ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

                           



                            กาลเวลา  เปลี่ยนแปลง  ทั่วแหล่งหล้า
              ตามโลกา  หมุนไป  ไม่สิ้นสุด
          เป็นกฎเกณฑ์  วัฏฏะ  โลกมนุษย์
      มิเคยหยุด  เคยพัก  แม้สักวัน
            
                       ธรรมชาติ  กำหนด  สิ่งสดสวย
                    พร้อมความม้วย  เสื่อมสลาย  วายอาสัญ
                ให้มีเกิด  มีดับ  สลับกัน
            อัศจรรย์  ผิดแผก  แตกต่างไป
         
                อย่างวายุ  จู่โจม  โหมถล่ม
            กวาดเมืองจม  ถมทับ  ปรับพื้นใหม่
      อัสนี  สายฟ้า  ผ่าครั้งใด
  อาจเผาไหม้  ไพรสณฑ์  จนโล่งเตียน
   
            สิ่งพบเห็น  มั่นคง  ณ.ตรงนี้
        ผ่านอีกปี  มิแน่  ว่าแปรเปลี่ยน
    อันดินน้ำ  ลมไฟ  ไซร้หมุนเวียน
ดุจกงเกวียน  ล้อเลื่อน  แล่นเคลื่อนคลา

             สรีระ  ใดใด  ใช่อมตะ
        ทุกชีวะ  ล้วนแพ้  แก่สังขาร์
    สรรพสิ่ง  ที่เกิด  กำเนิดมา
ถึงเวลา  ก็แตกดับ  ย่อยยับลง
   
             แม้ความจริง  ย่อมรู้  ทุกหมู่เหล่า
        กลับแกล้งเขลา  ลืมสติ  อานิสงส์
    มนุษย์ขาด  สำนึก  รู้สึกปลง
จึงลุ่มหลง  วัตถุ  ดันทุรัง

             กาลเวลา  เปลี่ยนแปลง  ทุกแห่งหน
        ยกเว้นคน  หินชาติ  มิอาจหวัง
    โจรทมิฬ  ต่ำช้า  น่าชิงชัง
คงโอหัง  พลุกพล่าน  เต็มบ้านเมือง
               

                               

[พิมพ์วาส]

ทุกกาลยามตามเพลาพาหมุนเปลี่ยน
โลกหมุนเวียนเพียรตามความเหมาะสม
ใช้หมุนไปในทางหมางอารมณ์
ฤาทุกข์ตรมขมขื่นสะอื้นลา

ในห้วงกาลวานไปไซร้โรยจาก
จิตจำพรากซากรักให้หักหา
ทุกสรรพสิ่งเวียนว่ายตายทุกครา
เหมื่อนรู้ว่าคราเกิดต้องมีตาย

[กังวาน]

กาลเวลาพาใจให้เศร้าหมอง
ฉันนั่งมองนาฬิกาน่าใจหาย
มันหมุนเวียนเปลี่ยนผันมั่นมิคลาย
สื่อความหมายชีวิตต้องปลิดปลง

จากเช้าสายบ่ายเย็นเคยเห็นหน้า
แล้วก็ลาจากไปให้ลืมหลง
จากคนที่เคยรักภักดิ์พะวง
เลิกซื่อตรงเลิกเราไม่เข้าใจ

เช่นตัวฉันวันนี้ไม่มีเพื่อน
นั่งนับเดือนดวงดาวหนาวรู้ไหม
เมื่อไหร่หนอกาลเวลาจะพาไป
เริ่มต้นใหม่ชาติหน้าอย่าว่ากัน

[sunthornvit]

ทุกกาลยามตามเพลาพาหมุนเปลี่ยน
โลกหมุนเวียนเพียรตามความเหมาะสม
ใช้หมุนไปในทางหมางอารมณ์
ฤาทุกข์ตรมขมขื่นสะอื้นลา

ในห้วงกาลวานไปไซร้โรยจาก
จิตจำพรากซากรักให้หักหา
ทุกสรรพสิ่งเวียนว่ายตายทุกครา
เหมื่อนรู้ว่าคราเกิดต้องมีตาย

                  กาลเวลา เตือนใจ ให้ข้อคิด
     ผองชีวิต มีแตกดับ ลับสลาย
    ความมั่นคง บ่อยครั้ง ยังกลับกลาย
    ดีหรือร้าย เด่น,ด้อย ควรปล่อยวาง

           ปรับตัวตน ตามโลก สู้โชคเคราะห์
   ยิ้มหัวเราะ ท้าทาย มิอายสาง
   ชีวิตคน ปุบปับ อาจอับปาง
   สุดเส้นทาง ทุกคน มิพ้นวาย

[sunthornvit]

กาลเวลาพาใจให้เศร้าหมอง
ฉันนั่งมองนาฬิกาน่าใจหาย
มันหมุนเวียนเปลี่ยนผันมั่นมิคลาย
สื่อความหมายชีวิตต้องปลิดปลง

จากเช้าสายบ่ายเย็นเคยเห็นหน้า
แล้วก็ลาจากไปให้ลืมหลง
จากคนที่เคยรักภักดิ์พะวง
เลิกซื่อตรงเลิกเราไม่เข้าใจ

เช่นตัวฉันวันนี้ไม่มีเพื่อน
นั่งนับเดือนดวงดาวหนาวรู้ไหม
เมื่อไหร่หนอกาลเวลาจะพาไป
เริ่มต้นใหม่ชาติหน้าอย่าว่ากัน

                       กาลเวลา มีค่า น่าถนอม
           ควรอดออม รักษา ก่อนอาสัญ
           ใช้ให้คุ้ม ตราบที่ มีชีวัน
           ให้เท่าทัน วิถี ชีวิตคน

                 หาคนที่ ถูกใจ ไว้เคียงข้าง
           ร่วมสรรค์สร้าง ทางรัก ก่อมรรคผล
           ถึงไม่ดี พร้อมพรั่ง อย่ากังวล
           ดีกว่าทน อยู่เดียว ให้เปลี่ยวใจ