ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

           โบราณว่า  คารมชาย  นั้นร้ายนัก
         เป็นกับดัก  ผลาญพร่า  คร่าความสาว
         ใครหลงลม  จมปลัก  จักเปื้อนคาว
         คงปวดร้าว  ย่อยยับ  พาอับจน

            สุภาษิต  เยี่ยงนี้  มีอยู่มาก
         แต่ยังยาก  เตือนใจ  ให้เกิดผล
         สตรีผู้  ทิฐิ  มิกังวล
         มักหลงตน  เหยียบย่ำ  คำท้วงติง

            คนไม่เจอ  กับกลัว  มิกลัวพลาด
         อวดฉลาด  ยโส  โง่แกมหยิ่ง
         ยอมปล่อยตัว  ปล่อยใจ  ให้เขาอิง
         ครั้นถูกทิ้ง  คิดได้  ก็สายเกิน

            ก่อนเชื่อใคร  กลั่นกรอง  ตรองให้ซึ้ง
         ถึงก้นบึ้ง  เบื้องใน  ใช่ผิวเผิน
         ควรฟังหู  ไว้หู  รู้ประเมิน
         ยามเผชิญ  คำหวาน  มิลานลน

            อันบุรุษ  สุดดี  นั้นมีน้อย
         ต้องค่อยค่อย  เฟ้นหา  อย่าสับสน
         หนึ่งเดียวที่  คบได้  ไร้เล่ห์กล
         เขาชื่อคน-รักกลอน  สุนทรวิทย์

[♥หทัยกาญจน์♥]

**ควรเชื่อ หรือไม่ ใจรู้เอง**
******************
ศรัทธา สัญญา พาคำมั่น
กลอนกล คนนั่น มันต่างจิต
ความเชื่อ เพื่อนำ ย้ำความคิด
เหตุ-ผล ผลิต ลิขิตมัน

ก้นบึ้ง หนึ่ง “ใจ” ใครจะรู้
ติดตาม ถามดู สู้ไหวหวั่น
ชั่วดี มีเลว เปลวรำพัน
รำพึง ถึงฝัน ลั่นสิ่งใด

บุรุษ ผุดผ่อง ท่องเต็มบ้าน
งดงาม ท่ามกานท์ สาส์นหวามไหว
เสน่ห์ เล่ห์กล ด้นกันไป
ควรเชื่อ หรือไม่ ใจรู้เอง

หทัยกาญจน์
๒๔ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๔