ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กังวาน]

ตั้งแต่เล็กเด็กน้อยครูคอยสอน
ให้ท่องกลอนอาขยานการศึกษา
จะได้จำคำครูรู้วิชา
เป็นตำราใส่ตัวไม่กลัวใคร

จึงเริ่มท่องล่องเรื่อยเหนื่อยก็หยุด
ถึงที่สุดก็เริ่มเติมแต่งใหม่
เพิ่มตรงนั้นหั่นตรงนี้ที่ถูกใจ
ทำยังไงก็ไม่ชอบตอบไม่ตรง

จนวันนั้นฉันพบเธอเลยเพ้อคลั่ง
ทั้งนอนนั่งแต่งกลอนอ้อนนางหงส์
ว่าตัวพี่นี้เป็นกามาจากดง
ขอซื่อตรงต่อเจ้าเฝ้าดูแล

พร่ำรำพันบรรยายหลายฉบับ
และผลลัพธ์ที่ได้กลายเป็นแผล
เธอไม่สนคนแต่งกลอนมันอ่อนแอ
กับคนแก่มีเงินทองต้องใจเธอ

ตั้งแต่นั้นจนวันนี้มีแต่เหงา
กับกลอนเศร้าแต่งเติมเสริมเสมอ
ท่อนสุดท้ายแต่งไม่จบไม่พบเจอ
นี่แหละเกลอคือคำตอบ...ชอบแต่งกลอน

[Music]

อยากจะลอกคำตอบ...ชอบเหมือนเด๊ะ
อยู่ในเก๊ะ..ในกล่องห้องอักษร
อยู่ในคอมฯ..ในรถ..จรดหัวนอน
ฝันเว้าวอนละเมอหลับ..ขับเสภา

แฟนคนแรก...เขาถามถึงความรัก
เราก็มักตอบเป็นกลอน..เว้าวอนหา
เขาขัดเคืองเรื่องอะไรไม่ทำพา
อ๋อ..แค่คำอุปมา...ไม่น่าเลย

คนที่สอง...อ่อนไหวในชีวิต
ลายลิขิตเขียนเถิดชอบเปิดเผย
เราก็แสร้งแต่งพร่ำเป็นคำเปรย
แต่ลงเอย...เลิกลา..กลอนพาไป

คนที่สาม...ไม่ตามใจให้เล่นเน็ทฯ
คอยมาเอ็ด...บังคับรับไม่ไหว
คนที่สี่...คอยแสดงระแวงใจ
คนที่ห้า...มองการณ์ไกล...หวัดดีฮะ

        karnkai = การณ์ไกล 

[พิมพ์วาส]

"ระบายความ"หมองเศร้าที่เร้าจิต
แม้เพียงคิดทำจิตพิศหมองนะ
ชอบ"อ่านเขียนกานท์กลอน"วอนภนะ
อักขระจะย้ำซ้ำต่อเติม

ก่อนเจ็บใจงานหนึ่งซึ่งจำแม่น
ไม่ถึงแค้นเขียนกลอนวอนต่อเสริม
เอาผลงานประกวดชวดเท่าเดิม
จึงได้เริ่มเขียนเสริมเพิ่มกลอนกานท์

พิมพ์วาสเคยเจ็บช้ำซ้ำใจวันสุนทรภู่ค่ะ แหม!เราก็เขียนกลอนไม่เก่งเนาะ เขียนไปมั่วๆโดนเข้าให้ช้ำใจเลย อิอิ
อืม...นึกว่า อ่านว่า ขานไข นะคะเรียกผิดมาตลอดเลยเน้อ เอิ๊กๆๆ

[--ณัชชา--]

มาสนใจเขียนกลอนตอนเริ่มสาว
อายุราวเหมือนว่ายีบ-ห้าผ่าน
เริ่มเขียนมาสองปีนี่ก็นาน
ทั้งกลอนหวานกลอนขมผสมไป

ส่งประกวดหลายครั้งหวังชนะ
ส่งมันดะทุกระดับกลับไม่ได้
ตกรอบแรกทุกครั้งเอ๊ะยังไง
เขียนเท่าไรก็พ่ายหมดอดรับประทาน

ณัชชา

[สะเลเต]

อยากเรียนรู้อะไรที่ใหม่แปลก
เขียนครั้งแรกขำกลิ้งสิ่งที่อ่าน
แอบเจ้านายเขียนกลอนตอนทำงาน
แต่ก็ผ่านตลอด..อย่างปลอดภัย...

นับจากนั้นฉันเริ่มเติมสิ่งฝัน
คงต้องมีสักวันฉันเขียนได้
เพราะพบเธอคอยเป็นเช่นแรงใจ
เอาใจใส่...สอนแนะและคอยดู

---สะเลเต---

[...สียะตรา..]

......รู้จักกลอน....แต่ครั้งเยาว์....เจ้าฟ้ากุ้ง

...เป็นฐานพยุง..ให้มุ่งรัก..ทางอักษร

...ซาบคำนึงถึงมธุรส..บทสุนทร

...อันซับซ้อน...สื่อความหมาย.....ทุกลายจาร



......ด้วยความไม่มีพี่มีน้อง...เพื่อน...คือหนังสือต่างๆที่พ่อแม่หามาให้เป็นเพื่อน...ยังจำเรื่องเจ้าฟ้ากุ้ง(เจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์)...อ่านโดยไม่รู้เรื่องเลยเพียงแค่ชอบภาพวาดที่เขียนโดย..คุณเหม...เวชกร....เมื่อโตขึ้นถึงได้ได้ทราบถึงประโยชน์ของสิ่งที่กล่อมเกลามาแต่เด็ก...และได้ทราบถึงส่วนที่อ่อนโยนที่สุดของตัวเอง......




"ปางพี่มาดหมายสมานสุมาลย์สมร
ดังหมายดวงหมายเดือนดารากร
อันลอยพื้นอำพรโพยมพราย
แม้พี่เหิรเดินได้ในเวหาศ
ถึงจะมาดก็ไม่เสียซึ่งแรงหมาย
มิได้ชมก็พอได้ดำเนินชาย
เมียงหมายรัศมีพิมานมอง
นี่สุดหมายที่จะมาดสุมาลย์สมาน
สุดหาญที่เหิรเวหาศห้อง....


...พระราชนิพนธ์ในเจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์...ไพเราะนะคะ...แต่บทที่คุ้นเคยจะไม่ใช่บทนี้...ซึ่งจะเป็นบทที่นำไปสู่หายนะของพระองค์และดวงใจของท่าน..เจ้าฟ้าสังวาลย์...บทที่นำท่านสู่ลานประหาร...บทที่เจ้าฟ้าสังวาลย์ถูกลงทัณฑ์...เฆี่ยน....หากแต่ไม่ครบยก..ก็สิ้นใจ...พระศพของทั้งสองฝังทีบริเวณวัดไชยวัฒนาราม.....

[รพีกาญจน์]

รู้จักกลอน นอนแบ แม่กล่อมเห่
เอ เอ๊ เอ..อื๊อ อือ..อือ จา จ้า..
แม่หยุดกลอน หยุดไกว ลูกลืมตา
จวนชรา ไม่พ้น ดั้นด้นกลอน
 


รพีกาญจน์ 59

[นางฟ้า ชาลี]

                                                     
                                                       

รู้จักกลอน ตอนนี้ เดือนกว่ากว่า
ด้วยว่ามั่ว เขียน"ค่าว" เกลาอักษร
มาหัดเขียน เรียนรู้ ตอนคู่จร
ทำบังอร นอนซม ข่มเจ็บใจ

มาออดอ้อน วอนรัก สมัครแนบ
ความรู้แทบ ไม่มี จะดีไหม
หัดขีดเขียน เวียนวน ไม่สนใคร
ก้าวต่อได้ ด้วยใจ ในบ้านเรา

กราบพี่น้อง ผองเพื่อน เตือน -สอน -สั่ง
พร้อมน้อมนำ คำวิจารณ์ มาขัดเขลา
หากได้ล้ำ ก้ำเกิน เชิญรับเอา
ดอกไม้เจ้า นางฟ้า มาสูมา   


.....นางฟ้า   ชาลี..............

(ค่าว เป็นเหมือนกลอนของชาวเหนือ)
 
( สูมา แปลว่า ขอโทษ )

                                               

[panthong.kh]

ด้วยความรัก ทำนอง กลอนเสภา
ที่อ่านเขียน เรียนมา แต่เก่าก่อน
ด้วยหน้าที่ การงาน เลยขาดตอน
เลืกแต่งกลอน จากนั้น เป็นต้นมา

แต่พยายาม ตามอ่าน บ้านกลอนไทย
เลยสนใจ สมัคร ได้เดือนกว่า
เขียนต่อแต่ง ทุกวัน ไม่เบื่อนา
ด้วยปรารถนา อยากเก่ง เร่งกลอนกานต์
พันทอง

[..กุสุมา..]

คนรอบข้าง ซุบซิบ กระจิบเล่า
บอกว่าเรา เด็ดขาด มาดน่ากลัว
นักกฎหมาย เย็นชา อย่าพันพัว
ยิงปืนชัวร์ หัวใจ ไม่ต้องเล็ง

เพราะอย่างนี้ นี่เล่า ต้องเข้าคอร์ส
ทบเรียนถอด นิสัย ใส่บทเพลง
เขียนบทกลอน ถอดถอน ใจตัวเอง
เขียนละเลง นิสัย ใจออกมา

บทกลอนสอน นิสัย ให้เรารู้
ติดตามดู ทุกสิ่ง จริงดังว่า
จิตใจเรา บรรยาย ทางวาจา
ให้รู้ว่า สันดาน นั้นอย่างไร
         ..กุสุมา..
     

[yaguza]

อยากเรียนรู้อะไรที่ใหม่แปลก
เขียนครั้งแรกขำกลิ้งสิ่งที่อ่าน
แอบเจ้านายเขียนกลอนตอนทำงาน
แต่ก็ผ่านตลอด..อย่างปลอดภัย...

นับจากนั้นฉันเริ่มเติมสิ่งฝัน
คงต้องมีสักวันฉันเขียนได้
เพราะพบเธอคอยเป็นเช่นแรงใจ
เอาใจใส่...สอนแนะและคอยดู


สะเลเต..


เดี๋ยวนี้เขียน ดีหน่อย เพราะคอยแนะ
อย่างนี้แหละ อย่างนี้ ดีแล้วหนู
ค่อยค่อยฝึก ค่อยค่อยเรียน เขียนตามครู
เธอก็รู้ เขาเรียกฉัน ท่านกวี

อยากเห็นเธอ ก้าวย่าง สู่ทางฝัน
ร่ายรำพัน สุนทร อักษรศรี
ถึงเหนื่อยหน่อย ค่อยทน นะคนดี
ยังมีพี่ นะจ๊ะแกง เป็นแรงใจ


.......ยากูซ่า........

[สะเลเต]

พี่ช่วยเสริมเติมฝัน... อันพิสุทธิ์
จิตใจดี... ดั่งสมุทรสุดกว้างใหญ่
ชี้แนวทางสว่างเจือ...ด้วยเยื่อใย
จึงทำให้....ได้มีวันนี้มา

ช่วยขัดเกลาเหลาสมอง...ส่องนำชี้
แนะวิธี...ถูกต้องของภาษา
ผลักดันใจให้รัก...อักษรา
ทรงคุณค่า....ควรเรียนเขียนให้เป็น

สองปีผ่านกานท์กลอน...พี่สอนสั่ง
ก้าวขึ้นฝัง..ใฝ่ฝันอันยากเข็ญ
พี่คอยแนะแนวทาง...อย่างใจเย็น
ฉันจึงเห็น...ความดีพี่ให้นั้น

พยายามทำดี..อย่างที่สุด
จะไม่หยุด...ต่อเติมเสริมสิ่งฝัน
รับแรงใจจากพี่...ที่ผลักดัน
ถีบให้ฉัน....ถึงฝังยังปลายทาง

 

---สะเลเต---

[Music]

       

เดี๋ยวนี้เขียน ดีหน่อย เพราะคอยแนะ
อย่างนี้แหละ อย่างนี้ ดีแล้วหนู
ค่อยค่อยฝึก ค่อยค่อยเรียน เขียนตามครู
เธอก็รู้ เขาเรียกฉัน ท่านกวี

อยากเห็นเธอ ก้าวย่าง สู่ทางฝัน
ร่ายรำพัน สุนทร อักษรศรี
ถึงเหนื่อยหน่อย ค่อยทน นะคนดี
ยังมีพี่ นะจ๊ะแกง เป็นแรงใจ
.......ยากูซ่า........

...............................................
   

ถึง...ครู"ยากูซ่า....

เขียนแต่กลอนด้นด้น...ไร้คนแคะ
อยากมีคนชี้แนะ...จะได้ไหม?
เพิ่งได้พบ"ท่านกวี"ศิวิไลซ์
นามเกรียงไกร"ยากูซ่า"ช่วยข้าฯที

ขอเป็นศิษย์ด้วยคนจะขวนขวาย
มีข้าวปลามาถวายอย่างถ้วนถี่
จะคุกเข่ากลางฝนก็หนนี้
รอท่านชี้ประเด็น...ยอมเป็นครู

ด้วยผมชอบเขียนกลอนแต่อ้อนสาว
ไม่เป็นเรื่องเป็นราว...ให้เลิศหรู
ใจขุ่นข้องจ้องจับแม่โฉมตรู
อยากให้ครูช่วยแก้...ข้อแย่ข้าฯ

เริ่มจากให้ช่วยสอนเขียนกลอนใหม่
และสอนใส่ให้หนูเรียก"ครูขา"
เคยแต่พูด-ผม-ครับ-เมื่อลับตา
ขึ้นราคา...ก็ได้ค่าไหว้ครู


     

[yaguza]

พยายามทำดี..อย่างที่สุด
จะไม่หยุด...ต่อเติมเสริมสิ่งฝัน
รับแรงใจจากพี่...ที่ผลักดัน
ถีบให้ฉัน....ถึงฝังยังปลายทาง

 

---สะเลเต---


ยังไม่ทัน จะถีบ เธอรีบโดด
ไปนั่งโอด พร่ำก่น ซะจนห่าง
อย่าหน้าคว้ำ ทำเฉย เลยน้องนาง
มีหยอกบ้าง เพราะรักเจ้า ให้เข้าใจ

แม่บุญปลูก ลูกมะอึก มาฝึกต่อ
ยังไม่พอ นะหนู ลองดูใหม่
จัดให้หนัก สักหน่อย แล้วค่อยไป
หากเขียนได้ ดูดี มีรางวัล

 

.....ยากูซ่า.....

[yaguza]

เริ่มจากให้ช่วยสอนเขียนกลอนใหม่
และสอนใส่ให้หนูเรียก"ครูขา"
เคยแต่พูด-ผม-ครับ-เมื่อลับตา
ขึ้นราคา...ก็ได้ค่าไหว้ครู


 .....Music....


ตอนนี้ครู กวี ชักขี้เกียจ
ไม่อยากเฉียด เช่นเคย เลยนะหนู
ถ้าอยากเรียน หัดเปลี่ยนท่า ให้น่าดู
ที่เป็นอยู่ พูดจา ไม่น่าฟัง

อยากจะเขียน ให้คล่อง ต้องคะ-ขา
เจรจา อย่างนี้ พอมีหวัง
หากผม-ครับ รับไม่ได้ ใจจะพัง
ส่วนเรื่องตังค์ ค่าครู ดูอีกที


......ยากูซ่า......