03 ธันวาคม 2011, 06:19:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #20 เมื่อ: 03 ธันวาคม 2011, 06:19:PM » |
ชุมชน
|
แม่พึมพำ น้ำตาคลอ พ่อเรียกใกล้ เอ่ยดีใจ ลูกจบ พบสำเร็จ ถึงยากจน คนดี คือศรีเพชร จะบอกเคล็ด ความรู้ คู่พิจารณ์
งานเกษตร เขตหมุด สุดยาวกว้าง จัดไม้วาง เป็นแถว ตามแนวฐาน พืชล้มลุก ปลูกแปลง ร่องแหล่งดาน ข้าวนาหว่าน น้ำดี มีบ่อปลา
เดินสำรวจ ตรวจสิ้น ดินสภาพ จะต้องทราบ ฤดูกาล ปลูกหว่านกล้า สารเคมี วิธีใด ใช้ปุ๋ยยา กำจัดหญ้า ฆ่าแมลง โรคแรง.กัน
รู้เทคนิค ปลูกปลิด ผลิตผล รู้ใช้คน ถูกงาน สานสร้างสรรค์ รู้เครื่องมือ ถือไถ ได้ครบครัน รู้เท่าทัน พ่อค้า หน้าไม่อาย
เกษตรกร อ่อนเพลีย มีเสียได้ ตามกลไก การตลาด ผูกขาดขาย ถ้าของดี มีราคา พาสบาย ของมากมาย หน้าเบ้ เทลงคลอง
ร่างโครงการ งานแผน ให้แน่นหนา เพื่อได้มา ที่ดิน ทำกิน.ของ เสนอไป ไม่พ้น คนรับรอง ทุนเงินทอง ธกส. รอรักเรา
ธกส.-ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์ (ไม่ใช่ ธรณีกันแสง นะจ๊ะแซม )
รพีกาญจน์ 59
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, Prapacarn ❀, ♥ กานต์ฑิตา ♥, ...สียะตรา.., amika29, บ้านริมโขง, รัตนาวดี, Thammada, สุนันยา, panthong.kh, พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, ♥หทัยกาญจน์♥, ยามพระอาทิตย์อัสดง, กังวาน, yaguza, ลมหนาว, ..กุสุมา.., พ่อค้าพเนจร, --ณัชชา--, รัตติกาล, นางฟ้า ชาลี, เมฆา..., สมนึก นพ, sunthornvit, ปรางทิพย์, เอ๊พ, สล่าผิน, ดาว อาชาไนย, (ฟ้า) มารสุรา
ข้อความนี้ มี 31 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 ธันวาคม 2011, 03:17:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #21 เมื่อ: 04 ธันวาคม 2011, 03:17:PM » |
ชุมชน
|
เป็นพ่อค้า วาณิชย์ คิดดีหรือ ปากไม้มือ ต้องใช้ แทบไม่ว่าง ปากไม่หยุด พูดไป ยิ้มไปพลาง มือสองข้าง ชี้สื่อ ถือวุ่นวาย
พูดอะไร ก็ได้ ให้คนซื้อ ลูกค้ามือ ล้วงเป๋า เอาออกจ่าย เราดีใจ ได้ทรัพย์ นับมากมาย เขาสบาย ได้ของ เดินว่องไป
ขายอาหาร การกิน สิ้นเปลืองดีกว่า หมดมื้อนี้ มีมื้อหน้า ต้องหาใหม่ เงินลงทุน หมุนเวียน เปลี่ยนกันไว เหลือกำไร มากน้อยบ้าง ก็ช่างมัน
ต้องสำรวจ ตรวจตลาด คาดล่วงหน้า เข้าพรรษา เทศกาล งานสังสรรค์ งานพิธี มีอะไร ซื้อใช้กัน นานาภัณฑ์ ชั้นเยี่ยม.ถูก.เตรียมวาง
ทำหูบัง ฟังทั่ว สารทิศ มีตาติด ลำกล้อง ส่องทุกอย่าง ทั้งลดแหลก แจกแถม แกมอำพราง คิดค้นสร้าง อุบาย จุดขายตาม
ก้อนสบู่ ถูขี้ไคล ใช้อาทิตย์ อย่าเว้นคิด นิดหน่อย พลอยมองข้าม ค้าขายดี มีกำไร ให้พองาม เคียงนิยาม ความดี มีสุขเอย รพีกาญจน์ 59
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, ♥หทัยกาญจน์♥, บูรพาท่าพระจันทร์, สุนันยา, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พี.พูนสุข, Thammada, กังวาน, ไม่รู้ใจ, รัตนาวดี, panthong.kh, ...สียะตรา.., ลมหนาว, ..กุสุมา.., พ่อค้าพเนจร, --ณัชชา--, บ้านริมโขง, รัตติกาล, อริญชย์, นางฟ้า ชาลี, เมฆา..., สมนึก นพ, sunthornvit, เอ๊พ, สล่าผิน, ดาว อาชาไนย, (ฟ้า) มารสุรา
ข้อความนี้ มี 27 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
05 ธันวาคม 2011, 05:20:AM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #22 เมื่อ: 05 ธันวาคม 2011, 05:20:AM » |
ชุมชน
|
คำของพ่อ...เป็นข้าราชการ
มีเสื่อนอน หมอนใบ ไกลจากบ้าน พึ่งโพธิ สมภาร องค์ในหลวง ติดสำเภา เข้าไทย หัวใจกลวง ญาติทั้งปวง หาใคร ก็ไม่มี
พเนจร ร่อนเร่ เตร่ภาคเหนือ แบกข้าวเกลือ ขึ้นลง ร้าน.โรงสี เหลือเก็บหย่อม ออมหยิบ ได้ดิบดี บารมี พระองค์ ทรงเมตตา
พ่อเห็นชอบ ตอบบุญ พระคุณท่าน รับราชการ เป็นครู ดูเข้าท่า สอนอ่านเขียน เรียนเล่น เป็นเวลา ให้ลูกศิษย์ รู้วิชชา ก้าวหน้าไกล
ถ้าเด็กดี มีธรรม ประจำจิต พบชีวิต อนาคต สุกสดใส ช่วยสร้างชาติ ศาสนา ประทศไทย ลูกจะได้ บุญบน กุศลแรง
เคร่งครัดคำ ชำนาญ งานแคล่วคล่อง เพียรสนอง นโยบาย มิหน่ายแหนง ที่ยุ่งยาก มากนิด คิดพลิกแพลง ค่อยตกแต่ง ปรับเปลี่ยน ให้เลี่ยนลาน
อยู่อย่างไทย ใช้พอเพียง เลี้ยงชีวิต ก่อนปลงปลิด พบสุข ได้ปลูกบ้าน ครองที่สวน.นา.ไร่.ได้บำนาญ มียวดยาน คันใหญ่ ไปวัดวา
รพีกาญจน์ 59
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, รัตนาวดี, Thammada, Prapacarn ❀, บูรพาท่าพระจันทร์, panthong.kh, กังวาน, ...สียะตรา.., ลมหนาว, พี.พูนสุข, ..กุสุมา.., amika29, พ่อค้าพเนจร, --ณัชชา--, บ้านริมโขง, รัตติกาล, อริญชย์, นางฟ้า ชาลี, เมฆา..., สมนึก นพ, sunthornvit, เอ๊พ, สล่าผิน, ดาว อาชาไนย, (ฟ้า) มารสุรา
ข้อความนี้ มี 25 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
05 ธันวาคม 2011, 06:45:AM |
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #23 เมื่อ: 05 ธันวาคม 2011, 06:45:AM » |
ชุมชน
|
...อ่านเรื่องราว คร่าวดู รู้ชีวิต พรหมลิขิต ประดิษฐ์ให้ พิไลค่า จากผ่านพบ จบเจน เรื่องเด่นมา ซับประดา พาชีวิต ด้วยจิตไป...
...ภาคภูมิใจ ไว้แทน หมื่นแสนล้าน ทาบประมาณ หาญคูณ เพิ่มพูนใหญ่ ถักร้อยรวม สวมมอบ ปลอบฤทัย คอยประดุจ จุดแสงไฟ ส่องให้ทาง...
รัตนาวดี
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, Prapacarn ❀, กังวาน, รพีกาญจน์, ...สียะตรา.., พี.พูนสุข, ลมหนาว, ..กุสุมา.., ♥หทัยกาญจน์♥, พ่อค้าพเนจร, --ณัชชา--, Thammada, บ้านริมโขง, รัตติกาล, อริญชย์, ไพร พนาวัลย์, นางฟ้า ชาลี, ไม่รู้ใจ, เมฆา..., สมนึก นพ, sunthornvit, เอ๊พ, panthong.kh, สล่าผิน, ดาว อาชาไนย, (ฟ้า) มารสุรา
ข้อความนี้ มี 26 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
05 ธันวาคม 2011, 08:02:PM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
|
« ตอบ #24 เมื่อ: 05 ธันวาคม 2011, 08:02:PM » |
ชุมชน
|
ครั้งหนึ่ง..ในชีวิต ลิขิตขาน โอ้..หนอเจ้า...เบ่งบานในใจแล้ว... คือครั้งหนึ่ง...ในชีวิต ลิขิตขาน คือครั้งนาน...บนชีวิต ลิขิตไข กรองมาลี สีระยับ ประดับใจ กรองมาลัย งามวะวับ ประดับจินต์
เชี่ยวชำนิ ผลิร้อย ดอกสร้อยสาน เชี่ยวชำนาญ เรียงร้อย ดอกสร้อยศิลป์ ชั่วชีวา...เผื่อแผ่...แพร่ระบิล ชั่วชีวิน...แน่วแน่...แพร่ระบือ
เป็นสายธาร สมานมิตร สนิทล้ำ เป็นสายธรรม วัดวา น่านับถือ เป็นแสงส่อง ไฟฝัน ร่วมบันลือ เป็นแสงสื่อ สีสัน ร่วมบรรเลง
ไม่หยุดยั้ง หลั่งคำ กาพย์โคลงกลอน ไม่หยุดหย่อน ทยอยฝัน อันปลั่งเปล่ง แม้คอมพ์ตาย ข้า..รพีฯ ไม่หวั่นเกรง แม้นอนเขลง ยังสร้างฝัน ไม่หวั่นกลัว
ชื่นดวงมาน...แกงน้ำ ชามท่วมท้น ชื่นดวงมน...พื้นถิ่น ยินถ้วนทั่ว ระรื่นรมย์...คมคำล้อ ล่อตื่นตัว ระรื่นหัว...ตบมุกฮา ขาประจำ
แด่...พ่อรพีฯ ของลูกขวัญ เอ๊ย..เมียขวัญ จาก...คู่ขวัญ เออะ..คู่มิตร ยายสุข กระตุกฮา..(ขอฮามั่งดิ)
..Peepoonsuk..
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พ่อค้าพเนจร, สุนันยา, ...สียะตรา.., ยามพระอาทิตย์อัสดง, --ณัชชา--, ทอฝัน, รพีกาญจน์, Thammada, บ้านริมโขง, รัตติกาล, อริญชย์, ไพร พนาวัลย์, นางฟ้า ชาลี, ♥หทัยกาญจน์♥, บูรพาท่าพระจันทร์, ไม่รู้ใจ, เมฆา..., สมนึก นพ, รัตนาวดี, sunthornvit, กฤษการกลอน, ลมหนาว, เอ๊พ, สล่าผิน, กังวาน, ดาว อาชาไนย, (ฟ้า) มารสุรา
ข้อความนี้ มี 27 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
05 ธันวาคม 2011, 08:29:PM |
...สียะตรา..
|
|
« ตอบ #25 เมื่อ: 05 ธันวาคม 2011, 08:29:PM » |
ชุมชน
|
......ไปนั่งดูน้องหมาน่าเอ็นดูอยู่เป็นนาน...กลับมาแว่บนึงก่อนไปนอน....กลอนจากความรู้สึกแสนดีของคุณPeepoonsuk ต้องทำให้ฝันดีแน่เลยค่ะ...
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ทอฝัน, รัตนาวดี, รพีกาญจน์, Thammada, พี.พูนสุข, บ้านริมโขง, รัตติกาล, นางฟ้า ชาลี, ♥หทัยกาญจน์♥, บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, ไม่รู้ใจ, เมฆา..., สุนันยา, สมนึก นพ, sunthornvit, ลมหนาว, เอ๊พ, สล่าผิน, กังวาน, ดาว อาชาไนย, (ฟ้า) มารสุรา, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 23 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
13 ธันวาคม 2011, 05:16:AM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #26 เมื่อ: 13 ธันวาคม 2011, 05:16:AM » |
ชุมชน
|
นั่งหน้าเตา เป่าไฟ ใช้ฟืนถ่าน ปรุงอาหาร หวาน.คาว นึ่งข้าวก่ำ(ดำ) ผลไม้ หลายหลาก หมาก.เมี่ยงคำ ธูป.เทียน.ดอก กรอกน้ำ เตรียมทำบุญ
หมายตั้งจิต อุทิศแด่..แม่.ป้า.พ่อ ที่กำเนิด เกิดก่อ ต่อเนื่องหนุน องค์เทพไท้ ได้อวย ช่วยเจือจุน ระลึกคุณ สามแก้ว แล้วประเคน
ประนมรับ สัพพีฯ พรศรีจบ ก้มกราบนบ บูชิต นิรมิตเห็น ผู้รับเอา เจ้ากรรม กระทำเวร ใจตื่นเต้น ตูมตาม ความดีใจ
ตีระฆัง อังคาระ บิณฑบาตร หน้าตลาด รวงร้่าน บ้่านอาศัย มีหลวงพ่อ ต่อเด็กวัด เดินถัดไป โปรดเวไนย สรรพสัตว์ อนัตตา
รวมข้าวของ เครื่องใช้ ลงใส่ถุง มีเครื่องปรุง.กะปิ.เกลือ.ซิ่น.เสื้อ.ผ้า แป้ง.น้ำตาล.อาหารสุก.นม.หยูกยา มอบให้คน..จน.ชรา ทั่วหน้ากัน
ทุกวันที่ สิบสาม ธันวาคม อภิรมย์ สนุก.ชื่น.สุขสันต์ ในรอบปี ที่ซึ้ง อีกหนึ่งวัน นานชั่วกัลป์ ฉันปลื้ม มิลืมเลย
รพีกาญจน์ 59
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รัตนาวดี, ♥หทัยกาญจน์♥, บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, ไม่รู้ใจ, Thammada, Prapacarn ❀, เมฆา..., ...สียะตรา.., พี.พูนสุข, นางฟ้า ชาลี, สุนันยา, สมนึก นพ, sunthornvit, กฤษการกลอน, ลมหนาว, เอ๊พ, สล่าผิน, กังวาน, ดาว อาชาไนย, (ฟ้า) มารสุรา, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
13 ธันวาคม 2011, 09:41:AM |
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #27 เมื่อ: 13 ธันวาคม 2011, 09:41:AM » |
ชุมชน
|
...ส่งใจมา ด้วยบท ประณตน้อม ฤทัยพร้อม ภาวนา วาจาเผย ความพิสุทธิ์ ผุดผ่อง สวดคล่องเคย พระคัมภีร์ ดีเฉลย เปรยโปรดปราน...
...ทุกปีครั้น สิบสาม ธันวาคม ตรึงตราชม ภิรมย์สบ พบประสาน ใคร่หวนคิด สนิทรื่น แสนชื่นบาน พี่คนดี รพีกาญจน์ บ้านกลอนไทย...
รัตนาวดี
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, Prapacarn ❀, ♥หทัยกาญจน์♥, นางฟ้า ชาลี, เมฆา..., พี.พูนสุข, สุนันยา, อริญชย์, สมนึก นพ, Thammada, sunthornvit, ลมหนาว, panthong.kh, สล่าผิน, กังวาน, ดาว อาชาไนย, (ฟ้า) มารสุรา, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
17 ธันวาคม 2011, 06:22:AM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #28 เมื่อ: 17 ธันวาคม 2011, 06:22:AM » |
ชุมชน
|
น้ำเหนือนอง ล่องไหล ลงใต้ล่าง พัดพานาง หนีภัย ให้รู้จัก เพียงคำแรก แปลกใจ ได้ทายทัก เราเริ่มรัก เบาเบา เข้าแล้วซิ
มีข้าวกอง พะเนิน เกินหลังรถ มาไม่หมด บวมแยก แตกเปื่อยปริ อยู่ศาลา อาศัย ดีไหมนิ หากว่าผิ น้ำลด หมดลาละ
ช่วยแบกลัง ถังใหญ่ ขึ้นไหล่ขน วางไว้บน เสื่อสาด ขาดปรุปะ ใส่ของกิน ปิ่นโต โภชนะ เธอมากะ ผู้แก่ แม่.ตา.ยาย
เคยล้อเล่น เป็นเพื่อน ได้เดือนหนึ่ง เคยซาบซึ้ง ช่วยเหลือ มิเบื่อหน่าย เคยล่อเลี้ยว เที่ยวเพลิน ท่องเนินทราย หิวตาลาย มื้อแลง แบ่งกันกิน
อยากให้น้ำ ทำเรื่อง เชื่องช้าลด ให้คืนสด วันชื่น มิรู้สิ้น อยากให้ กาลเวลา อย่าโบยบิน ใจคู่จินต์ รินรส พจนา
แล้ววันเจ็บ.. เก็บของ ขึ้นใส่รถ โศกสลด หม่นหมอง ครองใบหน้า มากับฝน ขนกลับ ซับน้ำตา การจากลา..ทำไมหนอ..ทรมาน..
รพีกาญจน์ 59
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, พี.พูนสุข, สุนันยา, อริญชย์, สมนึก นพ, บูรพาท่าพระจันทร์, Thammada, รัตนาวดี, sunthornvit, กฤษการกลอน, ลมหนาว, เอ๊พ, สล่าผิน, กังวาน, (ฟ้า) มารสุรา, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
19 ธันวาคม 2011, 02:44:PM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #29 เมื่อ: 19 ธันวาคม 2011, 02:44:PM » |
ชุมชน
|
สมัยเมื่อครั้งเป็น ตชด. ออก ลว.ในป่าเวลาผ่าน ปีนเขาลงห้วยหนองลำคลองธาร มีอาหารเป้หลังคลังเสบียง
พักสันเขาให้ทันตะวันพลบ ต้องคอยหลบเร้นกายงดใช้เสียง จัดเวรยามระวังภัยให้พอเพียง ที่เหลือเลี่ยงหลับนอนพักผ่อนกัน
ที่นอนเราอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ กวาดเศษใบเป็นขอบวงรอบนั่น สายตาเห็นเส้นทางร้างนานครัน ผ่านตรงนั้นที่เราเข้าพอดี
นึกถึงคำพ่อเฒ่าเล่าฟังว่า ในเขตป่าอาศัยอยู่หมู่ภูติผี ทั้งสัตว์ร้ายต่างต่างหลายอย่างมี ทุกนาทีอันตรายใกล้ตัวเรา
จึงได้เก็บเศษไม้ที่ใกล้นั้น ทำรั้วกั้นปิดทางขวางอับเฉา ปากก็พร่ำภาวนาว่าแผ่วเบา ขอโทษเขาทุกอย่างอย่าย่างมา
รั้วสูงหนึ่งคืบวางกว้างหนึ่งศอก ไม่ได้ตอกเสาหลักปักแน่นหนา ใช้มือกดแรงฝืนพื้นพสุธา เพียงรู้ว่ารั้วกั้นแค่นั้นพอ
ขณะหลับในมุ้งสะดุ้งตื่น เหมือนมือยื่นจับปลุกเราลุกหนอ เปิดชายมุ้งหรี่ไฟฉายไม่รีรอ ภายในคอแห้งผากไม่อยากเจอ
มดง่ามใหญ่ตัวโตโชว์อยู่ทั่ว หลายพันตัวรอบข้างอย่าพลั้งเผลอ แสดงตนให้รู้อยู่นะเออ ตรงที่เธอนอนนี้มีฉันครอง
หลบเข้ามุ้งกราบเจ้าป่าและเครื่องลาง แขวนอยู่ข้างถึงผ่านท่านทั้งสอง แล้วเอนตัวนอนใหม่ผ้าใบรอง กะเพียงสองสามนาทีนี้ลุกมา
เปิดมุ้งดูครั้งใหม่มดหายหมด เหลือเสียงหยดน้ำค้างค่อนข้างหนา ศูนย์สอง น.เพื่อนปลุกถูกเวลา ลุกขึ้นมารับยามเปลี่ยนตามมี
อีกมากมายหลายหลากประสบการณ์ ได้พบผ่านเข้าชีวิตจิตจำนี่ อาถรรพ์ป่าพฤกษ์ไพรในพงพี ไสยศาสตร์นี้อย่าลบหลู่หรือดูแคลน.
นพ 19 ธ.ค.54
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, Thammada, พี.พูนสุข, ♥หทัยกาญจน์♥, panthong.kh, รัตนาวดี, สุนันยา, sunthornvit, สิงขร, ปรางทิพย์, กฤษการกลอน, ลมหนาว, Prapacarn ❀, เอ๊พ, สล่าผิน, กังวาน, (ฟ้า) มารสุรา, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
26 ธันวาคม 2011, 06:22:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #30 เมื่อ: 26 ธันวาคม 2011, 06:22:PM » |
ชุมชน
|
เช้าประชุม...บ่ายรับยา
ขับวนซ้าย ป่ายขวา หาที่จอด เต็มตลอด หนทาง สองข้างฝั่ง ดำแดงขาว ยาวสั้น ติดกันจัง รถคับคั่ง หลังหน้า ตึกอาคาร
เข้าแถวทิว คิวเคียง เรียงยื่นบัตร หญิงชายถัด หนุ่มแก่ ชแรท่าน ล้อผู้ป่วย ช่วยเข็น เป็นพิการ ถึงทุราน บิดเบี้ยว รับเยียวยา
ล้วนคนไทย ใกล้.ห่าง จากต่างถิ่น พอได้ยิน สื่อหมาย หลายภาษา อยู่ในเมือง เรืองรุ่ง ทุ่งท้องนา สูงเสียดฟ้า พงไพร บนไหล่ดอย
คุยโขมง โฉงเฉง ตะเบ็งบ้าง นอนทอดร่าง นั่งขด มิถดถอย เสียงพูดกัน สั่นกลัว ระรัวคอย อุ้มเด็กน้อย ลอยรอ ตามหมอนัด
วัดส่วนสูง ตรวจไข้ หัวใจเต้น มือแตะเส้น ชั่งน้ำหนัก ซักประวัติ สูบบุหรี่ ร่ำสุรา แพ้ยาชัด เคยผ่าตัด กี่มื้อ ดื้อยาไร
นั่งเนิ่นนาน พานเบิ่ง เถิงหมอณัช จิตลอยลัด หมอฟ้า มาเชียงใหม่ ยิ้มแย้มหน้า ตาหลับ ประทับใจ เสียงเรียกไข้..ทวี รพีกาญจน์...
กำลังคิดถึงหมอฯ สะดุ้งอ่ะครับ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, ♥หทัยกาญจน์♥, พี.พูนสุข, สุนันยา, yaguza, sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, กังวาน, สิงขร, รัตนาวดี, ปรางทิพย์, กฤษการกลอน, ลมหนาว, นางฟ้า ชาลี, เอ๊พ, สล่าผิน, panthong.kh, (ฟ้า) มารสุรา, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
09 มกราคม 2012, 09:53:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #31 เมื่อ: 09 มกราคม 2012, 09:53:PM » |
ชุมชน
|
ว่าเจ้าเป็น เช่นลา หน้าโง่งั่ง ทุกวันหลัง รับแดด ที่แผดจ้า หน้าสู่พื้น ยืนร่าง นั่งบางครา อยู่กับนา.ไร่.สวน พรวนดินดาน
แค่สนุก สุขใจ กับไอฝน ต้องลมบน หวาดหวั่น สั่นสะท้าน ขับไล่กา ด่าแมลง แทงดอกบาน กินอาหาร ตามรั้ว ต้ม.คั่ว.แกง
มีจิ้งหรีด กรีดก้อง ร้องเพลงกล่อม ดำมืดห้อม ฤดี ไร้สีแสง นอนหน้าทับ พับฝัน ถึงจันทร์แดง เงียบเหงาแฝง เข้ามา ในราตรี
เจ้ามีใจ ให้รัก สุนัขน้อย เป็นเพื่อนคอย ตามไป ในทุกที่ ชอบล้อเล่น เห็นท่า อารมณ์ดี ทำตาหรี่ ลงหมอบ เหมือนปลอบโยน
เจ้าเคยเล่น เป็นลิง ยิงสะบ้า อยู่ในป่า ตัวลอย เกาะห้อยโหน ว่ายผุดดำ คลำหา ปลาในโคลน รีบกระโจน จูงวัว วิ่งทั่วลาน
เจ้าคงเป็น เช่นลา หน้าโง่งั่ง เข้าสู่วัง วนเวียน หัดเขียนอ่าน เฝ้าร้อยรัก ถักอักษร จิ้มกลอนกานท์ หนึ่งปีผ่าน เจ้าสุข.ทุกข์ อย่างไร
หนึ่งปีผ่าน อาจลาลับ กลับบ้านนา
รพีกาญจน์ 59
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, panthong.kh, รัตนาวดี, สุนันยา, นางฟ้า ชาลี, สล่าผิน, บูรพาท่าพระจันทร์, กังวาน, พี.พูนสุข, sunthornvit, ลมหนาว, (ฟ้า) มารสุรา, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
10 มกราคม 2012, 06:32:AM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #33 เมื่อ: 10 มกราคม 2012, 06:32:AM » |
ชุมชน
|
๑ เจ้าคงเป็น เช่นลา กลางป่าเขา วันจับเจ่า กล้าแกร่ว แถวดงใหญ่ กินมันกลอย ลอยน้ำ ลำห้วยไป ถูกหนามไหน่ เกี่ยวกรีด ขีดทิ่มแทง
๑ เจ้าไม่สน บ่นบึ้ง ถึงทุกข์ยาก ความลำบาก อย่างไร ไม่รู้แจ้ง แต่เรื่องงาน นานหนัก มิพักแรง หวาดระแวง แคลงใจ ภัยโรคา
๑ เจ้าก่อตน จน.ซื่อ ถือเคร่งครัด ปฏิบัติ เคียมคาด ศาสนา ยึดสัจศีล กินผัก รักเมตตา มิมุสา เบี้ยวบูด พูดแต่จริง
๑ เจ้าซาบซึ้ง ถึงเพลง บรรเลงเพราะ เดินแตะเตาะ แกะนับ ตามฉับฉิ่ง แค่ท้องถิ่น กลิ่นนา ปูปลาปลิง เสียง ล ลิง ร้องอ้า ลา ลา ลา
๑ เจ้าเรียนร่ำ ต่ำสุด วุฒิน้อย คิดประดอย ถ้อยหวาน ฤๅซานซ่า ไร้เสน่ห์ เล่ห์กล มนต์มายา อยู่ได้มา เรียงรส เพราะอดทน
๑ เจ้าจากไหน ไม่ต่าง อย่างเช่นนั้น เดิมดำบรรพ์ เขาจัด สัตว์ไพรสณฑ์ ไม่เหมาะมอง ท่องไป ในสกล รีบดั้นด้น คืนคอก บ้านนอกนา
รพีกาญจน์ 59
|
|
|
|
10 มกราคม 2012, 08:47:AM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #34 เมื่อ: 10 มกราคม 2012, 08:47:AM » |
ชุมชน
|
ฉันเป็นม้าในเมืองรุ่งเรืองใหญ่ เขาเลี้ยงไว้แข่งขันต้องฟันฝ่า อาหารมีให้กินทุกเวลา แต่มีหน้าที่ทำด้วยจำเป็น
ต้องชิงดีชิงเด่นเป็นตัวแรก แย่งกันแบกภาระใครจะเห็น ฝึกซ้อมกันทุกวันเช้ายันเย็น ถูกเคี่ยวเข็ญให้ชนะเพื่อระราน
อยากกลับสู่หมู่ป่าท้องนาเขา ช่วยแบ่งเบาเจ้าลาน่าสงสาร กินผักหญ้าอยู่ด้วยกันนั้นนานนาน นั่งนอกชานโขกหมากรุกคงสุขจริง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, สิงขร, สุนันยา, รพีกาญจน์, ♥หทัยกาญจน์♥, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, sunthornvit, Prapacarn ❀, ลมหนาว, (ฟ้า) มารสุรา, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
12 มกราคม 2012, 06:23:AM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #35 เมื่อ: 12 มกราคม 2012, 06:23:AM » |
ชุมชน
|
เหตุเกิดเมื่อ ปี 2526
แค่กินเหล้า เมามาย ถึงสายโด่ง ด่าโขมง โฉงเฉง ตัวเกร็งสั่น เธอหยิบยก โบกมือ มิถือกัน ลิ้นไก่สั้น อ๋อแอ๋ ด่าแม่นาง
แดดอบอ้าว ข้าวเม็ดหนึ่ง มิถึงท้อง ได้แต่จ้อง มองจาน อาหารว่าง หิวขึ้นหน้า ฝ้าฟาย น้ำลายจาง ฉวยแก้วขว้าง ถูกเตียง เปรี้ยงกระจาย
เข้ามาใกล้ ไล่หมา ด่าแมวหนี เหล้าไม่มี สักหยด เกลี้ยงหมดหาย ไปเชื่อก่อน ผ่อนให้ ถ้าไม่ตาย อย่าเลยบ่าย บุหรี่ มีกาแฟ
ถอกใส่แก้ว แล้วส่ง ข้าก๊งด่วน ท้องมันป่วน คลื่นเหียร เจียนจะแย่ ชอบอย่างเพียว เคี้ยวตาม มะขามแจ มันก็แค่ แบบนี้ หลายปีมา
พัดลมพ่น บนหัว อีกตัวเท้า ไยช้าเล่า เร่งรีบ บีบต้นขา กดแรงแรง แกล้งเบา ยันเอานา มัวชักช้า ซมซาน รำคาญ.ไป
รู้สึกตัว งัวเงีย เรียกเมียข้า ราวป่าช้า ไม่รู้ เธออยู่ไหน ทั้งเสื้อผ้า ยาสีฟัน พลันหายไป นั่งร้องไห้ ครวญหา จนตาแดง
ขอสงวนลิขสิทธิ์ ห้ามเลียนแบบ
รพีกาญจน์ 59
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, ♥หทัยกาญจน์♥, พี.พูนสุข, กังวาน, sunthornvit, Prapacarn ❀, ลมหนาว, (ฟ้า) มารสุรา, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
12 มกราคม 2012, 09:19:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #36 เมื่อ: 12 มกราคม 2012, 09:19:PM » |
ชุมชน
|
กล่าวต้อนรับ ขับสู้ ผู้มีเกียรติ เดินยาวเหยียด ขุดดำ คำนับศพ แทนเจ้าภาพ กราบกราน ท่านเคารพ หลังน้อมนบ พักข้างใน ให้สบาย
กำหนดการ งานมี ดังนี้ครับ ช่วงเช้ารับ พี่น้อง พ้องสหาย ญาติผู้ใหญ่ ใกล้ชิด มิตรมากมาย พูดพำนัก พักกาย ผ่อนหายเพลีย
เมื่อถึงตอน ก่อนเที่ยง เลี้ยงอาหาร รับประทาน พร้อมหน้า อย่าละเหี่ย ถ้าไม่ติด กิจธุระ ที่จะเคลียร์ เชิญร่วมเสีย ชุมนุม ประชุมไฟ
รับพระสงฆ์ องค์เจ้า เข้ามาบ่าย สวดถวาย จงจิต อุทิศให้ ผู้วายชนม์ คนแทน ทอดผ้าไตร เพลิงลุกไหม้ ท้ายครบ จบพิธี
กล่าวโน้มนอบ ขอบคุณ การุญยิ่ง อาจหลายสิ่ง พลาดพลั้ง ในครั้งนี้ ขอยกโทษ โปรดเมตตา ถ้าหากมี สวัสดี มีสุข ชัย พลัง
พิธีกร ขอนศพ ครบพันแล้ว จะแน่แน่ว ต่อไป ไม่หยุดยั้ง สักวันหนึ่ง ถึงตา ข้าภินพัง คนคงฝัง สุมไฟ เผาให้เรา
เป็นพิธีกรงานศพครบ 1000 วันนี้พอดี เช็คจากทะเบียนคุมการเงินฌาปนกิจฯ เพื่อการกุศล ทำให้ฟรี ทุกรายการ
รพีกาญจน์ 59
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, ♥หทัยกาญจน์♥, รัตนาวดี, กังวาน, พี.พูนสุข, สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, Prapacarn ❀, ลมหนาว, (ฟ้า) มารสุรา, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
13 มกราคม 2012, 10:37:AM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #37 เมื่อ: 13 มกราคม 2012, 10:37:AM » |
ชุมชน
|
ตัวตนหนึ่ง ถึงชาญ กับการศึก ปัจนึก คึกคะนอง ต้องคอยหลบ ขืนชักม้า ท้าทาย หมายออกรบ ถูกสยบ เท้งเต้ง ปะเพลงเดียว
ถึงกล้ากร้าว ห้าวหาญ ดาบปานเทพ จะบาดเจ็บ ลื่นล้ม เพราะคมเคี้ยว ปากพยัคฆ์ หักด่าน รานรูดเรียว เงาฟาดเฟี้ยว ตาลาย หงายเท่งทึง
กรุเก่าแก่ แค่ไหน เขาไม่หวั่น โหหุนหัน ฐานรู้ เทียบจู๋อึ่ง หัวทหาร บ้านนอก ออกสึ่งตึง(โง่) พรวดทะลึ่ง หอกเสียบ ถูกเหยียบคอ
สนิมเขรอะ เกรอะกรัน ติดสันดาบ สีดำฉาบ อาบอาย หลาย พ.ศ. ลับผาหิน ดินแดง แกร่งไม่พอ ร่นชะลอ ถ่อถาก ออกจากลาน
มือคลำไป ในย่าม พบความว่าง ก้าวพาร่าง ติดมนตร์ กลสังหาร อาวุธกอง ของเก่า เขาใช้การ ประจัญบาน ตาเหลือก เลือดเถือกกาย
ม้าตี๋ ม้าต่าง ม้าต้าย ท้าย.ม้าเต๊ก เจอ.ม้าเอ๊ก ต่อตี มีแต่พ่าย เป็น.ม้าเลว เหลวเป๋ว ดีดเดียวดาย กลับคืนค่าย เพอะพะ เมืองหละปูน
รพีกาญจน์ 59 (ม้าตี๋)
[/size]
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, ♥หทัยกาญจน์♥, ..กุสุมา.., พี.พูนสุข, panthong.kh, สุนันยา, ดาว อาชาไนย, ลมหนาว, (ฟ้า) มารสุรา, --ณัชชา--
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
13 มกราคม 2012, 12:00:PM |
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #38 เมื่อ: 13 มกราคม 2012, 12:00:PM » |
ชุมชน
|
เป็นม้าแก่ แลหญ้า อยู่นาทุ่ง ไม่คิดมุ่ง ยุ่งศึก สำนึกสูญ ท้องทุ่งนา พาใจ ให้จำรูญ สุดเทิดทูน ท้องถิ่น ด้วยยินดี
อันการศึก ฮึกฮัก อึกอักอก ไม่วิตก หมกไหม้ ในศักดิ์ศรี ไร้นิยม ชมเฟื่อง เรื่องต่อยตี ขอแค่มี ฟางหญ้า ข้าพอใจ.../
บูรพาท่าพระจันทร์
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
|
|