| 27 พฤศจิกายน 2011, 11:47:PM |
amika29
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 341
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 593
~ยังเป็นโลกใบเก่า..แค่ไม่มีเขาเท่านั้นเอง~
|
 |
« เมื่อ: 27 พฤศจิกายน 2011, 11:47:PM » |
 ชุมชน
|
ค ง เ พ ร า ะ หั ว ใ จ ยั ง ไ ม่ ห า ย ช า
จึงไม่อาจไปพบหน้าในปีนี้
รู้...ฉันรู้...วันเกิดเธอทั้งที
แต่ไม่อาจมี...กระทั่งคำอวยพร............ 
ตั้งแต่จบคำร่ำลาในวันก่อน
แม้ทั้งใจยังห่วงใยและอาวรณ์
แต่จะขอเก็บซ่อน...ความไหวอ่อนจากสองตาถึ ง หั ว ใ จ . . ยั ง ไ ม่ มี ใ ค ร แ ท น ภ า พ เ ก่ า
แต่เรื่องเดิมระหว่างเรา...อย่าถามหา
เมื่อจบกันไปแล้ว...ก็อย่ากลับมา
ได้โปรดเถอะนะ..คิดเสียว่าสงสารกัน...........
ความร้าวมันบาดลึกเกินเก็บ...หมดแรงฝัน
เมื่อเธอเผลอใจ...ให้ใครผูกพัน
ได้โปรดปล่อยมือฉัน...อย่ารั้งมันอีกต่อไปจ ะ ด้ ว ย เ ห ตุ ผ ล อ ะ ไ ร ก็ ต า ม
อย่าโทรมาถาม...ว่ากลับมาคบกันได้ไหม
จะเพราะเธอจบกับเขา...หรือยังมีภาพสองเราในหัวใจ
ก็ยืนยันว่า "ไม่"...สิ้นเยื่อขาดใยแล้วจริง ๆ เอ-มิ-กา |
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ส.เชื้อจันทร์, กาญจนธโร, รัตนาวดี, ♥หทัยกาญจน์♥, ...สียะตรา.., ไม่รู้ใจ, รพีกาญจน์, กังวาน, Thammada, ยามพระอาทิตย์อัสดง, จีราวัฒน์, Design with love ᵔᴥᵔ, ..กุสุมา.., สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, my smile, ฤดีไพร, พี.พูนสุข, สายใย, เฮยอิง, ลมหนาว, น้ำผึ้ง
ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
อย่า..."อิจฉาชีวิตคนอื่น"
แต่จง....ใช้ชีวิตให้สดชื่น
แล้วให้...."คนอื่นอิจฉา"
|
|
|
| 28 พฤศจิกายน 2011, 12:02:AM |
ส.เชื้อจันทร์
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 104
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 121
รักความจริง ความงาม ความสุนทรีย์ รักกวีรสบทกลอน
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 28 พฤศจิกายน 2011, 12:02:AM » |
ชุมชน
|
ฉันเข้าใจเยื่อใยเธอหมดแล้ว
ความหวังที่เพริศแพร้วก็เป็นหมัน
ต้องซีมเศร้าก้มหน้าอกจาบัลย์
ผ่านคืนวันอย่างลำบากและยากเย็น
คำอวยพร..ไม่มีให้ ไม่เป็นไรหรอก
แค่เธอบอกความจริงให้ฉันเห็น
สักวันคงกลับไปเหมือนเคยเป็น
ขอแค่เอ็นดูบ้าง..ก็พอแล้ว...
...ส.เชื้อจ้นทร์...
ปล..ขอร่วมต่อกลอน บทกวีเพราะๆ งามๆ ด้วยคนนะครับ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : กาญจนธโร, ภู กวินท์, รัตนาวดี, ...สียะตรา.., ไม่รู้ใจ, รพีกาญจน์, amika29, Thammada, ยามพระอาทิตย์อัสดง, Design with love ᵔᴥᵔ, ..กุสุมา.., สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, my smile, ฤดีไพร, อริญชย์, พี.พูนสุข, ♥หทัยกาญจน์♥, สายใย, เฮยอิง, ลมหนาว, น้ำผึ้ง
ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
...สร้างความคุ้นเคยให้จิตใจ ด้วยเรื่องราว บทกวี และข้อคิดดีๆ...
|
|
|
| 28 พฤศจิกายน 2011, 09:40:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 28 พฤศจิกายน 2011, 09:40:PM » |
ชุมชน
|
หลั่งน้ำตา อาลัย ตัดใจจาก
เหลือเพียงซาก ร่างกาย หายใจแผ่ว
เดินท่องลม ก้มหน้า ฝ่าโศกแนว
เพื่อน้องแก้ว หมายมุ่ง สู่กรุงไกล
พกคำมั่น สัญญา ก่อนหน้าหนาว
สวมชุดพราว ชมพู หรูสดใส
แทนตกลง ส่งยิ้ม พับพิมพ์ใจ
อภิรมย์ สมได้ ต้องใช้เงิน
ลงเรี่ยวแรง แข่งเวลา หารับจ้าง
ทำทุกอย่าง แบก.ถู ลอกคูเขิน
เทถนน ขนผัก ตักดินเนิน
ป้องปากเอิ้น เดินสาย ขายหยูกยา
เหงื่อโทรมไหล ไคลย้อย มิถอยกลับ
ชายเสื้อซับ มือเมื่อย เหน็ดเหนื่อยล้า
คิดถึงเธอ ทุกครั้ง พรั่งพรูมา
คือกำลัง วังชา เดินหน้างาน
ปฎิทิน จวนสิ้นปี ใกล้ดีดัก
มีเพื่อนรัก บอกข่าว คราวจากบ้าน
ว่าน้องแก้ว แวววรรณ หมั้นหน้าบาน
กับอาจารย์ หนุ่มฟ้อ หล่อเสียงดี
ยืนหน้าซีด ติดเสา เข่าสะท้าน
การ์ดแต่งงาน รูปหัวใจ ส่งให้พี่
ปล่อยเธอไป ไม่โกรธ..ขอโทษที
ที่ไม่มี แม้คำ พร่ำอวยพร...
รพีกาญจน์ 59 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, amika29, กาญจนธโร, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รัตนาวดี, ...สียะตรา.., นางฟ้า ชาลี, Design with love ᵔᴥᵔ, อริญชย์, ..กุสุมา.., panthong.kh, สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, sunthornvit, my smile, ฤดีไพร, พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, ♥หทัยกาญจน์♥, สายใย, เฮยอิง, ลมหนาว, น้ำผึ้ง
ข้อความนี้ มี 23 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 28 พฤศจิกายน 2011, 10:13:PM |
|
กาญจนธโร
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 28 พฤศจิกายน 2011, 10:13:PM » |
ชุมชน
|
...ตั้งแต่วันแรกที่ได้รู้จักคุณ...
...นี่ไม่ใช่การลงทุน..แต่น่าจะคุ้มค่า....
...ผมจึงทุ่มเททั้งใจ..และเวลา...
...โดยไม่เคยคิดว่า..จะต้องทำให้คุณเสียใจ...
...อาจเพราะความโง่เขลา...
...เพียงเพราะเหงา..ทำให้ผมหวั่นไหว...
...เจ็บปวด..เดินทางยาวไกล...
...ทำคุณร้องไห้..เพราะความไม่รักดี...
...ไม่ได้หวังว่าคุณจะอวยพร...
...สถานะเรา..เมื่อก่อนกับตอนนี้...
...คำว่า..อภัยคงไม่มี...
...แค่ฟังผมที..คนเลวคนนี้..เสียใจยิ่งกว่าคุณ...
ปภัสร์
๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, amika29, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รัตนาวดี, ...สียะตรา.., Design with love ᵔᴥᵔ, รพีกาญจน์, อริญชย์, สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, my smile, ฤดีไพร, พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, ♥หทัยกาญจน์♥, สายใย, เฮยอิง, ลมหนาว, น้ำผึ้ง, ..กุสุมา..
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 28 พฤศจิกายน 2011, 10:47:PM |
amika29
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 341
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 593
~ยังเป็นโลกใบเก่า..แค่ไม่มีเขาเท่านั้นเอง~
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 28 พฤศจิกายน 2011, 10:47:PM » |
ชุมชน
|
...ตั้งแต่วันแรกที่ได้รู้จักคุณ...
...นี่ไม่ใช่การลงทุน..แต่น่าจะคุ้มค่า....
...ผมจึงทุ่มเททั้งใจ..และเวลา...
...โดยไม่เคยคิดว่า..จะต้องทำให้คุณเสียใจ...
...อาจเพราะความโง่เขลา...
...เพียงเพราะเหงา..ทำให้ผมหวั่นไหว...
...เจ็บปวด..เดินทางยาวไกล...
...ทำคุณร้องไห้..เพราะความไม่รักดี...
...ไม่ได้หวังว่าคุณจะอวยพร...
...สถานะเรา..เมื่อก่อนกับตอนนี้...
...คำว่า..อภัยคงไม่มี...
...แค่ฟังผมที..คนเลวคนนี้..เสียใจยิ่งกว่าคุณ...
ปภัสร์
๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
. . . ก ลั บ ม า ท ำ ไ ม . . .
หรือแค่อยากทำให้ใครเค้าหัวหมุน
เพียงแค่เหงา...หรืออ้อมกอดเค้าไม่อุ่น
จึงกลับมาที่ ที่เคยคุ้น...อย่าได้ไหมคุณ..อย่ากลับมา
. . . อ ย า ก บ อ ก ว่ า รั ก เ ส ม อ น ะ ค น ดี . . .
ตราบจนวันนี้..ก็ยังโหยหา
แต่ไม่เหมือนเดิม..เข้่าใจใช่ไหมว่าต้องใช้เวลา
เพียงเพื่อจะรักษา..อาการปวดปร่าของหัวใจ
. . . อ ย่ า ท ว ง ถ า ม ถึ ง ก า ร ย ก โ ท ษ. . .
บอกตรง ๆ ไม่เคยโกรธจึงอภัยไม่ได้
เท่าที่มีคงบอกได้แค่นี้...ฉันเองก็เสียใจ....
ให้กับความโง่...เขลา...เหงา...และหวั่นไหวของเธอ เอ-มิ-กา |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, กาญจนธโร, ...สียะตรา.., ยามพระอาทิตย์อัสดง, Design with love ᵔᴥᵔ, รพีกาญจน์, สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, my smile, ฤดีไพร, พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, ♥หทัยกาญจน์♥, สายใย, เฮยอิง, ลมหนาว, ..กุสุมา..
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
อย่า..."อิจฉาชีวิตคนอื่น"
แต่จง....ใช้ชีวิตให้สดชื่น
แล้วให้...."คนอื่นอิจฉา"
|
|
|
| 28 พฤศจิกายน 2011, 11:22:PM |
|
ยามพระอาทิตย์อัสดง
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 28 พฤศจิกายน 2011, 11:22:PM » |
ชุมชน
|
ค ง เ พ ร า ะ หั ว ใ จ มั น ยั ง รั ก
หรือเธอจักลืมแล้วในทุกสิ่ง
ก่อนนั้นที่เคยแอบอิง
ไม่เคยนิ่งทิ้งให้เดียวดาย
.......
ห า ก ว่ า ยั ง อ่ อ น ล้ า
ให้มองมาหาคนนี้ไม่มีหาย
บอกให้รู้ว่าไม่เคยกลับกลาย
เพราะฉันตายไปกลับใจ...ของเธอ
.......
แ ม้ หั ว ใจ... ยั ง มี ค น เ ก่ า
ฉันจะเฝ้าเอาใจให้เสมอ
ขอรู้ไว้มิให้รอเก้อ
ไม่ให้เพ้ออยู่คนเดียว
.......
แ ผ ล ที่ ใ จ โ ป ร ด ใ ห้ ฉั น รั ก ษ า
ฉันขอสัญญาจะไม่ให้เปล่าเปลี่ยว
ต่อดวงจันทร์รูปเคียว
จะไม่เหลียวมองใครใคร
.......
จ ะ ด้ ว ย เ ห ตุ ผ ล ร้ อ ย พั น ก็ ต า ม
จงอย่าถาม...ฉันรักเธอไหม?
รักซะยิ่งกว่าดวงใจ
แล้วทำไม...ถึงทำร้ายกันด้วยการจากลา
พระอาทิตย์อัสดง  |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : amika29, กาญจนธโร, Design with love ᵔᴥᵔ, Thammada, อริญชย์, รพีกาญจน์, สุนันยา, sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, my smile, ฤดีไพร, พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, ♥หทัยกาญจน์♥, สายใย, เฮยอิง, ...สียะตรา.., ลมหนาว, น้ำผึ้ง, ..กุสุมา..
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 28 พฤศจิกายน 2011, 11:37:PM |
amika29
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 341
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 593
~ยังเป็นโลกใบเก่า..แค่ไม่มีเขาเท่านั้นเอง~
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 28 พฤศจิกายน 2011, 11:37:PM » |
ชุมชน
|
จ ะ ด้ ว ย เ ห ตุ ผ ล ร้ อ ย พั น ก็ ต า ม
จงอย่าถาม...ฉันรักเธอไหม?
รักซะยิ่งกว่าดวงใจ
แล้วทำไม...ถึงทำร้ายกันด้วยการจากลา
พระอาทิตย์อัสดง
. . . ถ้ า เ ป็ น เ ธ อ น ะ ค น ดี . . .
บอกอีกร้อยครั้งพันที...ก็ยังเป็นคำนี้ " ห่ ว ง ห า "
เพียงเธอเท่านั้น...ที่ไม่มีวันเอ่ยคำร่ำลา
รู้ใช่ไหมว่า...เหตุผลที่พูดมา...เพราะอะไร... . . . . ชื่ น ใ จ . . . . เอ-มิ-กา |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, กาญจนธโร, Design with love ᵔᴥᵔ, Thammada, รพีกาญจน์, สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, my smile, ฤดีไพร, พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, ♥หทัยกาญจน์♥, สายใย, เฮยอิง, ...สียะตรา.., ลมหนาว, น้ำผึ้ง, ..กุสุมา..
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
อย่า..."อิจฉาชีวิตคนอื่น"
แต่จง....ใช้ชีวิตให้สดชื่น
แล้วให้...."คนอื่นอิจฉา"
|
|
|
| 28 พฤศจิกายน 2011, 11:49:PM |
|
กาญจนธโร
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 28 พฤศจิกายน 2011, 11:49:PM » |
ชุมชน
|
...ตั้งแต่วันแรกที่ได้รู้จักคุณ...
...นี่ไม่ใช่การลงทุน..แต่น่าจะคุ้มค่า....
...ผมจึงทุ่มเททั้งใจ..และเวลา...
...โดยไม่เคยคิดว่า..จะต้องทำให้คุณเสียใจ...
...อาจเพราะความโง่เขลา...
...เพียงเพราะเหงา..ทำให้ผมหวั่นไหว...
...เจ็บปวด..เดินทางยาวไกล...
...ทำคุณร้องไห้..เพราะความไม่รักดี...
...ไม่ได้หวังว่าคุณจะอวยพร...
...สถานะเรา..เมื่อก่อนกับตอนนี้...
...คำว่า..อภัยคงไม่มี...
...แค่ฟังผมที..คนเลวคนนี้..เสียใจยิ่งกว่าคุณ...
ปภัสร์
๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๔
. . . ก ลั บ ม า ท ำ ไ ม . . .
หรือแค่อยากทำให้ใครเค้าหัวหมุน
เพียงแค่เหงา...หรืออ้อมกอดเค้าไม่อุ่น
จึงกลับมาที่ ที่เคยคุ้น...อย่าได้ไหมคุณ..อย่ากลับมา
. . . อ ย า ก บ อ ก ว่ า รั ก เ ส ม อ น ะ ค น ดี . . .
ตราบจนวันนี้..ก็ยังโหยหา
แต่ไม่เหมือนเดิม..เข้่าใจใช่ไหมว่าต้องใช้เวลา
เพียงเพื่อจะรักษา..อาการปวดปร่าของหัวใจ
. . . อ ย่ า ท ว ง ถ า ม ถึ ง ก า ร ย ก โ ท ษ. . .
บอกตรง ๆ ไม่เคยโกรธจึงอภัยไม่ได้
เท่าที่มีคงบอกได้แค่นี้...ฉันเองก็เสียใจ....
ให้กับความโง่...เขลา...เหงา...และหวั่นไหวของเธอ เอ-มิ-กา ...ที่ผมต้องกลับมาตอนนี้...
...เพราะคุณคือคนที่..มีค่าสำหรับผมเสมอ...
...แม้ผมจะได้..เพียงร่ำไห้ของใจเมื่อได้เจอ...
...ยังดีเสียกว่าเหม่อ..เพ้อ..ร่ำไห้..ในทรงจำเดียวดาย...
...พูดถึงอ้อมกอดและไออุ่น...
...ในความเป็นคุณ..ละมุน กรุ่นทุกความหมาย...
...สำหรับผมกับเขา..จบแล้วและไม่อาจกลับกลาย...
...ก็คงจะคล้าย..ผมกับคุณตอนนี้เหมือนกัน...
...ที่ผมกลับมา...
...เพราะบางสิ่ง..ค้างคาแค่นั้น...
...รัก คิดถึงคุณเสมอนะ..ทุกวัน...
...แต่ว่าใจผมมัน..สั่งให้มาบอกลา...
(แบบว่าตอนไปไม่ได้บอกหนะ..จะได้เลิกค้างคาเสียที..เด้ะหนิ..อิอิ)
ปภัสร์
๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๔ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, Design with love ᵔᴥᵔ, Thammada, amika29, อริญชย์, เฮยอิง, รพีกาญจน์, สุนันยา, sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, my smile, ฤดีไพร, พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, ♥หทัยกาญจน์♥, สายใย, ...สียะตรา.., ลมหนาว, น้ำผึ้ง, ..กุสุมา..
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 29 พฤศจิกายน 2011, 01:35:AM |
|
นางฟ้า ชาลี
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 29 พฤศจิกายน 2011, 01:35:AM » |
ชุมชน
|
ปฎิทิน จวนสิ้นปี ใกล้ดีดัก
มีเพื่อนรัก บอกข่าว คราวจากบ้าน
ว่าน้องแก้ว แวววรรณ หมั้นหน้าบาน
กับอาจารย์ หนุ่มฟ้อ หล่อเสียงดี
ยืนหน้าซีด ติดเสา เข่าสะท้าน
การ์ดแต่งงาน รูปหัวใจ ส่งให้พี่
ปล่อยเธอไป ไม่โกรธ..ขอโทษที
ที่ไม่มี แม้คำ พร่ำอวยพร...
 น้ำตาริน ผินหน้า ติดฝาบ้าน
ใจสะท้าน ซานซม ก้มกอดหมอน
สงสารพี่ ระพี ที่ต้องจร
จากบังอร ก่อนหน้า ป๋าคร่ำครวญ
หากว่าเจ็บ ใจจน ทนไม่ได้
นางฟ้าไป ปลอบขวัญ ชวนไปสวน
ไปดูนก ผกผิน กินกล้วยกวน
ไปกับนวล นางฟ้า น่าจะดี
ช่วย กันปลูก ต้นรัก สักหนึ่งต้น
ช่วย กันปรน แปรงสวน ให้ด่วนจี๋
ช่วย รดน้ำ พรวนดิน ถิ่นรพี
คงสุขดี ที่รัก ชักอุ่นใจ
....นางฟ้า ชาลี... |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านริมโขง, Thammada, amika29, อริญชย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เฮยอิง, panthong.kh, รพีกาญจน์, สุนันยา, sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, my smile, ฤดีไพร, พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, Design with love ᵔᴥᵔ, ♥หทัยกาญจน์♥, สายใย, ลมหนาว, น้ำผึ้ง, ..กุสุมา..
ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 29 พฤศจิกายน 2011, 10:39:AM |
|
เฮยอิง
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 29 พฤศจิกายน 2011, 10:39:AM » |
ชุมชน
|
ขอโทษที. .ที่ไม่มีแม้คำอวยพร
เพราะในครั้งก่อนคำคำนั้นเคยไม่มีค่า
วันนี้จึงแค่ต้องการเห็นหน้าค่าตา
เพื่อให้เธอรับรู้ว่าตลอดมา. .ฉันไม่เป็นไร
ยังเข้มแข็งเหมือนคนเก่า
ตึ้งแต่ความเป็นเรามันหวั่นไหว
ยืนยันนะ. .ว่าฉันลบเธอแล้วจากหัวใจ
ตัดสิ้นเยื่อไม่เหลือใย. .ในความเป็นเรา
ที่ ยั ง โ ผ ล่ ม า ใ น วั น นี้
ก็แค่อยากให้เธอรู้ว่านี่. .คือฉันคนเก่า
ไม่หวั่นไหวไม่เสียใจกับลมที่แผ่วเบา
แม้แววตาอาจดูเศร้า. .แต่คำว่าเหงา. .ช่างเลือนลาง
ยืนยันอีกครั้งว่าลบเธอแล้วหมดใจ
แค่บังเอิญจำวันเกิดเธอได้อยู่บ้าง
เค้กวนิลาที่ซื้อมาจาก(ร้านหรู)ข้างทาง
ก็แค่ความรู้สึกจางจาง. .ว่าเธอชอบมัน
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, อริญชย์, panthong.kh, Thammada, รพีกาญจน์, สุนันยา, sunthornvit, amika29, บูรพาท่าพระจันทร์, my smile, ฤดีไพร, พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, Design with love ᵔᴥᵔ, ♥หทัยกาญจน์♥, สายใย, ...สียะตรา.., ลมหนาว, น้ำผึ้ง, ..กุสุมา..
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ไม่ต้องรู้หรอกว่าคนแต่งชื่ออะไร แค่รู้ว่ามาจากใจก็พอ. . .
|
|
|
| 29 พฤศจิกายน 2011, 05:56:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 29 พฤศจิกายน 2011, 05:56:PM » |
ชุมชน
|
เรือนยกสูง เสาใหญ่ ล้วนไม้สัก
ทาลงรัก แลคแต่ง แดงปนเหลือง
ฝา.กระดาน คาน.คิ้ว ผิวมะเฟือง
มุงกระเบื้อง สีเพียว เขียวพนา
ลายขจี ทีบาร์ กั้นอากาศ
แสงส่องสาด หน้าต่าง กว้างออกอ้า
ประตูห้อง สองบาน ตระการตา
ติดไฟฟ้า สลัว หัวกระได
ชาน.ระเบียง เคียงค้ำ เลยน้ำหนอง
ยืนเหม่อมอง จ้องดาว พราวไสว
ใต้ถุนโล่ง โปร่งทั่ว ห้องครัวไฟ
รถคันใหญ่ ได้จอด ลอดสบาย
มีเขตรอบ ขอบชิด ติดซอยตรอก
มีไม้.ดอก ปลูกแปลง แบ่งขยาย
มีพืชผัก สวนครัว รั้วเรียงราย
มีบัวสาย ในสระ รอตะวัน
ที่สองเฮา เหลาลอก ช่วยออกแบบ
นั่งอิงแอบ หลังชิด คิดใฝ่ฝัน
เขาสร้างเสร็จ บอกให้ ทำไมกัน
เชิญสังสรรค์ ตีกลอง ฉลองไวน์
เห็นหลังคา ครั้งใด ใจสะท้อน
ลูกฟูกลอน แสงสี ที่เลือกให้
ป้องกันฝน ทนชื้น ชายอื่นไป
อยากจะได้ ปืนจริง ยิงหลังคา
รพีกาญจน์ 59 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, สุนันยา, sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, amika29, my smile, ฤดีไพร, อริญชย์, พี.พูนสุข, นางฟ้า ชาลี, ไม่รู้ใจ, Design with love ᵔᴥᵔ, ♥หทัยกาญจน์♥, สายใย, เฮยอิง, ...สียะตรา.., ยามพระอาทิตย์อัสดง, ลมหนาว, น้ำผึ้ง, ..กุสุมา..
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 29 พฤศจิกายน 2011, 07:07:PM |
amika29
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 341
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 593
~ยังเป็นโลกใบเก่า..แค่ไม่มีเขาเท่านั้นเอง~
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 29 พฤศจิกายน 2011, 07:07:PM » |
ชุมชน
|
ขอโทษที. .ที่ไม่มีแม้คำอวยพร
เพราะในครั้งก่อนคำคำนั้นเคยไม่มีค่า
วันนี้จึงแค่ต้องการเห็นหน้าค่าตา
เพื่อให้เธอรับรู้ว่าตลอดมา. .ฉันไม่เป็นไร
ยังเข้มแข็งเหมือนคนเก่า
ตึ้งแต่ความเป็นเรามันหวั่นไหว
ยืนยันนะ. .ว่าฉันลบเธอแล้วจากหัวใจ
ตัดสิ้นเยื่อไม่เหลือใย. .ในความเป็นเรา
ที่ ยั ง โ ผ ล่ ม า ใ น วั น นี้
ก็แค่อยากให้เธอรู้ว่านี่. .คือฉันคนเก่า
ไม่หวั่นไหวไม่เสียใจกับลมที่แผ่วเบา
แม้แววตาอาจดูเศร้า. .แต่คำว่าเหงา. .ช่างเลือนลาง
ยืนยันอีกครั้งว่าลบเธอแล้วหมดใจ
แค่บังเอิญจำวันเกิดเธอได้อยู่บ้าง
เค้กวนิลาที่ซื้อมาจาก(ร้านหรู)ข้างทาง
ก็แค่ความรู้สึกจางจาง. .ว่าเธอชอบมัน   . . . . . . . . . . . . . แ ล้ ว ยั ง ไ ง ?
แค่นี้ใช่ใหม...ที่ต้องการบอกฉัน
ยังเข้มแข็งเหมือนเก่า...และไม่เหลือเงาของความผูกพัน
ถ้าอยากพูดแค่นั้น....บอกเลยก็แล้วกัน..ว่าฉันเข้าใจ
เ พ ร า ะ รู้ ว่ า เ ธ อ . . . เ ป็ น เ ธ อ . . . แ บ บ ที่ เ ธ อ เ ป็ น
ไม่รู้...ร้อน--ร้าว--หนาว--เย็น...ไม่เคยเอาใจใส่
เพียงหนึ่งคนที่ช่างเขลา...แล้วปล่อยให้ความเหงาบงการหัวใจ
คนที่แพ้แม้ความห่างไกล..ทำให้ใครต้องมีน้ำตา
. . . เ ค้ ก ว นิ ล า . . . ที่ เ ธ อ ถื อ ม า ชิ้ น นั้ น
บอกความจริงเลยก็แล้วกัน...ไม่เคยชอบมันเลยหนา
แต่ที่ดีใจให้เห็นเสมอ...ก็เพราะเป็นเธอ...ที่ซื้อมา
เพราะงั้นรู้เถิดว่า...มันไม่มีค่า...ให้เธอห่วงหาอะไร
เ มื่ อ เ ป็ น เ พี ย ง ค ว า ม ท ร ง จ ำ ที่ แ ส น จ า ง
ก็ให้เราอยู่แบบห่าง ห่าง...อย่าหวั่นไหว
เมื่อคิดเหมือนกัน...ว่าระหว่างเรานั้น...สิ้นเยื่อขาดใย
จะวันนี้หรือวันไหน...ก็น่าจะรู้ไว้...ไม่ควรกลับมา เอ-มิ-กา |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, my smile, ฤดีไพร, รพีกาญจน์, อริญชย์, พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, Design with love ᵔᴥᵔ, Thammada, กาญจนธโร, ♥หทัยกาญจน์♥, สายใย, เฮยอิง, ...สียะตรา.., ยามพระอาทิตย์อัสดง, สุนันยา, ลมหนาว, น้ำผึ้ง, ..กุสุมา..
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
อย่า..."อิจฉาชีวิตคนอื่น"
แต่จง....ใช้ชีวิตให้สดชื่น
แล้วให้...."คนอื่นอิจฉา"
|
|
|
| 29 พฤศจิกายน 2011, 08:06:PM |
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,183
รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 29 พฤศจิกายน 2011, 08:06:PM » |
ชุมชน
|
ผ่านมา..เจอสถาณการณ์ตัดพ้อ
เกิดจากความอ่อนแอ..ที่ทั้งสองอดทนไม่พอ..เพียงเพราะว่า
ต่างคน..ต่างนิสัย..ต่างความคิด..และต่างเวลา
สองคนหนึ่งใจ..ต้องใช้มากกว่าหนึ่งคำว่า..ให้อภัย
ไม่รู้ว่าเขายังรักกัน..หรือเปล่า
รู้แต่ว่าเรื่องราวที่ใช้คำว่ารักเดินเรื่อง..มีมากว่า..เป็นไหนไหน
และเชื่อว่าต่างคนต่างไม่อาจลบอีกคน..จนหมดใจ
เพราะรักมันยิ่งใหญ่..เกินหาสิ่งใดมาเทียบ เปรียบไม่มี
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, amika29, Design with love ᵔᴥᵔ, Thammada, รพีกาญจน์, ♥หทัยกาญจน์♥, สายใย, เฮยอิง, ...สียะตรา.., สุนันยา, ลมหนาว, น้ำผึ้ง, ..กุสุมา..
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 30 พฤศจิกายน 2011, 08:11:AM |
|
เฮยอิง
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 30 พฤศจิกายน 2011, 08:11:AM » |
ชุมชน
|
ขอโทษที. .ที่ไม่มีแม้คำอวยพร
เพราะในครั้งก่อนคำคำนั้นเคยไม่มีค่า
วันนี้จึงแค่ต้องการเห็นหน้าค่าตา
เพื่อให้เธอรับรู้ว่าตลอดมา. .ฉันไม่เป็นไร
ยังเข้มแข็งเหมือนคนเก่า
ตึ้งแต่ความเป็นเรามันหวั่นไหว
ยืนยันนะ. .ว่าฉันลบเธอแล้วจากหัวใจ
ตัดสิ้นเยื่อไม่เหลือใย. .ในความเป็นเรา
ที่ ยั ง โ ผ ล่ ม า ใ น วั น นี้
ก็แค่อยากให้เธอรู้ว่านี่. .คือฉันคนเก่า
ไม่หวั่นไหวไม่เสียใจกับลมที่แผ่วเบา
แม้แววตาอาจดูเศร้า. .แต่คำว่าเหงา. .ช่างเลือนลาง
ยืนยันอีกครั้งว่าลบเธอแล้วหมดใจ
แค่บังเอิญจำวันเกิดเธอได้อยู่บ้าง
เค้กวนิลาที่ซื้อมาจาก(ร้านหรู)ข้างทาง
ก็แค่ความรู้สึกจางจาง. .ว่าเธอชอบมัน . . . . . . . . . . . . . แ ล้ ว ยั ง ไ ง ?
แค่นี้ใช่ใหม...ที่ต้องการบอกฉัน
ยังเข้มแข็งเหมือนเก่า...และไม่เหลือเงาของความผูกพัน
ถ้าอยากพูดแค่นั้น....บอกเลยก็แล้วกัน..ว่าฉันเข้าใจ
เ พ ร า ะ รู้ ว่ า เ ธ อ . . . เ ป็ น เ ธ อ . . . แ บ บ ที่ เ ธ อ เ ป็ น
ไม่รู้...ร้อน--ร้าว--หนาว--เย็น...ไม่เคยเอาใจใส่
เพียงหนึ่งคนที่ช่างเขลา...แล้วปล่อยให้ความเหงาบงการหัวใจ
คนที่แพ้แม้ความห่างไกล..ทำให้ใครต้องมีน้ำตา
. . . เ ค้ ก ว นิ ล า . . . ที่ เ ธ อ ถื อ ม า ชิ้ น นั้ น
บอกความจริงเลยก็แล้วกัน...ไม่เคยชอบมันเลยหนา
แต่ที่ดีใจให้เห็นเสมอ...ก็เพราะเป็นเธอ...ที่ซื้อมา
เพราะงั้นรู้เถิดว่า...มันไม่มีค่า...ให้เธอห่วงหาอะไร
เ มื่ อ เ ป็ น เ พี ย ง ค ว า ม ท ร ง จ ำ ที่ แ ส น จ า ง
ก็ให้เราอยู่แบบห่าง ห่าง...อย่าหวั่นไหว
เมื่อคิดเหมือนกัน...ว่าระหว่างเรานั้น...สิ้นเยื่อขาดใย
จะวันนี้หรือวันไหน...ก็น่าจะรู้ไว้...ไม่ควรกลับมา เอ-มิ-กา ไ ม่ ไ ด้ คิ ด จ ะ ม า ตั้ ง แ ต่ แ ร ก
แต่ความรู้สึกแปลกแปลก. .มันโหยหา
รั บ รู้ อ ยู่ แ ล้ ว ว่ า ต ล อ ด ม า
ฉันเป็นแค่คนชินชา. .สำหรับเธอ
แ ต่ ก่ อ น ก็ เ ป็ น เ ช่ น นั้ น
จึงไม่เคยจำความผูกพันที่พลั้งเผลอ
สิ่งที่ฉันลืมไป. .อาจไม่ใช่เธอ
คงเป็นแค่คนเหงาละเมอ. .คนนึง
แต่เธอคนเก่ายังอยู่ในหัวใจ
ยังสดชื่นหวานไหว. .ไม่ว่าเมื่อไรที่คิดถึง
ที่ว่าตัดเยื่อใย. .หมดแล้วจากใจที่ตราตรึง
คงเป็นเธออีกคนหนึ่ง. .ที่หมดใจ
ขอบคุณที่ชอบเค้ก วนิลา
เพียงเพราะว่าฉันเป็นคนซื้อมาให้. .
รับรู้อีกหน่อยแล้วกัน. .ว่าสิ่งที่ฉันลืมจากหัวใจ
คือลืมว่าเธอทิ้งไป. ."ฉันไม่อยากจำ"
สวัสดีครับพี่เอมิกายินดีที่ได้รู้จักครับ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, ...สียะตรา.., ยามพระอาทิตย์อัสดง, panthong.kh, สุนันยา, amika29, รพีกาญจน์, ลมหนาว, Thammada, น้ำผึ้ง, ..กุสุมา..
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ไม่ต้องรู้หรอกว่าคนแต่งชื่ออะไร แค่รู้ว่ามาจากใจก็พอ. . .
|
|
|
| 30 พฤศจิกายน 2011, 09:03:PM |
amika29
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 341
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 593
~ยังเป็นโลกใบเก่า..แค่ไม่มีเขาเท่านั้นเอง~
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: 30 พฤศจิกายน 2011, 09:03:PM » |
ชุมชน
|
ไ ม่ ไ ด้ คิ ด จ ะ ม า ตั้ ง แ ต่ แ ร ก
แต่ความรู้สึกแปลกแปลก. .มันโหยหา
รั บ รู้ อ ยู่ แ ล้ ว ว่ า ต ล อ ด ม า
ฉันเป็นแค่คนชินชา. .สำหรับเธอ
แ ต่ ก่ อ น ก็ เ ป็ น เ ช่ น นั้ น
จึงไม่เคยจำความผูกพันที่พลั้งเผลอ
สิ่งที่ฉันลืมไป. .อาจไม่ใช่เธอ
คงเป็นแค่คนเหงาละเมอ. .คนนึง
แต่เธอคนเก่ายังอยู่ในหัวใจ
ยังสดชื่นหวานไหว. .ไม่ว่าเมื่อไรที่คิดถึง
ที่ว่าตัดเยื่อใย. .หมดแล้วจากใจที่ตราตรึง
คงเป็นเธออีกคนหนึ่ง. .ที่หมดใจ
ขอบคุณที่ชอบเค้ก วนิลา
เพียงเพราะว่าฉันเป็นคนซื้อมาให้. .
รับรู้อีกหน่อยแล้วกัน. .ว่าสิ่งที่ฉันลืมจากหัวใจ
คือลืมว่าเธอทิ้งไป. ."ฉันไม่อยากจำ"
 เ ดิ น เ รื่ อ ย ๆ ม า ต า ม เ ส้ น ท า ง ส า ย เ ก่ าที่หลงเหลือความเป็นเรา...เหมือนเล่าซ้ำ หยุดมองเค้กร้านเดิม..ที่เธอซื้อมาเป็นประจำ เห็นแล้วก็ยิ่งทำ...ให้เจ็บหัวใจ . . . . . . .  . . . ร้ า ว . . . ตั้ ง แ ต่ ค ำ ว่ า เ ร า มั น จ บสั่งตัวเองให้ลบ...ภาพเหล่านั้นให้ได้ แต่วันนี้แค่เห็นหน้า...ถึงได้รู้ว่าพยายามมาเท่าไหร่ เป็นเพียงแค่กดมันลึกลงไป...และลืมไม่ได้สักที . . . . . . . . . . .  ฝื น ท ำ ตั ว เ ข้ ม แ ข็ ง . . . แ ส ด ง อ อ ก ใ ห้ เ ธ อ รู้ความจริงเกือบยืนไม่อยู่...แทบหมดแรงแล้ววันนี้ เจ็บ...กับคำพูดเย็นชา...และท่าทางไม่ใยดี ร้าว...กับความจริงที่มี....ว่าระหว่างเรานี้...ไม่เหลือเยื่อใย  . . . . . . . . . . . ไ ด้ โ ป ร ด . . . อ ย่ า ใ ช้ ค ว า ม รู้ สึ ก โ ห ย ห าเพียงเพื่อกลับมา...ให้ฉันเริ่มมีน้ำตาขึ้นใหม่ อย่าใช้แววตาคู่นั้นมองกันเหมือนวันมีใจ เพราะเหตุผลที่ไม่กล้าบอกใคร...คือฉันยังไม่ไว้ใจ...หัวใจตัวเอง เอ-มิ-กา<![CDATA[<a href="http://www.youtube.com/v/riWk2fsDW6o&rel=0&fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/riWk2fsDW6o&rel=0&fs=1</a>]]> |
อย่า..."อิจฉาชีวิตคนอื่น"
แต่จง....ใช้ชีวิตให้สดชื่น
แล้วให้...."คนอื่นอิจฉา"
|
|
|
| 01 ธันวาคม 2011, 08:29:AM |
|
เฮยอิง
|
|
« ตอบ #15 เมื่อ: 01 ธันวาคม 2011, 08:29:AM » |
ชุมชน
|
ไ ม่ ไ ด้ คิ ด จ ะ ม า ตั้ ง แ ต่ แ ร ก
แต่ความรู้สึกแปลกแปลก. .มันโหยหา
รั บ รู้ อ ยู่ แ ล้ ว ว่ า ต ล อ ด ม า
ฉันเป็นแค่คนชินชา. .สำหรับเธอ
แ ต่ ก่ อ น ก็ เ ป็ น เ ช่ น นั้ น
จึงไม่เคยจำความผูกพันที่พลั้งเผลอ
สิ่งที่ฉันลืมไป. .อาจไม่ใช่เธอ
คงเป็นแค่คนเหงาละเมอ. .คนนึง
แต่เธอคนเก่ายังอยู่ในหัวใจ
ยังสดชื่นหวานไหว. .ไม่ว่าเมื่อไรที่คิดถึง
ที่ว่าตัดเยื่อใย. .หมดแล้วจากใจที่ตราตรึง
คงเป็นเธออีกคนหนึ่ง. .ที่หมดใจ
ขอบคุณที่ชอบเค้ก วนิลา
เพียงเพราะว่าฉันเป็นคนซื้อมาให้. .
รับรู้อีกหน่อยแล้วกัน. .ว่าสิ่งที่ฉันลืมจากหัวใจ
คือลืมว่าเธอทิ้งไป. ."ฉันไม่อยากจำ"
เ ดิ น เ รื่ อ ย ๆ ม า ต า ม เ ส้ น ท า ง ส า ย เ ก่ าที่หลงเหลือความเป็นเรา...เหมือนเล่าซ้ำ หยุดมองเค้กร้านเดิม..ที่เธอซื้อมาเป็นประจำ เห็นแล้วก็ยิ่งทำ...ให้เจ็บหัวใจ . . . . . . . . . . ร้ า ว . . . ตั้ ง แ ต่ ค ำ ว่ า เ ร า มั น จ บสั่งตัวเองให้ลบ...ภาพเหล่านั้นให้ได้ แต่วันนี้แค่เห็นหน้า...ถึงได้รู้ว่าพยายามมาเท่าไหร่ เป็นเพียงแค่กดมันลึกลงไป...และลืมไม่ได้สักที . . . . . . . . . . . ฝื น ท ำ ตั ว เ ข้ ม แ ข็ ง . . . แ ส ด ง อ อ ก ใ ห้ เ ธ อ รู้ความจริงเกือบยืนไม่อยู่...แทบหมดแรงแล้ววันนี้ เจ็บ...กับคำพูดเย็นชา...และท่าทางไม่ใยดี ร้าว...กับความจริงที่มี....ว่าระหว่างเรานี้...ไม่เหลือเยื่อใย . . . . . . . . . . . ไ ด้ โ ป ร ด . . . อ ย่ า ใ ช้ ค ว า ม รู้ สึ ก โ ห ย ห าเพียงเพื่อกลับมา...ให้ฉันเริ่มมีน้ำตาขึ้นใหม่ อย่าใช้แววตาคู่นั้นมองกันเหมือนวันมีใจ เพราะเหตุผลที่ไม่กล้าบอกใคร...คือฉันยังไม่ไว้ใจ...หัวใจตัวเอง เอ-มิ-กา กลับมาทบทวนเรื่องราวในหัวใจ ว่าฉันทำถูกไหม. .ที่ไปอวดเก่ง ทั้งที่ไม่สามารถอยู่ได้ในความวังเวง เดียวดายทุกครั้งที่บรรเลง. .บทเพลงที่เคยร้องด้วยกัน ผ่ า น กี ต า ร์ ล า ย ด อ ก ไ ม้ ที่เธอเคยซื้อให้เป็นของขวัญ มองภาพเธอที่เคยเขียนด้วยสีน้ำมัน ในคืนที่มีพระจันทร์. .ส่องฟ้า ไม่เคยต้องการรื้อฟื้นเรื่องราวเก่าเก่า เพียงเพราะแค่ความเหงาหรือโหยหา แต่ที่จ้องมองอย่างลึกซึ้ง. .ผ่านแววตา เพราะยอมรับว่าตลอดมาไม่เคยยิ้มได้สักเวลา. .เมื่อไม่มีเธอ แต่ไม่อยากฝืนใจให้ใครคืนกลับ ฉันยอมรับว่าที่ผ่านมาอาจพลั้งเผลอ ปล่อยให้ความไกลห่าง. .ทำให้อ้างว้างจนเหงาละเมอ นี่เป็นอีกหนึ่งคำที่อยากบอกเธอ. ."ขอโทษ" https://www.youtube.com/watch?v=_fnCQ0gSJ94&feature=youtube_gdata_player |
ไม่ต้องรู้หรอกว่าคนแต่งชื่ออะไร แค่รู้ว่ามาจากใจก็พอ. . .
|
|
|
|
