ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[a moth]

น่ารัก




๑.   >>
เกิดมาพร้อมหัวใจใสพิสุทธิ์
สวมมงกุฎมาลีดอกสีขาว
รอยยิ้ม..ริมแก้มน้อยนั้นพร้อยดาว
เธอ – ลูกสาวใครกัน ฉันหลงรัก
หลงรักแก้มเอิบอิ่มตาปริ่มฝัน
เคยพบกันหรือไม่ – ไม่รู้จัก
อาจไมตรี น้า-อา? หยาดมาทัก
มาปกปักถักกรองทำนองกลอน
มาเป็นความผูกพันฉันญาติมิตร
แนบสนิทอุ่นไอคล้ายแดดอ่อน
ผ่านเรื่องเล่าวิถีที่สัญจร
ต่างสะท้อนวิถีที่เราคิด
และค่อย-ค่อยเติบโตเป็นโซ่ขวัญ
ลึกซึ้งในผูกพันอันศักดิ์สิทธิ์
ถึงอยู่ห่างเพียงไหนก็ใกล้ชิด
ตราบดวงจิตปรองดองเป็นของเรา

๒.   >>
จึงใช่เพียงรูปถ่ายให้ถามทัก
แต่หลงรักตา.กลมทั้งผมเผ้า
ข้ามทุ่งถิ่นดินงามฟ้าคราม-เทา
มาหยอกเย้ายิ้มแย้มมุมแก้มนี้
เพลงกล่อมเด็ก.ล่อง.ลม.กลิ่นนมหอม
แดด, ผ้าอ้อมเอื้อตากเสื้อหลากสี
อายุคงเท่า-เท่าเจ้าตัวดี
หรืออาจเป็นผู้พี่ – หลานที่รัก
หัวเล็กเล็กงดงามยามซุกซน
กลิ่นดินฟางหญ้าขนหอบบนตัก
ทั้งเรื่องเล่าแต่งปรุงฟุ้งเฟื่องนัก
เส้นหญ้าถักตั๊กแตน, แสนนิทาน
เธอ – ในชุดเสื้อกล้ามงามจิ้มลิ้ม
มาเอื้ออิ่มยิ้มงามให้ด้ามขวาน
มือนุ่มนิ่มนั้นหอมหลอมวิญญาณ
ให้มือกร้านงานกรำได้ฉ่ำใจ
และมือนุ่มมือนี้ที่น่ารัก
จะรู้จักค่างานและการให้
รู้ค่าบุญคุณงามความเป็นไทย
เลือกหนทางที่ใช่!..ในแบบตน.



หลานใครหนอ น่ารักที่สุดเลย 

[สุวรรณ]

น่ารัก




๑.   >>
เกิดมาพร้อมหัวใจใสพิสุทธิ์
สวมมงกุฎมาลีดอกสีขาว
รอยยิ้ม..ริมแก้มน้อยนั้นพร้อยดาว
เธอ – ลูกสาวใครกัน ฉันหลงรัก
หลงรักแก้มเอิบอิ่มตาปริ่มฝัน
เคยพบกันหรือไม่ – ไม่รู้จัก
อาจไมตรี น้า-อา? หยาดมาทัก
มาปกปักถักกรองทำนองกลอน
มาเป็นความผูกพันฉันญาติมิตร
แนบสนิทอุ่นไอคล้ายแดดอ่อน
ผ่านเรื่องเล่าวิถีที่สัญจร
ต่างสะท้อนวิถีที่เราคิด
และค่อย-ค่อยเติบโตเป็นโซ่ขวัญ
ลึกซึ้งในผูกพันอันศักดิ์สิทธิ์
ถึงอยู่ห่างเพียงไหนก็ใกล้ชิด
ตราบดวงจิตปรองดองเป็นของเรา

๒.   >>
จึงใช่เพียงรูปถ่ายให้ถามทัก
แต่หลงรักตา.กลมทั้งผมเผ้า
ข้ามทุ่งถิ่นดินงามฟ้าคราม-เทา
มาหยอกเย้ายิ้มแย้มมุมแก้มนี้
เพลงกล่อมเด็ก.ล่อง.ลม.กลิ่นนมหอม
แดด, ผ้าอ้อมเอื้อตากเสื้อหลากสี
อายุคงเท่า-เท่าเจ้าตัวดี
หรืออาจเป็นผู้พี่ – หลานที่รัก
หัวเล็กเล็กงดงามยามซุกซน
กลิ่นดินฟางหญ้าขนหอบบนตัก
ทั้งเรื่องเล่าแต่งปรุงฟุ้งเฟื่องนัก
เส้นหญ้าถักตั๊กแตน, แสนนิทาน
เธอ – ในชุดเสื้อกล้ามงามจิ้มลิ้ม
มาเอื้ออิ่มยิ้มงามให้ด้ามขวาน
มือนุ่มนิ่มนั้นหอมหลอมวิญญาณ
ให้มือกร้านงานกรำได้ฉ่ำใจ
และมือนุ่มมือนี้ที่น่ารัก
จะรู้จักค่างานและการให้
รู้ค่าบุญคุณงามความเป็นไทย
เลือกหนทางที่ใช่!..ในแบบตน.

น้องคนกันเอง


หลานใครหนอ น่ารักที่สุดเลย 

๓.
และจะสรรสร้างธรรมสันติสุข
แบ่งปันทุกข์ สุขร่วมหลอมรวมผล
รู้คุณค่าหน้าที่ความเป็นคน
ผลิยอดดวงกมลอันเบิกบาน
เธอเด็กน้อยร้อยฝันของใครนี้
นำฤดีหลายดวงมาร่วมสาน
หลอมเป็นหนึ่งใจเดียวเกี่ยวดวงมาน
ให้มีรักสมัครสมาน ทั้งฉันเธอ

พี่สุวรรณ
ขอบคุณนะคะน้องคนกันเอง
พี่พยายามขัดเกลามาได้ 2 บท และขอเก็บกลอนนี้ไว้เป็นที่ระลึก
ให้หลานได้อ่านเมื่อตอนที่เขาโตพอที่จะรู้เรื่องบ้างแล้วนะคะ

[ภู กวินท์]

ตะวันพลบหลบเรือง เจ้าเฟื่องฟ้า
นาฬิกาแดดอ่อน ก่อนเสนอ
ปีกผีเสื้อพลิ้วไหว ไปให้เจอ
สะอาดใสอยู่เสมอ…นะเด็กน้อย
ซุกความฝันในมือคือผ้าขาว
หิ่งห้อยพราวแสงลิบ กระพริบบ่อย
กล่าวทักทาย น้า-หลาน ผ่านรอคอย
กับแสงดาวนับร้อย-ร้อยเรื่องราว
รับรู้ในแววตา เอามาเก็บ
คืนนี้อาจบาดเจ็บและเหน็บหนาว
บนเส้นทางร้างหลบ ไม่พบดาว
อยู่กับความปวดร้าว ราวความฝัน
…..
เห็นรอยแย้ม เปื้อนยิ้มอย่างอิ่มเอิบ
ฉุดหัวใจกำเริบ จากตรงนั้น
พ่อและแม่แยกทางห่างชีวัน
อยู่กับความผูกพัน ได้ฉันใด?
.....
เห็นได้ในแววตา เวลาดึก
คือความหวังรู้สึก นึกสดใส
จับมือกุมสุ้มเสียงสำเนียงใคร
เรียนรู้ในคำตอบของครอบครัว
กับหัวใจสะอาดอย่าหวาดหวั่น
มองเห็นดวงตะวัน จากริมรั้ว
วันฝนสาดน้ำนอง ไม่ต้องกลัว
เพียงแค่ฝันยิ้มยั่ว ชั่วข้ามคืน
…..
น้ายังคงเฝ้าดูอยู่ไม่ห่าง
ร่วมฝันและร่วมสร้างอย่างสดชื่น
ผ่านคืนวันบอบช้ำอย่างกล้ำกลืน
เพื่อหลับฝันแล้วตื่น จากคืนนั้น!
…..


หลานนีน่า


ขออนุญาตร่วมแบ่งปันนะครับ!

 เด็กคือผ้าขาวไร้เดียงสา
เกิดขึ้นมาจากความรัก หรือ ไม่รัก?
การกระทำทุกอย่าง ต่างประจักษ์
จะสลักคุณค่า กับเด็กเอง

........
 

ทา มะดำ

[a moth]

ตะวันพลบหลบเรือง เจ้าเฟื่องฟ้า
นาฬิกาแดดอ่อน ก่อนเสนอ
ปีกผีเสื้อพลิ้วไหว ไปให้เจอ
สะอาดใสอยู่เสมอ…นะเด็กน้อย
ซุกความฝันในมือคือผ้าขาว
หิ่งห้อยพราวแสงลิบ กระพริบบ่อย
กล่าวทักทาย น้า-หลาน ผ่านรอคอย
กับแสงดาวนับร้อย-ร้อยเรื่องราว
รับรู้ในแววตา เอามาเก็บ
คืนนี้อาจบาดเจ็บและเหน็บหนาว
บนเส้นทางร้างหลบ ไม่พบดาว
อยู่กับความปวดร้าว ราวความฝัน
…..
เห็นรอยแย้ม เปื้อนยิ้มอย่างอิ่มเอิบ
ฉุดหัวใจกำเริบ จากตรงนั้น
พ่อและแม่แยกทางห่างชีวัน
อยู่กับความผูกพัน ได้ฉันใด?
.....
เห็นได้ในแววตา เวลาดึก
คือความหวังรู้สึก นึกสดใส
จับมือกุมสุ้มเสียงสำเนียงใคร
เรียนรู้ในคำตอบของครอบครัว
กับหัวใจสะอาดอย่าหวาดหวั่น
มองเห็นดวงตะวัน จากริมรั้ว
วันฝนสาดน้ำนอง ไม่ต้องกลัว
เพียงแค่ฝันยิ้มยั่ว ชั่วข้ามคืน
…..
น้ายังคงเฝ้าดูอยู่ไม่ห่าง
ร่วมฝันและร่วมสร้างอย่างสดชื่น
ผ่านคืนวันบอบช้ำอย่างกล้ำกลืน
เพื่อหลับฝันแล้วตื่น จากคืนนั้น!
…..


หลานนีน่า
(คุณทา มะดำ)

เพียงลมพัดเรารู้ฤดูใหม่
หนทางยังยาวไกล – อย่าได้หวั่น
คืนน้ำค้างพร่างตกนกรำพัน
ยังมีฉันคนนี้ที่เข้าใจ
...
ผ่านคืนฝนพันแดดแผดชีวิต
อุ่นอกชิดอ้อมพ่อขอจากไหน
มือน้า,อา ปลอบ.อก.นกรังไร้-
หวานละไม หรือเท่าหวาน มือมารดา
หนาวสายลม - ใบตองท้ายร่องสวน
กล่าวเชิญชวนเล่าฝันของวันหน้า
แนบแก้มกับดาวเรือง,ดอกเฟื่องฟ้า
ดอกไม้หลั่งน้ำตามารดดิน
ผ่านร้อน-หนาวร้าวรานเนิ่นนานนัก
ได้รู้จัก รู้รส หมดทั้งสิ้น
หลังเสาเคลื่อนเรือนแตกแยกชีวิน
คุ้นเคยกลิ่นน้ำตามาแต่นั้น
...
ยืน-นิ่งมองในมือ คือเฟื่องฟ้า
ผ่านดินแล้งฝนซา ฟ้าเปลี่ยนผัน
ยังหยัดยืนคืนค่าท้าคืนวัน
 ฤดูอันเหน็บหนาวแม้ยาวไกล
ยังมีนกขับเปล่งร้องเพลงฝัน
แดดตะวันอุ่นอ่อน,ก้อนเมฆใส
เติมรอยยิ้มริมตา ฝ่ามันไป
ชีวิตในกำมือ คือ อนาคต!
ที่เธอต้องเพียรสร้างอย่างแยบยล
ชนะตน เรียนรู้ สู้,กำหนด
ใช้สองมือปลอบขวัญวันระทด
เพราะทั้งหมดชีวิตเป็นสิทธิ์เธอ
...
เธอ-เด็กน้อยยิ้มใสไร้เดียงสา
ตุ๊กตา, นิทาน ย่อมหวานเสมอ
ความจริงอาจเจ็บอก ดั่งนกละเมอ
ใช่จะเจอแต่โลกด้านโศกตรม
มองโลกให้เข้าใจในโลกกว้าง
ประทับวางเท้าก้าวให้เหมาะสม
จะงดงามตามกรอบคนชอบ,ชม
ชีวิตขมก็ช่างเถิดนางฟ้า.



น่ารักจัง 

[Music]

ขอบคุณรูปภาพ..จากอินเทอร์เน็ต...ค่ะ


เจ้างดงามในมือแม่..ตั้งแต่คลอด
เจ้าเยี่ยมยอดแบ่งปันสุข..ได้ทุกหน้า
เจ้าจัดล๊อคเรื่องงาน.ง่วง..ช่วงเวลา
ส่งแววตาช่วยประทัง."กำลังใจ"

สองมือเจ้าแข็งแกร่ง..คงแต่งโลก
ด้วยชุ่มโชคมุมมอง..อันผ่องใส
ระบายสีแสนหวาน..ม่านฟ้าไทย
ได้เกรียงไกรกว่าแม่..แน่แท้เทียว

ประคองเจ้าไว้ตลอด..กอดจนหลับ
ยิ้มเจ้าปรับโลกนี้..เป็นสีเขียว
ตาเจ้ามองท้องฟ้า..ได้ฟ้าเชียว
นิ้วยาวเรียวศาสตร์ศิลป์..จินตนา

แม่ไม่หวังสิ่งใดใจบังคับ
และไม่นับให้หมายตะกายฝา
เป็นเช่นเฉกเอกบุรุษพสุธา
จูบเปลือกตาด้วยพรเป็นกลอนเอย

 

[...สียะตรา..]

 

[ภู กวินท์]

๑.
กระทงดอกไม้
…..
เก็บดอกไม้ในสวน มาเรียงร้อย
ส่งผ่านมือน้อยน้อย ความรู้สึก
กับขวดนม, ผ้าอ้อม ย้อมสำนึก
เป็นบันทึกความฝัน ของวันวาน
…..
โลกความหวังดังวาด สะอาดใส
รับรู้ในแววตา เวลาอ่าน
ภาพใบหน้าเอิบอิ่ม ยิ้มเบิกบาน
สันทัดการจดจำ, ทำกระทง
…..
ผ่านคืนวัน, เดือน, ปี แต้มสีสัน
ปัจจุบันเพิ่มเติม เข้าเสริมส่ง
สู่เส้นทางสัมพันธ์ อย่างมั่นคง
รักบรรจงแน่แน่ว จากแวววัย
…..
เพื่อสานต่อวิถี อันดีงาม
เกิดคำถามที่เห็น เป็นผู้ใหญ่
ให้รู้สึกรู้ซึ้ง ถึงดวงใจ
จากกระทงดอกไม้ ผ่านสายน้ำ
…..




๒.
เจ้าชาย-เจ้าหญิง
…..
ความรู้สึกงดงาม ตามความฝัน
กอดพระจันทร์วันเก่า ทุกเช้าค่ำ
ท่องเที่ยวในนิทาน ผ่านม่านคำ
จนอิ่มหน่ำสะอื้น ฟื้นลืมตา
…..
ความฝันนั้นเป็นเช่นไร หนอเด็กน้อย
ฝันล่องลอยถอยไกล เกินไปหา
หรือความฝันมืดมิด ยามนิทรา
ปรารถนาความฝัน ไว้อย่างไร
…..
หรือฝันถึงเจ้าชาย เมื่อบ่ายนี้
แต่งแต้มสีทั้งหมด อย่างสดใส
มีเจ้าหญิงควงแขน อยู่แสนไกล
ท่องเที่ยวไปอีกวัน ฝันเพลิดเพลิน
…..
ผ่านคืนวันเหน็บหนาว เมื่อคราวหลับ
ดาวระยิบระยับ ไม่ห่างเหิน
มาปลอบขวัญวันคืน ตื่นเผชิญ
ให้สุขสมในทางเดิน ทุกวี่วัน.
……

 

ขอบคุณภาพจาก ศูนย์เด็กเล็กแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ครับ!

[บูรพาท่าพระจันทร์]

กระทงดอกไม้
…..
เก็บดอกไม้ในสวน มาเรียงร้อย
ส่งผ่านมือน้อยน้อย ความรู้สึก
กับขวดนม, ผ้าอ้อม ย้อมสำนึก
เป็นบันทึกความฝัน ของวันวาน
…..
โลกความหวังดังวาด สะอาดใส
รับรู้ในแววตา เวลาอ่าน
ภาพใบหน้าเอิบอิ่ม ยิ้มเบิกบาน
สันทัดการจดจำ, ทำกระทง
…..
ผ่านคืนวัน, เดือน, ปี แต้มสีสัน
ปัจจุบันเพิ่มเติม เข้าเสริมส่ง
สู่เส้นทางสัมพันธ์ อย่างมั่นคง
รักบรรจงแน่แน่ว จากแวววัย
…..
เพื่อสานต่อวิถี อันดีงาม
เกิดคำถามที่เห็น เป็นผู้ใหญ่
ให้รู้สึกรู้ซึ้ง ถึงดวงใจ
จากกระทงดอกไม้ ผ่านสายน้ำ

มือน้อยทูน หนุนกระทง ขึ้นตรงหน้า
ส่งสายตา ซื่อใส เป็นนัยย้ำ
กระทงนี้ ฝีมือ หนูกระทำ
ให้พี่นำ กระทงน้อย ช่วยลอยชล.../

บูรพาท่าพระจันทร์

[บูรพาท่าพระจันทร์]

เจ้าชาย-เจ้าหญิง
…..
ความรู้สึกงดงาม ตามความฝัน
กอดพระจันทร์วันเก่า ทุกเช้าค่ำ
ท่องเที่ยวในนิทาน ผ่านม่านคำ
จนอิ่มหน่ำสะอื้น ฟื้นลืมตา
…..
ความฝันนั้นเป็นเช่นไร หนอเด็กน้อย
ฝันล่องลอยถอยไกล เกินไปหา
หรือความฝันมืดมิด ยามนิทรา
ปรารถนาความฝัน ไว้อย่างไร
…..
หรือฝันถึงเจ้าชาย เมื่อบ่ายนี้
แต่งแต้มสีทั้งหมด อย่างสดใส
มีเจ้าหญิงควงแขน อยู่แสนไกล
ท่องเที่ยวไปอีกวัน ฝันเพลิดเพลิน
…..
ผ่านคืนวันเหน็บหนาว เมื่อคราวหลับ
ดาวระยิบระยับ ไม่ห่างเหิน
มาปลอบขวัญวันคืน ตื่นเผชิญ
ให้สุขสมในทางเดิน ทุกวี่วัน.

เจ้าละอ่อน นอนฝัน กันไหมหนอ?
ฤๅร้องขอ ต่ออินทร์ ปิ่นสวรรค์
น้องร้องพ่อ ขอเอา เจ้าดวงจันทร์
มาเล่นกัน จันทร์เจ้า ขอข้าวแกง.../

บูรพาท่าพระจันทร์

[...สียะตรา..]

มือน้อยทูน หนุนกระทง ขึ้นตรงหน้า
ส่งสายตา ซื่อใส เป็นนัยย้ำ
กระทงนี้ ฝีมือ หนูกระทำ
ให้พี่นำ กระทงน้อย ช่วยลอยชล.../

บูรพาท่าพระจันทร์




 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

มือน้อยทูน หนุนกระทง ขึ้นตรงหน้า
ส่งสายตา ซื่อใส เป็นนัยย้ำ
กระทงนี้ ฝีมือ หนูกระทำ
ให้พี่นำ กระทงน้อย ช่วยลอยชล.../

บูรพาท่าพระจันทร์




...อืมมมม..อ่ะ..ป้า....ละกัน......


......วางดอกไม้ใส่กระทงที่ตรงหน้า

...ล้วนผกา..ป้า..แอบพราก..มาจากสวน

...ชมนาด...สะอาดเคล้า..เจ้าลำดวน

...กรุ่นกลิ่นชวน....หลงใหล...........ใต้แสงจันทร์

ขอบคุณป้า มาให้ ดอกไม้สวย
ผลบุญช่วย อำนวยถึง ซึ่งสวรรค์
หอมจรุง ฟุ้งผกา วิลาวัณย์
งามสามภพ จบครัน นะขวัญตา.../

บูรพาท่าพระจันทร์