ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุวรรณ]

ตัวกระแตไต่ไม้อยู่ท้ายทุ่ง
หึ่ง หึ่ง ยุง มุ่งมาแล้วหยุดนิ่ง
เกาะ เก้ง ,ค่าง ,บ่าง, ชะนี, ทั้งหมี,ลิง
พากันวิ่งหนียุง ยุ่งยากกาย

กระรอกเผือกเลือกเคาะเจาะมะพร้าว
มองค้างคาวสาวสาวเอาเท้าหงาย-
เกาะกิ่งไม้แกว่งไกวได้สบาย
แต่มิวายกลัวตก จิ้งจกเตือน

ตะ ตะ ตั๊บ ตั๊บแก เริ่มแผดเสียง
ส่งสำเนียงเสียงค่ำ มดดำเคลื่อน-
กระบวนทัพหาบอาหารพากลับเรือน
นก หนู ต่าง มิแชเชือน คืนสู่รัง

แมลงทับสีเขียวบินเลี้ยวเลาะ
แอบลงเกาะกระดาษข้างข้างถัง
หริ่งเรไรบรรเลงเพลงเสียงดัง
เปล่งพลัง ออร์เคสตร้าแห่งป่าไพร

เงี่ยหูฟังเพลงดึกของพฤกษา
แว่วลีลาจะโทน อ่อนโยน,ใส
จึงฮัมเสียงสำเนียงส่งร่วมวงไป
ขอเชิญเธอคนไกลมาร้องเพลง

[เอ๊พ]

อ้างถึง บทกลอนที่มีชีวิตขับขานในสวนศรี คุณ..สียะตรา...

……หนอนสีเขียว...เหนียวนุ่ม..นุ่ม...นั่งมุมสวน
…กิ้งกือม้วนตัวกลมชม....บุหลัน
...ตั๊กแตนกระซิบบอก..ดอกอัญชัญ
...ฝากรำพัน...ช่วยแจ้ง...แมลงปอ
......มดคันไฟไต่..กุหลาบกำซาบกลิ่น
...ผีเสื้อบินพาคู่ใจไปหาหมอ
...ยุงตัวน้อยแอบซึ้ง..ผึ้งหน้างอ
...จิ้งหรีดพ้อ...เพราะหมายมุ่ง..ยุง...มานาน.....

Sunshine brighter thru 'The winter'   
Worm whispers to blossoms lazily         
Wriggle grinning ‘Glass jumping hopper’   
Whose grabbling seeds happily.   

Dragonfly high and fall  near  roses   
Chitchatt bugs beauty be beatleflies     
Busy wide weaving its silken wicked
Wrapping fringe shielding  to the bride

Cricket  moan loving mosqui  forever
Greeting rhythm  near her side
Stingy bees humm..their songs never better
Only  Cricket Jimny  tune all nights

Working cocks cheerful the dawn-day   
Mornings up every births bright away         
Felt all souls stood life lastever                   
Sparkling  me as friendlylike  to never.       



 

[amika29]

ม า ต า ม เ สี ย ง ข อ ง หั ว ใ จ...ย่ อ ง เ ข้ า ไ ป ใ น ส ว น ศ รี
เจ้าของอยู่ไหนล่ะนี่...สะหวั๊ดดีคร่าาาา (มาจากบ้านนอกค่ะเลยสำเนียงเหน่อ)
แวะมาเยี่ยมเยียน...แอบวนเวียนให้เห็นหน้า
ยู้ฮู...น้องวันเพ็นจ๋า...หม่าม๊าอยู่บ้านไหม

เ ค า ะ อ ยู่ ตั้ ง น า น ...ป ร ะ ตู บ้ า น ยั ง ไ ม่ เ ปิ ด
จำต้องเดินเตลิด....หาทางเข้าใหม่
แค่แป๊บเดียว...เหลือบเห็นตัวเขียว ๆ ใหญ่ ๆ
เข่าแทบทรุด...ลมแทบใส่...ชิมเมะโจวได..นี่นา

ต ก ใ จ...รีั บ วิ่ ง ไ ป ตั้ ง ห ลั ก
ตึก ตึก ตัก ตัก...เอายังไงดีหว่า
ทำเป็นกล้าต่อไม่ไหว...ตัดสินใจบอกลา
วันนี้ขอแค่เห็นหลังคา...แล้วจะมาใหม่อีกที...

เอ-มิ-กา

ตั้งใจมาชมสวนตามสัญญา แต่กลัวน้องหนอนค่ะ...ขอตั้งหลักก่อนเดี๋ยวมาใหม่ หุหุ
คิดถึงทั้งเจ้าของสวนและน้องวันเพ็นเลยค่ะ

ชิมเมะโจวได ก็หมายถึงเจ้าตัวนี้ค่ะ

[...สียะตรา..]

 มา ต า ม เ สี ย ง ข อ ง หั ว ใ จ...ย่ อ ง เ ข้ า ไ ป ใ น ส ว น ศ รี
เจ้าของอยู่ไหนล่ะนี่...สะหวั๊ดดีคร่าาาา (มาจากบ้านนอกค่ะเลยสำเนียงเหน่อ)
แวะมาเยี่ยมเยียน...แอบวนเวียนให้เห็นหน้า
ยู้ฮู...น้องวันเพ็นจ๋า...หม่าม๊าอยู่บ้านไหม

เ ค า ะ อ ยู่ ตั้ ง น า น ...ป ร ะ ตู บ้ า น ยั ง ไ ม่ เ ปิ ด
จำต้องเดินเตลิด....หาทางเข้าใหม่
แค่แป๊บเดียว...เหลือบเห็นตัวเขียว ๆ ใหญ่ ๆ
เข่าแทบทรุด...ลมแทบใส่...ชิมเมะโจวได..นี่นา

ต ก ใ จ...รีั บ วิ่ ง ไ ป ตั้ ง ห ลั ก
ตึก ตึก ตัก ตัก...เอายังไงดีหว่า
ทำเป็นกล้าต่อไม่ไหว...ตัดสินใจบอกลา
วันนี้ขอแค่เห็นหลังคา...แล้วจะมาใหม่อีกที...


เอ-มิ-กา
ตั้งใจมาชมสวนตามสัญญา แต่กลัวน้องหนอนค่ะ...ขอตั้งหลักก่อนเดี๋ยวมาใหม่ หุหุ
คิดถึงทั้งเจ้าของสวนและน้องวันเพ็นเลยค่ะ




......หนอน"คุณแม่"..ตื่นsit..up...ดับขี้เกียจ...up..and..down...up.and...down..ฮึบ..ฮึบ

...หนอนน้อยเบียด..จูจุ๊บ..มะมี๊แสนดี..แต่เช้า

...ยินนะใคร..เสียงว๊าน....หวาน...ขานเรียกเรา

...พร้อมกระเซ้า..เรียกใครกัน.....ชื่อวันเพ็น

......นกกระจิบ..ร้องจิ๊บ..จิ๊บ..พริบตาล้อ

...นวลละออผู้นี้ใครไม่เคยเห็น

...แต่....น้ำเสียง....สื่อ...น้ำใจ...แสนใสเย็น

...แม๊...ทำหลบเร้น..เยี่ยมสวนขวัญ....วันวาเลนไทน์

[...สียะตรา..]

......"ดอกรัก"..งามสะพรั่งพร้อม..........................ในสวน

[สะเลเต]

ในสวนศรีมากล้น..................พฤกษา
หอมกลิ่นมวลบุปผา...............แรกแย้ม
ชงโคกระดังงา.........................ชูช่อ
หลายหลากสีเติมแต้ม...........พรั่งพร้อมเรียงราย

หอมสายหยุดกลิ่นเจ้า..........ชวนฝัน
สายนิดความหอมพลัน.........จากพ้น
ทนรอผ่านเลยวัน...................คืนกลับ
เหลือดอกคลอเคียงต้น..........กลิ่นสิ้นลับลา

---สะเลเต---

[เมฆา...]

สวนศรีหอมสุดซึ้ง…............สุคนธ์
รวยรื่นชื่นสายชล...................ชิดเคล้า
พระพายร่ายเริงมนต์................ท่ามหมู่ ภู่เฮย
ผึ้งแหย่หยอกยลเย้า................หยิกแก้มผกาพันธุ์

จำเริญเพลินเพริศพริ้ง.................เพรางาย
ชะบาก่ากอดกาย......................กิ่งแก้ว
ขาวโพลนโน่นเรียงราย..................ดอกลั่น ทมนา
อีกช่อดอกเอื้องแพร้ว....................พรั่งพร้อมห้อมไกว

ขาดเพียงดอกหนึ่งนั้น....................ไม่มี
ชมเที่ยวเลี้ยวกี่ที...........................มิพ้อ
หรือคนปลูกลืมปลี......................ปล่อยปละ ละเอย
เบี้ยดอกดอกเบี้ยซ้อ.....................จึ่งเร้นไม่เห็นมีฯ


                     

[พิมพ์วาส]

ผกาพากลิ่นฟุ้ง          เชยชวน
ผึ้งจึ่งเชยเย้ยนวล          ดอกไม้
กลีบบานกลิ่นหอมหวน          ไม่ลับ กลิ่นนา
สายหยุดนวลงามไซร้          หมู่ผึ้งจึงเชย

กลิ่นลำดวลชวนชื่นระรื่นฟุ้ง
หอมจรุงมณฑาที่ข้าใฝ่
จำปาจำปียี่หุบหอมตรึงใจ
กลางพงไพรกาหลงยังคงเคียง

[พี.พูนสุข]

                     แจ้งก่อนจ้า...
                     เดินชมสวนทางด้านหาดทรายทอง..ของ คาฟีโก้

                    เห็นเรียวใบไกวแกว่งแย่งกันถาม      เห็นมะขามทิ้งฝักผลกผลักเสียง
               เห็นขนุนเนื้อแน่นแอ่นอกเรียง                 เห็นลูกเนียงห้อยต่องแต่งแข่งสะตอ

                     โน่น..แนวสักปักใบในอากาศ           นู่น..ต้นหาดล้อลมชมสมอ
                นั่น..ต้นรังโอบใหญ่ข้างไผ่กอ                นี่..กะพ้อแผ่ก้านเต็มลานดิน

                                    ว้าว! บัวหลวงควงคู่ชูสะพรั่ง
                                    โว้ว! ละมั่งเล็มหญ้าใต้ผาหิน
                                     ฮู้ว! นกยูงแพนหางพร่างโสภิณ
                                    ว้าย! ฝูงริ้นตามจิกยิกยิกคัน...จั๊ง

                    พรุ่งนี้มาใหม่ค้า..
                                        พี.พูนสุข   

                                 

[...สียะตรา..]

 




......ขอ...เป็นเพียงความงดงาม..ในความรู้สึก

...ให้..รฤก...ในช่วงยามความคิดถึง

...เป็นสุนทรอ่อนเอื้อเมื่อคำนึง

...แม้น..ลา...ซึ่งสวนสถาน......ลานกวี



...........บทสุดท้ายค่ะ..............................

[เอ๊พ]

มีเพื่อนใหม่วางเพิ่มเติมในสวน
กุหลาบนวลหวลรินกลิ่นห๊อมหอม
เคียงราตรีคลี่ห่มชมนาดพร้อม
มีใบล้อมอ้อมกันฝรั่งมอง

ยกมาตั้งในเดือนเตือนความรัก
ใครคนภักดิ์หมายใจให้เจ้าของ
เพียงมองเมียงพรมน้ำตามใจจอง
กุหลาบกรองสองสีได้คลี่บาน

 

[amika29]

แวะมาหา...หวังเพียงเห็นหน้า...สักนิดหนึ่ง
แค่สบแววตาซึ้ง ๆ พอให้หายคิดถึงอีกสักครั้งได้ไหม
แต่พอรู้ข่าว...ว่าน้องสาวคนดีมาจากไป
น้ำตาก็ไหล...สุดแสนเสียใจไม่แพ้กัน

เข้ามาในสวน...ที่อบอวลด้วยความเหงา
รายล้อมด้วยความเศร้า...เหลือเพียงเงาในความฝัน
เสียใจ...ที่ไม่อาจดึงรั้งไว้...ให้ยาวนานอีกสักวัน
ทว่าความผูกพัน...มิอาจทอนบั่น...เพียงเพราะการจากลา

หลับให้สบายเถิด...น้องสาวที่รัก
หากวันนี้มันเหนื่อยหนัก...เกินจะรักษา
ยังโอบกอดเธอไว้...ด้วยหัวใจเสมอมา
และจงรับรู้เถิดว่า...เธอมีค่า...มากว่าสิ่งใด

แสงจันทร์กระจ่าง...ระหว่างทางริมสวน
แว่วเสียงสะอื้นครวญ...ให้สั่นไหว
ส่งน้องที่รักมาเสมอ...ขอเธออย่ากังวลสิ่งใด
หลับให้สบาย...พี่จะแนบเธอไว้ข้างใจ...ด้วยสายใยแห่งความผูกพัน

รัก
พี่เอม

คุณยู เค้าเตรียมของใส่บาตรเป็นขนม และก็ดอกกุหลาบ
จำได้ว่าเคยส่งให้ตอนวาเลนไทน์ แล้วบอกว่าน้องแอบกินไปดอกนึง เลยคิดว่าน้องต้องชอบแน่
น้องไม่ได้ไปไหนหรอกค่ะ ยังคงอยู่ในหัวใจเราเสมอ ยังคงเป็นเจ้าหนอนน้อยของเอมอยู่วันยันค่ำ
และก็ไม่มีอะไรมาพรากเขาไปจากความทรงจำในหัวใจเราได้
รักและเป็นกำลังใจเสมอนะคะ

[Music]

ณ หลังสวนจวนสายกลิ่นไม้หอม
เงาพะยอมลดหลั่นต่อพันแสง
ความวางใจให้เจ้าเฝ้าระแวง
ผิดสำแดงล้ำรุกคอยคุกคาม

อยู่เคียงกายค่ำวันขันอาสา
ปรารถนากว่าไหม?ไม่ได้ถาม
เป็นทั้งลูกทั้งมิตรคอยติดตาม
ลืมนิยามตวามเป็นไป..เมื่อไม่มี

.....(ขอเจ้าสู่สุขาวดีนะ.."วันเพ็น").....

 

[ดาว อาชาไนย]

ทั้ง"วันเพ็น""หมูแผ่น"แก่นใยรัก
สุดจะหักใจห้ามยามปลีกหนี
เจ้าจากไปสุขแสนแดนฉิมพลี
ทิ้งทุกข์ที่ทับถมจมดวงมาน

ไม่อาจลืมดื่มด่ำจำโศกเศร้า
ความเงียบเหงาคลอบคลุมทุกมุมบ้าน
จดจำเจ้าเผาใจไปอีกนาน
สวนตระการกลับชังดูวังเวง

ดาว อาชาไนย

[...สียะตรา..]

...เหนือร่างของหนู

......โปรยเมล็ดดอกบัวดินมากมาย

...สักวันคงขจรขจายเป็นบุปผา

...กล่อมหนูด้วยกลีบเกสรอ่อนผกา

...แทนคำว่า.....คิดถึง...คิดถึงเหลือเกิน

......ขอบคุณทุกๆอักษรที่ร่วมความรู้สึกนี้...สักวันหนึ่งหาก..”เรื่องเล่าจากเจ้าวันเพ็น”ได้พิมพ์เป็นรูปเล่มเพื่อระลึกถึงเค้า..เรียนขออนุญาตทุกท่านนำความรู้สึกที่งดงามสำหรับสองชีวิตลง

ร่วมด้วยนะคะ....


...สียะตรา..