ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ชวนเล่นฉันท์


       ๏ จะเล่นฉันท์ บ ยากดอก            ก็แค่ลอกบุราณทำ
สนุกเล่นกะหมู่คำ                               คละหนักเบาก็เข้าที

        ๏ มิต้องยุ่งกะเอกโท                   มิต้องโต้กะดนตรี
แสดงด้านสราญมี                              ประดับไว้ฉบับฉันท์

        ๏ ผสานไทยผสมแขก                จะดูแปลกก็ลองปั้น
แปะคำไทยและคำสัน-                    สกฤตจ้าลุบาลี

        ๏ มโนน้อมถนอมนึก                   ถวิลตรึกระบิลมี
มิใช่สู้จะรู้ดี                                       ฉะนี้จึงมิถึงไหน

        ๏ ก็ถึงนี้เพราะมีมิตร                   ประทับจิตประทับใจ
ละเลงฉันท์สนั่นไป                            สะพรึบพร้อมสิหอมหวาน

        ๏ เถอะพี่น้องและผองเพื่อน         มิแชเชือนอุดมการณ์
จะร่วมสร้างมสุขสาน                          สยามให้ไสวเอย ฯ

    กามนิต
    ๒๖ พ.ย.๕๔


          ๏ ละเลงคำ บ ง่ายดอก                  มิใช่หลอกนะพี่หนา
กระบวนคำมินำพา                                  คละเนื้อความมิงามที

             ๏ กระอักอ่วนจะชวนหัว               ละเลงมั่วระรั่วถี่
สะสมพจน์จรดปี                                     กะไว้เชียวจะเสียกาล

              ๏ ผสมเอาผสานฝัน                  จะแบ่งปันจะร้อยกานท์
บ เว้นว่างจะสืบสาน                                ประพันธ์บทประพันธ์กลอน

    พระอาทิตย์อัสดง

ลองดูนะค่ะ เอาแบบอย่างยังไงช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ลมพัดประหนึ่งหวิว           ก็สยิวก็หวามไหว
เพียงสบกระทบใจ            นยะจิตก็ชิดตาม
หนึ่งคำกระหน่ำจินต์          มลสิ้น บ ไถ่ถาม
เรียนรู้กระชับความ            รติหวานก็หว่านคำ

งามถ้อยเพราะร้อยเรียง      ก็เหมาะเคียงมิเพียงพร่ำ
อ่อนช้อยจะคอยนำ            ดุจลมสิห่มใจ
ยินเพียง ฤ เสียงลม           สุขสม ณ.ลานไผ่
ยอดทิวระริ้วไหว                ระยะใบจะต้องลม

ใบปลิวก็พลิ้วไหว               ดรุใหญ่ก็เชยชม
เหมือนเพลงระเริงสม          กวะเสียงสิเรียงมาน
ร่ายรำกะคำคม                   อภิรมย์ ณ.ถิ่นฐาน
หนึ่งรักสลักนาน                 ก็สดับกระจับใจ


พระอาทิตย์อัสดง                 

[อริญชย์]

             ๐พืชผลสมุนไพร๐

อาขยานิกาฉันท์ ๑๑

๐พืชผลสมุนไพร……...ระบุได้ก็หลายอย่าง
สมอจะฝาดบ้าง……....ชนทานระบายท้อง
๐ทั้งลูกมะขามป้อม…...คุณพร้อมผิว์ว่าดอง
กระเทียมขมิ้นทอง…...วิเคราะห์กันมะเร็งร้าย

๐ผักบุ้งกระเฉดงาม…....ผลิยามพิรุณสาย
คะน้าและคื่นฉ่าย……....บริบูรณ์สมุนไพร
๐ถั่วพูมะเขือแตง…….....ผลแฝงประโยชน์ให้
กระเพรามะกรูดใบ…......สะระแหน่สิหอมนาน

๐ยอดบวบและฟักทอง…..นรปองจะผัดทาน
 ชะพลู กะหล่ำหวาน…....มะระขมเพราะมียา
๐น้ำเต้าและฟักแฟง……..ผิวแกงก็มากค่า
ชะพลูกระถินนา……….....มะละกอระบายดี !ฯ

                                          อริญชย์:กวีชาวบ้าน
                                                ๕/๑๑/๒๕๕๔

๑๐. อาขยานิกาฉันท์ ๑๑ akhayaattachan 11ตัวอย่าง





[url=http://thaiarc.tu.ac.th/poetry/chan/index.html#11arka]http://thaiarc.tu.ac.th/poetry/chan/index.html#11arka[/url]




ปล.เผื่อใครจะลองแต่งบ้าง

บรรทัดที่ ๑ และบรรทัดที่ ๓ ของบท ใช้หลักอินทรวิเชียรฉันท์ คือ เสียงเบา/สั้น(ลหุ)ในคำที่   ๓   ๖  ๗  ๙

บรรทัดที่ ๒ และบรรทัดที่ ๔ ของบท  ให้หลัก อุเปนทรวิเชียร์ฉันท์ คือ เสียงเบา/สั้น(ลหุ)ในคำที่   ๑ ๓ ๖ ๗ ๙



 

[น.ปฎิพน]

ชวนเล่นฉันท์


       ๏ จะเล่นฉันท์ บ ยากดอก            ก็แค่ลอกบุราณทำ
สนุกเล่นกะหมู่คำ                               คละหนักเบาก็เข้าที

        ๏ มิต้องยุ่งกะเอกโท                   มิต้องโต้กะดนตรี
แสดงด้านสราญมี                              ประดับไว้ฉบับฉันท์

        ๏ ผสานไทยผสมแขก                จะดูแปลกก็ลองปั้น
แปะคำไทยและคำสัน-                    สกฤตจ้าลุบาลี

        ๏ มโนน้อมถนอมนึก                   ถวิลตรึกระบิลมี
มิใช่สู้จะรู้ดี                                       ฉะนี้จึงมิถึงไหน

        ๏ ก็ถึงนี้เพราะมีมิตร                   ประทับจิตประทับใจ
ละเลงฉันท์สนั่นไป                            สะพรึบพร้อมสิหอมหวาน

        ๏ เถอะพี่น้องและผองเพื่อน         มิแชเชือนอุดมการณ์
จะร่วมสร้างมสุขสาน                          สยามให้ไสวเอย ฯ

    กามนิต
    ๒๖ พ.ย.๕๔


          ๏ ละเลงคำ บ ง่ายดอก                  มิใช่หลอกนะพี่หนา
กระบวนคำมินำพา                                  คละเนื้อความมิงามที

             ๏ กระอักอ่วนจะชวนหัว               ละเลงมั่วระรั่วถี่
สะสมพจน์จรดปี                                     กะไว้เชียวจะเสียกาล

              ๏ ผสมเอาผสานฝัน                  จะแบ่งปันจะร้อยกานท์
บ เว้นว่างจะสืบสาน                                ประพันธ์บทประพันธ์กลอน

    พระอาทิตย์อัสดง

ลองดูนะค่ะ เอาแบบอย่างยังไงช่วยแนะนำด้วยนะค่ะ 

๐ ละเลงบทคดีคำ..................สุพจน์นำรสามา
คละทำนองบุราณตรา..............รจิตไว้ ณ ในฉันท์
๐ ก็ท่านกามนิตชี้...................ภษิตมีฤดีอัน
จะดูแปลกก็ลองปั้น.................ผสมแขกผสานไทย
๐ คละหนักเบาทำนองเสียง........สิเรียบเรียงตระตรึงใจ
ก็แรกเริ่มเถอะยากไซร้..............มโนเหือดฤดีหาย
๐ เพราะว่าการจะเสกสรรค์.........วจีมั่น ณ ฉันท์ราย
ประดิษฐ์ถ้อยประดอยพราย.........ทิวาล่วงก็ย่อมชาญ
๐ สิดั่งคำสุพจน์กล่าว...............ฝรั่งด้าวลุชำนาญ
เพราะว่าฝึกพิจารณ์งาน..............ตลอดล่วงจำเนียรมา
๐ เถอะพี่น้องและผองมิตร...........สขีชิดสหายยา
สิบรรเลงเชลงมา.....................วกาฉันท์ประพันธ์กานท์​ ฯ/font]

[อริญชย์]

-ภุชงคปยาตฉันท์ ๑๒-

๏ อุราไหวฤทัยรอน                                    มิอาจถอนฤดีไกล
สะท้านขวัญประหวั่นใน                        ละม้ายใจจะขาดรอน

๏ ประสบพักตร์ประจักษ์โฉม                   ประดุจโคม ณ อัมพร
ลออองค์อนงค์อร                              ผินางฟ้าวิลาวัณย์

๏ พธูปรายชม้ายพักตร์                        ก็นึกรักประจักษ์มั่น
มนัสตรึงคะนึงฝัน                              มิมีวันจะหันลา

๏ นรีใดมิหมายสิ้น                            จะมอบจินต์อภิญญา
ฤทัยวางมิสร่างซา                             กระจ่างหล้าและฟ้าดิน๚ะ๛

-อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑-

๏ เพียงยลกระวนวาย                          อุระชายมลายสิ้น
เนตรปรายละลายจินต์                          ศิขรินทร์ถล่มพลัน

๏ วงพักตร์ก็งดงาม                          นะจะหยามและเย้ยจันทร์
ไม่พบประสบขวัญ                          ศศินั้นสิบั่นทอน

๏ ยามยิ้มประพิมพราย                           ฤติวายสยบอร
คิ้วโก่งขนงงอน                           ดุจะศรพระจักรา

๏ หากแม้นสุดาดวง                            จิตะพ่วงและห่วงหา
ร่วมโศก ณ โลกหล้า                             จะละฟ้ามิอาลัย๚ะ๛

-วิชชุมมาลาฉันท์ ๘-

  เพียงพบสบน้อง       พี่ต้องหวั่นไหว
ศรรักปักใน                    ดวงใจพี่ชาย

๏ ว้าวุ่นครุ่นคิด       ด้วยจิตมุ่งหมาย
อยากอยู่คู่กาย       ไม่คลายสัมพันธ์

๏ พี่นั้นมั่นคง       ซื่อตรงไม่สร่าง
หมายชวนนวลปราง       ร่วมสร้างทางฝัน

๏ หากแม้นทรามวัย       มีใจให้กัน
จนสิ้นชีวัน                    รักมั่นเพียงเธอ๚ะ๛

-อีทิสังฉันท์ ๒๐-

๏โฉมสะคราญสราญถวิลจะเจอ
มิพบอนงค์ก็หลงละเมอ   เสมอไป

๏ เปรียบประดุจอรุณละมุนละไม
ตะลึงตะลานและซ่านฤทัย   ลออตา

๏ ภักดิ์จะมั่นจะหมาย ณ สายสุดา
สุรางคะใดมิปรารถนา                ณ ดวงมาน

๏ นัยะนาพะพราว ณ คราวประสาน
นภากระจ่างสว่างตระการ    สราญนัก๚ะ๛

-ภุชงคปยาตฉันท์ ๑๒-

๏ คะนึงฝันก็หวั่นจิต         นิรามิต ฤ ห้ามหัก
สะพร่างใสประไพพักตร์     กมลปักลดาวัลย์

๏ ระโหยอ่อนมิผ่อนคลาย    ฤดีหมายจะครองขวัญ
ชะรอยบุญ ณ ปางบรรพ์     มโนมั่นสวาทนาง

๏ ประจักษ์ในหทัยแล้ว         ผิคลาดแคล้วสิวายวาง
ศิโรราบบ่ห่อนจาง         มิแรมร้างละนางไป

๏ เพราะใจรักตระหนักมั่น     มิมีวันนิราศไกล
จะหมายมาดสวาทใน          พธูนั้นนิรันดร์กาล๚ะ๛.....(อาจาตนิน)

-อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑-

๏ คิดถึงคะนึงหา    นะยะนาประสบสาน
เพลิงรุมประชุมมาน   มนะซ่านสิรานรอน

๏ รักแท้มิแปรผัน   จิตะมั่นมิสั่นคลอน
ผูกพันนิรันดร   อะนะธรมิห่อนคลาย

๏ อาวรณ์ฉะอ้อนฝัน   อุระมั่นมิกลับกลาย
ปักในหทัยชาย   ฤติหมายบ่คลายปอง

๏ ประสบ ณ ภพใด   หฤทัยสิหมายครอง
ขอพบประสบคล้อง   นุชะนารถมิคลาดไกล๚ะ๛..........(หทัยชนก)

-อีทิสังฉันท์ ๒๐-

๏ คืนและวันจะผันจะผ่านไฉน
จะจำสลักฤดีฤทัย   ณ เพรงกาล

๏ เธอสงบเสงี่ยมสุมลสุมาลย์
จะกรีดจะกรายตะลึงตะลาน   หทัยชม

๏ กอดตระกองอนงค์ผดุงผทม
ประสานประสบสุเนตรสิคม   ละลายใจ

๏ กาลจะผ่านจะผันผิว์ในหทัย
ระลึกสวรรค์สว่างไสว   เสมอมา..........(พี่กามนิต)

-มาณวกฉันท์ ๘-

๏ พักตร์นฤมล   วน ณ อุรา
ทศทิศา   เอกะนะรี

๏ พรรณะวิไล   ในปฐพี
ใครก็มิมี   เทียบดุจะอร

๏ ทุกขณะคิด   จิตก็สิหลอน
ปานอุระรอน   ราวมนะราน

๏ ใจปฏิพัทธ์   มัดศศิกานต์
ทุกทิวะวาร   มั่นอภิรมย์๚ะ๛...........(หทัยชนก)

-กมลฉันท์ ๑๒-

๏ อภิธานกวีเทพ   ฤจะเสพธุลีสม
ระวิโชติกระไรชม   สมนัยอนุชครอง

๏ ศศิพักตร์กระจ่างภพ   ศิริกลบศจีหมอง
กระจะทาบละอองทอง   พสุไท้ประทานเธอ

๏ นขทารณ์มิปานเนตร   ปรเมศวร์ตะลึงเผลอ
ผิพิมานมิผ่านเจอ   กลเท่ห์ถกลไกล

๏ รชะอ่อนลออคลี่   นลินีขจรไหว
ปรทิพย์ปทุมใด   ก็มิกรายนลินกร

๏ อุระอั้นประหวั่นอก   ดุจนกตระหนกศร
ระติร้าวผะผ่าวรอน   สิธิดาเผดิมดิน ฯ............................(พี่พรายม่าน)

ขออนุญาตพี่อริญชย์ด้วยนะคะ ฉันท์นี้เป็นการประพันธ์ของสมาชิกบ้านกลอนไทยสามท่านค่ะ ฟีย่าแค่มาแต่งเพิ่มสองตอน เพื่อให้รับสัมผัสกันค่ะ

ฝีมือมากมาย น้ำใจมากมี  ขอบคุณที่แวะมาฮะ  ฝากไว้ที่นี้แหละ เผื่อเป็นประโยชน์แก่ผู้ที่จะหัดแต่งฉันท์ ด้วยความนับถือฝีมือและน้ำใจ  (อริญชย์)

[อริญชย์]

          ๐รวงข้าวจะพราวพราย๐

อุปชาติฉันท์ ๑๑

๐มิคิดจะท้อถอย…………….และมิคอยชะตาฟ้า
มุ่งมั่นและฟันฝ่า…………...อุปสรรคจะหักไป
๐เก็บเกี่ยวประสบการณ์….ระยะนานจะเพียงไหน
สะดุดก็ก้าวใหม่…………….มนยังอหังการ

๐อรุณนภาแจ้ง……………..ระดะแสงสุรีย์ผ่าน
อาภาจะคลี่ม่าน…………….ขณะอนธการจาง
๐เส้นชัยมิไกลนัก………….ผิวรักจะเดินทาง
หทัยมิทิ้งขว้าง……………..ผลงานลิขิตสรรพ์

๐จะหวังมิยั้งหยุด…………..ผิมิสุดจะด้นดั้น
ฝึกฝนกมลฝัน……………...กสิกรลุเกรียงไกร
๐รวงข้าวจะพราวพราย………และจะฉายประกายใหม่
รุจีระย้าใน…………………...คณะหงส์ทะนงนาม ฯ

                                            อริญชย์
                                      ๒๙/๑๑/๒๕๕๔





ขอขอบคุณกรรมการทุกท่าน ๆ ที่โหวดคะแนนให้สำหรับการประกวดกลอนปีใหม่เดือน ธันวาคม ๒๕๕๔ 
และขอบคุณทุกท่าน ๆ ที่ยกมือยอดเยี่ยมให้ มา ณ โอกาสนี้ด้วยฮะ

ขอให้มีความสุขสบายดีทุก ๆ ท่าน 

อริญชย์



 

[somkan]

..................../ กลอนพาไป /......... "ภุชงคปยาตฉันท์ "........
*ผจงถ้อยประดอยผล.........ประเด็นดลประดิษฐ์ใส่
มิมีความ ฤคาใจ...............เชลงไปสนุกปน
*คะนองเขียนสิเพียรคล่อง...ประสงค์ผ่องจะลองยล
ผะดาไทยเผดียงตน...........อเนกล้นกมลจินต์
*ผิว่าเขียนจะหวานนัก.........ผิว่ารักจะเหลิงลิ้น
พจีถ้อยตริร้อยริน..............ประดุจศิลป์สิพาเพลิน
*ผิว่ากานท์จะราญร้าง.........ธ อ้างว้างและห่างเหิน
จะร่ำไห้กระไรเกิน.............จะดำเนินเฉพาะกลอน
*ผิว่าไร้รจิตหวัง................สิรับฟังฤดีผ่อน
ธ แรมร้างและอาวรณ์..........จะอาทรและห่วงใย
*ธ ทุกข์ล้ำและช้ำบอบ.......จะปลุกปลอบและใส่ใจ
ประสามิตรสนิทใส.............นิราศภัยผดุงศีล ฯ

[กามนิต]

(อีทิสังฉันท์ ๒๐)

วันขมุกขมัวก็โปรยพิรุณ
ละลิ่วละอองละฟองละมุน
ณ นอกชาน

ภาพก็พร่างสิฉันทภาพตระการ
ระรื่นพระพายจรุง ณ มาน
ก็อิ่มเอม

จึงประดิดประดอยสิถ้อยเกษม
ละเลงละลานกระดานจะเปรม
กมลมิตร

ชวนเชลงประพนธ์กมล(ะ)จิต
สนุกสนานสิกามนิต
ณ บ้านกลอน

กามนิต - ๔ ก.พ.๕๕
 

[พี.พูนสุข]

                       

                                          ...ดุจธารระรื่นรมย์...

                          
                            วสันตดิลกฉันท์   กลบทธงนำริ้ว

                              โอ้โอ้ อริญชยสนอง        ขณะท่องวิมานไพร
                             วันวัน สราญกมลนัยน์        พิศธัญญ์ตระการตา

                             จำจำ ประมวลชิวิตพันธุ์    หฤหรรษ์ตลอดมา
                             จดจด ชนิดพิพิธสา          ระประดาประดับดิน

                              ว่างว่าง ก็วางวจะระบาย    มนหมายกำจายถิ่น
                              ทุกทุก ลิขิตพิจิตรศิลป์     พนพฤกษ์ระลึกพลัน

                              เห็นเห็น ก็สุขอุรมนัส       มิถนัดประวัติสรรพ์
                              ตื่นตื่น ชระชื่นพจนวรรณ   ดนุชิดสนิทชม

                              เยี่ยมเยี่ยม ตระเตรียมรจนกานท์    ดุจธารระรื่นรมย์
                              งามงาม อร่ามชนนิยม                สิริฉันท์ประพันธ์ขาน ฯ


       

                                                           
                                                            พี.พูนสุข
                                                     ๔  กุมภาพันธ์  ๒๕๕๕     
 
   

[กามนิต]

        (วสันตดิลกฉันท์)
        ขำขำนะฉันท์หุหุ บ่ ชิน         ตุตุกลิ่นจมูกบาน
มาบมาบพะงาบปรมจารย์          อ๊ะสุนัขเตลิดหาย

        งงงงงะงึกงะงะงะงัก          กละชักจะเมามาย
แฮงค์แฮงค์ฉะนี้ผิวจะหมาย        กะจะทำอะไรได้

        แฮ่แฮ่ฮะแน่พิศเขนย           จะเสบยแหะหัวไว
หนุนหนุนก็นุ่มศิรไฉน                  พะพะพรุ่งนะค่อยคุย

ราตรีสวัสดีคร้าบบบบ

กามนิต - ๕ ก.พ.๕๕
 

[พี.พูนสุข]

                                   

                                           555++
     

                                     วสันตดิลกฉํนท์  กลบทธงนำริ้ว
                   
                   คิกคิก..  ระริก อิอิ..กระตุก        หุหุ..ฮุก สนุกลุย
                 เอิ้กเอิ้ก.. ละเลิก จะจะกระจุย     เลอะเทอะซ่าส์ สุราบาน

                 นานนาน  ฉลอง สุขกมล            ดนุขน พลาหาร
                 เจอเจอ  กะเกลอ หทยะปาน        มหกรรม ระดับเซียน

                 ไงไง รึไงจ๊ะกะมะนิด            กระจิริด ฉะฤทธิ์เพี้ยน
                 อยู่อยู่ อ๊ะดู สริระเวียน             ซะซะโซ  ซะโซเซ ฯ

                        เฮ้ เฮ้ เฮ้ !!!      ฮา...
                                          พี.พูนสุข
                                  ๖  กุมภาพันธ์  ๒๕๕๕     

[กามนิต]

(วสันตดิลกฉันท์ กลบทธงนำริ้ว)

    หลับหลับมิรู้และมิสดับ       มิขยับเพราะเค้เก้
เลือนเลือนละล่วงกลทะเล      ลุภวังค์และลืมวัน

    เช้าเช้าผวาอุวะกระดิ่ง         กริกริกริ๊งสลายฝัน
รีบรีบสนานสริระอัน                ตุตุดุจละมุดเหม็น

    ซู่ซู่ละอองชลประกาย         ระดะสายระรื่นเย็น
หอมหอมสบู่มะลิกระเซ็น       วรฟ่องกะฟองฝอย

    ฉ่ำฉ่ำกระตุกนยนตื่น         อุระชื่นระรื่นรอย
แฮ้งค์แฮ้งค์ก็ถดก็ดุจถอย      พลฟื้นก็คืนคลา

    มึนมึนก็มีอุระขย่อน          กะจะถอน ณ ค่ำมา
รุดรุดกะชุดก็จระลา             เหยาะเหยาะเต้นเกาะรถเมล์

    เร่งเร่งก็ถึงสินะสถาน       ทรมานเพราะงานเท
ยิ้มยิ้มกะบอส บ่ จระเซ        ผิวะขึ้งจะถึงตาย

กามนิต - ๖ ก.พ.๕๕
 

[อริญชย์]

           







      ๐ชาวนา:กระดูกสันหลังของชาติ๐

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

๐ชาวนาขยันพิริยะงาน…………มนหาญมิท้อถอย
ถึงแม้วิชาธนจะน้อย……………..ก็มิคอยจะขอใคร
๐ด้วยฐานะศักดิกสิกรรม………..ระบุนามเมลืองไป
ซื่อสัจจะมีหทยใส……………….และมิได้ผยองตน

๐พอเพียงวิถีมิละผละงาน……..ชนวานก็พร้อมพล
อาหารก็แบ่งกะคณะคน………….ผิวจนก็เอื้อเฟื้อ
๐มีปูและปลาพณิชขาย………...ก็กะไว้ประมาณเหลือ
ต่อรองและแถมแปะปะกะเผื่อ….ขณะใครจะซื้อมา

๐ศิลป์หัตถกรรมพหุประการ……อนุมาน อนรรฆค่า
ดนตรีละเล่นสุขอุรา…………….และมิทิ้งประเพณี
๐งานบุญก็มุ่ง สรณะล้ำ…………วรธรรมพระชินสีห์
ภาษิตนิทานก็คติชี้……………...คุณโทษประโยชน์ใด

๐ยอเกียรติคุณรจิตพร……………กสิกรธวัชไทย   
เปรียบเป็นกระดูกลิขิตไซร้…...ระบุไว้ก็สันหลัง
๐จึงควรระลึกคุณอนันต์………..บมิหยันมิหยามชัง
ให้เกียรติสมวจนะปลั่ง-…………สิริเพริศเพราะพริ้งพราว ฯ

                                                      อริญชย์
                                               ๑๘/๑๑/๒๕๕๔

<a href="http://www.youtube.com/v/nEgxtu_Qzjw&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/nEgxtu_Qzjw&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ขอบคุณภาพประกอบจาก www.google.com








         



                                           

[กามนิต]

ชาวนาข้าทาสแห่งชาติ

ปากป่าวประกาศวิจิตรการ................กสิกรรมสิวาววาว
ชาวนาสง่ารุจิอะคร้าว........................ก็กระดูก ณ สันหลัง

กีปีนะที่วิริยะมา................................กละบ่าจะเพพัง
ยังจนและถูกวจนะขัง......................ชิวะคร่ำบุราณเคย

ผู้พ่นพจีธนะอุดม..............................ศุภะสมสง่าเอย
สุขในสภาและแสยะเย้ย..................ทุรชาติเถอะชาวนา

โอ้วาทะกรรมวิกละชาติ...................ปะเหลาะทาสและขี้ข้า
ชาติไหนก็ไร้ธนะระย้า.....................เพราะปิศาจอนาถแท้

กามนิต - ๗ ก.พ.๕๕

[พรายม่าน]

พันธุ์ข้าวก็เจ้าแหละปะเหลาะขาย    กุนิยายวิเศษแปร
กอขอปทุมตละนะแก                   ทะลุต้นทลายทุน

ไอ้นั่นแนะปุ๋ยขยะสิแน่                 อุรุแท้มิต้องตุน
โธ่ถังอนรรถคณะสถุล                 ประจุปรังรึทันปี

เมื่อข้าววิจัยพสุมุคุ้ย                  จะฉะปุ๋ยก็เคมี
เอ้าซื้อสิซื้อกสิกุลี                      แสยะเขี้ยวกะขายถอน

ไหนเพลี้ยขยำระดะขนัด               ปุระชัฏสิท่วมดอน
ซื้ออีกเกษตรทุรตะกอน               ลุฤดูจะขายยา

เอ้าเกี่ยวก็เกี่ยวเถอะนะมะเรื่อง      ผิวเครื่องจะว่างหา
เหมาไร่ละโบกปฏิปทา                ธุรกรรมกสิกร

จำนำประกันก็เถอะพิเชฐ            อสุเรศรึอาทร
ความชื้นแบะท่าจะระจะรอน        ระเกะกฎระกำกลืน

เอ้าขายก็ขายจะคละกะหนี้       ขณะที่จะพอฝืน
แต่ทบลุเท่ากระบิตริคืน             ดนุต้องสตางค์เติม ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๗ กุมภ์ ๕๕

[เมฆา...]

                 





                           มุทิงคนาทฉันท์
     
     พระจันทร์กระจ่างสว่างสี         ณ ลพบุรีฤดูหนาว
บุรุษสตรีก็เกรียวกราว                 สนุก ณ คราวรำโทนไทย
     ป๊ะโท่นป๊ะโท่นป๊ะโท่นโท่น      บุรุษสิโอนสะเอวไหว
อนงค์นำเคลื่อนเขยื้อนไป            สะบัดสะไบวิไลตา
     บุรุษระริกขยิกต้อน               นรีรำร่อนระเริงร่า
เคาะฆ้องและกรับสลับนา-           ทะแคน ณ คราเสนอเพลง
     สรีระเพลียละเหี่ยหาย            สนุกและคลายสมองเคร่ง
โจ๊ะทั่งโจ๊ะทิงต๊ะติงเท่ง               ระบอบบรรเลงตะโพนบรรพ์
     ดนูสดับประทับใจ                แน่ะน่าจะได้ประดิษฐ์ฉันท์
“มุทิงคนาท” เสนอวรรณ             คดีกำนัลนครไทย..

                      ท่านสุภร ผลชีวิน
       
          มุทิงคนาทฉันท์ เป็นฉันท์ที่คิดขึ้นมาใหม่ โดยท่านสุภร ผลชีวิน
โดยได้เลียนเสียงตะโพนซึ่งเป็นดนตรีชนิดหนึ่งของไทย
       
        ลักษณะบังคับของมุทิงคนาทฉันท์
๑)   การบังคับคณะ
        ๑.     ๑ บท มี ๒ บาท
        ๒.    ๑ บาท มี ๒ วรรค
        ๓.    ในแต่ละวรรคจะมี ๗ คำ
๒)  การบังคับสัมผัส
        ๑.     คำสุดท้ายของวรรคแรกสัมผัสกับคำที่ ๔ ในวรรคที่ ๒
        ๒.    คำสุดท้ายของวรรคที่ ๒ สัมผัสกับคำสุดท้ายของวรรคที่ ๓
        ๓.    คำสุดท้ายของวรรคที่ ๓ สัมผัสกับคำที่ ๔ ของวรรคที่ ๕
        ๔.    สัมผัสระหว่างบท คำสุดท้ายของบทแรกสัมผัสกับคำสุดท้ายของวรรคที่ ๒ ในบทถัดไป
๓)  การบังคับครุหลุ
        ในแต่ละวรรคมีครุ ๔ คำ ลหุ ๓ คำ ดังแผนผัง
         
       


ลองนำเสนอดูครับ เห็นว่าในกระทู้นี้มีฉันท์เกือบจะทั้งหมดแล้ว ก็เลยลองนำฉันท์นี้มาเพิ่มเติมให้ครับ
เป็นของฝากสำหรับท่านที่สนใจฉันท์....ส่วนผมสนใจฉัน..เพล อย่างเดียว..อิอิ

น๊านนน...นาน..จะมีสาระกะเขาซักที..

[พี.พูนสุข]

            เวลาขับทำนองเสนาะ ยิ่งไพเราะ สนุกสนาน สะบัดสะบิ้ง
                     ได้ยินมั้ยคะ
                           
                               พี.พูนสุข

[อริญชย์]

ช่วงนี้ยังไม่ค่อยมีเวลาศึกษาเพิ่มเติมเลยฮะ เลยเล่นกลอนเบา ๆ เฮฮา ไปพลาง ๆ ก่อน   คิดฉันท์นี่ยาก เพราะต้องตามแบบเป๊ะ ๆ   ปวดหัว อิอิ



ขอบคุณ ท่าน เมฆา ที่นำมาฝากฮะ ว่าง ๆ จะลองศึกษาดูอีกที


 

[อริญชย์]

     ๐สุกรป่าผู้ทระนง๐

วังสัฏฐฉันท์ ๑๒

๐กระทิงสะดุ้งตื่น…….มนขื่นระวังระไว
กระซู่ถลันไป………...นรล่า ณ ไพรพนอม

๐มิคิดจะหันสู้………...กิระผู้สุกรมิยอม
อรัญก็ถูกล้อม…………และสุกรมุมาประจัญ

๐ปะเขี้ยวสุกรคม………นรข่มมโนมิหวั่น
สุกรลุโรมรัน………….ปะทะกันมิทันระคาย

๐กระสุนทะลวงร่าง……ผิวทางสุกรก็ร้าย
กระโจนประดังกาย…..นรพลันกระดอนกระเด็น

๐สุกรกระสุนแทรก…….ระยะแรกลุเลือดมิเห็น
และแล้วกระซ่านเซ็น…นรมรณ์ สุกรก็ม้วย !ฯ

                             อริญชย์:คิดเรื่องเอง(ไม่ใช่นิทานเก่า)
                                      ๑๐/๑๑/๒๕๕๔

คติจากเรื่อง(คิดเองนะ)ก็คือ การทะเลาะเบาะแว้งกัน บรรลัยทั้งคู่

ปล.แต่งไว้เมื่อปีที่แล้ว ช่วงหัดใหม่ ๆ  (เอามาไว้ที่นี้เลยละกัน หมดแล้ว ฮา )   

ไม่ใช่แต่งโชว์นะฮะ  แต่เป็นการฝึกแต่ง เรียนรู้เรื่อย ๆ ตราบที่ยังมีให้เรียนรู้ เพราะอยากจะเป็น เท่านั้นเอง (กรุณาอย่าเข้าใจกระทู้นี้ผิด)         



 


วันนี้ขอตัวก่อนทุกท่าน


ขอบคุณข้อมูลจาก

http://thaiarc.tu.ac.th/poetry/chan/index.html#12phu

[อริญชย์]

       สดุดี….คุรูกลอนสุนทรภู่

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

โอ้…จอมกวีมณิสยาม………ศุภนามขจรไกล
ร้อยกรองสุภาษิตไสว………พระอภัยมณีพราว
ฟูเฟื่องพระไชยสุริยา……….และนิราศสุพรรณยาว
ทั้งสิงหไกรภพสกาว……….คุรุท่านเชลงกานท์

สมเป็นกวีภมรเลิศ…………..สิริเพริศประพันธ์งาน
ก่อเกียรติคุณระบุประมาณ…บมิมีจะเทียมทัน
ดุจดวงสุรีย์ระดะประกาย…..ฉลุลายก็เฉิดฉัน
งามอักขรารุจิอนันต์………...อนุชนประณมกร

รำลึกพระคุณวรกวี………...สดุดีกวินทร
ผู้เป็นประทีปยศขจร……….วิทวัสประเทืองไทย
ตามรอยประพันธ์คุรุนิยม….อภิรมย์มิร้างไป
นอบน้อมมโนวิมลใส……...อรพินทวันทา!ฯ
                                             
                                             อริญชย์
                                         ๒๖/๖/๒๕๕๕




http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=20853.0