลายอื่น
กลั้นสะอื้น ขื่น.เก็บ เจ็บจนหนำ
ทนระบม ขมฝ่าน มานระกำ
เกรงถลำ  "ขวด"ก็ชาย คงคล้ายกัน

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

จากวันนั้น ถึงวันนี้ ไร้วี่แวว
หรือสิ้นแล้ว หนอรัก คงหักเหิน
เธอปล่อยปละ ระยะใจ ให้ไกลเกิน
ต้องเผชิญ เดินเดี่ยว เหี่ยวแห้งใจ
 
ทุกเรื่องราว ข่าวหาย คล้ายมิห่วง
มีคนควง ลวงเรา หลงเฝ้าใฝ่
คำสัญญา มาแปร แพ้คนใกล้
เธอหวั่นไหว ไม่คงที่ มีหลายคน

"ดิน"

 

ไม่เคยหวั่น ไม่เคยไหว ใจคงมั่น
ถึงปีเปลี่ยน เวียนผัน กี่พันหน
เธอคนเดียว เกี่ยวไว้ ในกมล
คูเหตุผล ของฉัน รำพันครวญ
 
ไปหาอ่าน สื่อสารไว้ ในบ้านกลอน
แม่งามงอน ค้อนใส่ ไม่แลหวน
ไม่เคนอ่าน ผ่านเลยไป ใจเรรวน
เศร้ากำสรวล ครวญหา สัญญาใจ

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/7wvS86zIMaM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/7wvS86zIMaM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[D]

               

ยังมิได้สัญญาต้องมาจาก
มิอยากพราก,จำพรากจากสมร
รู้จักกันเพียงครั้งยังอาวรณ์
จำจากจรห่างไกลมิได้ลา

ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้พบ
อยากประสบสักครั้งยังรอท่า
พบครั้งนี้จะขอต่อวาจา
คำสัญญามีไหม?จะไม่ทวง

อาจหลงเพ้อข้างเดียวยามเปลี่ยวเหงา
จะมี “เรา”ไหมหนอ?รอห่วงหวง
เขาคงไม่เพลิดเพลินยามเดินควง
เรื่องทั้งปวงฝันไปเธอไม่รู้.!?!

“ไพร พนาวัลย์”
 

เพิ่งรู้อ่ะ

ยิน..เพียงครั้ง ฝังใฝ่ ให้คิดถึง
ถ้อยตราตรึง ซึ้งใจ วัยคุณปู่.
พจน์ละออ ทอทาบ ฉาบพธู
เพียงพรั่งพรู รู้แท้ แดตรงกัน

เอ่ยวาทะ ฉะฉาน หวานหยดหยาด
ช่างพิฆาต บาดทรวง สู่ห้วงฝัน
มิเหยียดหยัน ตัดพ้อ จ้อจำนรรจ์
จนลืมสัญ-ญาไว้ เมื่อใดโทร

"ดิน"

[D]

คำสัญญา ไม่มี ยามนี้เหงา
นั่งซึมเซา วังเวง เกรงอดสู
อาการหนัก รักหด หมดแล้วตู
ถึงจะกู่ ร้องไป ใครไยดี

คำสัญญา ไม่มี ขอลี้หลบ
ขอให้จบ จากกัน หันหน้าหนี
เรื่องเก่าก่อน ผ่านพ้น จนฤดี
หมองชีวี ไม่ไหว ขอไกลกัน

จะกี่วัน กี่เดือน เคลื่อนหลายศก
แต่หัวอก หมกไหม้ ไร้สุขสันต์
จะวันนี้ วันพรุ่ง เลิกยุ่งพลัน
ขอให้มัน เป็นอดีต ที่กรีดทรวง

คำสัญญา ไม่มี ที่ฉันเอ่ย
แค่เราเคย เข้าใจ อย่าได้ห่วง
จบจากแน่ แดฉัน นั้นโดนลวง
สี่ห้องกลวง แหลกยับ เธอสับมัน
พันทอง
 

สัญญาฝาก ปากเปล่า ปวดร้าวจิต
มาเบือนบิด คิดไป แล้วไหวหวั่น
เขาจบจาก พรากไป ไห้จาบัลย์
มินานวัน ผันคืน หยัดยืนตน

ขออดทน ฝนพรำ คราย่ำย่าง
จะเลือนราง สางคืน มิฝืนหม่น
เจ็บฤดี เพียงใด ขอใจทน
ฝึกกมล ยลใส รอใหม่มา 

"ดิน"

[D]

เมื่อหวนคิดถึงความหลังครั้งเก่าก่อน
เคยออดอ้อนรักนางสร้างความฝัน
เคยเคียงคู่นวลนางสร้างสัมพันธ์
กล่าวคำมั่นสัญญาไว้ใกล้เจดีย์

ว่าสองเราจะรักกันมิวันจาก
ไม่พลัดพรากห่างไกลให้หมองศรี
พอเรียนจบมหาลัยในครานี้
ต่างก็มีความฝันคำลำนำ

น้องโชคดีมีนายร้อยคอยช่วยเหลือ
มาเอื้อเฝื้ออุดหนุนดูแลแม่งามขำ
เริ่มหลบหลี้หนีหน้าไม่จดจำ
ลืมน้ำคำสัญญาหน้าน้อยใจ

ไม่รู้จัก  ไม่ทักทายดั่งก่อนเก่า
พี่ซึมเศร้าทรวงสั่นเริ่มหวั่นไหว
จงโชคดีมีสุขสันต์ทุกวันไป
พี่ยอมให้  ถอน "คำมั่น  เลิกสัญญา"

                        ริน ดอนบูรพา
                            ๔ ม.ค. ๕๖

     

ใกล้เจดีย์ ที่เก่า เฝ้าพร่ำเพ้อ
นั่งคอยเก้อ เธอไกล ไปปีกว่า
ลืมแล้วหรือ ถือมั่น เคยสัญญา
อนิจจา"ป๋าริน" ถิ่นชุมพร

เพียงแค่เห็น นายร้อย เดินลอยหน้า
ไยถึงหา ว่าปลื้ม ลืมเคยอ้อน
บ้านเขาอยู่ หมู่กลุ่ม ลุ่มดินดอน
ทำมาถอน หมั้นสาว ปล่อยหนาวทรวง

"นครชัยศรี" นี้ใจ ไม่เป็นสอง
หากหมายครอง ปองมั่น รำพันห่วง
มิเคยลืม ปลื้มแท้ ทั้งแดดวง
ใต้จันทร์จวง ท้วงหน่อย ใครคอยรอ

"ดิน"

 

[D]

 


สัญญาทรวงบ่วงใจของใครหนึ่ง
ยังติดตรึงขึงทรวงให้ห่วงหา
แม้นอยู่ต่างห่างไกลนัยนา
เหมือนกายามาอยู่เคียงคู่กัน

สัญญาจิตชิดชมภิรมย์สอง
ยังเกี่ยวดองคล้องใจให้สุขสันต์
ถึงแม้นใครไหนอื่นร้อยหมื่นพัน
ขอแบ่งสันปันใจคงไม่ยอม

จะถนอมออมขวัญสัญญาให้
จากทรวงในไว้แอบแนบถนอม
อย่าฟังคำช้ำตรมระทมตรอม
สัญญาน้อมพร้อมมั่นไม่ผันแปร...

บูรพาฯ

 

สัญญารัก ปักแน่น แก่นเหล็กไหล
มิเคลื่อนไหว คลายคลอน ผุดถอนแน่
สลักทอ ละออเอี่ยม เปี่ยมรักแท้
ทั้งดวงแด แผ่พร้อม น้อมพักพิง

ดุจพี่เป็น เช่นไทร ไกวกิ่งโบก
ประโลมโศก โสภี เป็นที่ยิ่ง
มีร้อนรับ ดับทุกข์ ซุกอกอิง
เปรียบไฟผิง แนบเนา ผ่อนหนาวคลาย

แม้กาลผ่าน นานเนิ่น มิเกินนึก
เฝ้าตรองตรึก ฝึกฝน มิหล่นหาย
บอกจากใจ ให้ทราบ ตราบชีพวาย
น้องขอมี พี่ชาย ไปนิรันด์

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

ณ ที่เก่า
ยังรอเฝ้า เจ้าเยือน เหมือนคืนก่อน
เพียงได้พบ สบตา ยิ้มว่าวอน
หายอิดอ่อน นอนฝัน ตามสัญญา

คิดถึงมิรู้คลาย

 

รพีกาญจน์

[D]

ณ ที่เก่า
ยังรอเฝ้า เจ้าเยือน เหมือนคืนก่อน
เพียงได้พบ สบตา ยิ้มว่าวอน
หายอิดอ่อน นอนฝัน ตามสัญญา

คิดถึงมิรู้คลาย

 

รพีกาญจน์

ณ.ที่เดิม
ใจนี้เริ่ม โรยริน ถวิลหา
ด้วยห่วงใย คนไกล สุดสายตา
ก่อนนิทรา สักนิด คิดถึงกัน

ใต้ฟ้าหม่น ทนรอ ต่อความหวัง
คืนละครั้ง สัมทับ ก่อนหลับฝัน
พร้อมจะพับ หลับไหล ใต้เงาจันทร์
รออ้าย.นั้น เอิ้น.Good Night. ให้ฝันดี

"ดิน"

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


ยามต้องกายสายลมเป่ายิ่งเศร้าหมอง
ถวิลแม้นแขนน้องละอองศรี
คราคิมหันต์นั้นสะบัดโบกพัดวี
แพรพรรณคลี่ห่มเนื้อเมื่อเหมันต์

ถึงกายจากพรากลาสัญญาเอ๋ย
ไฉนเลยเคยคิดจะบิดผัน
ลืมสิ่งใดไหนอื่นได้หมื่นพัน
แต่ความฝันนั้นน้อยนิดไม่คิดลา...




 

--บูรพาฯ--

[D]

คืนจันทร์เพ็ญ เด่นดวง ห้วงเวหน
นอนทุรน พ้นดึก นึกเห็นหน้า
ใกล้รพี คลี่แสง มาแยงตา
อนิจจา! พาฝัน มิบรรทม

เสียงไก่กา ถลาร่อน อ้อนจุ๊กกรู๊
เฝ้าแลดู คู่นก อกฝืนข่ม
สองตาพร่า รินไหล ใจก็ตรม
นอนเหงาซม ข่มจิต คิดถึงจัง

หายตัว..ชะแวบ..เจอยามค่ำ

"ดิน"