คิดถึงใคร คนหนึ่ง ซึ่งเคยรัก
เคยสมัคร-สมาน เมื่อกาลก่อน
คนที่ฉัน ฝันหา ห่วงอาทร
คนที่กล่าว ตัดรอน จรจากไป
ยังมิอาจ สลัด ตัดอดีต
ดั่งคมมีด กรีดเฉือน เตือนอยู่ใกล้
สร้างบาดแผล ย่อยยับ ถึงตับไต
คาชอนไช กระมล จนหลาบจำ
ยามนี้ฉัน ประสบ พบมิตรใหม่
แต่ภาพใน ความหลัง ฝังกระหน่ำ
หลอกหลอนให้ สับสน หม่นระกำ
ตามตอกย้ำ ช้ำลึก ให้ตรึกตรอง
ฉันกำลัง ดิ้นรน ให้พ้นขวาก
ด้วยมิอยาก ผิดหวัง เป็นครั้งสอง
อีกใจหนึ่ง พยศ ใคร่ทดลอง
มิกลั่นกรอง เหตุผล ประกลใด
ฉันสองจิต สองใจ ไร้สติ
หนึ่งทิฐิ ดื้อรั้น มิหวั่นไหว
หนึ่งนั้นอยาก ถอนตัว กลัวเสียใจ
ทำอย่างไร ดีหนอ ท้อแท้จริง
