อุษาวนาลัย

ตะวันทอ แสงทอง สาดส่องฟ้า        กลิ่นอุษา จรุง ยามรุ่งสาง
นคินทร ชุ่มฉ่ำ อิ่มน้ำค้าง              คคนางค์ ปลอดโปร่ง โล่งอำไพ
        วิหคเหิน เริงร่า ถลาร่อน           นภจร โฉบเฉี่ยว เลี้ยวไถล
ไก่แก้วขัน คะนอง กึกก้องไพร           ฟังจับใจ กังวาน สะท้านดอย
        ม่านน้ำตก พรั่งพรู เสียงซู่ซ่า           โถมดิ่งมา กระเซ็น แตกเป็นฝอย
แล้วลัดเลาะ เซาะแก่ง แบ่งซอกซอย           ไหลชดช้อย ร้อยป่า วนาลัย
        บังเกิดห้วย แอ่งสระ หนองละหาน         มองลำธาร เห็นหมู่ปลา ชลาศัย
ผลุบโผล่ทัก สุริยะ อโณทัย              อภินัย ว่ายแหวก แทรกคงคา
        จระเข้ ลอยปริ่ม ริมตลิ่ง           ทำแน่นิ่ง รอเหยื่อ เนื้อมังสา
แฝงแววเหี้ยม อำมหิต ติดกายา           แผ่ศักดา ครอบครอง จองสายชล
        โขลงกุญชร ลุยย่ำ หักลำไผ่         กินต้นใบ ไม่ยั้ง ทั้งพืชผล
กระทิงเปลี่ยว เกี้ยวพา สาละวน           โกลาหล ฝุ่นตลบ กลบฝูงโค
        งูเขียวซุ่ม พรางตน บนกิ่งไม้           เตรียมฉกใส่ กิ้งก่า ท่ายโส
กระต่ายขุด อุโมงค์ โพรงใต้โพธิ์           เงือกหัวโต หันเอียง เมียงรังแตน
โน่นชะนี ลิงค่าง บ่างตัวเขื่อง           กวางย่างเยื้อง ลีลา สง่าแสน
มยุรา กรีดกราย หมายรำแพน              อย่างเมืองแมน สวรรค์ ชั้นเทวา
        สัญจรทาง คดเคี้ยว ชมเหลียวหลัง        ชูสะพรั่ง อบอวล มวลบุปผา
หอมอื่นใด ไหนเยี่ยม เทียมสุมนา           ดงผกา เปรียบแม้น แดนพิมาน
        ศีขริน พนันดร ซ่อนชีวิต           นฤมิต ปรุงแต่ง แหล่งอาหาร
แทนสายใย ห่วงโซ่ แต่โบราณ           ดลบันดาล ดินอุดม น้ำสมบูรณ์
        ธรรมชาติ สร้างคุณค่า พนาสณฑ์        นิรมล ดำรงอยู่ มิรู้สูญ
      ถึงนคเรศ เขตคาม งามจรูญ              ใช่เกื้อกูล บริสุทธิ์ ดุจพงพี

	ผู้เขียน	หัวข้อ: อุษาวนาลัย (อ่าน 1830 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้