ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[(ฟ้า) มารสุรา]

อดีตผ่านกาลก่อนย้อนอดีต
ช่วงชีวิตลิขิตไว้ในวันเก่า
ความทรงจำย้ำจินต์ถิ่นลำเนา
ที่ตัวเราได้เกิดกำเนิดมา

ดูลางๆมิจางหายคับคล้ายครับ
ตั้งแต่นับปฐมวัยสี่วรรษา
เคยขี่คอพ่อสนุกสุขเฮฮา
เรียกอาปาเต้นรำทำเอามันส์

ไปดูหนังกลางแปลงแห่งหมู่บ้าน
เพราะนานๆผ่านมาทีมี(เย้)สุขสันต์
มิจบเรื่องเนื่องจากหลับคอพับพลัน
ขากลับนั้นขี่หลังพ่อห้อสบาย

โตมาหน่อยค่อยเพียรเรียนป.๑
จำติดตรึงซึ้งอยู่มิรู้หาย
ซ้อนรถถีบรีบปั่นฉันแนบกาย
กอดพ่อหมายปลอดภัยให้มั่นคง
ผ่านสะพานไม้โครมๆเพราะโทรมนั่น
ขึ้นเนินชันปั่นแข่งเร่งแรงส่ง
ฉันชอบใจถึงเนินแล้วแล่นลง
เป็นทางตรงพุ่งลิ่วฉิวเร็วไว
บางครั้งพ่อแรงล้าเพราะว่าเหนื่อย
ทั้งปวดเมื่อยกายาร้อนฉ่าไข้
ต้องเข็นรถขึ้นตลิ่งยิ่งเข็ญใจ
นึกย้อนไปให้สงสารพาลจาบัลย์

จำตอนฉันป.๒ต้องเจ็บไข้
หลายวันไปมิสร่างซากายาฉัน
ด้วยยุงลายร่ายพิษติดโรมรัน
นอนเจ็ดวันฉันมึนเวียนแทบเจียนตาย
ตื่นลืมตาคราใดได้เห็นพ่อ
นั่งเฝ้ารอข้างเตียงมิเลี่ยงหาย
ด้วยเป็นห่วงตัวฉันพลันพลิกกาย
ทำให้สายน้ำเกลือหลุดเข็มผุดแทง

ตอนฉันโตขึ้นมานับว่าแย่
เพราะมีแต่ทะโมนโผนผาดแผลง
ม.๕-๖ยกน้ำจัณฑ์ฉันทองแดง
เที่ยวทุกแหล่งแห่งไหนไปทุกคืน
พ่อมิเคยดุด่าบ้าทำร้าย
แม้นลูกชายทำตัวชั่วสุดฝืน
แต่ใจเย็นตักเตือนแทนแม้นเต็มกลืน
อยู่บนพื้นฐานรักจักประคอง

วันเวียนวารกาลเปลี่ยนฉันเรียนรู้
หันหลังดูบิดาน่าเศร้าหมอง
แก่ชราร่วงไปเข้าวัยทอง
หลังเริ่มก่องหนังเหี่ยวย่นด้วยพ้นวัย

มีเรื่องราวยาวกว่าคณานับ
จะขานขับให้หมดโพสไม่ไหว
เพียงอยากบอกออกเอ่ยเผยพูดไป
รักสุดใจบิดรแลมารดา

ขอเทพไทในสรวงห้วงสวรรค์
สิ่งมิ่งขวัญอรรณพจบเวหา
โปรดอวยชัยให้พรวอนเทวา
ออนไลน์มายิงตรงลงบ้านกลอน
แล้วสะท้อน ออนเอ็มจัดเต็มให้
พี.เอ็ม.ไปไวจริงดุจยิงศร
ให้ไร้ทุกข์มีสุขยิ่งมิ่งบิดร
ปราศจากร้อนโรคามากล้ำกราย
เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกหลาน
ตราบเท่าวารผ่านปีมิหนีหาย
ขออายุวรรณะพละกาย
ให้มั่นหมายชั่วกาลนานนิรันดร์

รักพ่อครับ
เด็กชายฟ้า     แซ่อึ้ง

[เปรียว]

ซาบซึ้งในความรักมากคุณค่า
ขออาปา อย่าทุกข์จงสุขสันต์
รู้สึกอบอุ่นในสายสัมพันธ์
สำหรับฉัน พ่อไกล-จากไปแล้ว

แต่ก็ยังส่งจิตคิดถึงท่าน
เพียรสร้างฝันตามทางอย่างแน่แน่ว
ยึดคำสอนใกล้ชิดไม่ผิดแนว
หูยังแว่วคำท่านทุกวันมา

เปรียว

รักคุณพ่อมากค่ะ

[amika29]

...ถึงพ่อจ๋า...

พ่ อ จ๋ า . . . อ ย า ก ใ ห้ พ่ อ รู้ ว่ า   ห นู  คิ ด ถึ ง
และยกให้พ่อเป็นฮีโร่เบอร์ 1 ในใจเสมอ
ทุก ๆ วันอยากกลับบ้าน ไปพบเจอ
กลับไปกอด ไปอ้อนเสมอ...พ่อจ๊ะ...พ่อจ๋า

พ่ อ จ๋ า . . . ท า น ข้ า ว แ ล้ ว ห รื อ ยั ง วั น นี้
สูบบุหรี่ไม่ดี พ่อต้องเลิกให้ได้หนา
ไม่รู้ล่ะ..ตกลงกันแล้วนี่นา
ที่เกี่ยวก้อยทำสัญญา ...พ่อจ๋า...ยังจำได้ใช่ไหม

พ่ อ จ๋ า . . . อ ย่ า น้ อ ย ใ จ ไ ป เ ล ย
ถึงใครมาจีบหนูก็ยังเฉย ไม่หวั่นไหว
ถ้าเค้าชอบจริง ไม่ว่าใคร
ต้องผ่านพ่อให้ได้  อนุมัติเมื่อไหร่ ค่อยว่ากัน

พ่ อ จ๋ า . . ง า น ห นู ห นั ก จ ริ ง ๆ
แต่ที่อดและทนทุกสิ่ง ตามคำพ่อสอนทั้งนั้น
ประสบการณ์มีค่า ที่หนูต้องค้นหามัน
แต่เรื่องเห็นงานสำคัญ กว่าพ่อนั้นไม่มี

พ่ อ จ๋ า . . . แ ม่ ไ ม่ อ ยู่ ห นู รู้ ว่ า พ่ อ เ ห ง า
แต่เหลือหนูทั้งคนพ่ออย่าเศร้าแบบนี้
เรียนจบแล้วต้องทำงาน จะได้เลี้ยงพ่อสักที
รอก่อนนะสิ้นเดือนนี้ จะกลับบ้านโดยดี..คิดถึงจริง ๆ

ลูกสาวคนเดียวของพ่อจ๋า

กลอนนี้แต่งไว้หลายเดือนแล้วค่ะ แต่งในวันที่คิดถึงพ่อมาก...
เหมือนวันนี้ค่ะ....

<a href="http://www.youtube.com/v/fXgwmsAxRi8&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/fXgwmsAxRi8&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[(ฟ้า) มารสุรา]

ซาบซึ้งในความรักมากคุณค่า
ขออาปา อย่าทุกข์จงสุขสันต์
รู้สึกอบอุ่นในสายสัมพันธ์
สำหรับฉัน พ่อไกล-จากไปแล้ว

แต่ก็ยังส่งจิตคิดถึงท่าน
เพียรสร้างฝันตามทางอย่างแน่แน่ว
ยึดคำสอนใกล้ชิดไม่ผิดแนว
หูยังแว่วคำท่านทุกวันมา

เปรียว

รักคุณพ่อมากค่ะ

แม้นอยู่ใกล้หรือไกลใจเท่านั้น
สายสัมพันธ์มั่นภักดิ์จงรักษา
ความรู้สึกถ้อยคำพร่ำวาจา
ของบิดาอย่าเลือนคอยเตือนใจ

ท่านคงมองดูคุณอย่าขุ่นหมอง
อยากให้ลูกเรืองรองผ่องสดใส
เพียงระลึกถึงท่านผ่านหทัย
บูชาไว้ในดวงจิตนิจนิรันดร์

ฟ้า(มารสุรา)

[(ฟ้า) มารสุรา]

มิค่อยจะได้เขียนกลอนแบบนี้
นานหลายปีก็รู้สึกลึกๆได้
แต่วันนี้ตื่นแต่เช้า..ไม่รู้เป็นไง
นึกย้อนหลังกลับไปถึงอดีตเก่าน้ำตาคลอ

มันแต่งง่าย...แต่พิมพ์ลำบากนะ
ทุกอักขระ..จะกดจิ้มแสนยากจริงหนอ
มันอัดอั้นตื้นตันติดที่คอ
กลืนหลายครั้ง..แต่มันก็รินออกมา

พยายามจะแอบๆ..เอามือเช็ด
แต่มันก็..เล็ดลอดออกมาเต็มหน้า
นึกถึงสมัยอนุบาลนานแสนนานผ่านมา
โอ้...พ่อจ๋าช่างห่วงและรักเรายิ่งสิ่งใด

หยุด..........ดดดดดด..มันจะไหลอีกแล้ว
คง..สำนึกในพระคุณมากใช่ไหม
ยิ่งอดีต..เราเคยชั่วร้ายดื้อด้านมากเพียงใร
ปัจจุบัน..มันกลับย้อนเข้าใส่..สงสารท่านด้วยน้ำตา

มีเพียง..สามคำ..ที่คอยย้ำในดวงจิต
แม้บางครั้งเราอาจลืม..ไม่เคยคิดจะถามหา
สามคำนี้ยังจำฝังไว่..ในอุรา
คำที่ว่า..รักเรา...รักเรา...แล้วก็รักเรา

รักพ่อนะ รัก  รัก  รัก

เด็กชายฟ้า    แซ่อึ้ง

[ภู กวินท์]

" ชายชรา...เวลาเหงา "
................

มีเพียงไฟบนฟืนในคืนหนาว
กับเรื่องราวคำตอบอยู่รอบด้าน
วันเวลาขับเคลื่อนดูเหมือนนาน
แต่ผ่านการอ้างว้างอยู่อย่างเคย

ทอดสายตาชำเลืองไปเบื้องหน้า
พร้อมศรัทธาราบเรียบดูเงียบเฉย
ได้ยินเพียงเสียงคำพร่ำรำเพย
ว่าลูกเอ๋ยกลับมาอย่างพร่าเลือน

ตัวหนังสือซีดจางระหว่างภาพ
น้ำตาอาบไหลเลอะจนเปอะเปื้อน
ทิ้งเอาไว้หนึ่งใบให้ใจเตือน
อยู่เป็นเพื่อนให้คิดคอยติดตาม

ได้รับรู้เรื่องราวจากชาวบ้าน
ว่าทำงานอยู่ไกลคอยไถ่ถาม
หวังให้ลูกมีสุขอยู่ทุกยาม
ภัยคุกคามมากมีหลีกหนีไกล

ท่ามหมอกควันสีเทาจากเตาถ่าน
เกิดจากการเฝ้ารอแล้วก่อใหม่
คือเรื่องราวที่เห็นความเป็นไป
กำหนดในศรัทธาอย่างท้าทาย

อุณหภูมิข้างนอกเหมือนตอกลึก
คืนยิ่งดึกยิ่งหวั่นไม่ทันหาย
ในกระท่อมโดดเดี่ยวอย่างเดียวดาย
รอลูกชายนานนับไม่กลับมา.

..............................
 

1 ธ.ค.53
ขอนำผลงานเก่ามาลงนะครับ!
อาทิตย์หน้าจะกลับบ้าน คงเข้าไปลุยในสวนกับพ่อ คงจะสนุกน่าดู 555

[(ฟ้า) มารสุรา]

ตีหนึ่งสองลองย้อนก่อนนั้นเล่า
พ่อคอยเฝ้าเร้ารุกปลุกให้ตื่น
เร็วหน่อยเร้วเดี๋ยวสายคลายค่ำคืน
จำต้องฝืนกายสั่งจากตั่งนอน

ร้อยกระสอบหอบแบกกระแทกบ่า
แม้นเลื่อยล้าหาบ่นก่นเหนื่อยอ่อน
ปาดเหงื่อไคลไหลหลั่นตะวันรอน
ลากหาบคอนส่งขายหลายสิบปี

เรี่ยวแรงพ่อต่อแต่เดิมฮึกเหิมนัก
ยกหาญหักหนักสู้ชูนิ้วชี้
สบายมากปากแข็งแรงทวี
มิหน่ายหนีเปี่ยมพ้นล้นพลัง

มาบัดนี้มีแต่จะแก่เฒ่า
แรงนั้นเล่าเอ้านิดเดียวเสียวสันหลัง
จะหยิบยกงกเงิ่นเกินกายยัง
แทบเซซังบังคับจับตัวตรง

อยากให้พ่อพักผ่อนในตอนนี้
งานที่มีให้น้องลองสืบส่ง
คอยฝากผีฝากไข้ให้ดำรง
แซยิดคงวางมืออย่าถือครอง

หันหน้านำธรรมะละกิเลส
ถือครองเพศบรรพชิตจิตมิหมอง
นุ่งห่มขาวสกาวผุดสุดเรืองรอง
เป็นโพธิ์ทองของลูกหลานนานนิรันดร์

เด็กชายฟ้า     แซ่อึ้ง