ยามร้าง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤศจิกายน 2024, 09:21:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: 1 [2]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ยามร้าง  (อ่าน 15629 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
20 ธันวาคม 2011, 01:34:PM
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« ตอบ #20 เมื่อ: 20 ธันวาคม 2011, 01:34:PM »
ชุมชนชุมชน

ยามร้างอย่างนี้มีแต่เศร้า
ควรเอาธัมมาหาช่วยเสริม
ศีลธรรมนำใจไว้คอยเติม
คิดเริ่มปลงใจในรักร้าง

หาเศร้าเหงาจิตคิดแต่ช้ำ
หมั่นทำจิตใจให้สะสาง
มองใหม่คิดใหม่ให้ถูกทาง
อย่าวางหัวใจให้เพียงรัก

สล่าผิน

                สวดมนตร์  พึ่งธรรม ชักนำจิต
       ดับพิษ  รักลาม  ยามอกหัก
       สงบ  ลงหนอ  ก็ชั่วพัก
       ก่อนจัก  ระอุ  คุเหมือนไฟ

             ความเหงา  มีอิท-ธิฤทธิ์ร้าย
       ทำลาย  หัวอก  ทำหมกไหม้
       ยากเกิน  สกัด  คิดตัดใจ
       จำต้อง  ปล่อยไป  ไม่อาจเตือน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, สุนันยา, พี.พูนสุข, บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, ตะวันฉาย, Music, นางฟ้า ชาลี, ดาว อาชาไนย, สล่าผิน, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
20 ธันวาคม 2011, 01:57:PM
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« ตอบ #21 เมื่อ: 20 ธันวาคม 2011, 01:57:PM »
ชุมชนชุมชน












คงจำได้ ใครกัน ณ วันหนึ่ง
ทำปั้นปึ่ง ซึ้งสำอาง เทพสร้างสรรค์
พิศชายเช่น เป็นกระต่าย หมายโลมจันทร์
ยากมีวัน พลันสม ภิรมย์ปอง

ถึงวันนี้ อยู่เรียง เคียงใครเล่า
มีความเศร้า เคล้าปน ความหม่นหมอง
ชลนัยน์ ไหลกระเซ็น เป็นคู่ครอง
อาบเนืองนอง สองปราง ยามร้างลา.../

บูรพาท่าพระจันทร์

                     อดีต  ผ่านไป  ไม่หวนกลับ
    สิ่งสรรพ  หมุนเวียน  เลียนทิศา
    ความรัก  ที่ซึ้ง  แสนตรึงตรา
    ถึงครา  ก็อาจ  พินาศลง

          ไหนฤา  จะจำ  แค่คำมั่น
    ผูกพัน  แต่ปาก  ยากประสงค์
    ต่อหน้า  ยืนยัน  ฟังมั่นคง
    ลับหลัง  อนงค์  พลันหลงลืม



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อัศจรรย์จิต, รพีกาญจน์, สุนันยา, พี.พูนสุข, บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, ตะวันฉาย, Music, นางฟ้า ชาลี, ดาว อาชาไนย, สล่าผิน, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
20 ธันวาคม 2011, 02:05:PM
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« ตอบ #22 เมื่อ: 20 ธันวาคม 2011, 02:05:PM »
ชุมชนชุมชน

                     
[/color][/size]
[/quote]เมื่่อเมียทิ้ง  ไม่นิ่งเฉย  ละเลยศีล
ควรถวิล  หาธรรม  นำเสมอ
ตั้งสติ  ใคร่ครวญ  ถึงนวลเออ
ฉันหรือเธอ  เป็นคน  ไม่ทนเอง

ไม่ทราบชัด คัดใคร  ไหนถูกผิด
ขอเป็นมิตร  ชิดใกล้  ไม่ละเลง
นำความช้ำ  เศร้าระทม  มาข่มเหง
เป็นกันเอง  เพื่อลูก  ที่ผูกพัน


              เมียทิ้ง  หายลับ  นับเป็นโชค
   ไม่โศก  ไม่ทุกข์  แสนสุขสันต์
   ระรี้  ระริก  หากิ๊กพลัน
   อัดอั้น  มานาน  พานสมใจ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, สุนันยา, พี.พูนสุข, บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, ตะวันฉาย, Music, นางฟ้า ชาลี, ดาว อาชาไนย, สล่าผิน, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
20 ธันวาคม 2011, 03:09:PM
ตะวันฉาย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 427
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,159



« ตอบ #23 เมื่อ: 20 ธันวาคม 2011, 03:09:PM »
ชุมชนชุมชน




ยินดีจะมาดูอยู่เป็นเพื่อน
คอยมาเยือนปลอบขวัญตะวันฉาย
เวลาย่อมช่วยได้ให้ทุกข์คลาย
แต่อย่าหมายว่าเวลาพาเขาคืน

เป็นแค่เพียงดวงดาวพราวแสงอ่อน
จะกล่าวกลอนปลอบใจคงไม่ชื่น
ทุกสิ่งไม่จีรังอยู่ยั่งยืน
คงต้องฝืนทำใจจำไกลกัน

ดาว อาชาไนย


...แสงจันทร์ส่องป้องฟ้าคราได้เห็น
ดาวฯ ดาราเป็นเพื่อนยามเลือนฝัน
ส่งความรักถักทอเป็นปอปัน
สู่ตะวันเมื่อรอนกลอนไมตรี

...ขอน้อมรับฉันท์กานท์ยามใคร่หวน
ขอท่องทวนยามห่างต่างวิถี
ขออยู่ใกล้ใช้ทอนป้อนฤดี
ร้าวที่มีหวังหายคลายบรรเทา

...เวลาเอ๋ยมิช่วยช้ำเมื่อดำด่าง
เวลาต่างลางเลือนเฉือนแล้วเผา
เวลาล่องท่องอำลาทาคำเรา
แม้แต่เงาใจที่เหลือยังเจือจาง...

ตะวันฉาย


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, ดาว อาชาไนย, สล่าผิน, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ว่างเปล่า
20 ธันวาคม 2011, 03:34:PM
ตะวันฉาย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 427
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,159



« ตอบ #24 เมื่อ: 20 ธันวาคม 2011, 03:34:PM »
ชุมชนชุมชน


                  ผ่านวัน  เดือนปี  ที่เธอจาก
       ทุกข์หลาก  ประดัง  ทั้งเช้า-สาย
       เหม่อรอ  โฉมตรู  อยู่เดียวดาย
       ข่าวคราว  เงียบหาย  ไม่เห็นมา

              ยินแต่  พธู  มีคู่ใหม่
       เปลี่ยนใจ  เย่อหยิ่ง  ทิ้งเคหา
       ความหลัง  เลิกจำ  มินำพา
       ปล่อยพี่  โศกา  เศร้าอาดูร
   



...เวลาล่วง ยังห่วงหา เมื่อคราจาก
คำที่ฝาก ยังจำจด ใช่ลดสูญ
ถึงจากมา หัวใจน้อง คอยจ้องคูณ
เฝ้าเพิ่มพูน คำรัก พักชีวา

...ใยพี่มา ว่าร้าย เมื่อชายเปลี่ยน
ใส่สังเวียน อำพราง เป็นลางหา
บอกมีใหม่ ขอจบ งบเวลา
สายน้ำตา ก็ริน เข้าถิ่นนาง

...ใช่จากมา หัวใจ  จะจากพี่
ร้าวสิ้นดี คือทรวง ทวงมิห่าง
ความทรงจำ ครั้งเก่า เล่าเป็นทาง
สุดท้ายวาง  ด้วยคำรอ ทอใจคืน

ตะวันฉาย
 


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, บูรพาท่าพระจันทร์, นางฟ้า ชาลี, รพีกาญจน์, ดาว อาชาไนย, sunthornvit, สล่าผิน, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ว่างเปล่า
หน้า: 1 [2]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s