ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ส.เชื้อจันทร์]

...ขอมอบกลอนชุดนี้แด่คนกำลังอกหักและเคยอกหักทุกคน...

=======================================

...แด่...คนอกหัก....
 
^^^^^^^^^^^    

เสียงสะอื้นขื่นขมตรมในจิต
จากมิ่งมิตรแดนไกลส่งไปหา
"เพิ่งหยุดร้อง สองแก้มอาบ คราบน้ำตา
อยากโทร.มาปรับทุกข์ ที่ซุกทรวง"

"ก่อนเคยคิด เขานั้นคือคนที่ใช่
อนิจจา หัวใจ พลาดใหญ่หลวง
คำหวานที่เคยฟัง หลอกทั้งปวง
สี่ปีล่วงจึงรู้ความตามเป็นจริง
 
เขาแอบคบคนใหม่อยู่ใกล้บ้าน
รู้จักกันไม่นานแต่หวานยิ่ง
พอเราโทร.ไปหาว่าท้วงติง
เขากลับนิ่งไม่เฉลยเอ่ยวจี

หวังกับเขาเกินไปใจเลยทุกข์
หมดสนุก หมดค่า หมดราศี
ถูกความโศก ซึมเศร้า เข้าโจมตี
บุกย่ำยี จนหัวใจ ไร้กำลัง
   
เอาแต่บ่นว่าเหงา...ไม่เข้าท่า
สองดวงตาแดงด้วยฤทธิ์ความผิดหวัง
ขอโทษนะ...สองปีที่ปิดบัง
ไม่ได้เล่าให้ฟัง...กลัวเสียใจ...."  

อย่าคิดมากเลยนะ...จะยิ่งทุกข์
นี่แหละสุขของเราเลยรู้ไหม?
ร่วมรับรู้เรื่องราวความเป็นไป
คือ สิ่งที่หัวใจเราต้องการ
  
นับตั้งแต่คบกันจนวันนี้
เรารู้ดี...เส้นชีวิตขีดขนาน
คล้ายทิวาที่ลาลับไปกับกาล
ยากพบพานจันทรายามราตรี
 
เราจึงแค่มองผ่านทางน่านฟ้า
ปรารถนาให้คุณเป็นสุขศรี
ได้ประสบพบเจอแต่คนดี
ใช้ชีวีกับเขาเนานิรันดร์
 
ไม่เคยคิดว่าคุณจะอกหัก
ถูกคนรักผลักไสทำลายขวัญ
ต้องเปียกโชกน้ำตาอกจาบัลย์
ไม่เป็นอันหลับนอนผ่อนกายา
 
ขอบคุณนะ....ที่วันนี้ เปิดใจเล่า
บอกให้เรารับรู้เพื่อปรึกษา
หากวันนี้ยังมีคราบน้ำตา
คิดเสียว่า นั่นคือยาล้างความตรม
  
นับแต่นี้ต่อไปให้เข้มแข็ง
จะต้องแกร่งเอาชนะความขื่นขม
เมื่อก้าวผ่านความโศกโลกจะชม
ความนิยมนับถือจะลือชา
 
คุณรู้ไหมความอกหักหรือรักคุด ?
สร้างมนุษย์ให้เข้มแข็งเหนือปัญหา
เพราะเคยผ่านเส้นทางอย่างนี้มา
ทำให้มีปัญญาคอยคุ้มครอง
  
การผิดหวังจากเขาอาจเศร้าบ้าง
หัวใจอาจอ้างว้างและหม่นหมอง
แต่ความดีคุณยังเด่นไม่เป็นรอง
โปรดหันกลับมามอง ไตร่ตรองดู....
 
ขอบคุณที่โทร.มาปรึกษาด้วย
เราก็่ช่วยเท่าที่มีความรู้
หวังเพียงให้เด็ดดวงพวงพธู
ใจคืนสู่...ความเบิกบาน..เหมือนวานวัน..

....ส.เชื้อจันทร์....

๒๗ พ.ย. ๕๔

หมายเหตุ. บทกลอนชุดนี้เขียนจากเรื่องจริงของปิยมิตรคนหนึ่งซึ่งกำลังอกหัก
 ส่วนหนึ่งเพื่อเป็นการบันทึกประวัติศาสตร์ชีวิตตนเองไว้ เผยแพร่ในบล็อกไปหนึ่งครั้งเพื่อให้เจ้าตัวในเรืองนี้อ่าน
ตั้งแต่วันที่ ๒๑ ต.ค. ๕๑  เธออ่านแล้วก็ถามมาว่า "เขียนเพื่อเราหรือ...ขอบคุณนะ" ผู้เขียนได้แต่ยิ้มๆ ให้  

[รัตนาวดี]

°°°ความหวังดี ที่คน เคยอกหัก 
มาช่วยตัก เตือนคล้าย ระบายสี
จากหมองเทา เข้าเป็น สีเด่นดี 
ขอบคุณที่ มีห่วง ฝากท้วงใจ°°°

...คนอกใกล้หัก...

...ถึงตัวไกล ไม่ห่าง จางใจฝัน 
ยังส่งสรร มั่นอยู่ เคียงคู่ใฝ่
แต่บางครั้ง ฟังเหมือน ว่าเลือนไป 
ให้ระทม หมองไหม้ ในบางครา...

...เรื่องนี้ซื่อ คือเปรียบ เทียบกับรัก 
อกคงหัก พักหาย กรายอย่างช้า
ในห้วงห่อ ก่อด้วย รวยรักมา 
ต้องประดา พาโศก กับโลกครวญ...

รัตนาวดี
 

[panthong.kh]

เสียงสะอื้นขื่นขมตรมในจิต
จากมิ่งมิตรแดนไกลส่งไปหา
"เพิ่งหยุดร้อง สองแก้มอาบ คราบน้ำตา
อยากโทร.มาปรับทุกข์ ที่ซุกทรวง"

เมื่อทราบข่าว ทำเอา ใจแทบแตก
อกแทบแยก แหลกลง ตรงเป็นห่วง
เช็ดน้ำตา เถิดหนา สุดาดวง
อย่าเศร้าทรวง ไปเลย นะทรามวัย

ต่อนี้ไป ขอเป็น คนใกล้ชิด
เป็นมิ่งมิตร แสนดี มีมอบให้
เป็นทุกสิ่ง ทุกอย่าง อย่างตั้งใจ
อยากให้เธอ รับรู้ไว้ ใจคนรอ

หลงรัก หลงภักดี เข้าปีสาม
โถคนงาม ขอดามใจ ให้เธอต่อ
จะประสาน รอยร้าว ไม่คอยท้อ
มาเริ่มก่อ รักใหม่ ให้มันดี

ที่แล้วมา คิดว่า เป็นบทเรียน
ไว้คอยเตือน สติ ได้ไหมนี่
ชีวิตใหม่ รักใหม่ ไร้ราคี
สองเปรมปรีดิ์ มีสุข ทุกคืนวัน
พันทอง

[amika29]

ข อ เ ถ อ ะ น ะ คื น นี้ . . . ข อ ฉั น มี น้ ำ ต า
อาจดูอ่อนแรงอ่อนล้า...เพราะว่าอ่อนไหว
เหนื่อย...กับปัญหาที่ถาโถมหัวใจ
เจ็บ...เมื่อรักจากไกลไม่กลับมา

ข อ บ คุ ณ ที่ รั บ ฟั ง น ะ ค น ดี
รู้เถิดนะว่าความอบอุ่นที่เธอมี...มันทำให้ฉันหายล้า
ขออยู่แบบนี้อีกสักพักได้ไหม...พอให้หัวใจมันหายชา
แล้วพรุ่งนี้สัญญา...จะไม่มีน้ำตาอีกต่อไป

เอ-มิ-กา

อดไม่ไหวเลยขอแจม...ว่าแต่จะไปทำงานสายมั้ยเนี่ย

[Prapacarn ❀]

และครั้งหนึ่งที่ใจเคยไหวหวั่น
มีแสงทองจากสวรรค์ส่องทางให้
เฝ้าโอบเอื้อหนุนนำมอบน้ำใจ
ความหวั่นไหวเริ่มจางจากทางตรม

กำลังใจใสเย็นเช่นหยาดทิพย์
เธอยื่นหยิบสู่กมลจนพ้นขม
ก้าวสู่ทางสายใหม่ใจรื่นรมณ์
น้ำใจห่มคนเศร้า...จนเหงาจาง

เธอคือดาวประดับใจใสพิสุทธิ์
คือน้ำค้างพร่างผุดมิหายห่าง
คือแสงทองของชีวิตส่องทิศทาง
คงอ้างว้าง หม่นใจ..หากไร้เธอ

แซมค่ะ

[ส.เชื้อจันทร์]

ข อ เ ถ อ ะ น ะ คื น นี้ . . . ข อ ฉั น มี น้ ำ ต า
อาจดูอ่อนแรงอ่อนล้า...เพราะว่าอ่อนไหว
เหนื่อย...กับปัญหาที่ถาโถมหัวใจ
เจ็บ...เมื่อรักจากไกลไม่กลับมา

ข อ บ คุ ณ ที่ รั บ ฟั ง น ะ ค น ดี
รู้เถิดนะว่าความอบอุ่นที่เธอมี...มันทำให้ฉันหายล้า
ขออยู่แบบนี้อีกสักพักได้ไหม...พอให้หัวใจมันหายชา
แล้วพรุ่งนี้สัญญา...จะไม่มีน้ำตาอีกต่อไป

เอ-มิ-กา

อดไม่ไหวเลยขอแจม...ว่าแต่จะไปทำงานสายมั้ยเนี่ย

เอ-มิ-กา..เอ๋ย...

สามารถทำใจได้ก็ดีแล้ว
ไม่งั้นแววขมแววตรมเศร้า
จะบีบรัดยับเยินเกินบรรเทา
ชีวิตจะอับเฉา..อีกยาวนาน

ผิดหวังหนึ่งครั้งให้คุณค่า
คือจะได้ปัญญามาสมาน
เมื่อเข้าใจชีวิตจิตเบิกบาน
ความร้าวรานจะเหลือแต่แค่นิยายฯ

..ส.เชื้อจันทร์...

[ส.เชื้อจันทร์]

และครั้งหนึ่งที่ใจเคยไหวหวั่น
มีแสงทองจากสวรรค์ส่องทางให้
เฝ้าโอบเอื้อหนุนนำมอบน้ำใจ
ความหวั่นไหวเริ่มจางจากทางตรม

กำลังใจใสเย็นเช่นหยาดทิพย์
เธอยื่นหยิบสู่กมลจนพ้นขม
ก้าวสู่ทางสายใหม่ใจรื่นรมณ์
น้ำใจห่มคนเศร้า...จนเหงาจาง

เธอคือดาวประดับใจใสพิสุทธิ์
คือน้ำค้างพร่างผุดมิหายห่าง
คือแสงทองของชีวิตส่องทิศทาง
คงอ้างว้าง หม่นใจ..หากไร้เธอ

แซมค่ะ

ฟังคำหวานปานน้ำผึ้งชวนซึ้งจิต
ที่ "ประภาคาร" ลิขิตนำเสนอ
ถือเป็นความโชคดีทีได้เจอ
คำของเธอ ดุจน้ำทิพย์ชโลมใจ

การช่วยเพิ่มเติมหวังคนทั้งโลก
ระงับโศกคลายทุกข์ป้อนสุขใส
คือกิจที่นิดหน่อยค่อยทำไป
พบเห็นใครหมดแรงอยากแบ่งปัน

ขอบคุณที่ยกเป็นดาวประดับจิต
ซึ่งเป็นสิทธิ์แล้วแต่มิตรจะคิดฝัน
หากเลือกได้ขอเป็นเช่นตะวัน
ที่สาดแสดงไม่อั้น...มอบแด่เธอ....ฯ



...ส.เชื้อจันทร์...
๒๘ พ.ย. ๕๔

[นางฟ้า ชาลี]

"ก่อนเคยคิด เขานั้นคือคนที่ใช่
อนิจจา หัวใจ พลาดใหญ่หลวง
คำหวานที่เคยฟัง หลอกทั้งปวง
สี่ปีล่วงจึงรู้ความตามเป็นจริง
 
เขาแอบคบคนใหม่อยู่ใกล้บ้าน
รู้จักกันไม่นานแต่หวานยิ่ง
พอเราโทร.ไปหาว่าท้วงติง
เขากลับนิ่งไม่เฉลยเอ่ยวจี

 



                                                
                                 

คน ที่ใช่ ใครว่า จะใช่คู่
คน ที่ดู รู้แน่ ยังแพ้หนี
คน ที่คบ พบพาน ยังกากี
คน ที่หลี้ หลีกหลบ ยังพบกัน

หาก หัวใจ เจ็บนัก ก็พักก่อน
หาก ร้าวรอน ใจเจ็บ ก็เก็บฝัน
หาก ลึกลึก นึกรัก ก็ช่างมัน
หาก ว่าอั้น กั้นได้ ใจต้องวาง

  ....นางฟ้า ชาลี....

                                                 

[panthong.kh]

 

ข อ เ ถ อ ะ น ะ คื น นี้ . . . ข อ ฉั น มี น้ ำ ต า
อาจดูอ่อนแรงอ่อนล้า...เพราะว่าอ่อนไหว
เหนื่อย...กับปัญหาที่ถาโถมหัวใจ
เจ็บ...เมื่อรักจากไกลไม่กลับมา

ข อ บ คุ ณ ที่ รั บ ฟั ง น ะ ค น ดี
รู้เถิดนะว่าความอบอุ่นที่เธอมี...มันทำให้ฉันหายล้า
ขออยู่แบบนี้อีกสักพักได้ไหม...พอให้หัวใจมันหายชา
แล้วพรุ่งนี้สัญญา...จะไม่มีน้ำตาอีกต่อไป

น้ำตานอง สองแก้ม ของพี่นี้
น้องยินดี จะซับ น้ำตาให้
จะปลอบโยน จนหาย เศร้าทรวงใน
ขอใช้ใจ กกกอด ยอดชีวา

แม้นถ้าพี่ ยินยอม พร้อมจะช่วย
ภักดีด้วย มีใจ เสน่หา
แอบหลงรัก มานาน หลายเพลา
จนคิดว่า หมดสิทธิ์ พิชิตใจ

มาวันนี้ เห็นพี่นั้น โศกเศร้า
คงถึงคราว ต้องเปิด ดวงหทัย
แจ้งให้เขา รู้สิ้น ถึงความใน
ว่ามีใคร คนนี้ ที่เฝ้ารอ
พันทอง

[..กุสุมา..]

สมน้ำหน้า ใจตัว ช่างชั่วนัก
เขาไม่รัก มอบขม ตรมหมองไหม้
มีแต่ช้ำ น้ำตา เจ็บปวดใจ
ตอกย้ำให้ รวดร้าว เหน็บหนาวทรวง

ยังจะร่ำ อาลัย ให้ขมขื่น
ยังจะฝืน โหยหา ว่าหวงห่วง
เขาจากไป จนกาล เนิ่นนานล่วง
จนหญิงช่วง ชิงฉก อกแตกตายยย
        ..กุสุมา..

[สุนันยา]

นอนร้องไห้ หวั่นไหว ใจแทบสิ้น
เหมือนถูกหมิ่น ไร้ค่า พาเสียหาย
น้ำตาริน ไหลลั่ง จนพร่างพราย
ดุจเดียวดาย ขื่นขม ตรมร้าวรอน

เฝ้าฟูมฟาย ถ่ายถอน นอนสะอื้น
ทุกวันคืน ขื่นขับ ลงกลับหมอน
อยู่กับเหงา เพียงเดียว เปลี่ยวอาวรณ์
คิดถึงตอน หยอกเย้า คราวคู่เคียง...

"สุนันยา"