ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

~~@ ค่าของ "รัก"@~~

ไม่อาจหยั่ง รู้ได้ ถึงในรัก
ค่าประจักษ์ มากล้น ที่ค้นหา
ทั้งหวานชื่น ขื่นทรวง ล่วงเลยมา
ใจยังปรารถนาไขว่คว้าจอง

ยามเมื่อมี รักเกิด ดูเพริศแพร้ว
เหมือนดั่งแก้ว แววใส ไร้รอยหมอง
ที่เคยมี ความเศร้า เข้าครอบครอง
คล้ายมียา- ใจป้อง ดั่งต้องมนตร์

รักงดงาม ยามชื่น ระรื่นจิต
มองชีวิต แจ่มใส ในทุกหน
เป็นแรงเสริม เติมแต้ม แจ่มกมล
มีสุขล้น เอมอิ่ม ยิ้มสู้งาน

มีบางครา หม่นไหม้ใจเหน็บหนาว
กับเรื่องราว อ่อนล้า มาหักหาญ
แต่มีรัก คอยห่วง ในดวงมาน
ก็พาผ่าน เรื่องร้าย ไปด้วยดี

ทุกทุกคำ นำกล่าว ถึงคราวรัก
ที่ตระหนัก น้อมใน ดวงใจนี้
ส่วนรักร้าว เคยผ่าน นั้นก็มี
ดวงฤดี คล้ายกับ แทบดับไป

แต่วังวน ชีวิต ลิขิตนั้น
มีสุขสันต์ หวานซึ้ง ตรึงใจไหว
มีปวดร้าว ขืนขม ระทมใจ
มีร้องไห้ โศกซับ รับอาดูร

รักคงเหมือน มีดคม ห่มสองด้าน
ทั้งหักหาญ ซึ้งซาบ จนดับสูญ
จึงยากจัก บอกนำ คำเกื้อกูล
ค่าเพิ่มพูน ความรัก...ยากประมาณ...

“สุนันยา”

[บูรพาท่าพระจันทร์]

มีคำถาม ตามติด พิศวง
เปิดหัวใจ ให้อนงค์ เพื่อส่งสาส์น
ช่วยไขข้อง หมองหทัย จากเยาวมาลย์
หากปล่อยนาน พานเพ้อ ละเมอครวญ

เริ่มครั้งแรก แปลกไหว หัวใจสั่น
เมื่อจอมขวัญ พักตร์พริ้ม ส่งยิ้มสรวล
ดังเปิดแง้ม แย้มประตู สู่เนื้อนวล
เกิดรัญจวน ชวนฝัน แต่นั้นมา

เรียกฉันใด ใช่รัก มาทักถาม
ทุกโมงยาม ให้หลง พะวงหา
ถึงเพียงน้อง ละอองขวัญ กัลยา
ใช่รักไหม? เจ้าขา ยอดยาใจ.../


EasternMan

[สุนันยา]

คิดว่าน่า จะใช่ ในความรัก
ไม่ประจักแก่เรา เฝ้าสงสัย
เป็นอาการ คะนึง ซึ้งทรวงใน
อยากชิดใกล้ เคลียคลอ พะนอนาง

เมื่อก่อนนี้ เคยมีตวามรู้สึก
นั่งนอนนึก ถึงเขา เศร้าหมองหมาง
อยากอยู่เคียงเพียงหนึ่ง ซึ้งไม่จาง
คิดถึงจนฟ้าสางยังคงครวญ

เมื่อนานไป เขาเหมือนไม่ห่วงหา
กาลเวลาพาคลาย เลิกไห้หวน
ค่าความรัก คงหมด บททบทวน
เคยเย้ายวน เปลี่ยนเลย เป็นเชยชา...

"สุนันยา"

[♥หทัยกาญจน์♥]

หากประมาณ หารคูณ ศูนย์คือรัก
หนึ่งคือเริ่ม เพิ่มหลัก ปักห่วงหา
สองคืองาม ตามติด คิดตรึงตา
สามคนึง ซึ้งทุกครา พาหวั่นใจ

สี่ห้าหก ตกเจ็ด ดั่งเพชรแก้ว
รักแน่แล้ว ล้นจิต คิดหวามไหว
แปดเก้าจริง ยิ่งรัก ปักฤทัย
สิบคือใช่ คู่ชื่น รื่นภิรมย์

แต่เรื่องจริง สิ่งคิด ผิดถนัด
รักใดชัด ชี้แจง แจ้งสุขสม
เพียงประมาณ ประเมิน เพลินพิศชม
ขอนิยม นิยาม ท่ามจิตเรา

หทัยกาญจน์
๔ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔