ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

        แสงโสมส่อง  จากฟ้า  มาโลมหล้า
         พสุธา  แอร่ม  แจ่มสนอง
         ดวงดารา  วับวาว  พราวเรืองรอง
         ถึงผุดผ่อง  เปรียบกานดา  หาเทียมทัด

                เธอสกาว  เปล่งปลั่ง  บดบังแข
         วิไลแท้  พริ้งเพริศ  เจิดจรัส
         เพิ่งพบเห็น  รัญจวน  ชวนประพัทธ์
         ยากสลัด  อารมณ์  นึกชมเชย

                กามเทพ  แผลงศร  ปักร้อนเร่า
         หลงใหลเจ้า  เข้าแล้ว  แก้วตาเอ๋ย
         รักปฐม  ครั้งแรก  แปลกมิเคย
         จะเอื้อนเอ่ย  วาจา  ประหม่าจริง

                หันปรึกษา  พวกพ้อง  ผองรอบรู้
         ล้วนแต่ผู้  ปราดเปรื่อง  เรื่องราวหญิง
         วานเป็นสื่อ  ติดต่อ  ขอพึ่งพิง
         คนหนึ่งชิง  อาสาช่วย  ด้วยเร็วไว

                ราวหนึ่งเดือน  ผ่านพ้น  ผลเกินคาด
         เพื่อนบังอาจ  ทรยศ  คดเฉไฉ
         สาวที่ฉัน  หมายตา  มันคว้าไป
         ฝากปลาไว้  กับแมว  แห้วเลยเรา
                        

[สุนันยา]

เถอะปล่อยรัก ครั้งแรก ให้ผ่านไป
กลับมีใหม่ เป็นผล ดลใฝ่เฝ้า
ถนอมนวล ชวนฝัน วันแนบเนา
เป็นคู่เคล้า ร่ามบ้าน ทุกวันคืน

เป็นรักครั้งสุดท้าย ในห้องหอ
เมื่อยามท้อ ท้วงทัก รักหยิบยื่น
ไม่ต้องทน ระกำ แบบล้ำกลืน
โดนคนอื่น แย่งไป ให้ใจช้ำ

"สุนันยา"

[sunthornvit]

              รักครั้งแรก  ไม่ปลื้ม  ฉันลืมแล้ว
       แต่มีแวว  พานพบ  สบรักใหม่
       อยากรู้ไหม  พธู  คือผู้ใด
       หากบอกไป  หัวอาจแตก  แหลกเป็นจุณ

               กลัวบังอร  มีแฟน  แน่นขนัด
       จำระมัด  วาจา  มิว้าวุ่น
       บอกได้แต่  นงคราญ  หวานละมุน
       คนคุ้นคุ้น  ในเฟส  อย่าเอ็ดไป

[Prapacarn ❀]

"พี่สุนทรวิทย์"
ไยชอบแข่ง แย่งคนที่ มีเจ้าของ
รักของน้อง เฝ้าภักดี พี่ไม่ให้
ไมตรีมอบ ตอบน้อง ครองคู่ใจ
สุดหวั่นไหว แอบหวัง มาตั้งนาน

อ่านกลอนกานท์ หวานพจน์ คำหยดย้อย
ปล่อยน้องคอย ทุกวัน เฝ้าฝันหวาน
จำต้องหลบ ใจหม่น ทนร้าวราน
เก็บความหวาน แอบเหงา รักเขาข้างเดียว...

แซมค่ะ
 

[สุนันยา]

     

        รักครั้งแรก  ไม่ปลื้ม  ฉันลืมแล้ว
       แต่มีแวว  พานพบ  สบรักใหม่
       อยากรู้ไหม  พธู  คือผู้ใด
       หากบอกไป  หัวอาจแตก  แหลกเป็นจุณ

               กลัวบังอร  มีแฟน  แน่นขนัด
       จำระมัด  วาจา  มิว้าวุ่น
       บอกได้แต่  นงคราญ  หวานละมุน
       คนคุ้นคุ้น  ในเฟส  อย่าเอ็ดไป

"สุนทรวิทย์"

คนสนิท ในเฟส ไม่เอ็ดหรอก
หากมีบอก กันก่อน ไม่อ่อนไหว
คนใหม่นี้ ที่ว่า อ๊ะเป็นใคร
ถ้าอุบไว้ นานนาน พาลกังวล

อยากรู้จริง รู้จัง รอฟังอยู่
ใครคะหนู คนไหนนะ พาสับสน
ที่ว่าหวาน หวานแค่ไหน ใคร่ยินยล
อยากรู้จน เป็นไข้ ใจไม่ดี...

"สุนันยา"

[sunthornvit]

                 อาชีพ  น้องนาง  ช่างเสริมสวย
            บอกแล้วขวย  อายจริง  น้องหญิงจ๋า
            เคยพูดคุย  ต่อคำ  จำนรรจา
            เรียกคุณ"ย่า"  คนนั้น  นั่นยังไง

[sunthornvit]

                    ตอบน้องแซม
             เธอชื่อย่อ  ว่า"ซ"  ต่อมอม้า
         มีหน้าตา  สะสวย  รวยเสน่ห์
         หัวใจฉัน  ร้อนรุ่ม  แอบทุ่มเท
         ไม่รวนเร  เฝ้ารัก  เฝ้าภักดี

               ข่าวว่าเธอ  มีแฟน  ตามแหนหวง
         เกินจักช่วง-ชิงมา  หนอยาหยี
         จำซุกซ่อน  ความเจ็บ  เก็บไมตรี
         แอบโศกี  หดหู่  อยู่คนเดียว

[สุนันยา]

                 

อาชีพ  น้องนาง  ช่างเสริมสวย
            บอกแล้วขวย  อายจริง  น้องหญิงจ๋า
            เคยพูดคุย  ต่อคำ  จำนรรจา
            เรียกคุณ"ย่า"  คนนั้น  นั่นยังไง

"สุนทรวิทย์"

เป็นคุณย่า คงแก่ แล้วซีนะ
ช่างเสริมสวย ด้วยอ่ะ ใครที่ไหน
เขาคงปลื้ม เลยล่ะ ถ้าบอกไป
งั้นเก็บไว้ เย้าหยอก บอกสองคน..

"สุนันยา"

[sunthornvit]

                                 ตอบคุณย่า
                 
                         เป็นคุณย่า  ยังสาว  พราวเสน่ห์
                    แอบทุ่มเท  ใจกาย  จนผ่ายผอม
                    กลัวคุณย่า  ไร้อารมณ์  มิสมยอม
                    จักเด็ดดอม  คงยาก  ลำบากจริง

[สุนันยา]

                             

สุนันยาค่่ะ มิใช่ สุนันย่า
ตั้งฉายา ให้กัน สำคัญยิ่ง
เป็นย่าปู่ ดูสม คมคำติง
แย่แล้วหญิง สุนันยา เป็นย่าแล้ว..

"สุนันยา"

[sunthornvit]

                                    ตอบคุณย่า
 
                          เรียกคุณย่า  เพื่อให้  ไร้คนจีบ
                     ปู่จึงงีบ  สบาย  ไม่กินแห้ว
                     มิฉะนั้น  หนุ่มหนุ่ม  คงรุมแซว
                     เพราะยังแจ๋ว  เปล่งปลั่ง  สาวยังอาย

[สุนันยา]

รับผิดชอบ ด้วยนะ คุณปูู่ขา
หมดราคา คราวนี้ มีเสียหลาย
สุนันยา คงแห้ว ไร้แววชาย
เมื่อ ปู่ หมาย ตามติด อย่าคิดแจว(ละกัน)

"สุนันยา"

[sunthornvit]

                         หนุ่มรอคิว  มากมาย  นับหลายร้อย
                    ชิงกันสอย  พธู  ปู่คงแห้ว
                    อยากฟังคำ  ฝากใจ  ยังไร้แวว
                    นั่งตะแหง่ว  หดหู่  อยู่นี่ไง

                     

[panthong.kh]

 

 หนุ่มรอคิว  มากมาย  นับหลายร้อย
                    ชิงกันสอย  พธู  ปู่คงแห้ว
                    อยากฟังคำ  ฝากใจ  ยังไร้แวว
                    นั่งตะแหง่ว  หดหู่  อยู่นี่ไง

                     

ปู่แก่แล้ว กินแห้ว ดูหมดท่า
หมดราคา พธู อยู่ไม่ได้
ต้องนอนหนาว ปวดร้าว อยู่ข้างใน
คนไร้ใจ อย่างปู่ ไม่อยู่เคียง

ปู่แก่แล้ว ควรหันหน้า เข้าหาวัด
เรื่องกำหนัด อย่าหวัง จงหลีกเลื่ยง
กลัวปู่หัว ใจวาย ตายคาเตียง
มิฉะนั้น อย่าเสี่ยง เลี่ยงเถิดเอย
พันทอง

[sunthornvit]

                      ไหนๆก็ไหนๆ น้องพันทอง ว่าพี่หมดสภาพ พี่ก็จะหมดสภาพตามละกัน





                                 มีไอ้นั่น อันเดียว ดันเหี่ยวแห้ง
                         นอนแอ้งแม้ง สิ้นท่า มาปีกว่า
                         หมอว่ามัน ชำรุด สุดเยียวยา
                        เมียก็ด่า เช้า_เย็น เวรจริงจริง


                          แค่ในกลอนนะครับ เรื่องจริงยังดุดันไม่เลิกครับ อิๆๆๆๆๆๆๆ

[Prapacarn ❀]

ตอบน้องแซม
เธอชื่อย่อ  ว่า"ซ"  ต่อมอม้า
มีหน้าตา  สะสวย  รวยเสน่ห์
หัวใจฉัน  ร้อนรุ่ม  แอบทุ่มเท
ไม่รวนเร  เฝ้ารัก  เฝ้าภักดี

ข่าวว่าเธอ  มีแฟน  ตามแหนหวง
เกินจักช่วง-ชิงมา  หนอยาหยี
จำซุกซ่อน  ความเจ็บ  เก็บไมตรี
 แอบโศกี  หดหู่  อยู่คนเดียว
"สุนทรวิทย์"

เอ๊ะ..มีใคร พาดพุง แซมยุ่งขิง
คนพึ่งพิง แซมไม่มี ชีวีเปลี่ยว
หนุ่มเห็นหน้า นึกว่าหยิ่ง วิ่งหนีเกรียว
แซมอดเคี่ยว อยู่เอกา มาช้านาน

ชีวิตจริง วุ่นงาน กลับบ้านดึก
เพราะโหมฮึก จนเกือบแย่ แน่ะ..สังขาร
ได้แอบดู หนุ่มบ้านกลอน มาอ้อนกานท์
อีกไม่นาน กระชุ่มกระชวย สวยเหมือนเดิม

แซมค่ะ
 

[panthong.kh]

 

ไหนๆก็ไหนๆ น้องพันทอง ว่าพี่หมดสภาพ พี่ก็จะหมดสภาพตามละกัน





                                 มีไอ้นั่น อันเดียว ดันเหี่ยวแห้ง
                         นอนแอ้งแม้ง สิ้นท่า มาปีกว่า
                         หมอว่ามัน ชำรุด สุดเยียวยา
                        เมียก็ด่า เช้า_เย็น เวรจริงจริง


                          แค่ในกลอนนะครับ เรื่องจริงยังดุดันไม่เลิกครับ อิๆๆๆๆๆๆๆ

เสือเป็นแมว นอนแกร่ว อยู่ในหวด
คงเจ็บปวด ร้าวรวด โดนเมียทิ้ง
คงสิ้นท่า น่าสงสารเสียจริงจริง
หดหู่ยิ่ง ไอ้หนู ไม่สู้งาน

กวาวเครือขาว เครือแดง ไหมล่ะปู่
อย่ามัวนอน คุดคู้ เดี๋ยวเสียการ
เรื่องเล็กนิด อย่าไปคิด ให้ฟุ้งซ่าน
รีบไปหา มาทาน ที่บ้าน ''รพีฯ''
พันทอง

[Music]

        แสงโสมส่อง  จากฟ้า  มาโลมหล้า
         พสุธา  แอร่ม  แจ่มสนอง
         ดวงดารา  วับวาว  พราวเรืองรอง
         ถึงผุดผ่อง  เปรียบกานดา  หาเทียมทัด

                เธอสกาว  เปล่งปลั่ง  บดบังแข
         วิไลแท้  พริ้งเพริศ  เจิดจรัส
         เพิ่งพบเห็น  รัญจวน  ชวนประพัทธ์
         ยากสลัด  อารมณ์  นึกชมเชย

                กามเทพ  แผลงศร  ปักร้อนเร่า
         หลงใหลเจ้า  เข้าแล้ว  แก้วตาเอ๋ย
         รักปฐม  ครั้งแรก  แปลกมิเคย
         จะเอื้อนเอ่ย  วาจา  ประหม่าจริง

                หันปรึกษา  พวกพ้อง  ผองรอบรู้
         ล้วนแต่ผู้  ปราดเปรื่อง  เรื่องราวหญิง
         วานเป็นสื่อ  ติดต่อ  ขอพึ่งพิง
         คนหนึ่งชิง  อาสาช่วย  ด้วยเร็วไว

                ราวหนึ่งเดือน  ผ่านพ้น  ผลเกินคาด
         เพื่อนบังอาจ  ทรยศ  คดเฉไฉ
         สาวที่ฉัน  หมายตา  มันคว้าไป
         ฝากปลาไว้  กับแมว  แห้วเลยเรา
                        

เจอคำถาม.เช่นนี้.หลายปีก่อน
ยังผลัดผ่อน.อยู่เลย.ไม่เคยเหงา
"รักครั้งแรก".ไม่รู้.อยู่กับเงา
ท่านอย่าเดา.กันเลย.ไม่เคยมี

เพราะหมอดู.ทายทัก.รักเป็นปะ
ยอมสละ.ดวงจิต.เป็นอิตถี
มอบความรัก.ให้โลก.แล้วโชคดี
จะได้เป็น.นักกวี.ถ้ามีครู

จึงเดินตาม.นามธรรม.ของคำรัก
เหนื่อยก็พัก.หัวใจ.เพราะไร้คู่
มีความสุข.ที่บังเอิญ.เดินเหมือนปู
กลัว-เกลียด-งู-ปลาไหล-กับ-ชาย-ลวง

    ...เย้ๆๆๆๆๆ.....มั่วตอนจบเกือบไม่มีที่ลง...

[sunthornvit]

                                  จะไร้คู่  อยู่ไย  ให้เงียบเหงา
                       มันเปลี่ยวเปล่า  เอกา  น่าเป็นห่วง
                       เรื่องความใคร่  ความรัก  ควรตักตวง
                       ถึงถูกลวง  หลอกบ้าง  ช่างปะไร


                                 

[panthong.kh]

                      ไหนๆก็ไหนๆ น้องพันทอง ว่าพี่หมดสภาพ พี่ก็จะหมดสภาพตามละกัน





                                 มีไอ้นั่น อันเดียว ดันเหี่ยวแห้ง
                         นอนแอ้งแม้ง สิ้นท่า มาปีกว่า
                         หมอว่ามัน ชำรุด สุดเยียวยา
                        เมียก็ด่า เช้า_เย็น เวรจริงจริง


                          แค่ในกลอนนะครับ เรื่องจริงยังดุดันไม่เลิกครับ อิๆๆๆๆๆๆๆ

โถพ่อคุณ เป็นบุญ ของน้องแล้ว
ต้องรีบแจว ก่อนหนา กลัวถูกทิ้ง
ลิงไม่จั๊ก ล้อเล่น อย่าประวิง
แม้นเป็นจริง ยุ่งยิ่ง กว่าสิ่งใด

น้องแนะนำ ให้พี่ รีบหาหมอ
เป็นยาหม้อ หมอรพีฯ สนใจไหม
ยาเขาดี มีคุณ อนันต์ไป
ลองสองหม้อ ใหญ่ใหญ่ หายเลยนา

หรือถ้ายัง ไม่ดี มีที่ใหม่
แนะนำไป หาหมอ ชื่อสล่า
กวาวเครือแดง จัดไป อย่ารอช้า
สรรพคุณ ดีกว่า อย่าระแวง

หลายขนาน บอกมา ล้วนยาดี
ฟิตเต็มที่ รับรอง ต้องแข็งแกร่ง
เมียดีใจ จะได้ มีเรี่ยวแรง
จงแสดง แผลงฤทธิ์ พิชิตเมีย
พันทอง

น้องแนะนำให้รีบไปหามาทานซะ