ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รุ่งอรุณ]

น้ำตาร่วงอีกฉันในวันนี้
ความหวังที่จะเดินเมินความหวัง
เอ็นที่ฉีกปลีกเนื้อเยื่อกำลัง
ไม่ดีดังหวังไว้จะได้เดิน

ยังเจ็บแปลบแทบทรุดต้องหยุดก้าว
อากาศหนาวยิ่งเหน็บเจ็บนานเนิ่น
อยากมีคนประคองไม่มองเมิน
ครูขาเชิญช่วยจับขยับตัว

"รุ่ง" อยากเดินเล่นบ้างในบางครั้ง
เอาแต่นั่งเบื่อหน่ายจนส่ายหัว
นั่งห้อยขาขาเจ็บเหน็บกินกลัว
ใจหมองมัวอยากเดินเพื่อเพลินใจ

ครูขาครูนะคะจะมิดื้อ
ช่วยจับมือประคองมิต้องใกล้
อยากเดินดมชมนกและชมไม้
ครูอยู่ไหนรีบมาตั้งตาคอย

 

๐รุ่งอรุณ๐

[...สียะตรา..]

......อยากโอบ..มือ..ทั้งสองประคองก้าว

...หวังเจ็บร้าว..จักบรรเทา...เศร้าหม่นหมอง

...แม้นมิใช่ครูและศิษย์..สนิทครรลอง

...หากใจร้อง...ด้วยน้ำจิต...มิตรไมตรี



.............     ............................

[รุ่งอรุณ]

อุ่นไมตรี"สียะตรา"อยากมาช่วย
มิได้ป่วยหนักหนาแต่คาที่
เดินไม่ได้ให้เศร้าเหงาฤดี
ขวาซ้ายทีหันไปให้รำคาญ

 

๐รุ่งอรุณ๐

[เอ๊พ]

อ่านแล้วซึ้งอารมณ์หนึ่งน่าสงสาร
ต้องคืบคลานผ่านไม้เท้าหรือไฉน
กระดกกระเดกเสกซ้ำระกำใจ
โดนอะไร..ขาป่วยไข้ไม่สบาย

จะให้ลิงช่วยถากลากหรือเปล่า
หรือแบ่งข้าวกล้วยอ้อยจึ่งพลอยหาย
ถึงป่วยกายแต่ใจจิตไม่เปลี่ยวดาย
เพื่อนบ้านกลอนมากมายได้คุยกัน

[รุ่งอรุณ]

อ่านแล้วขำไม่ออกลิงหลอกเจ้า
คิดจะเอากล้วยอ้อยมาอ่อยฉัน
ไม้เท้ามีจี้จุดหยุดทันควัน
สาปเร็วพลันลิงจงนั่งงงงวย

หยิบสีมาทาตัวให้ทั่วร่าง
รัดหนังยางจุกน้อยทำปอยสวย
ลิงพันธุ์ใหม่เผ่าพงศ์ทรงสำรวย
จากคนป่วยคิดมากเพราะอยากเดิน

 

๐รุ่งอรุณ๐

[รพีกาญจน์]

.......................

ครูขาครูนะคะจะมิดื้อ
ช่วยจับมือประคองมิต้องใกล้
อยากเดินดมชมนกและชมไม้
ครูอยู่ไหนรีบมาตั้งตาคอย

 

๐รุ่งอรุ�

แม่ไม่อยู่ ครูไม่มา ตาไม่ยุ่ง
ไม่เห็นลุง ไม่เห็นอา ป้าอยู่หนอย(ไหน)
น้าอยู่ไกล ไม่มีเพื่อน มาเยือนจอย(ใจ)
อย่าร้องห้อย(ไห้)เลยนะ จ๊ะคนดี

ตาเพิ่งรู้ หนูนิด จิ๊ดจิ๊ดเจ็บ
ขาถึงเล็บ ปวดร้อน ตอนตีสี่
เคาะกระโถน ตะโกนก้อง สองสามที
คงเงียบฉี่ ไม่มีใคร ในบ้านกลอน

หนูคงเหงา เฝ้าเตียง เพียงเดียวโดด
อยากแล่นโลด ผกผิน บินวนว่อน
วันทั้งคืน ตื่นหลับ นั่งกับนอน
หนังละคร ดูเบื่อ เหลือระอา

เออ.ตาเฒ่า เล่านิทาน หลานฟังไหม
ลิงตัวใหญ่ เต้นรำ บนฉำฉา(ก้ามปู)
โทะทิงทั่ง...ตั่งโต๊ะ...โจ๊ะจิงจา...
ตกลงมา จานนิถบ จบนิทาน...
 
รพีกาญจน์ 59

[กังวาน]

น้ำตาร่วงเช่นกันฉันวันนี้
กับเธอที่อยากเดินเกินกล่าวขาน
อยากพยุงชมสวนมวลไม้บาน
ดูลำธารน้ำไหลสดใสจริง

แต่ติดที่ตัวฉันนั้นมันยุ่ง
เมียฉันมุ่งจับผิดว่าติดหญิง
จะบอกเธอว่าอย่างไรใช้อ้างอิง
ให้รุ่งพิงพักใจไว้ประคอง

[รุ่งอรุณ]

น้ำตาร่วงเช่นกันฉันวันนี้
กับเธอที่อยากเดินเกินกล่าวขาน
อยากพยุงชมสวนมวลไม้บาน
ดูลำธารน้ำไหลสดใสจริง

แต่ติดที่ตัวฉันนั้นมันยุ่ง
เมียฉันมุ่งจับผิดว่าติดหญิง
จะบอกเธอว่าอย่างไรใช้อ้างอิง
ให้รุ่งพิงพักใจไว้ประคอง

karnkai

แค่อยากเดินเท่านั้นตัวฉันนี้
มิคิดมีผู้ใดใจสนอง
ยิ่งเมียมียิ่งใหญ่ไม่อยากมอง
ความมัวหมองกล้ำกรายอายแก่ใจ

ขอบคุณนะที่อยากลำบากช่วย
เมียเธอป่วยเข้าท่าดีกว่าไหม
จะประคองอุ้มเดินมิเขินใคร
แถมยังได้ใช้ร่างเอาข้างพิง

 

๐รุ่งอรุณ๐

[รุ่งอรุณ]

แม่ไม่อยู่ ครูไม่มา ตาไม่ยุ่ง
ไม่เห็นลุง ไม่เห็นอา ป้าอยู่หนอย(ไหน)
น้าอยู่ไกล ไม่มีเพื่อน มาเยือนจอย(ใจ)
อย่าร้องห้อย(ไห้)เลยนะ จ๊ะคนดี

ตาเพิ่งรู้ หนูนิด จิ๊ดจิ๊ดเจ็บ
ขาถึงเล็บ ปวดร้อน ตอนตีสี่
เคาะกระโถน ตะโกนก้อง สองสามที
คงเงียบฉี่ ไม่มีใคร ในบ้านกลอน

หนูคงเหงา เฝ้าเตียง เพียงเดียวโดด
อยากแล่นโลด ผกผิน บินวนว่อน
วันทั้งคืน ตื่นหลับ นั่งกับนอน
หนังละคร ดูเบื่อ เหลือระอา

เออ.ตาเฒ่า เล่านิทาน หลานฟังไหม
ลิงตัวใหญ่ เต้นรำ บนฉำฉา(ก้ามปู)
โทะทิงทั่ง...ตั่งโต๊ะ...โจ๊ะจิงจา...
ตกลงมา จานนิถบ จบนิทาน...

 
รพีกาญจน์ 59

ที่เล่ามาให้ฟังยังไม่รู้
แล้วจู่จู่จบเฉยงงเลยหลาน
ลิงตัวใหญ่เต้นรำอย่างสำราญ
ก็ไปจานนิถบจบเรื่องราว

เป็นนิทานที่สั้นทำฉันอึ้ง
คิดไม่ถึงนิทานตาขานกล่าว
อุตส่าห์ตั้งใจฟังหวังเรื่องยาว
แท้ก็หง่าวตามเคยเอ๋ย "รุ่งอรุณ"

 

๐รุ่งอรุณ๐

[รพีกาญจน์]

แม่ไม่อยู่ ครูไม่มา ตาไม่ยุ่ง
ไม่เห็นลุง ไม่เห็นอา ป้าอยู่หนอย(ไหน)
น้าอยู่ไกล ไม่มีเพื่อน มาเยือนจอย(ใจ)
อย่าร้องห้อย(ไห้)เลยนะ จ๊ะคนดี

ตาเพิ่งรู้ หนูนิด จิ๊ดจิ๊ดเจ็บ
ขาถึงเล็บ ปวดร้อน ตอนตีสี่
เคาะกระโถน ตะโกนก้อง สองสามที
คงเงียบฉี่ ไม่มีใคร ในบ้านกลอน

หนูคงเหงา เฝ้าเตียง เพียงเดียวโดด
อยากแล่นโลด ผกผิน บินวนว่อน
วันทั้งคืน ตื่นหลับ นั่งกับนอน
หนังละคร ดูเบื่อ เหลือระอา

เออ.ตาเฒ่า เล่านิทาน หลานฟังไหม
ลิงตัวใหญ่ เต้นรำ บนฉำฉา(ก้ามปู)
โทะทิงทั่ง...ตั่งโต๊ะ...โจ๊ะจิงจา...
ตกลงมา จานนิถบ จบนิทาน...
 
รพีกาญจน์ 59

ทดลองสอบ ชั่งใจ หนูไม่สน
ยินเสียงกรน ฟี้.ครอก จึงออกคร้าน
ที่แท้พับ หลับฟัง ยังต้องการ
เสียงตา.หวาน ปากคอ เล่าต่อไป..

ลิงทะเร้น เต้นรำ บนฉำฉา
ชูซ้ายขวา มิกอด เกาะยอดไม้
สองเท้ายก ผงกหัว ร้องรัวไกล
หมุนตัวไว หงายหลัง ตีลังกา

ตามครรลอง สองเท้า เรารู้พลาด
ลิงสี่บาท คาดเล่น มิเป็นท่า
ลอยทิ้งร่าง หางกระดก ตกลงมา
อนิจจา ต้องศีรษะ ตะเข้คลอง

อ้าปากกว้าง พลางขยับ งับลิงไว้
ละตระหนก ตกใจ ใช้สมอง
นี่ตัว ลง เลือดเฝื่อน นะเพื่อนพ้อง
ข้าลืมของ สระอิ มิติดตัว

ข้าจะปีน ฉำฉา เอามาส่ง
อิวางลง เป็นลิง วิ่งจนมั่ว
รอดชีวิต อิสรา ภัยน่ากลัว
มันยิ้มหัว ร่อร่า ฮ่า.ฮ่า.ฮา

อือ..จาจ้า หลับสองตา แม่มาค่อยตื่น..

รพีกาญจน์ 59

[รุ่งอรุณ]

ชอบชอบชอบเอาใหม่หลายหลายเรื่อง
หายขุ่นเคืองใจน้อยคอยครูขา
ฟังนิทานเพลินเพลินเมินครูมา
จะเร็วช้าช่างครูหนูไม่งอน

ตารพีฯ ที่รักอย่าชักช้า
ปรัมปรานิทานแต่กาลก่อน
ทั้งข้าวปลายากินถวิลนอน
เตรียมพร้อมหมอนนอนฟังอย่างตั้งใจ

 

๐รุ่งอรุณ๐