ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[a moth]

ดวงตะวันบ่ายย้อยได้คล้อยเคลื่อน
ไปเยี่ยมเยือนทิศฝันตะวันตก
ลมทะเลเห่ไกวอยู่ไววก
เร่งปลุกนกแสงดาวใกล้เข้ามา
ฟิล์มกระจกยูวีกรีฑาทัพ
เข้ากระชับตึกหรูอยู่ด่านหน้า
ขณะแอร์พ่นไอไม่รอช้า
ลดองศาเร่าร้อนจนผ่อนคลาย
เอกสารกองอยู่ราวภูเขา
ข้าพเจ้า! หาวหวอดตลอดบ่าย
เนสกาแฟหอมกรุ่นเริ่มวุ่นวาย
น้ำตาลทราย คอฟฟี่เมต ดังเอ็ดอึง
...

ข้าพเจ้า รีบยกกระดกแก้ว
เอกสารเรียงแถว – เสร็จแล้วครึ่ง
ชุดโซฟาหน้าง้ำทำปั้นปึง
ถมึ-งทึงตัดพ้อ..รอนานแล้ว
เสียงหัวเราะหายไปจากในห้อง
ข้าพเจ้าจดจ้องมองก้นแก้ว
เรียกสติกลับมา – ขึงตาแวว
นั่งแน่แน่วจดจ่อทำต่อไป
...

ตลอดบ่ายข้าพเจ้าหาวหวอด-หวอด
กระทั่งหลอดไฟฟ้าดวงจ้าใส-
ดับสนิททุกดวง..พร้อมดวงใจ
ที่ไม่ได้แต่งกลอนสักท่อนเดียว!

ไฟล์แนบถูกแก้ไขโดยผู้ดูแลระบบ

[Music]

เหมือนจิตใจกระเจิง..ระเริงเล่น
ดังเฉกเช่นหวั่นไหวอยู่หลายเที่ยว
อยากควบคุมกลุ้มกลัดที่มัดเกลียว
ยากแท้เทียวเจาะจงเพื่อลงกลอน

เขียนไม่ได้สักครั้ง..แม้ตั้งท่า
หวั่นใจว่าเกินขาดปราสาทหลอน
ตัวอยู่นิ่งใจถวิลจะบินจร
ปล่อยร่างนอนแต่ใจ..หลับไม่ลง

[สุวรรณ]

ดวงตะวันบ่ายย้อยได้คล้อยเคลื่อน
ไปเยี่ยมเยือนทิศฝันตะวันตก
ลมทะเลเห่ไกวอยู่ไววก
เร่งปลุกนกแสงดาวใกล้เข้ามา
ฟิล์มกระจกยูวีกรีฑาทัพ
เข้ากระชับตึกหรูอยู่ด่านหน้า
ขณะแอร์พ่นไอไม่รอช้า
ลดองศาเร่าร้อนจนผ่อนคลาย
เอกสารกองอยู่ราวภูเขา
ข้าพเจ้า! หาวหวอดตลอดบ่าย
เนสกาแฟหอมกรุ่นเริ่มวุ่นวาย
น้ำตาลทราย คอฟฟี่เมต ดังเอ็ดอึง
...

ข้าพเจ้า รีบยกกระดกแก้ว
เอกสารเรียงแถว – เสร็จแล้วครึ่ง
ชุดโซฟาหน้าง้ำทำปั้นปึง
ถมึ-งทึงตัดพ้อ..รอนานแล้ว
เสียงหัวเราะหายไปจากในห้อง
ข้าพเจ้าจดจ้องมองก้นแก้ว
เรียกสติกลับมา – ขึงตาแวว
นั่งแน่แน่วจดจ่อทำต่อไป
...

ตลอดบ่ายข้าพเจ้าหาวหวอด-หวอด
กระทั่งหลอดไฟฟ้าดวงจ้าใส-
ดับสนิททุกดวง..พร้อมดวงใจ
ที่ไม่ได้แต่งกลอนสักท่อนเดียว!

คนกันเอง

อารมณ์กลอนน่ารักดีจังค่ะ

ขอจองกลอนตลอดบ่ายฯไว้ชั่วคราว
ไปทานข้าวนั่งพักสักประเดี๋ยว
หากว่าว่างจะแวบมาอีกเที่ยว
อยากข้าวเหนียวแล้วล่ะนะตอนนี้

 

ไฟล์แนบถูกแก้ไขโดยผู้ดูแลระบบ

[ภู กวินท์]

ตลอดบ่าย…
ดูวุ่นวายคนจ่ายจับ
รับบัตรคิว เรียงแถว เราตั้งรับ
คือเรื่องราวประดับช่วงดวงชีวา

ยังไม่มีบทกวี!
มีแต่เสียงดนตรี ณ เบื้องหน้า
แก้วกาแฟต่อวันฝันโรยรา
และอีกแก้วต่อมา ฝันโรยริน

บริการผ่านไปเหมือนไฟดับ
สิ้นสุดการคำนับ คำถามสิ้น
ถึงเวลากลับบ้านวิมานดิน
เหมือนนกกางปีกบิน ไปถิ่นใด

ไปสู่บทกวีแห่งคืนค่ำ…
เพื่อดื่มด่ำทำนองของน้ำไหล
เพื่อสู่แสงนีออนนั่นก่อนใคร
เพื่อก้าวไปในถิ่นจินตนาการ!

……………

 

[สุวรรณ]

หม่ำข้าวเหนียวอ่านกลอนตลอดบ่ายฯ
แสนสบายกายาหนาสังขาร
เป็นดั่งเวทกายสิทธิ์พิชิตมาร
หยุดลมปราณชั่วครู่อยู่ที่เดิม

หนึ่ง สอง สาม นับลมหายใจเข้า
แล้วผ่อนออกเบาเบาบรรเทาเสริม
ให้ชีวิตผ่อนคลาย ภายในเติม
แรงต่อเสริมชีวานั้นหายล้า

หายล้าไวๆนะ

ขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ

ไฟล์แนบถูกแก้ไขโดยผู้ดูแลระบบ

[Prapacarn ❀]

หม่ำข้าวเหนียว มากไป ให้ปวดสะบัก
จำต้องพัก สักหน่อย เดี๋ยวค่อยว่า
หนังท้องตึง ตาเลยหย่อน กลอนไม่มา
ขยับซ้าย ขยับขวา หน้าบึ้งตึง

งานก็สุม รุมตั้ง กระทั่งไหล่
ปวดหัวใจ ทำแสร้ง แกล้งถมรึง
นะ..เจ้านาย  ผมปวดหัว ตัวก็ตึง
กระโดดผึง จมหลับ กับโซฟา..
 
แซมนะคะ
 
เอ๊ะ.....บอกว่า ถมรึง..ถมรึง  ไม่ใช่ถมรึง...ดื้อจริง!
 
พูด ถะ หมรึง ไม่เป็นเร๊อะ...
ระบบ ไม่ยอมให้แซม พูด ถะ  ม. สระ อึง ค่ะ

[ค.คนธรรพ์]

  กาแฟเย็นชืดแล้ว        แก้วตา
หยิบกระปุกเปิดฝา         เปล่าแล้ว               
ตู๊ด ตู๊ดเสียงเรียกหา       แมสเซจ
เชิญโหลดลิงโทนแจ้ว    สิบห้าสตางค์

[รพีกาญจน์]

อุปกรณ์ ค้อน ขวาน อาหารห่อ
มีด เคียว ข้อ เสียม จอบ กระสอบปุ๋ย
สาก ครก เขียง เมี่ยง ยา เตรียมท่าลุย
หมอกลงสุย ก่อนรุ่ง มุ่งทำงาน

ขึ้นปิกอัพ ขับตรงทาง อย่างเชื่องช้า
ฟากซ้ายขวา ป่าโป่ง ทุ่งโล่ง.ผ่าน
ไต่ถนน โคลน.หิน ปนดินดาน
เลียบลำธาร จอดจวน สวนลำไย

-ตกแต่งต้น ตัดก้าน รานกิ่งซ้อน
-แผ้วหญ้าอ่อน ถางอ้อ ฟันกอไผ่
-ดินก่อคัน กั้นหลุม ปลายพุ่มใบ
-เทปุ๋ยคอก ถอกขี้ไก่ ใส่อินทรีย์

-ซ่อมแซมทั่ว รั้วรอบ ขึงขอบชิด
-ประตูติด กลอนแน่น กันแฟนหนี
-ปรุงอาหาร ทานเที่ยง เลี้ยงกินฟรี
-เมี่ยงบุหรี่ สูบอม ขมคาว.คาย

เช้าถึงค่ำ ทำสวน ง่วนเช่นนี้
จินต์ไม่มี จิตไม่ว่าง ใจห่างหาย
ยุ่งกับคน ปนกับงาน นานเดียวดาย
ตลอดบ่าย เลยแลง หยุดแต่งกลอน
 
รพีกาญจน์ 59

[..กุสุมา..]

เย็นเมื่อวาน แอบหนี พี่เลี้ยงเที่ยว
จ้าวรพีฯเชียว ชวนไป เลยใจอ่อน
สวนลำไย ปิดประตู แถมใส่กลอน
ไกลเปลกล่อม หญิงนอน จนค่อนแลง

กลับเข้าคุ้ม เย็นย่ำ เกือบค่ำมืด
เพราะท้องอืด ทานข้าว จ้าวรพีฯแกล้ง
ถูกตั้งกฎ คาดโทษ อย่างรุนแรง
สั่งห้ามแบ่ง เวลา มาเขียนกลอน
                       ..กุสุมา..

[รัตนาวดี]

ตอนย่างก้าว พอกล่าว "อ้าว!..จวนค่ำ"
วันวันจ้ำ ทำการ จนงานหลอน
อารมณ์กานท์ พานหมก ตกตะกอน
จินต์มันอ่อน กลอนเพี้ยน หยุดเขียนไป

รัตนาวดี

[..กุสุมา..]

เย็นเมื่อวาน แอบหนี พี่เลี้ยงเที่ยว
จ้าวรพีฯเชียว ชวนไป เลยใจอ่อน
สวนลำไย ปิดประตู แถมใส่กลอน
ไกลเปลกล่อม หญิงนอน จนค่อนแลง

กลับเข้าคุ้ม เย็นย่ำ เกือบค่ำมืด
เพราะท้องอืด ทานข้าว จ้าวรพีฯแกล้ง
ถูกตั้งกฎ คาดโทษ อย่างรุนแรง
สั่งห้ามแบ่ง เวลา มาเขียนกลอน
                       ..กุสุมา..


คิดถึงจัง พี่พี่ ที่กลอนไทย
เข้าไม่ได้ โทษหนัก สั่งพักก่อน
เดินเตรดเตร่ วนเวียน เพียรเขียนกลอน
ตอนเข้านอน วิ่งแว้ป แอบมานิด
..กุสุมา..
    แป่ว..กลับแล้วเจ้าค่ะ