ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

               


              สายสวาท  ขาดแล้ว  ฤาแก้วเอ๋ย
               จึงเงียบเฉย  ไร้ข่าว-คราวสักหน
             รู้หรือไม่  ใครเขา  เศร้ากมล
          คิดถึงคน  เฝ้ารอ  ไหมหนอเออ

                เคยเคียงคู่  เกลียวกลม  สุขสมหวัง
                       ภาพความหลัง  ครั้งหยอก  หลอกยามเผลอ
                    ยิ้มหัวร่อ  ต่อกัน  ฉันกับเธอ
                 ผลัดปรนเปรอ  อบอุ่น  มิขุ่นใจ

              แต่วันนี้  ขาดนุช  สุดที่รัก
               น้องลืมตัก  นอนคุ้น  หนุนหลับใหล
             เปลี่ยนหมางเมิน  เหินห่าง  ลาร้างไป
           ด่วนตัดใย  สิ้นเยื่อ  เคยเกื้อกูล

                 เที่ยวตามหา  ขวัญตา  จนล้าอ่อน
                       โฉมบังอร  หลบกาย  หายสาบสูญ
                      ห่วงหนักหนา  โศกา  แสนอาดูร
                   เจ็บพอกพูน  ทั้งทิวา  และราตรี

                  อยากถามเดือน  ถามดาว  พราวพร่างฟ้า
                    คนรักข้า  มีทุกข์  หรือสุขศรี
                 พักอยู่แห่ง  หนใด  ในธาตรี
               ฝากวจี  ชอกช้ำ  เพื่อย้ำเตือน

                  วอนสายลม  ส่งข่าว  ถึงสาวน้อย
                          ฉันยังคอย  ณ.เคหา  มิคลาเคลื่อน
                        หวังวันหนึ่ง  อนงค์  คงกลับเรือน
                     รอน้องเยือน  คืนมา  ด้วยอาลัย

[สล่าผิน]

หญิงเคยกอดพรอดรักนานหนักหนา
กลับร้างลาดั้นด้นไปหนไหน
นำความเศร้าเหงาทรวงทั้งห่วงใย
สู่หัวใจของพี่ที่เฝ้ารอ

น้องไปไหนไยหมางลาร้างจาก
พี่ลำบากหัวใจอยากใคร่ขอ
ให้น้องหันกลับมาพาพนอ
รักกันต่อเหมือนเดิมเริ่มอีกที

สล่าผิน

[บูรพาท่าพระจันทร์]

กลิ่นพะยอม หอมรื่น ชื่นนาสา
ให้คุ้นชิน กลิ่นกายา มารศรี
รสสุคนธ์ ปนมา กับราตรี
ชักชวนพี่ นี้มา ในป่าไพร

เสียงชะนี ครวญเพรียก ร้องเรียกผัว
เย็นระรัว ตัวสั่น พาหวั่นไหว
เหมือนเสียงน้อง ร้องเพรียก เรียกยาใจ
อยู่หนใด ไห้หา พี่มาตาม.../

EasternMan   

[panthong.kh]

 

น้องไปไหนไยหมางลาร้างจาก
พี่ลำบากหัวใจอยากใคร่ขอ
ให้น้องหันกลับมาพาพนอ
รักกันต่อเหมือนเดิมเริ่มอีกที

สล่าผิน

เมื่อรักร้าว หนาวทรวง หนักหน่วงจิต
เมื่อชีวิต หมดค่า ไร้ปรานี
ไยเราสอง จึงเศร้า เหงาฤดี
เมื่อเธอนี้ เอ่ยคำลา พาระกำ

จำใจจาก กันไป ไม่คืนหวน
จำใจจาก อย่าครวญ จนเพ้อพร่ำ
จำใจจาก เมื่อรัก โดนเธอทำ
จำใจจาก คนใจดำ ทำให้ตรม

พอกันที ฉันนี้ หมดเยื่อไย
พอกันที ที่รักใคร่ ให้ขื่นขม
พอกันที ที่เคยรัก จักระทม
พอกันที ฉันก้ม หน้ารับกรรม

พันทอง

[panthong.kh]

กลิ่นพยอม หอมรื่น ชื่นนาสา
ให้คุ้นชิน กลิ่นกายา มารศรี
รสสุคนธ์ ปนมา กับราตรี
ชักชวนพี่ นี้มา ในป่าไพร

เสียงชะนี ครวญเพรียก ร้องเรียกผัว
เย็นระรัว ตัวสั่น พาหวั่นไหว
เหมือนเสียงน้อง ร้องเพรียก เรียกยาใจ
อยู่หนใด ไห้หา พี่มาตาม.../

EasternMan   

[/b]

กลิ่นพะยอม หอมหวล ที่ในป่า
ลมโชยมา ทีไร ใจวาบหวาม
ใช่แล้วนี่ กลิ่นของ เยาวมาลย์
หอมยาวนาน ซาบซ่าน ตรึงหทัย

เห็นพี่ยา ตามหา อยู่หลายรอบ
น้องช้ำชอก โดนพี่ นี้ผลักไส
หนีเข้าป่า อยู่เดียว เปลี่ยวฤทัย
อย่ามาตาม น้องไป ไหนอีกเลย

โอ้อกเอ๋ย หัวอก ของชะนี
มีแต่ช้ำ ชีวี ไม่เอื้อนเอ่ย
ถูกทอดทิ้ง ระอา นะอกเอ๋ย
ผัว ผัว ผัว ไฉนเลย มาลืมกัน
พันทอง

[sunthornvit]

                           ขออภัยไม่ว่างเลยขอตอบสั้นๆทุกท่านครับ


                     
                              เธอทิ้งร้าง  ห่างไป  กู่ไม่กลับ
                        จะบังคับ  ฝืนใจ  มิใชที่
                        เวลาก็  ล่วงผ่าน  นานเต็มที
                        เธอคงมี  สามีใหม่  ไปนานแล้ว


                           

[Prapacarn ❀]

พี่พูดจา เยาะเย้ย ไม่เคยรัก
น้องอกหัก เช้าเย็น เห็นแต่แห้ว
เปลี่ยนเป็นทอม คงจะดี น้องมีแวว
เบื่อชายแล้ว ซุกซน คนหลายใจ...


แซมค่ะ

[พ่อค้าพเนจร]

เข้าใจคิดผิดแล้วน้องแก้วเอ๋ย
มิเมินเฉยพี่ไม่แกล้งแสร้งเฉไฉ
ทั้งเราสองเป็นคู่ดองคล้องชไม
ขอไฉไลอย่าพิโรธโกรธฤาดี
✿
ตัวพี่นี้งานหนักต้องพักก่อน
สุดอาวรณ์จรรักหักครั้งนี้
ต้องออมอัฐจัดสร้างวิมานฉิมพลี
ถ้าเงินมีจักสู่ขอร่วมหอนาง

✿ ◕ พ่อค้าพเนจร  ◕ ✿

[sunthornvit]

                       


                      พ่อค้าพเนจร  มาอ้อนสาว
                 เห็นผิวขาว  ไม่ได้  เป็นไล่จีบ
                 นั่นน่ะแฟน  อาจารย์  อย่าหาญคีบ
                 เดี๋ยวโดนถีบ  ด้วยเท้า  เจ้าศิษย์รัก


            ฮิๆๆๆ เจ้าโด้ถือว่าหนุ่มกว่าจะตีท้ายครัวอาจารย์แล้ว