ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รพีกาญจน์]

หอบลูกน้อยกลอยใจไว้แนบอก
เกรงตระหนกฟ้าร้องก้องคามเขา
บางครั้งนอนค่อนวันตัวสั่นเทา
อุ้มเขย่าไห้ลั่นเรียกขวัญมา

มดจะไต่ไรเลาะยุงเกาะกัด
แม่คอยปัดแปะหน่อยมิคอยท่า
มีตุ่มผดผื่นผุดจุดกายา
รีบฝนยาทาถูเฝ้าดูแล

ล้างครกหงายฟายคว่ำข้าวตำบด
แหลกเหลวคดใส่ถ้วยครูดกล้วยแก่
ลงคนคำน้ำผึ้งครึ่งช้อนกาแฟ
ลูกร้องแงป้อนให้แทบไม่ทัน

แปดเลอะเทอะเปรอะเปื้อนตามเรือนร่าง
แช่ไม้ฝางประสมน้ำต้มกลั่น
ชุบเช็ดตัวทั่วหน้าแข้งขาพลัน
คุณแก้กันคันหายไล่มดแมง

ผ้าขาวนวลนุ่มนับซับน้ำเช็ด
ผิวแห้งเสร็จละมุนโรยฝุ่นแป้ง
วางนอนเปลเห่ห้อมกล่อมเพลงแปลง
มือไกวแกว่ง จา จ้า ตาหลับไป

นับวันเดือนเลื่อนปีที่พ้นผ่าน
นับกี่นานเจ้าเสิบจนเติบใหญ่
นับกี่คราวเคยยื่นแม่ชื่นใจ
ลองตั้งจิตคิดได้ "ตั้งใจเรียน"

 

รพีกาญจน์

[D]

เฝ้าฝนจิต กิจงาน บ้านเล็กน้อย
ค่อยประดอย คอยหัด จัดแปลงเปลี่ยน
ไหนรกชัด ปัดกวาด สะอาดเตียน
ซักรีดเพียร เวียนถู ดูไก่กา

ตั้งใจเรียน เขียนอ่าน ผ่านประถม
ค่าขนม ประหยัด ซื้อจัดหา
สมุดดินสอ พอใช้ ใฝ่ตำรา
รู้มารดา บิดร เริ่มอ่อนแรง

เช้าตีห้า ฟ้าสาง ย่างเข้าสวน
รดน้ำถ้วน ต้นไม้ กว่าไขแสง
อรุณฉาย พรายพร่าง สว่างแจ้ง
รีบปรับแปลง แต่งตน ด้นย่ำทาง

กว่าจะจบ ครบครัน ถึงฝันฝั่ง
คำสอนสั่ง หวังเกิน เกรงเหินห่าง
ลูกก้าวล้ม จมพับ แทบอับปาง
ฝาดเฝื่อนฟาง จางละ เพราะการุณย์

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

หักฟืนขาดพาดตอก่อไฟลุก
ปั้นข้าวสุกก้นไหเสียบไม้จี่
น้ำพริกแดงติดจานอาหารดี
จิจ้ำทีใส่ปากสมอยากกิน

ช่วยประทังสืบไปไล่ความหิว
เผ็ดหน้านิ่วซีดซูดรูดกระถิน
รีบกระดกยกบอกถอกน้ำริน
ดื่มอึกสิ้นลิ้นคอพอทุเลา

คีบถ่านร้อนลงดับในอับหม้อ
เก็บตุนต่อดีปล่อยม่อยเป็นเถ้า
วักน้ำโอ่งล้างซู่ถูมือเบา
เช็ดผ้าเก่าแห้งหดหมดกลิ่นคาว

ดึงกางเกงกระชับเคยคับหลวม
คลี่ผ้านวมคลุมกายคลายเหน็บหนาว
สูบบุหรี่ขี้โยมวนโตยาว
เกลือเม็ดขาวอั่วอมอ่อมเมี่ยงลำ  อั่ว-ใส่  อ่อม-กลมกล่อม  ลำ-อร่อย

นั่งเอนอิงพิงไม้รับไออุ่น
ฟังลุงบุญอู้ลาวอ่านค่าวฮ่ำ  อู้-พูด  ค่าว-ร้อยกรองล้านนา
ผ่าไม้ซางจักตอกคืบศอกกำ
ช่วงหัวค่ำสอนหลานสานกระบุง

ซอเคล้าซึงตึงตังวังเวงแว่ว
ลมพัดแผ่วเลาะลานผ่านชายทุ่ง
เสียงไกวผ้าขาวม้าตาปัดยุง
เดือนลับคุ้งเย็นเฉียบเงียบทั่วคาม

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เมื่อเยาวัยใฝ่ฝันว่าวันหนึ่ง
คงก้่าวถึงไกลสุด ณ จุดหวัง
เราคือนักฟุตบอลกระฉ่อนดัง
เบื่อรับจ้างเสียจังนั่งเลี้ยงควาย

เลิกพักเรียนกลางวันพันกระดาษ
ปอป่านคาดจัดแจงแบ่งฝักฝ่าย
ไม้ขีดเส้นเล่นบนดินปนทราย
ล่างเปลือยปลายรองเท้าเปล่าไม่มี

ไร้กฎกติกาเวลาชัด
ขืนเลี้ยงลูกถูกอัดรุมสามสี่
บอลลอยไปไกลตัวมั่วทุกที
ล่อกันเละเตะก้นตีมีเฮฮา

ครั้นเมื่อรถขายยาตราถ้วยทอง
ประกาศขายยาหม่องแกะกล่องฝา
ครบหนึ่งร้อยแลกบอลโฆษณา
ไซ้ส์เบอร์ห้ากลมกลมสีชมพู

เป็นของเล่นชิ้นแรกที่แปลกใหม่
ความดีใจชื่นหน้าเข้ามาสู่
อยากเตะเล่นเย็นเช้าเข้าประตู
ได้แต่ดูครูหวงห้อยห้องโชว์

ไม่ได้เป็นนักบอลดังก่อนฝัน
เพราะชาติพันธุ์ฉันต่ำน่าโมโห
กินข้าวจี่น้ำเมี่ยงเลี้ยงไม่โต
แค่โกลโกลเป็นบ้าหน้าทีวี

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

ปี 2539
สองนิ้วเท้าขวาพ่อผมบาดเจ็บ
ร้อนระบมบวมช้ำดำปลายเล็บ
ทั้งหนาวเหน็บปวดหัวตัวสั่นเทา

รีบนำส่งโรงหมอขอรักษา
อีกสัปดาห์อาการแย่กว่าเก่า
มันลุกลามเรื้อรังหนังข้อเท้า
น่องแข้งเข่าเริ่มจ่อเดือนต่อมา

หมอบอกว่าโลหิตรับพิษร้าย
อาจถึงตายปล่อยไว้ไม่ตัดขา
โรครุนแรงแทงดูกเกินหยูกยา
เคลียร์เวลาห้าวันผ่าทันที

ลูกหน้าม่อยถอยพ่อกลับพักบ้าน
เจอ"อ้ายหนาน"รู้จักเคยมักจี่
แนะนำให้พึ่งบุญ"ลุงมูลดี"
ทำพิธีเสกอมพรมน้ำมนตร์

ผมเห็นงามยามว่างหนึ่งทางเลือก
ดีกว่าเกลือกนอนเศร้าเอาแต่บ่น
เกิดอุบัติอัศจรรย์พลันบัดดล
ความทุกข์ทนทุเลาลงเบาบาง

แผลพุพองผิวช้ำปริดำเขียว
บวมเป่งห่อฝ่อเหี่ยวเล็กเรียวล่าง
ที่ปวดเจ็บเหน็บกายก็คายจาง
ครบเดือนย่างเยื้องไปได้เช่นเดิม

รพีกาญจน์

[รัตนาวดี]

 

...คนมีบุญ หนุนไว้ จึงได้พบ
โชคประสบ ลดทุกข์ สุขเข้าเสริม
เพราะบุญมี ชีวิต ติดประเดิม
สุขพาเริ่ม เจอหมอ หยุดท้อใจ...

...อัศจรรย์ บันดล เมื่อทนทุกข์
นอนป่วยลุก ย่างเพลิน เดินเหินได้
ย่อมต้องเชื่อ เมื่อเห็น ความเป็นไป
นับเป็นบุญ ยิ่งใหญ่ ใครก็ตาม...

...จึงได้เจอะ ทางแจ้ง แสงสว่าง
มิเคว้งคว้าง เลยละ เกินจะห้าม
นี่แหละเรื่อง ความกล้า พยายาม
อย่ามองข้าม บางสิ่ง อย่านิ่งนาน...

...ขอให้มี ความสุข เลิกทุกข์ต่อ
ขอคุณพ่อ บุญมี ดีประสาน
คุณความดี มีด้วย ช่วยประทาน
ความแข็งแรง เบิกบาน แด่ท่านเทอญ...

จากใจ

รัตนาวดี
 

ขอให้คุณพ่อของคุณพีรพีกาญจน์ จงหายเป็นปกติด้วยเทอญ...ว่าแต่ว่า อยากทราบเรื่องราวต่อจ้า...

 

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

[muneenoi]

อ่านเรื่องจริงอิงหลักชักน่าสน
บุญบันดลหนนี้จึงมีหวัง
บุญมีส่วนช่วยมากจากที่ฟัง
เป็นพลังหนุนเนื่องเปลื้องโรคา

สมัยตอนเป็นเณรเคยเห็นอยู่
มีหลวงปู่ท่านนำธรรมรักษา
อุปัฏฐากใกล้ชิดเลยติดตา
แค่น้ำมาใส่ขันหมั่น"พุทโธ"

โรคที่หมอไม่รับกลับหายได้
อัศจรรย์เหลือใจฤทัยโอ้
แค่รำลึกพุทธคุณอุ่นมโน
น้อมนะโมอาบกินสิ้นโรคี

ท่อง"พุทโธ" มือจุ่มน้ำใครทำได้
ขอเพียงใจตั้งมั่นขั้นวสี
แต่ศีลห้าต้องครบจบวิธี
จึงจะมีมนต์ขลังพลังยา

วันแรกปู่พานำพร้อมทำให้
วันต่อไปทำเองจนเก่งกล้า
จนบรรจบครบนับสัปดาห์
จึงจะมาให้ปู่ดูอีกที

ทำไปเรื่อยจนหายสลายโรค
มิใช่โชคบังเอิญแล้วเดินหนี
ปู่ท่านบอกส่วนมากวิบากมี
จากกรรมที่ก่อไว้ให้ผลตาม

กรรมหนักสุดต้องบวชอย่าอวดเก่ง
ท่านให้เร่งภาวนาสิกขาสาม
หญิงศีลแปดชายบวชพระพยายาม
จึงจะข้ามโรคร้ายสลายกรรม

ถ้าบาปไม่หนักมากหากเจ็บปวด
จัดกองบวชหนึ่งกองต้องอย่างต่ำ
หาคนบวชแทนได้ใจน้อมนำ
พ้นจองจำจากเวรที่เล่นงาน

หากถึงฆาตมาตรว่าอายุขัย
ปู่จะไม่รักษาต้องลาผ่าน
เป็นเกร็ดธรรมวันนี้ราตรีกาล
ธรรมทานฝากท่านก่อนบรรทม

 

"มุนีน้อย"

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน๊ตค่ะ

...กลอนหลวงพี่ ธรรมเทศน์ วิเศษยิ่ง
มองหลายสิ่ง เป็นปลื้ม หายขื่นขม
แต่มีสิ่ง ให้คิด จิตจวนตรม
บุญใฝ่สม จึงฝาก อยากถามจัง...

...หญิงศีลแปด ช่วยไข ให้แจ่มแจ้ง
ขอทราบแสง ศีลเพิ่ม เติมความขลัง
รู้จักเพียง ศีลห้า มีหาฟัง
ยามนี้นั่ง ฉงน ด้วยสนใจ...

...ศีลข้อหก, เจ็ด,แปด ในแวดล้อม
ด้วยความพร้อม อยากรู้ อยู่หนไหน
หญิงศีลแปด กล่าวเห็น เป็นเช่นไร
ช่วยบอกให้ ทราบที สีการอ...

รัตนาวดี


  รัตน์คงจะเชยล้าหลังมาก กราบนมัสการเจ้าค่ะ 

[Prapacarn ❀]

ข้อที่หก..หลังเที่ยงเลี่ยงของหวาน
งดน้ำตาล นี่ไม่ลวง..หลวงตาขอ
ส่วนส้มตำ ทานได้..ใช้มะละกอ
ถ้าห้อยจ๊อ..นิดเดียว เดี๋ยวลงพุง
 
ข้อที่เจ็ด ชอบมาก  แซมอยากถือ
นั่นก็คือ ให้สาวไทยใส่ผ้าถุง
อากาศร้อน ถกเขมร..เต้นตะลุง
หนังกลางทุ่ง ดูดี..ทีวีห้ามมอง
 
ข้อที่แปดยามนอน พักผ่อนร่าง
ตากน้ำค้าง ชำระใจไม่หม่นหมอง
ทั้งมุ้งหมอน..ที่นอนหลับ..ห้ามจับจอง
นอนบนแคร่..นอกห้อง..ต้องตำรา
 
 • ผู้ไม่ประสงค์จะออกนาม ( กลัวถูกเฆี่ยน )•

แซมขออภัยทุกๆท่านค่ะ.. แซมมาร่วมสนุกสนานเฉยๆ ไม่ได้ตั้งใจจะทำบาปค่ะ..
 

[muneenoi]

.....ฯลฯ.....


...ศีลข้อหก, เจ็ด,แปด ในแวดล้อม
ด้วยความพร้อม อยากรู้ อยู่หนไหน
หญิงศีลแปด กล่าวเห็น เป็นเช่นไร
ช่วยบอกให้ ทราบที สีการอ...

รัตนาวดี


  รัตน์คงจะเชยล้าหลังมาก กราบนมัสการเจ้าค่ะ 

ศีลแปดไซร้ไม่ยากหากตั้งจิต
เลี่ยงสิ่งผิดคิดตั้งสังวรหนอ
เพราะศีลห้าหยาบไปไม่เพียงพอ
จึงต้องต่อศีลเพิ่มเพื่อเติมบุญ

เพียงเพิ่มจากศีลห้ามาสามข้อ
ศีลแปดก็ครบองค์ดำรงสุนทร์
ข้อหก ห้ามมื้อเย็นจงเห็นคุณ
ขจัดวุ่นการกินเคยยินดี

ตอนหลังเที่ยงเลี่ยงอาหารคาวหวานหนัก
ขันติจักจำเป็นเช่นศักดิ์ศรี
ดื่มน้ำได้ไม่ห้ามตามบาลี
สันตุฏฐีประดับไว้กับใจ

ข้อเจ็ด ห้ามฟ้อนเต้นเล่นสนุก
ประดับมุกหรือทองคล้องคอใส่
เครื่องประดับสร้อยแหวนแม้นกำไล
อีกห้ามใช้ของหอมย้อมประทิน

เครื่องสำอางค์ทุกชนิดล้วนผิดหลัก
เพราะจะชักนำใจให้หลงสิ้น
เสริมกิเลสตัณหาย้อมราคิน
ชวนถวิลกลิ่นเสียงเพียงกามา

ข้อแปด ห้ามนอนสูงใจมุ่งหมาย
ระวังกายนอนนั่งเตียงตั่งหา
ลดทิฏฐิกระด้างวางอัตตา
ก่อนไสยาเข้มงวดตรวจบรรทม

หมอนมุ้งนั้นสรรหาอนุญาต
แต่เครื่องลาดอย่าคิดวิจิตรสม
เป็นอยู่ง่ายหมายชอบสอบอารมณ์
ศีลจะบ่มกายใจให้เป็นบุญ

ศีลข้อสามตามเพิ่มเสริมความอรรถ
ศีลห้าชัดกาเมฯ เรื่องเมถุน
กับคู่ครองไม่ผิดสัมฤทธิ์คุณ
เพียงอย่าวุ่นกามาจนจาบัล

แต่ศีลแปดห้ามชัดวิรัติต้อง
กับคู่ครองก็ห้ามมิตามหัน
เฉกภิกษุสามเณรเว้นเกี่ยวพัน
พรหมจรรย์จึงผ่องมิหมองมัว

ศีลแปดข้ออุโบสถดังพจน์ร่าย
มีมากมายอานิสงส์ดำรงทั่ว
เมื่อรักษ์ศีลศีลรักษ์เราอย่าเขลากลัว
ผลกรรมชั่วอาจแพ้แก่ศีลธรรม

หากว่าตัวเราดีมีศีลสัตย์
จะรู้ชัดกายใจไม่ตกต่ำ
เพราะมีศีลคุ้มครอบดุจกรอบนำ
มิถลำนอกทางสร้างบาปใด

คำว่า"ศีล" แปลว่า "เย็น,เป็นปกติ"
ต้นตอผลิกรรมงามอร่ามใส
หากครอบคลุมลึกซึ้งถึงหทัย
ประดับใจมีค่ากว่าอาภรณ์

 

"มุนีน้อย"

[รพีกาญจน์]

แผลพุพองผิวช้ำปริดำเขียว
บวมเป่งห่อฝ่อเหี่ยวเล็กเรียวล่าง
ที่ปวดเจ็บเหน็บกายก็คายจาง
ครบเดือนย่างเยื้องไปได้เช่นเดิม
..................................

หากเวรกรรมนำพาใช่ว่าจบ
กี่ชาติภพแฝงลึกตามฮึกเหิม
ขวัญเคยกล้าล้าอ่อนห่อนซ้ำเติม
ต้องเพียรเพิ่มถือศีลยินดีทาน

ปัจจัยสี่พลีจิตอุทิศแด่
ญาติพ่อแม่ล่วงลับดับสังขาร
ส่งพ่อเกิดแม่เกิดเทิดวิญญาณ
เจ้าคุ้มบ้านเทพกลางเบื้องล่างบน

รินขันน้ำสรงพระพุทธรูป
จุดเทียนธูปก้มกราบราบสามหน
กล่าวขอพรวอนไหว้ไตรรัตน์ดล
ทุกข์ผ่านพ้นพ่อพระสุขสบาย

เช้าพร้อมพรักตักบาตรกรวดหยาดน้ำ
เอ่ยพึมพร่ำยกยอขอถวาย
ถึงเวไนยไวรัสสัตว์เร้นกาย
เชื้อโรคร้ายว่ายวุ้นจุลินทรีย์

รับอาหารหวานคาวข้าวขนม
ผลสุกส้มนมเนยใบเตยสี
วางก่ายกองของทิพย์หยิบมากมี
เพียงพอที่อิ่มหนำสำราญเริง

ขอแลกหายคายคืนยื่นชีวิต
ไปสถิตยางยูงดอยสูงเสิง
แสงพระธรรมนำส่องก่องเถกิง
คุณพ่อเถิงใสสดหมดเคราะห์ภัย

รพีกาญจน์

(อ้ายหนานบอก ผมทำครับ)

[รพีกาญจน์]

หมอโรงยามาตามถึงสามหน
ยังสับสนครุ่นคิดวินิจฉัย
รักษาแบบโบราณพื้นบ้านไทย
วิธีใช้พอกทาเป่าอาคม

ที่เจ็บปวดนวดคลึงตึงยานหย่อน
น้ำอุ่นร้อนใส่ถุงยางวางประหงม
กินยาผงสมุนไพรไล่เลือดลม
ดื่มยาต้มขับพิษติดร่างกาย

รำมวยไทยไม้พลองกระบองสั้น
ทำทุกวันเช้าเย็นยืดเส้นสาย
รวมกลุ่มก๊วนสรวลเสเฮสบาย
เล่นละครฟ้อนฟายคลายกังวล

ทำวัตรเช้าวัตรเย็นเป็นนิสัย
ควบคุมใจสงบประสบผล
ถือศีลห้าถ้าถึงแปดพึงยล
สุดเลิศล้นทานสีละภาวนา

เทศกาลงานบุญสุนทรศรี
ร่วมยินดีอภิวาทศาสนา
ช่วยแซมแต้มแต่งแหล่งวัดวา
ขุดสระบ่อก่อศาลาพักริมทาง

เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้ลูกหลาน
คอยทัดทานชี้แนวแถวสว่าง
ช่วงสุดท้ายปลายค่อนก่อนวายวาง
พ่อเพียรสร้างคุณงามและความดี

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

เกิดหนาวเหน็บเจ็บไข้ปวดได้ป่วย
โรงหมอช่วยเยียวยาอย่างเต็มที่
อาจเป็นเพราะอาหารทานดื่มมี
รสเผ็ดเปรี้ยวเค็มปี๋จี่คั่วแกง

มิตระหนักจักข่มอารมณ์อยาก
ท้องโครกครากรับของดองแสลง
ปวดกระดูกไขข้อส่อสำแดง
ต่อหน้าครับลับแรงแปลงแต่ใจ

ปี 2542 เข้าพรรษา
ลูกหลานมาเคารพนบกราบไหว้
พ่อรีบยืนมิฟังระวังไว
ก้นตำใส่ไม้แฝกแตกกระจาย

เอกซเรย์ภาพผลต้นขาหัก
เข้านอนพักเดือนครึ่งถึงจะหาย
มือจับไม้ค้ำยันพยุงกาย
พอสบายปลายปีมีเรื่องราว

ลื่นไถลหกล้มก้นจมอ่าง
ต้นขาหักอีกข้างกลางหน้าหนาว
เจอสองครั้งสังหรณ์เจ็บนอนยาว
นานกว่าคราวสามปีที่ผ่านมา

จิบเพียงคำน้ำเปล่าเข้าไปอ้วก
มิสะดวกลำบากยากรักษา
ร่างผอมแห้งแรงโหยอ่อนโรยรา
ปฏิเสธข้าวปลายาน้ำเกลือ

- ยังมีต่อ -

[รพีกาญจน์]

เรียกไม่ตอบตาพับนอนหลับต่อ
เสียงลอดคอแผ่วเบาบอกเบื่อเบื่อ
ความรู้สึกสุดกลั้นซิกสั่นเครือ
เวลาเหลือถดถอยนับน้อยลง

ปรึกษาหมอขอรับคืนกลับบ้าน
เพื่อลูกหลานรักล้อมพร้อมประสงค์
เฝ้าดูใจใกล้ชิดก่อนปลิดปลง
กล่าวนำส่งวิญญาณขานพุทโธ

จมภวังค์บังเกิดประเสริฐฝัน
หลากสีสันสามจุดพุ่งผุดโผล่
สงฆ์สาวกพุทธะพร่ำนะโม
"บุญมากโขพ่อสร้างดีบางบรรพ์

เมื่อเวรกรรมมิหมดต้องชดใช้
ดั่งเทียนไขละลายด้ายหดสั้น
จวนที่แสงแดงดับลับลงพลัน
อาจจะทันช่วยพ่อต่อชะตา

จงรีบทำพิธีพรุ่งนี้เช้า
โดยให้เอารวมกันลูกชันษา
คนละปีอายุขัยให้ชีวา
ยอไหว้สาบูชิตสัมฤทธิ์ เทอญ"

เห็นกับตาฟ้ามืดเลือนจืดแจ้ง
สามโมงแลงจิบน้ำข้าวคำเกริ่น
พอสามวันยันลุกจุกค่อยเดิน
จึ่งจำเริญจนจบครบสามปี

รพีกาญจน์

ตรุษจีน 2543 เอาอายุลูกสามคนๆละปีต่อให้พ่อ ตรุษจีน 2546 พ่อสิ้นชีวิต

[รพีกาญจน์]

หลานคนโตเกิดปี 2540
ร่างอ้วนท้วนเพิ่มพูนบุญราศี
มีนลออ ป.ปลา น่ารักดี
แต่เกิดปี หนูดำ ต้องทำกิน

ติดนิสัยยอดแย่แก้ไม่หาย
คิดอุบายชักชวนล้วนเหลวสิ้น
มักมันเนื้อเขี่ยตักผักลงดิน
ข้าวน้ำผินเคี้ยวอมขนมกลืน

เรียน ป.1 ซีดเผือดไร้เลือดฝาด
ป่วยลาขาดแคระแกร็นแสนขมขื่น
เดินย่องแย่งเซซังนั่งลุกยืน
คนแตกตื่นตัวเย็นพับเป็นลม

หมอบอกว่าสาเหตุเกล็ดเลือดต่ำ
พร้อมแนะนำจำเพาะใดเหมาะสม
หากมิหายผ่ายผอมถึงตรอมตรม
อาจนอนซมแห้งเหือดเพราะเลือดจาง

ทุกสัปดาห์พาไปตรงใบนัด
พฤหัสเฝ้ารอหมอก่อนสาง
ครบหนึ่งปีละลายหวังวายวาง
ตรวจอาการทุกอย่างยังเช่นเดิม

วันทำบุญร้อยวารทานให้พ่อ
ก้มกราบขอครูบาปรุงยาเสริม
"โรคสะป้าน"ฝานไพลน้ำใส่เติม
ต้มสุกเพิ่มยาผงชงเช้าเย็น

ลางเนื้อชอบลางยาคราหมดโศก
ถูกกับโรคดีพลันทันตาเห็น
กินข้าวลำน้ำลงตรงประเด็น
ออกวิ่งเล่นกันเพื่อนเยือนเฮฮา

สมุนไพรไทยช่วยชุบชีวิต
เกล็ดโลหิตมากขึ้นกว่าหมื่นห้า
สองสามแสนสูงเลื่อนเดือนต่อมา
กราบขอบคุณครูบาเมตตาเอย

 

รพีกาญจน์

ปีนี้หลานคนโตกำลังเรียนชั้นมัธยมหกครับ

หนูดำ - หนูกลางคืน  ลำ - อร่อย

[รพีกาญจน์]

ความวัวเพิ่งจะหายความควายแทรก
อกจะแตกแน่แน่เจ้าแม่เอ๋ย
พอได้ผ่อนนอนบ้างร่างเสบย
มาละเหวยโรคามาระนาว

มันบังเกิดกับแฟนแสนสนิท
มดตะขิดในรูระดูขาว
หมอตัดเศษชิ้นเนื้อเยื่อหนังคาว
อัลตราซาวน์ภาพเห็นเป็นมะเร็ง

นับโชคดีที่ปะระยะเริ่ม
เชื้อไม่เพิ่มลามแพร่แค่ปวมเป่ง
หมอลงมีดกรีดตัดมัดเย็บเอง
ฝีมือเจ๋งบ่จอดรอดชีวา

อีกผีซ้ำด้ำพลอยชะรอยโศก
ปวดมะโหกชายโครงตรงล่างขวา
ไห้ทุรนทุรายฟายน้ำตา
หมอบอกว่านิ่วตุงถุงน้ำดี

หายเป็นหายตายเป็นตายตัดหมอตัด
จะนอนวัดนอนบ้านงานเดือนสี่
บทจะแย่แย่ซวยซวยทั้งปี
พ้นเสียทีเคราะห์กรรมสุขสำราญ

ก็เคร่งครัดคาบมื้อตามหมอสั่ง
เฝ้าระวังเวลาน้ำอาหาร
ยาก่อนหลังควบคู่เคี้ยวกลืนทาน
บริการอย่างดีไม่มีท้อ...

- ยังมีต่อครับ -

[รพีกาญจน์]

หลังพักฟื้นคืนกายขายขนม
คนกะทิผสมข้าวต้มห่อ
ยินเสมอเธอบ่นปวดต้นคอ
แถบด้านขวาชาต่อข้อเท้าเลย

มือหยิบกำตำใดไร้รู้สึก
เอาเข็มปักจึกจึกลึกยังเฉย
อัมพฤกษ์อัมพาตอนาถเอย
ยังไม่เคยพบเห็นโรคเช่นนี้

หมอนรองดูกกดเน้นเส้นประสาท
อยากหายขาดอย่าช้าผ่าด่วนจี๋
ดูกคอออกสะโพกใส่สนิทดี
เจ็บสองทีพร้อมกันเพียงวันเดียว

โรคใหม่เก่าเข้ามาหลายครานับ
ไม่ถึงกับขึ้นเขียงเตียงผ่าเสียว
ไม่มากนักรักษาจ่ายยาเยียว
สี่ครั้งเกี่ยวพังผืดยึดข้อมือ

กว่าหมดเศร้าหมดโศกโรคปัญหา
รับปู่ย่าเทพเทวีที่นับถือ
รับเจ้าบ้านผ่านเมืองนามเลื่องลือ
ปฏิบัติสัตย์ซื่อถือศีลทาน

กว่าเก้าปีมีองค์เชิญทรงร่าง
สรรพางค์ชีวิตจิตชื่นหวาน
กว่าเก้าปีที่ไม่ไปโรงบาล
ขอกราบกรานเถรอวยช่วยชี้ทาง

 

รพีกาญจน์

[รพีกาญจน์]

จะจริงเท็จอย่างไรก็ไม่รู้
ขอเล่าสู่เพื่อนจิตมิตรสหาย
คำผู้เฒ่าพื้นบ้านท่านทักทาย
ถึงวอดวายตายตกยกกระบุง

ทำเลดีที่เก่าโรงเหล้ากลั่น
ต้มสุมไฟไล่ควันน้ำมันพุ่ง
กากเน่าเสียเขี่ยถ่านกองดานดุ้ง
คืนยันรุ่งมิพักลักลอบทำ

อยู่กับไฟไอร้อนอ่อนเมื่อยล้า
ผุดเต็มหน้าแขนเสื้อปากเหงื่อฉ่ำ
ผิวเดิมขาววาววับกลับแดงดำ
ถูกจองจำตำรวจหวดอาชญา

หยุดรื้อร้างว่างเปล่าไร้เจ้าศาล
เมื่อปลูกบ้านร้านลึกตึกคูหา
ปิดครอบตอหม้อต้มเตาสุรา
จะส่งผลทันตาอย่าคิดลอง

ยกตัวอย่างอ้างเห็นเช่นวันนี้
ครอบครัวดีมีเรื่องเคืองระหอง
ใช้ทางออกกรอกเหล้าเมาคะนอง
รถตกคลอง,กินยาฆ่าแมลง

เส้นเลือดแตก,ไตวาย,ตายเพราะเหล้า
สี่ลูกเต้า เศร้าจับ พ่อตับแข็ง
เหลือเพียงแม่ ไม่ดื่มลืมสำแดง
เดินย่องแย่งแกว่งไกวไม้ค้ำยัน

โลกก้าวหน้าพาเพลินเจริญวิทย์
เลิกยึดติดบูชาชะตาฝัน
สิ่งลึกลับปรับรุกเพิ่มทุกวัน
เชื่อหรือไม่สุดทั่นสรรเอาเอง

 

รพีกาญจน์

พ่อชื่อปัน แม่ชื่อบุตร มีลูกสี่คนชื่อผล หวาน เมฆ และโชติ
ปลูกบ้านคร่อมโรงเหล้าที่รื้อแล้ว เดิมไม่ดื่มเหล้าแต่กลับเอาเหล้ามาดื่ม
ครอบครัวนี้ตั้งอยู่ไม่ไกลจากบ้านกระผมมากนัก