ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สล่าผิน]

ตั้งแต่วันฉันแต่งหลายแล้งขวบ
ฉันได้รวบหัวหางสร้างทางฝัน
จากหนุ่มน้อยสิบเก้าเข้าสู่วัน
วิวาห์กันมั่นใจในความรัก

นับเบ็ดเสร็จเจ็ดสิบปีที่ครองคู่
เราต่างอยู่คู่กันมั่นเหมือนหลัก
เฝ้าดูแลแก่กันปันใจภักดิ์
สุขยิ่งนักสองเราเฝ้าเคียงครอง

อยู่จนลูกออกบ้านหลานหนีจาก
อยู่จนฟากพุพังฝายังพร่อง
อยู่จนน้ำแห้งไปมิไหลคลอง
อยู่จนน้องหน้าเหี่ยวปากเบี้ยวตาม

ก็ยังรักปักใจไม่เป็นอื่น
จะคงยืนกรานได้ไม่ต้องถาม
พี่รักเจ้าเท่านภาฟ้าสีคราม
รักจนยามหนังเหี่ยวไม่เบี้ยวเธอ

สล่าผิน

[--ณัชชา--]

อย่ามาทำปากดีเลยพี่ผิน
ฉันได้ยินได้ดูอยู่เสมอ
ลับหลังเรียก...แก่อย่างแบเบอร์
ฉันเคยเจออย่างจังถึงนั่งงง

หาว่าฉันแก่ง่ายแต่ตายยาก
ช่างพูดมากพูดมายฉันไม่หลง
แช่งให้ตายมิใช่หยอกบอกตามตรง
แถมไล่ส่งไปเกิดใหม่..คนใจดำ

--natcha--

 

[yaguza]

เขาหยอกเล่น ดอกหนา อย่าเคืองขุ่น
แม่เนื้ออุ่น พูดมา ช่างน่าขำ
อย่าสนใจ ไปเลย ที่เคยทำ
ก็เพ้อพร่ำ ทุกที ตอนพี่เมา

อย่าได้คิด จริงจัง หรือรังเกียจ
หากเธอเครียด เพราะพี่ นี้ขี้เหล้า
หรือว่าเธอ จะหึง จึงหูเบา
ฟังใครเขา ยุแยง เพื่อแกล้งอำ

......ยากูซ่า....

[panthong.kh]

 

จะขี้เหล้า เมายา ไม่ว่าดอก
แต่กลับกลอก ปลิ้นปล้อน บ้าระห่ำ
ขอหลีกลี้ หนีไกล คนใจดำ
กลัวจะช้ำ ครั้งที่เจ็ด เข็ดจนตาย

ขอหลบเลีย แผลให้ หายดีก่อน
รักที่ป้อน ให้ฉัน หวั่นไม่หาย
คำว่ารัก ออกจาก ปากของชาย
เหมือนพิษร้าย น้ำกรด รดราดทรวง
พันทอง

[สะเลเต]

จะรักกันจนตาย...ไปข้างหนึ่ง
หูเริ่มตึง....ทุกวันฟันหลุดร่วง
ห้าสิบปีที่อยู่เป็นคู่ควง
นับเป็นช่วงดีที่สุด..คนหนึ่งคน

เส้นวงปีท่วมท้น....บนใบหน้า
ผ่านหนาวร้อน...เลยมาหลายห่าฝน
หยิกแก้มหน่อยเถิดนะ...พ่อหน้ามน
ฉันเหี่ยวย่น...แก่ง่ายตายช้าชัวร์....

---สะเลเต---

[สล่าผิน]

อย่ามาทำปากดีเลยพี่ผิน
ฉันได้ยินได้ดูอยู่เสมอ
ลับหลังเรียก...แก่อย่างแบเบอร์
ฉันเคยเจออย่างจังถึงนั่งงง

หาว่าฉันแก่ง่ายแต่ตายยาก
ช่างพูดมากพูดมายฉันไม่หลง
แช่งให้ตายมิใช่หยอกบอกตามตรง
แถมไล่ส่งไปเกิดใหม่..คนใจดำ

--natcha--

 

ดูภาพสิณัชชาภาษารัก
เขายังภักดีอยู่คู่งามขำ
ไม่เคยเรียกว่าแก่แหมช่างจำ
อาจถลำบางครั้งเพราะพลั้งไป

เราก็อยู่กันมาช้านานแล้ว
เห็นวี่แววความตายส่งหมายให้
จะมาเคืองเรื่องนิดจิตหม่นไย
ต่างเอาใจดีกว่าอย่าเกี่ยงงอน

อยู่จนหนังเหี่ยวย่นยังบ่นอีก
มิเคยปลีกไปไหนไม่เหมือนก่อน
ตาก็มัวกลัวอะไรไยเร่าร้อน
เดี๋ยวเข้านอนจะนวดให้ได้หายเคือง

สล่าผิน

[นางฟ้า ชาลี]

ตั้งแต่วันฉันแต่งหลายแล้งขวบ
ฉันได้รวบหัวหางสร้างทางฝัน
จากหนุ่มน้อยสิบเก้าเข้าสู่วัน
วิวาห์กันมั่นใจในความรัก

นับเบ็ดเสร็จเจ็ดสิบปีที่ครองคู่
เราต่างอยู่คู่กันมั่นเหมือนหลัก
เฝ้าดูแลแก่กันปันใจภักดิ์
สุขยิ่งนักสองเราเฝ้าเคียงครอง

อยู่จนลูกออกบ้านหลานหนีจาก
อยู่จนฟากพุพังฝายังพร่อง
อยู่จนน้ำแห้งไปมิไหลคลอง
อยู่จนน้องหน้าเหี่ยวปากเบี้ยวตาม

ก็ยังรักปักใจไม่เป็นอื่น
จะคงยืนกรานได้ไม่ต้องถาม
พี่รักเจ้าเท้านภาฟ้าสีคราม
รักจนยามหนังเหี่ยวไม่เบี้ยวเธอ

สล่าผิน

จะรักกัน จนแก่ แน่หรือพี่
กีขวบปี ที่บ่น ทนแน่เหรอ
น้องมือหนัก นักซ้อม ล้อมกรอบเธอ
อย่าให้เจอ กิ๊กเก่า เขาเล่ากัน

สิบกว่าปี ที่เขา ว่าเราชื่น
หน้าระรื่น ชื่นจิต คิดแล้วขัน
แสร้งหัวเราะ เกราะใจ มลายพลัน
แท้ฉันนั้น ร้องไห้ ในใจตรม

ยามแรกรัก ปักทรวง ห่วงหาหนัก
ยามแรกรัก ปักใจ  ใฝ่สุขสม
ยามแรกรัก ปักจิต คิดชื่นชม
รักแรกล้น จนใจ  ให้อยู่นาน

เมื่อข้าวใหม่ ปลามัน นั้นเริ่มเปลี่ยน
หมั่นพากเพียร เรียนมวย สวยประหาร
หมาเห่าน้อง (พี่)ร้องบอก เอาให้อาน
ฉันหน้าด้าน  หน้ามน จะทนเธอ
นางฟ้า  ชาลี

[sunthornvit]

จะรักกันจนตาย...ไปข้างหนึ่ง
หูเริ่มตึง....ทุกวันฟันหลุดร่วง
ห้าสิบปีที่อยู่เป็นคู่ควง
นับเป็นช่วงดีที่สุด..คนหนึ่งคน

เส้นวงปีท่วมท้น....บนใบหน้า
ผ่านหนาวร้อน...เลยมาหลายห่าฝน
หยิกแก้มหน่อยเถิดนะ...พ่อหน้ามน
ฉันเหี่ยวย่น...แก่ง่ายตายช้าชัวร์....

---สะเลเต---

                               ห้าสิบปี  ผูกพัน  แต่วันแรก
              มิเคยแยก  จากกัน  ฉันเมียผัว
              บัดนี้ต่าง  ย่นยู่  หูตามัว
              ยังพันพัว  มั่นคง  มิหลงลืม

                      คำสัญญา  ให้ไว้  ไม่แปรเปลี่ยน
              มิหันเหียน  หยามหยาบ  คงปลาบปลื้ม
              รักเดียวนิ่ง  จริงใจ  ใช่หยิบยืม
              จักดูดดื่ม  แน่วแน่  แม้ร้อยปี


                             

[panthong.kh]

             

                 ห้าสิบปี  ผูกพัน  แต่วันแรก
              มิเคยแยก  จากกัน  ฉันเมียผัว
              บัดนี้ต่าง  ย่นยู่  หูตามัว
              ยังพันพัว  มั่นคง  มิหลงลืม

                      คำสัญญา  ให้ไว้  ไม่แปรเปลี่ยน
              มิหันเหียน  หยามหยาบ  คงปลาบปลื้ม
              รักเดียวนิ่ง  จริงใจ  ใช่หยิบยืม
              จักดูดดื่ม  แน่วแน่  แม้ร้อยปี


                             
[/quote]

ห้าสิบปี เห็นที อยู่ไม่ได้
ต้องตามไป อยู่เฝ้า ในเมืองผี
จะสวรรค์ หรือนรก ขอเพียงมี
ตัวของพี่ อยู่ด้วย เราช่วยกัน

ขอตามติด ตัวพี่ นี้ทุกชาติ
ร่วมกุศล ใส่บาตร มิหวาดหวั่น
อธิฐาน ครองคู่ อยู่ทุกวัน
ชาติหน้าพลัน ได้พบ ประสบเจอ

พันทอง

[สล่าผิน]

ตั้งแต่วันฉันแต่งหลายแล้งขวบ
ฉันได้รวบหัวหางสร้างทางฝัน
จากหนุ่มน้อยสิบเก้าเข้าสู่วัน
วิวาห์กันมั่นใจในความรัก

นับเบ็ดเสร็จเจ็ดสิบปีที่ครองคู่
เราต่างอยู่คู่กันมั่นเหมือนหลัก
เฝ้าดูแลแก่กันปันใจภักดิ์
สุขยิ่งนักสองเราเฝ้าเคียงครอง

อยู่จนลูกออกบ้านหลานหนีจาก
อยู่จนฟากพุพังฝายังพร่อง
อยู่จนน้ำแห้งไปมิไหลคลอง
อยู่จนน้องหน้าเหี่ยวปากเบี้ยวตาม

ก็ยังรักปักใจไม่เป็นอื่น
จะคงยืนกรานได้ไม่ต้องถาม
พี่รักเจ้าเท่านภาฟ้าสีคราม
รักจนยามหนังเหี่ยวไม่เบี้ยวเธอ

สล่าผิน

จะรักกัน จนแก่ แน่หรือพี่
กีขวบปี ที่บ่น ทนแน่เหรอ
น้องมือหนัก นักซ้อม ล้อมกรอบเธอ
อย่าให้เจอ กิ๊กเก่า เขาเล่ากัน

สิบกว่าปี ที่เขา ว่าเราชื่น
หน้าระรื่น ชื่นจิต คิดแล้วขัน
แสร้งหัวเราะ เกราะใจ มลายพลัน
แท้ฉันนั้น ร้องไห้ ในใจตรม

ยามแรกรัก ปักทรวง ห่วงหาหนัก
ยามแรกรัก ปักใจ  ใฝ่สุขสม
ยามแรกรัก ปักจิต คิดชื่นชม
รักแรกล้น จนใจ  ให้อยู่นาน

เมื่อข้าวใหม่ ปลามัน นั้นเริ่มเปลี่ยน
หมั่นพากเพียร เรียนมวย สวยประหาร
หมาเห่าน้อง (พี่)ร้องบอก เอาให้อาน
ฉันหน้าด้าน  หน้ามน จะทนเธอ
นางฟ้า  ชาลี

อยู่จนแก่แท้เชียวจนเหี่ยวย่น
เราอยู่บนความรักสม่ำเสมอ
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์พร้อมคลุกเจอ
รักไม่เก้อแน่แท้จนแก่ตาย

รักไม่เหี่ยวเกี่ยวข้องจนน้องแก่
เป็นรักแท้มอบให้ไม่คิดหน่าย
แม้หนังเหี่ยวเหลียวแลแม้ชีพวาย
เราต่างฝ่ายต่างรักร่วมภักดี

เฒ่าชะแรแก่ชรายังน่ารัก
เราสมัครสมานมานสุขศรี
เราอยู่ไปในหล้าพาชีวี
ร่วมกันมีความสุขทุกทุกวัน

สล่าผิน

[panthong.kh]

[/center

[/center


อยู่จนแก่แท้เชียวจนเหี่ยวย่น
เราอยู่บนความรักสม่ำเสมอ
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์พร้อมคลุกเจอ
รักไม่เก้อแน่แท้จนแก่ตาย

รักไม่เหี่ยวเกี่ยวข้องจนน้องแก่
เป็นรักแท้มอบให้ไม่คิดหน่าย
แม้หนังเหี่ยวเหลียวแลแม้ชีพวาย
เราต่างฝ่ายต่างรักร่วมภักดี

เฒ่าชะแรแก่ชรายังน่ารัก
เราสมัครสมานมานสุขศรี
เราอยู่ไปในหล้าพาชีวี
ร่วมกันมีความสุขทุกทุกวัน

สล่าผิน

หากวันใด หมดซึ่ง พึงรักแล้ว
ปล่อยให้นอน ตะแหง่ว ไร้สุขสันต์
โลกทั้งใบ หยุดหนุน ลงฉับพลัน
ทั้งพระจันทร์ สีหม่น ทนร้างราน

จะขอลอง ทำใจ หากไร้คู่
ต้องต่อสู้ ยุกยา หลายขนาน
กายเหี่ยวย่น ทนทุกข์ ทรมาน
แสนสงสาร ตัวเรา เศร้าสิ้นดี

ใดใด ในโลกล้วน อนิจจัง
คนที่บ่อ มีตังค์ ทำไงนี่
ต้องโดดดี่ยว เดียวตาย ตายละซี
เจ็บปวดแปล็บ แทบชี้ คราวนี้เอง
พันทอง

[panthong.kh]

                               ห้าสิบปี  ผูกพัน  แต่วันแรก
              มิเคยแยก  จากกัน  ฉันเมียผัว
              บัดนี้ต่าง  ย่นยู่  หูตามัว
              ยังพันพัว  มั่นคง  มิหลงลืม

                      คำสัญญา  ให้ไว้  ไม่แปรเปลี่ยน
              มิหันเหียน  หยามหยาบ  คงปลาบปลื้ม
              รักเดียวนิ่ง  จริงใจ  ใช่หยิบยืม
              จักดูดดื่ม  แน่วแน่  แม้ร้อยปี


                             
[/quote]

ขอต่อรอง สักหน่อย พ่อร้อยชั่ง
แค่เก้าสิบ ยังหวัง จะสูสี
ขืนถึงร้อย ตะบันน้ำ กินพอดี
แถมลูกมี ตายก่อน เดือดร้อนเรา

จะจับมือจูงกัน ยันถึงไหน
หาไม้เท้า กันใหม่ ใหญ่กว่าเก่า
จะชะแง้ ชะเง้อ ก็เผลอเอา
ทั้งหลังไหล่ หัวเข่า เข้าขั้นตรม

เพราะฉนั้น ฉันขอ แค่เก้าสิบ
เดี๋ยวจะรีบ ไปรอ พ่อบุญบ่ม
ได้ครองคู่ อีกครั้ง ในชั้นพรหม
สุขชื่นชม สมดั่ง ตั้งฤทัย
พันทอง

[บอม ซอง ดุ๊ก]

แม่ยอดขมองอิ่ม


เหี่ยวหนังหย่อน เหนียงยาน สังขารแย่
เหลือเพียงแก แก่เฒ่า คอยเผาผี
ยามสูงวัย ใกล้ฝั่ง ยังโชคดี
เพราะยังมี แกอยู่ เป็นคู่กรรม

ลูกออกบ้าน หลานออกเรือน เหมือนตายจาก
เลี้ยงเหนื่อยยาก ฝากฝัง หวังคูณค้ำ
พอปีกแกร่ง แรงกล้า มาริยำ
โอ้..ลูกคำ ลูกบังเกิด ประเสริฐจริง

OooO

เหลือรอยยิ้ม ปริ่มหมาก ปากแดงแจ๋
ถึงชะแล แม่อิหนู ยังดูปิ๊ง
แม้นชรา ว่าหนอยาย ยังคล้ายซิง
มิเคยทิ้ง ตาเฒ่า ให้เหงาใจ

นั่งตาฟาง ชมจันทร์ กลั่นคำซึ้ง
อาจหูตึง  อีกครั้ง ฟังข้าใหม่
ถ้าเมื่อยล้า ข้านวด ปวดที่ใด
แล้วหลับไหล หนุนตัก "พักเถิดยาย"

 

  มั่วจบ ซะงั้น !! (ร่วมสนุก)


บอม ซอง ดุ๊ก

[สล่าผิน]

[/center

[/center


อยู่จนแก่แท้เชียวจนเหี่ยวย่น
เราอยู่บนความรักสม่ำเสมอ
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์พร้อมคลุกเจอ
รักไม่เก้อแน่แท้จนแก่ตาย

รักไม่เหี่ยวเกี่ยวข้องจนน้องแก่
เป็นรักแท้มอบให้ไม่คิดหน่าย
แม้หนังเหี่ยวเหลียวแลแม้ชีพวาย
เราต่างฝ่ายต่างรักร่วมภักดี

เฒ่าชะแรแก่ชรายังน่ารัก
เราสมัครสมานมานสุขศรี
เราอยู่ไปในหล้าพาชีวี
ร่วมกันมีความสุขทุกทุกวัน

สล่าผิน

หากวันใด หมดซึ่ง พึงรักแล้ว
ปล่อยให้นอน ตะแหง่ว ไร้สุขสันต์
โลกทั้งใบ หยุดหนุน ลงฉับพลัน
ทั้งพระจันทร์ สีหม่น ทนร้างราน

จะขอลอง ทำใจ หากไร้คู่
ต้องต่อสู้ ยุกยา หลายขนาน
กายเหี่ยวย่น ทนทุกข์ ทรมาน
แสนสงสาร ตัวเรา เศร้าสิ้นดี

ใดใด ในโลกล้วน อนิจจัง
คนที่บ่อ มีตังค์ ทำไงนี่
ต้องโดดดี่ยว เดียวตาย ตายละซี
เจ็บปวดแปล็บ แทบชี้ คราวนี้เอง
พันทอง

ไม่มีคู่อยู่เดียวกายเหี่ยวแห้ง
ผ่านหลายแล้งขวบปีที่โลกเร่ง
ต้องปล่อยเหี่ยวแห้งเฉาเคล้าวังเวง
คิดว่าเจ๋งหรือไรไม่มีแฟน

สล่าผินยินดีปรี่รวบรัด
จะขจัดคานทองไม่ต้องแขวน
ลงจากคานสานฝันกันทั่วแดน
เดินควงแขนเคียงคู่ดูดี้ดี

หากพันทองคล้องแขนเป็นแฟนผม
จะสุขสมอุราเศร้าคลาหนี
นามสกุลยกให้ไปใช้ฟรี
เราจะมีความสุขกันทุกวัน

สล่าผิน

[panthong.kh]

ไม่มีคู่อยู่เดียวกายเหี่ยวแห้ง
ผ่านหลายแล้งขวบปีที่โลกเร่ง
ต้องปล่อยเหี่ยวแห้งเฉาเคล้าวังเวง
คิดว่าเจ๋งหรือไรไม่มีแฟน

สล่าผินยินดีปรี่รวบรัด
จะขจัดคานทองไม่ต้องแขวน
ลงจากคานสานฝันกันทั่วแดน
เดินควงแขนเคียงคู่ดูดี้ดี

หากพันทองคล้องแขนเป็นแฟนผม
จะสุขสมอุราเศร้าคลาหนี
นามสกุลยกให้ไปใช้ฟรี
เราจะมีความสุขกันทุกวัน

สล่าผิน

[/center]

ยินพี่ชาย แทบละลาย สลายโสด
เป็นชายโฉด ปากหวาน หว่านใส่ฉัน
นามสกุล จะยกให้ ไปใช้พลัน
ตัดสินใจ หุนหัน หรือเปล่านา

ปรึกษาเมีย ที่บ้าน ท่านก่อนเถิด
เมียบังเกิด เกล้าอยู่ ให้รู้ว่า
นามสกุล แบ่ง กันใช้ ได้ไหมหนา
กลัวจะมี ปัญหา พาเศร้าทรวง

แม้นเมียท่าน ไม่ตกลง คงจะยาก
อย่ามาทำ รับปาก ฉันเป็นห่วง
ตัดสินใจ แน่วแน่ แล้วพุ่มพวง
จะไม่ร่วง จากคาน คร้านจะฟัง
พันทอง