ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

เพียง หนึ่งเดียวเปลี่ยวใจวันไร้คู่
เพียง  นิ่งอยู่สู้มองเฝ้าปองหา
เพียง  รำพึงหนึ่งใครที่ไกลตา
เพียง  หนึ่งคำพรรณนาว่า..ยังคอย

รอ  ด้วยหวังตั้งจิตครวญคิดถึง
รอ  วันหนึ่งซึ่งหมายคล้ายสุดสอย
รอ  ด้วยมั่นวันเดือนไม่เลื่อนลอย
รอ  รักร้อยคอยคล้องสนองนาง

วัน  ห่วงหาอาวรณ์สะท้อนนัก
วัน  ใดจักสลักเท่าเราไกลห่าง
วัน  รอคอยหงอยกายแทบวายวาง
วัน  ใดจางจากเจ้าคงเศร้าซม

เธอ  เพียงหนึ่งพึงหมายประกายฝัน
เธอ  คู่ฉันมั่นนักสมัครสม
เธอ  คือแก้วแพรวพรายประกายคม
เธอ  คือลมพรมสู่ไม่รู้คลาย

กลับ  ก่อนไกลใจนางโปรดวางใกล้
กลับ  เพิ่มให้มั่นคงดำรงหมาย
กลับ  สุขสันต์สวรรค์เปิดล้วนเลิศลาย
กลับ  มาหมายชายมั่นทุกวันปอง

มา  สู่อ้อมใจกันร่วมฝันใฝ่
มา  ชิดใกล้ได้ชมสมสนอง
มา  ร่วมฝันวันชื่นทุกคืนครอง
มา  สุขสองคล้องมั่น..ขวัญภิรมย์

"บ้านริมโขง"

[♥หทัยกาญจน์♥]

   เพียง หนึ่งเดียวเปลี่ยวใจใครไร้คู่
เพียง  นิ่งมองจ้องดูรู้สุขสม
เพียง  รำพันฝันตื่นฟื้นพร่างพรม
เพียง  จิตนำคำคมระทมรอ

รอ  อย่างหวังฝั่งรักปักพิสุทธิ์
รอ  น้องนางหนึ่งนุชผุดแล้วหนอ
รอ  ดั่งม่านหวานลมห่มเคลียคลอ
รอ  ราวไผ่ออดอ้อเติมต่อใจ

วัน เก่าผ่านวารวันต่างผันเปลี่ยน 
วัน  เวลามาเวียนเขียนสดใส
วัน  รอคอยสร้อยเศร้าเหงากันไป
วัน  อื่นใดดั่งฉันฝันรอเธอ

เธอ  เพียงหนึ่งตรึงตราข้าให้ฝัน
เธอ เหมือนดั่งดวงตะวันนั่นเสมอ
เธอ  เปรียบจันทร์พลันแสงแจ้งพบเจอ
เธอ  คือใครไหนเพ้อ...เผลอบอกมา

กลับ  ตอนตื่นฟื้นตอนหลับกลับมาพบ
กลับ  คอยรอประสบบรรจบหา
กลับ  ขีดกลอนย้อนกานท์ผ่านแววตา
กลับ  จดหมายคล้ายว่า...พาดวงจินต์

มา  สู่อ้อมหลอมจิตพินิจฝาก
มา  มอบรักปักมากลากศาสตร์ศิลป์
มา  เขียนโยงโค้งรุ้งคุ้งแผ่นดิน
มา ดั่งฝันฉันถวิล...สิ้นหทัยฯ




หทัยกาญจน์
๑๐ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
 

[panthong.kh]

 

เพียงหนึ่งเดียว หวังปอง ครองความรัก
เพียงพบพักตร์ จิตหวั่น พลันถล่ม
ช่างเหมือนชาย ในฝัน ที่หมายชม
นึกนิยม แต่ใจ ไม่กล้าปอง

เพราะรู้ดี ว่าเขา นั้นมีคู่
ก่อโฉมตรู อยากอยู่ ร่วมหอห้อง
ต้องตัดใจ เมียหนึ่ง ลูกอีกสอง
ตัวสำรอง ต่อไป ฉันไม่เอา

ขอตามหา ชายโฉด โสดสนิท
มาเชยชิด แนบใจ ไม่ให้เฉา
ร่วมถักทอ ก่อรัง รักสองเรา
ทุกค่ำเช้า เว้าวอน อ้อนเพียงเธอ
พันทอง

[รัตนาวดี]

เธอ  เพียงหนึ่งพึงหมายประกายฝัน
เธอ  คู่ฉันมั่นนักสมัครสม
เธอ  คือแก้วแพรวพรายประกายคม
เธอ  คือลมพรมสู่ไม่รู้คลาย

"บ้านริมโขง"

..เธอรำพึง ถึงใคร ที่ใฝ่ฝัน
เธอรำพัน วันหวน คร่ำครวญหมาย
เธอหมั่นคอย ร้อยถัก รักแพรวพราย
ด้วยประกาย หมายปอง คล้องนางนวล...

...กลับพร้อมม่าน กานท์ห่ม ภิรมย์สอย
กลับร่วมร้อย ถ้อยพจน์ จรดสรวล
กลับคล้องคู่ อยู่เย้า คลอเคล้าชวน
กลับมาห่อ ก่อสำนวน สวนกลอนกานท์...

...มาด้วยใจ ใฝ่ฝัน ร่วมปันรัก
มาด้วยจิต พิศพัก พำนักขาน
มาร่วมใฝ่ ในจิน...ตนาการ
มาร่วมสาน รักฉาบ ตราบนิรันดร์...

รัตนาวดี


ขออนุญาติแจมนะค๊ะ ขอบคุณค่ะ
 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

เพียงหนึ่งเดียว หวังปอง ครองความรัก
เพียงพบพักตร์ จิตหวั่น พลันถล่ม
ช่างเหมือนชาย ในฝัน ที่หมายชม
นึกนิยม แต่ใจ ไม่กล้าปอง

เพราะรู้ดี ว่าเขา นั้นมีคู่
ก่อโฉมตรู อยากอยู่ ร่วมหอห้อง
ต้องตัดใจ เมียหนึ่ง ลูกอีกสอง
ตัวสำรอง ต่อไป ฉันไม่เอา

ขอตามหา ชายโฉด โสดสนิท
มาเชยชิด แนบใจ ไม่ให้เฉา
ร่วมถักทอ ก่อรัง รักสองเรา
ทุกค่ำเช้า เว้าวอน อ้อนเพียงเธอ
พันทอง

ช่างกระไร ใจหนอ ขอชายโฉด
เราก็โสด เมียสาม ยามหล่อนเผลอ
สี่ว่างหนึ่ง พึงใจไหมนะเออ
ใคร่เสนอ รีบสนอง สี่ห้องเต็ม.../

บูรพาท่าพระจันทร์ 

[panthong.kh]

ช่างกระไร ใจหนอ ขอชายโฉด
เราก็โสด เมียสาม ยามหล่อนเผลอ
สี่ว่างหนึ่ง พึงใจไหมนะเออ
ใคร่เสนอ รีบสนอง สี่ห้องเต็ม.../

บูรพาท่าพระจันทร์ 

[/quote]

 

โสดเมียสาม ขอห้าม นะเจ้าค่ะ
อย่าจิจ๊ะ เดี๋ยวจะ เดินหน้าเข้ม
เมียสามสี่ ยังมีหน้า มาแทะเล็ม
เดี๋ยวจัดเต็ม ให้หมด จักโอดครวญ

ถ้าเมียสี่ ขอหนี หลีกลี้หลบ
กลัวจุดจบ บังตอ ล่อด้ามขวาน
สับด้วยศอก ตอกด้วยเข่า เศร้ารัญจวน
จงอย่าชวน แค่สาม ตามตำรา
พันทอง

[บ้านริมโขง]

[รัตนาวดี]

 

...เป็นมนตร์รัก ถักสร้าง ทางคิดถึง
เธอเป็นหนึ่ง ตรึงตรา พาเพ้อฝัน
ทุกคืนคอย ร้อยดาว พราวล้อมจันทร์
สะสมวัน ฝันคล้อย ร่วมร้อยใจ...

...ดวงจันทร์ส่อง คล้องคอย ล่องลอยฟ้า 
เฝ้านภา ดาราส่ง รักหลงใหล
ฤทัยเคลิ้ม เริ่มฝัน สุขทันใด
เหมือนอยู่ใกล้  ไคล้คลึง คิดถึงครวญ...

...ใจร้อนรน ด้นฝ่า มาพร้อมรัก 
ด้วยใจภัก สลักทรวง  ไว้ห่วงหวน
พิศวาส เร้าดั่ง มนตร์ขลังชวน
 ฤๅโซ่ตรวน ทวนถ่วง หน่วงเหนี่ยวจินต์...

...เพราะทวี คูณเคลิ้ม เพิ่มคิดถึง
ด้วยฤทธิ์ตรึง พึงใฝ่ ให้ถวิล
ใจสัมพันธ์  ฝันด้วย ชื่นรวยริน
รักจนสิ้น  วิญญาน ตราบกาลกราย...

รัตนาวดี
 
 

[บ้านริมโขง]

 

เพียงหนึ่งเดียว หวังปอง ครองความรัก
เพียงพบพักตร์ จิตหวั่น พลันถล่ม
ช่างเหมือนชาย ในฝัน ที่หมายชม
นึกนิยม แต่ใจ ไม่กล้าปอง

เพราะรู้ดี ว่าเขา นั้นมีคู่
ก่อโฉมตรู อยากอยู่ ร่วมหอห้อง
ต้องตัดใจ เมียหนึ่ง ลูกอีกสอง
ตัวสำรอง ต่อไป ฉันไม่เอา

ขอตามหา ชายโฉด โสดสนิท
มาเชยชิด แนบใจ ไม่ให้เฉา
ร่วมถักทอ ก่อรัง รักสองเรา
ทุกค่ำเช้า เว้าวอน อ้อนเพียงเธอ
พันทอง

ยังพะว้าพะวงปลงไม่ตก
ในหัวอกปรกเปลี้ยละเหี่ยเผลอ
ให้กล้ากล้ากลัวกลัวมั่วจังเออ
ใจละเมอเพ้อหมาย..แม่สายบัว

หรือจะรักไม่รักไม่ยักบอก
คอยเย้าหยอกบอกเล่นทำเป็นมั่ว
บอกเถอะน่า..รักเขาอยากเนานัว
คอยแต่หวั่นใจตัว...มัวพะวง

หรือมีใครให้เลือกปอกเปลือกเล่น
หลายหลากเช่นอะไหล่ทำไหลหลง
หรือยังค้างคนเก่าเผาไม่ลง
จึงยังงงงึมงำ..ทำไงดี !

มาพบกันมันเหมือนคืนเดือนดับ
มืดดำขลับดับแสงแห่งสวยสี
มาช้าเกินเมิงหมางวางไมตรี
เถิด..คนดี มีใคร ให้เลือกจม. 

"บ้านริมโขง"

[นางฟ้า ชาลี]

ขอมีเธอ เพียงหนึ่ง ซึ้งดวงจิต
ไม่เคยคิด ชิดชายใด ให้ขื่นขม
ขอมีเธอ เคียงคู่ อยู่ภิรมณ์
แม้โลกล่ม ลาร้าง ไม่ห่างใจ

ขอมีเธอ เพียงหนึ่ง ก็ซึ้งแล้ว
เธอเหมือนแก้ว แวววาว พราวแสงใส
เหมือนดวงดาว พราวพร่าง สว่างใน
แค่ได้ใกล้ ใจนาง ก็วางยอม

ขอมีเธอ เพียงหนึ่ง ก็สุขจิต
ไม่เคยคิด ครอบครอง ปองถนอม
รักษารัก พักใจ ให้ยินยอม
แม้ลายล้อม ด้วยพิษ จิตคร่ำครวญ

นางฟ้า  ชาลี

[panthong.kh]

ยังพะว้าพะวงปลงไม่ตก
ในหัวอกปรกเปลี้ยละเหี่ยเผลอ
ให้กล้ากล้ากลัวกลัวมั่วจังเออ
ใจละเมอเพ้อหมาย..แม่สายบัว

หรือจะรักไม่รักไม่ยักบอก
คอยเย้าหยอกบอกเล่นทำเป็นมั่ว
บอกเถอะน่า..รักเขาอยากเนานัว
คอยแต่หวั่นใจตัว...มัวพะวง

หรือมีใครให้เลือกปอกเปลือกเล่น
หลายหลากเช่นอะไหล่ทำไหลหลง
หรือยังค้างคนเก่าเผาไม่ลง
จึงยังงงงึมงำ..ทำไงดี !

มาพบกันมันเหมือนคืนเดือนดับ
มืดดำขลับดับแสงแห่งสวยสี
มาช้าเกินเมิงหมางวางไมตรี
เถิด..คนดี มีใคร ให้เลือกจม. 

"บ้านริมโขง"

[/quote]
 

อยากจะมอบ หัวใจ ไว้เพียงเจ้า
แต่ขลาดเขลา ยิ่งนัก กลัวรักล่ม
เป็นแผลต้องนอน ทุกข์ระทม
ขื่นขม ซมซาน ม่านบังใจ

จึงอยาก ถามชาย ทักทายก่อน
หากแม้นแน่นอน ไม่หวั่นไหว
ยินดีมอบ ทั้งกาย ถวายไป
เริ่มความรัก ครั้งใหม่ อย่างเพลิดเพลิน

แต่ตอนนี้ อยากรู้ เป็นยิ่งนัก
เมื่อประสพ พบพักตร์ ชักจะเขิน
หักอกหักใจ ยากเหลือเกิน
กลัวเธอจะเมิน ไม่มองมา

ถ้าแม้น ตัวเธอ ไม่มีใคร
ช่วยตอบ ได้ไหม ให้หายบ้า
กล่ำกลืน ทนฝืน ในอุรา
จงช่วยเอ่ย วาจา ให้รู้ที
พันทอง

[สิงขร]

ขอมีเธอ เพียงหนึ่ง ซึ้งดวงจิต
ไม่เคยคิด ชิดชายใด ให้ขื่นขม
ขอมีเธอ เคียงคู่ อยู่ภิรมณ์
แม้โลกล่ม ลาร้าง ไม่ห่างใจ

ขอมีเธอ เพียงหนึ่่ง ก็ซึ้งแล้ว
เธอเหมือนแก้ว แวววาว พราวแสงใส
เหมือนดวงดาว พราวพร่าง สว่างใน
แค่ได้ใกล้ ใจนาง ก็วางยอม

ขอมีเธอ เพียงหนึ่ง ก็สุขจิต
ไม่เคยคิด ครอบครอง น้องถนอม
รักษารัก ระหว่างเรา เหมายินยอม
แม้ลายล้อม ด้วยพิษ จิตคร่ำครวญ

นางฟ้า  ชาลี

                        คำพูดหวาน  รสถ้อย  อร่อยจิต
                        ไม่กล้าคิด  ผิดคำ  โศกกำสรวล
                         คงต้องอยู่  เป็นคู่  กับนางนวล
                         ขอเชิญชวน  ครวญไป  ด้วยไมตรี

หากคิดผิด  คำสาบาน  ที่ให้ไว้
ร่างจงไร้  วิญญาน  และศักดิ์ศรี
ขอเพียงเธอ  เมตตา โปรดปราณี
ฝากชีวี  นี้ร่วมกัน  ฉันกับเธอ

[นางฟ้า ชาลี]

ขอมีเธอ เพียงหนึ่ง ซึ้งดวงจิต
ไม่เคยคิด ชิดชายใด ให้ขื่นขม
ขอมีเธอ เคียงคู่ อยู่ภิรมณ์
แม้โลกล่ม ลาร้าง ไม่ห่างใจ

ขอมีเธอ เพียงหนึ่ง ก็ซึ้งแล้ว
เธอเหมือนแก้ว แวววาว พราวแสงใส
เหมือนดวงดาว พราวพร่าง สว่างใน
แค่ได้ใกล้ ใจนาง ก็วางยอม

ขอมีเธอ เพียงหนึ่ง ก็สุขจิต
ไม่เคยคิด ครอบครอง น้องถนอม
รักษารัก ระหว่างเรา เหมายินยอม
แม้ลายล้อม ด้วยพิษ จิตคร่ำครวญ

นางฟ้า  ชาลี

                       

คำพูดหวาน  รสถ้อย  อร่อยจิต
                        ไม่กล้าคิด  ผิดคำ  โศกกำสรวล
                         คงต้องอยู่  เป็นคู่  กับนางนวล
                         ขอเชิญชวน  ครวญไป  ด้วยไมตรี

หากคิดผิด  คำสาบาน  ที่ให้ไว้
ร่างจงไร้  วิญญาน  และศักดิ์ศรี
ขอเพียงเธอ  เมตตา โปรดปราณี
ฝากชีวี  นี้ร่วมกัน  ฉันกับเธอ

         

สิงขร  

ได้ฟังคำ สิงขร นอนไม่หลับ
ใจกระสับ ซึ้งทรวง ห้วงเสนอ
พกคำหวาน หว่านมา พาละเมอ
กลัวจะเก้อ เพ้อหา ครารักกัน

คำสาบาน สัญญา ไม่กล้ารับ
เกรงจะกลับ กลอกลิ้น สิ้นสุขสันต์
อยู่ที่ใจ ใฝ่รัก ภักดีพลัน
อย่ากางกั้น กันไว้ ใต้สัญญา

นางฟ้า  ชาลี

[บ้านริมโขง]

 

...เป็นมนตร์รัก ถักสร้าง ทางคิดถึง
เธอเป็นหนึ่ง ตรึงตรา พาเพ้อฝัน
ทุกคืนคอย ร้อยดาว พราวล้อมจันทร์
สะสมวัน ฝันคล้อย ร่วมร้อยใจ...

...ดวงจันทร์ส่อง คล้องคอย ล่องลอยฟ้า 
เฝ้านภา ดาราส่ง รักหลงใหล
ฤทัยเคลิ้ม เริ่มฝัน สุขทันใด
เหมือนอยู่ใกล้  ไคล้คลึง คิดถึงครวญ...

...ใจร้อนรน ด้นฝ่า มาพร้อมรัก 
ด้วยใจภัก สลักทรวง  ไว้ห่วงหวน
พิศวาส เร้าดั่ง มนตร์ขลังชวน
 ฤๅโซ่ตรวน ทวนถ่วง หน่วงเหนี่ยวจินต์...

...เพราะทวี คูณเคลิ้ม เพิ่มคิดถึง
ด้วยฤทธิ์ตรึง พึงใฝ่ ให้ถวิล
ใจสัมพันธ์  ฝันด้วย ชื่นรวยริน
รักจนสิ้น  วิญญาน ตราบกาลกราย...

รัตนาวดี
 
 

ปล่อยอารมณ์อ่อนไหวไหลลอยล่อง
เลาะเลียบคลองหนองน้ำร่ำกระสาย
ปะทะโขดหินผาพนาราย
ไร้จุดหมายปลายทางช่างล้าแรง

สะอื้นร่ำนำกระแสแผ่เพียงแผ่ว
เป็นเสียงแว่วแนวครวญชวนแสวง
คงเสาะหาท่าวัดจักจัดแจง
ณ ที่แห่งใดหนอพอพักพิง

อารมณ์นางลางเลือนยามเคลื่อนคล้อย
อารมณ์ลอยหงอยเหงาเข้าสู่สิง
อารมณ์เอยเคยชื่นตื่นประวิง
อารมณ์ดิ่งสิ่งหมายคล้ายลังเล

คอยตามจับรับอารมณ์มาชมชื่น
กลัวไหลลื่นเลยไกลให้หันเห
กอดประคองปองหวังยังคะเน
ยามซวนเซเพพังยังดูแล

เป็นดวงใจ..ที่เธอคราเพ้อหา
พร่ำพรรณนาพาหวามตามกระแส
เฝ้ามั่นหมายปลายฝันมั่นดวงแด
ไม่ยอมแพ้แก่กรรมที่นำทาง

เป็นเพราะด้วยใจรักสลักมั่น
จงฝ่าฟันพ้นไปใดอย่าขวาง
กำลังใจนี้มอบตอบไม่จาง
จงทุกอย่างต่างสมอารมณ์ปอง.

"บ้านริมโขง"

[สุนันยา]

เพียงเธอรู้ พร้อมรับ กับทุกสิ่ง
เพียงเธอรู้ ความจริง สิ่งสนอง
เพียงเธอรู้ ถึงรัก สมัครปอง
เพียงเธอรู้ ค่าของ ทุกห้องใจ

ปรารถนา หนึ่งเดียว ที่เกี่ยวกัก
ปรารถนา พิงพัก มิผลักไส
ปรารถนา คือดวง ห้วงหทัย
ปรารถนา เคียงใน ดวงใจเธอ

ทุกสิ่งคือ ความรัก สลักแน่น
ทุกสิ่งคือ หวงแหน แก่นเสนอ
ทุกสิ่งคือ ความหวัง เส้นทางเจอ
ทุกสื่งคือ มั่นเสมอ ใช่เพ้อรัก

ของหัวใจ คิดมอบ ตอบแทนค่า
ของหัวใจ ที่มากกว่า ให้ตระหนัก
ของหัวใจ เที่ยงแท้ แค่..คำภักดิ์
คือค่ารัก มอบไว้ ให้"เพียงเธอ"...


"สุนันยา"

[รัตนาวดี]

ปล่อยอารมณ์อ่อนไหวไหลลอยล่อง
เลาะเลียบคลองหนองน้ำร่ำกระสาย
ปะทะโขดหินผาพนาราย
ไร้จุดหมายปลายทางช่างล้าแรง

สะอื้นร่ำนำกระแสแผ่เพียงแผ่ว
เป็นเสียงแว่วแนวครวญชวนแสวง
คงเสาะหาท่าวัดจักจัดแจง
ณ ที่แห่งใดหนอพอพักพิง

อารมณ์นางลางเลือนยามเคลื่อนคล้อย
อารมณ์ลอยหงอยเหงาเข้าสู่สิง
อารมณ์เอยเคยชื่นตื่นประวิง
อารมณ์ดิ่งสิ่งหมายคล้ายลังเล

คอยตามจับรับอารมณ์มาชมชื่น
กลัวไหลลื่นเลยไกลให้หันเห
กอดประคองปองหวังยังคะเน
ยามซวนเซเพพังยังดูแล

เป็นดวงใจ..ที่เธอคราเพ้อหา
พร่ำพรรณนาพาหวามตามกระแส
เฝ้ามั่นหมายปลายฝันมั่นดวงแด
ไม่ยอมแพ้แก่กรรมที่นำทาง

เป็นเพราะด้วยใจรักสลักมั่น
จงฝ่าฟันพ้นไปใดอย่าขวาง
กำลังใจนี้มอบตอบไม่จาง
จงทุกอย่างต่างสมอารมณ์ปอง.

"บ้านริมโขง"

...เพียงพรอดพร่ำ พรรณา ประดาถ้อย 
เพียงถักร้อย สร้อยวจี ทวีผ่อง
เพียงแนบติด จิตย้ำ ด้วยทำนอง
เพียงนวลน้อง ต้องฤทัย หลงใหลตาม...

...เธอครวญคล้าย ร่ายฝัน ประชันชิด
เธอนิมิต สนิทแนบ ฤๅแอบถาม
เธอเสกมนตร์ ดลล้อม ห้อมดวงมาน
เธอประสาน ม่านสลัก รักบัลลังก์...

...เป็นดวงใจ ใสสะอาด ประสาทซับ
เป็นดวงใจ คล้องรับ ประดับหวัง
เพราะด้วยใจ ร่วมรื่น ชื่นภวังค์
ดอกรักเริ่ม เพิ่มสะพรั่ง บานรั้งกาล...

รัตนาวดี


อุ๊ย!ขออนุญาตินะค๊ะ! emo_126กลอนพาไปเคลิ้มค่ะ ฮิๆ