| 26 พฤศจิกายน 2011, 12:27:PM |
|
Prapacarn ❀
|
 |
« เมื่อ: 26 พฤศจิกายน 2011, 12:27:PM » |
 ชุมชน
|
"อสุภสัญญา 1"
บันทึก และ กลอนบทนี้ แซมได้แรงบรรดาลใจมาจากนิทรรศการ อันหนึ่ง ที่แซมไปชมมาค่ะ
นิทรรศการอันนี้ เป็นการแสดงให้ดูถึงสรีระของคนเรา...
มีทุกๆหมวดหมู่ เช่น ผิวหนัง กล้ามเนื้อ เส้นเลือด กระดูก
และอวัยวะต่างๆในร่างกายคน และสัตว์ .....
เรียกว่า “Body Worlds Exhibition”
ในสถานที่ ที่โชว์ จะมีนักเรียน นักศึกษา นักศึกษาแพทย์ ไปชมกันมากมาย...
คล้ายๆกับ ที่ศาสนาพุทธของเรา สอนให้ ดูร่างกายคนเพื่อปลงนะคะ....
เข้าไปใหม่ๆ แซมกลัวมากๆ เพราะแซมเป็นคนกลัวผี... และครึ่งชั่วโมงแรก แซมเกือบๆจะเป็นลม
เพราะทุกอย่างที่เห็น มันตั้งอยู่เบื้องหน้าแค่ไม่กี่คืบ...
ร่างกายของ”ครูใหญ่” จะถูกรักษาสภาพ โดยใช้วิธีการที่เรียกว่า “Plastination”
หรือทำให้ร่างกายคนจริงๆ ดูเหมือนพลาสติค แต่ยังคงสภาพเดิม ทั้งขนาด และสีค่ะ....
สิ่งที่แซมได้มาจากการไปชมนิทรรศการครั้งนี้ นอกจากจะรู้ว่า ตับ ไต ไส้พุง ปอด หัวใจ และของที่ไม่น่ารักทั้งหลาย มันอยู่ตรงไหนมั่ง
แซมก็ยังได้รู้ว่า ถ้ากินหมูหันมากๆ มันจะไปไหน...
และนอกจากนั้น แซมยังระลึกได้ว่า... คนเรา ไม่ว่าจะ สูง ต่ำ ดำ ขาว จะสวย หล่อ หรือขี้ริ้ว ขี้เหร่ เมื่อสังขารล่วงลับดับไป...
ถลกหนังชั้นนอกออก...จะดูไม่รู้ว่า ใครเป็นใคร.....
แล้วเราก็จะจบลงที่เชิงตะกอนเหมือนๆ กัน.... ทำไมถึงจะตัดสินกันจากสิ่งที่เห็นภายนอกล่ะคะ...
แซมยังปลงไม่ได้ ที่จะตัดกิเลสได้ขนาดนั้น .. แซมยังอยากสวย ยังอยากจะดูดี ยังแต่งตัว...
และยังมี รัก โลภ โกรธ หลง (+ งอน ง๊อน งอน)
แต่แซมเรียนที่จะมองคนรอบข้างด้วยหัวใจที่เป็นธรรม และเปิดกว้างมากขึ้น....
แซมถึงได้กลอนบทที่จะตามมา... และ... เพราะแซมถูกใครบางคน “หยอก” แซม แรงๆ ว่า อยู่เมืองนอกจะเป็นคนขี้เต๊ะ...
แซมไม่เคยคิดว่า การศึกษา หรือเงินทอง จะทำให้ค่าของความเป็นคน ของคนเราแตกต่างกัน..
แซมไม่มีเกียรติ์...... แซมมีแต่เกิบ (นะคะพี่คนดี...)
อ้อ...ก่อนออกจากนิทรรศการ แซมถามเจ้าหน้าที่ว่า ทำไมไม่ค่อยมี “ครูใหญ่” ผู้หญิงเลย...
เจ้าหน้าที่บอกว่า ผู้หญิงไม่ค่อยบริจาค ร่างกาย....
แซม บอกเจ้าหน้าที่ว่า ขอแบบฟอร์ม แซมบริจาคร่างกายของแซม ตรงนั้น....ในวันนั้น
แล้วบอกว่า ไม่ต้องรีบร้อนมาเอานะ.....
แล้ว... ถ้าแซมตายไป แซมจะบอกคนที่ไม่ชอบแซมไว้ก่อนว่า....เธอไม่ต้องมาเผาผีแซมนะ...
ใครที่กลัวๆ ไม่กล้าดูรูป ”ครูใหญ่” ก็ปิดตาไว้นะคะ...
รักจากใจแซมค่ะ....
03/07/2011
  
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, ...สียะตรา.., อริญชย์, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, sunthornvit, รัตนาวดี, พ่อค้าพเนจร, คนกันเอง.., เมฆา..., บูรพาท่าพระจันทร์, amika29, กังวาน, สุนันยา, บ้านริมโขง, Thammada, พิมพ์วาส, สล่าผิน, ชลนา ทิชากร, khuadkao, Shumbala
ข้อความนี้ มี 21 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
Take my love, take my land
Take me where I cannot stand
I don't care, I'm still free
You can't take the sky from me..
|
|
|
| 26 พฤศจิกายน 2011, 12:55:PM |
|
Prapacarn ❀
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 26 พฤศจิกายน 2011, 12:55:PM » |
ชุมชน
|
มีหมดแล้วของเท่ห์..จาก(อ)เมริก้า...
ทั้งเซาน่า,จาคุซซี่,ทีวีหรู
ไมโครเวฟ, เตียงกระดอนนอนฟูฟู
แล้วใส่หูฟังเพลงบรรเลงพิณ
ขี่รถสวยฉูดฉาดดูปราดเปรี้ยว
ใครหวาดเสียวน้องไม่สนขับชนหิน
ชุดสะเดิดเปิดไหล่ใส่โบยบิน
กระดกลิ้นฝูงแมลงแข่งกันตอม
ถลกหนังชั้นแรกแหวกจึงรู้
พินิจดูของเหม็นเห็นว่าหอม
ทั้งตับ..ไต..ไส้กลวงพวงพยอม
คนเคยกล่อมหายหลบยามจบทาง
นอนแอ้งแม้งแท่นอิฐสิทธิ์สุดท้าย
มีดอกไม้วางรุมสุมบนห้าง
คนเรียงแถวบอกบ๊ายบายร่ำไห้คราง
พอสิ้นร่างเผาป่นผู้คนเมิน.....
แซมค่ะ
03/07/2011
แซมขอขอบคุณภาพจาก Internet , ภาพที่เห็นเป็นคนและสัตว์จริงๆ ค่ะ..
แซมขออภัยที่อาจจะทำให้เพื่อนๆ บางคนตกใจกลัวนะคะ...
จากใจแซม
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ...สียะตรา.., อริญชย์, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, sunthornvit, รัตนาวดี, พ่อค้าพเนจร, คนกันเอง.., เมฆา..., กังวาน, บูรพาท่าพระจันทร์, amika29, สุนันยา, บ้านริมโขง, Thammada, พิมพ์วาส, สล่าผิน, ชลนา ทิชากร, khuadkao, Shumbala
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
Take my love, take my land
Take me where I cannot stand
I don't care, I'm still free
You can't take the sky from me..
|
|
|
| 09 มกราคม 2012, 05:58:AM |
|
Prapacarn ❀
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 09 มกราคม 2012, 05:58:AM » |
ชุมชน
|
อยู่ดีๆ ก็ อยากจะ ขอบคุณใครๆ... "Mahalo" ค่ะ
ขอขอบคุณ ถ้อยคำ ลำนำอุ่น
ที่เจือจุน คนบ้านไกล ให้คลายเหงา
ทุกคืนค่ำ มองจันทร์ เพียงบรรเทา
ความเงียบเหงา ว้าเหว่ เห่กล่อมนอน
รุ่งอรุณ มีสายหมอก มาหยอกเล่น
เช้าถึงเย็น มีหาดทราย ร่ายเพลงอ้อน
สายลมแผ่ว แว่วเพ้อ ว่าเธอวอน
เงาสิงขร แทนกอด ทอดแนวพฤกษ์
ดั่งนกน้อย ลอยล่อง ท่องถิ่นกว้าง
ดื่มน้ำค้าง แทนน้ำใจ ในยามดึก
หวนไห้หา คนเคียงคู่ อยู่ลึกลึก
"Mahalo…" จากสำนึก ในบทเพลง
ประภาคารค่ะ (แซม...นี่เอง)
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, กังวาน, amika29, รพีกาญจน์, สุนันยา, เมฆา..., พี.พูนสุข, บ้านริมโขง, Thammada, รัตนาวดี, พิมพ์วาส, สล่าผิน, ชลนา ทิชากร, khuadkao
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
Take my love, take my land
Take me where I cannot stand
I don't care, I'm still free
You can't take the sky from me..
|
|
|
| 09 มกราคม 2012, 07:36:AM |
|
กังวาน
|
 |
« ตอบ #3 เมื่อ: 09 มกราคม 2012, 07:36:AM » |
ชุมชน
|
คำขอบคุณจากใครที่ไกลฟ้า
ลอยล่องมาถึงที่นี่ตรงเผง
เหมือนสวรรค์ชั้นฟ้ามาบรรเลง
คนกันเองก็ตอบขอขอบคุณ
ได้อ่านกลอนอ้อนจันทร์แสนหรรษา
ยิ้มเริงร่าหน้าหวานผ่านไออุ่น
บรรจงร้อยถ้อยคำล้ำละมุน
เธอคือสุนทรีย์สี่ห้องใจ
คนเคียงคู่เคียงข้างยังห่างหาย
ฉันเสียดายคนดีที่สดใส
สักวันเขาคงมาอย่าล้าไป
ดวงฤทัยโปรดรออย่าท้อเลย |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, สุนันยา, เมฆา..., พี.พูนสุข, บ้านริมโขง, Thammada, รัตนาวดี, พิมพ์วาส, สล่าผิน, ชลนา ทิชากร, khuadkao
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
| 09 มกราคม 2012, 09:17:AM |
|
Prapacarn ❀
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 09 มกราคม 2012, 09:17:AM » |
ชุมชน
|
เขาคนนั้น วันนี้ คงมีใหม่
เฉกหัวใจ ชายนั่น ฉันจึงเฉย
อันคารม คมอุ่น นั้นคุ้นเคย
พร่ำเฉลย หลอกสตรี ทุกวี่วัน
เขาคือใคร...ใครคือเขา เราไม่ทราบ
แต่ขอกราบ ขอบคุณ พ่อบุญมั่น
ถ้าจะมี เมตตา มาปลอบกัน
แค่รำพัน กลอนตอบ...ก็ขอบคุณ
แซม
ขออภัยค่ะ พี่ KK ... แซมเพิ่งทานข้าวกับแกงมะระ...กลอนแซมเลยขมจัง...
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, สุนันยา, พี.พูนสุข, บ้านริมโขง, กังวาน, บูรพาท่าพระจันทร์, Thammada, พิมพ์วาส, สล่าผิน, ชลนา ทิชากร, khuadkao
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
Take my love, take my land
Take me where I cannot stand
I don't care, I'm still free
You can't take the sky from me..
|
|
|
| 09 มกราคม 2012, 05:53:PM |
|
กังวาน
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 09 มกราคม 2012, 05:53:PM » |
ชุมชน
|
กุหลาบขาวช่อบางวางหน้าบ้าน
กับการ์ดหวานสดใสมีไออุ่น
เปิดออกดูรู้ทันที...นี่แม่คุณ
ชื่อคุ้นคุ้น...ประภาคาร...เธอหวานจัง
เธอเข้าใจอะไรผิดฉันคิดหนัก
ว่าฉันรักหลายคนจนสิ้นหวัง
หลอกคนโน้นคนนี้ไม่จีรัง
เธอโปรดฟังอีกครั้งยังรักเธอ
ภาพที่เห็นเป็นแค่ภาพไม่ซาบซึ้ง
ส่วนเธอตรึงกลางใจใช่เสมอ
แกงมะระจะทำให้ใจมันเบลอ
คราวหน้าเจอ...แกงkaikarn...หวานจริงจริง |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, พี.พูนสุข, บูรพาท่าพระจันทร์, พิมพ์วาส, Prapacarn ❀, สล่าผิน, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, ชลนา ทิชากร, khuadkao, Thammada
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
| 31 ตุลาคม 2012, 11:47:AM |
|
Prapacarn ❀
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 31 ตุลาคม 2012, 11:47:AM » |
ชุมชน
|
|
Take my love, take my land
Take me where I cannot stand
I don't care, I'm still free
You can't take the sky from me..
|
|
|
|
|
| 30 มกราคม 2013, 10:08:AM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 30 มกราคม 2013, 10:08:AM » |
ชุมชน
|
ถ้าคิดเสียว่า เขามีเวรต่อกันมาในชาติปางก่อน
ถ้าเขาไม่อโหสิกรรมให้ในชาตินี้
ชาติต่อ ๆ ไปเขาก็กลับไปฆ่าตอบแทนกันไม่มีที่สิ้นสุด
คิดเสียอย่างนี้ก็จะคลายเศร้าได้บ้าง
พุทธภาษิตว่า เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร
 [/color] |
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
|
