ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

เมื่อเบื่อเบื่อเหลือรับกับข่าวคาว
เป็นเรื่องราวกล่าวเกลื่อนเหมือนสับปลับ
ค่อนแคะจนคนเชื่อเหลือรับนับ
ใจเลยลับซับเศร้าเราซมตรม

ใครคนไหนไขข่าวตามสาวหนาว
เกิดเรื่องราวใหญ่โตโอ้สมขม
โดนกับตัวมัวหม่นจนลมซม
ตั้งนานนมข่มใจให้รอมชอม

จนบัดนี้มีไหมใครเอื้อเฟื้อ
คำก่อเกื้อเหลือน้อยคอยดอมหอม
ต้องเหว่ว้าพาขมบ่มรอมชอม
กว่าเห่ห้อมยอมถอยสอยเยินเกิน

เมื่อคำคนปนวางอย่างเหลวเป๋ว
ชี้หน้าเลวเปลวเปื้อนเอื้อนเอินเขิน
ต้องชอกช้ำกรรมใดได้เดินเชิญ
คนหมองเมินเกินแก้แย่การงาน

จำใจจากพรากวางอย่างเหงาเหงา
ชีวิตเราหมดหมายคลายตาลหวาน
อยู่คือคนไร้ค่าหาทานการ
หลบสมานสานสมขมคลายกาย

ขอบคุณมิตรมากมือคือคิดติด
ขอบใจจิตคิดนำคำหมายหลาย
ซึ้งซ่านทรวงดวงฤทัยในกายชาย
ด้วยมุ่งหมายมาตอบขอบบุญคุณ.

"บ้านริมโขง"

กลบทก้านต่อดอก
--ซ้ำเสียงสระคำที่ ๗ และ ๘ ทุกวรรค
และ บางสำนัก --ซ้ำเสียงพยัญชนะ ๑ คู่ โดยไม่กำหนดตำแหน่ง ทุกวรรค

[รัตนาวดี]

เมื่อเบื่อเบื่อเหลือรับกับข่าวคาว
เป็นเรื่องราวกล่าวเกลื่อนเหมือนสับปลับ
ค่อนแคะจนคนเชื่อเหลือรับนับ
ใจเลยลับซับเศร้าเราซมตรม

ใครคนไหนไขข่าวตามสาวหนาว
เกิดเรื่องราวใหญ่โตโอ้สมขม
โดนกับตัวมัวหม่นจนลมซม
ตั้งนานนมข่มใจให้รอมชอม

จนบัดนี้มีไหมใครเอื้อเฟื้อ
คำก่อเกื้อเหลือน้อยคอยดอมหอม
ต้องเหว่ว้าพาขมบ่มรอมชอม
กว่าเห่ห้อมยอมถอยสอยเยินเกิน

เมื่อคำคนปนวางอย่างเหลวเป๋ว
ชี้หน้าเลวเปลวเปื้อนเอื้อนเอินเขิน
ต้องชอกช้ำกรรมใดได้เดินเชิญ
คนหมองเมินเกินแก้แย่การงาน

จำใจจากพรากวางอย่างเหงาเหงา
ชีวิตเราหมดหมายคลายตาลหวาน
อยู่คือคนไร้ค่าหาทานการ
หลบสมานสานสมขมคลายกาย

ขอบคุณมิตรมากมือคือคิดติด
ขอบใจจิตคิดนำคำหมายหลาย
ซึ้งซ่านทรวงดวงฤทัยในกายชาย
ด้วยมุ่งหมายมาตอบขอบบุญคุณ.

"บ้านริมโขง"

ใจวันก่อน ตอนเคือง เรื่องเลวเป๋ว
เหมือนของเหลว เปลวป่น หย่นยับยุ่น
ซ้ำทำเบื่อ เหนือเกิน เผจิญจุน
สร้างความวุ่น หนุนหน่วง กับห่วงใย

ดีด้วยใจ ยังสร้าง กานท์กลอนกรุ่น
กลับมาอุ่น อบอวล ชุ่มชวนใหม่
หลายคนเฝ้า เคล้าหวง ทั้งช่วงนัย
ขาดพี่ไป ใจแหว่ง มิแสร้งจาร

ปลื้มฤดี ที่อ่าน ผ่านกระทู้
พี่โขงอยู่ ดูรื่น ชื่นคำขาน
บ้านกลอนไทย ใจสุข ปลุกสำราญ
กาพย์กลอนม่าน ไมตรี สุขขีเอย..

รัตนาวดี

[--ณัชชา--]

กลบทเขียนไปไม่ถนัด
ไม่เคยหัดเขียนมั่วก็กลัววุ่น
เอาเป็นว่าโผล่มานับว่าบุญ
คนเคยคุ้นอยู่ดีไม่มีภัย

ก็ดีอกดีใจได้เห็นหน้า
ทีหลังอย่านะพี่อย่าหนีไหน
หากธุระมันมากอยากจะไป
ก็บอกให้รู้บ้างก็ยังดี

--natcha--

 

[บ้านริมโขง]

ใจวันก่อน ตอนเคือง เรื่องเลวเป๋ว
เหมือนของเหลว เปลวป่น หย่นยับยุ่น
ซ้ำทำเบื่อ เหนือเกิน เผจิญจุน
สร้างความวุ่น หนุนหน่วง กับห่วงใย

ดีด้วยใจ ยังสร้าง กานท์กลอนกรุ่น
กลับมาอุ่น อบอวล ชุ่มชวนใหม่
หลายคนเฝ้า เคล้าหวง ทั้งช่วงนัย
ขาดพี่ไป ใจแหว่ง มิแสร้งจาร

ปลื้มฤดี ที่อ่าน ผ่านกระทู้
พี่โขงอยู่ ดูรื่น ชื่นคำขาน
บ้านกลอนไทย ใจสุข ปลุกสำราญ
กาพย์กลอนม่าน ไมตรี สุขขีเอย..

รัตนาวดี

ด้วยน้ำใจไมตรีที่เห็นเห็น
ได้ปักเป็นสายใยให้เอ่ยเผย
ระลึกถึงคือคำนำเคยเปรย
ไม่ลืมเลยเคยเย้าเคล้าลำนำ

ขอบคุณในหนึ่งน้อมพร้อมชื่นมื่น
ชวนชมชื่นรื่นจิตคิดคำฉ่ำ
มาอออ้อนวอนหวังยังพร่ำจำ
ร่วมตอกย้ำนำน้อมพร้อมในใจ.

"บ้านริมโขง"

[บ้านริมโขง]

กลบทเขียนไปไม่ถนัด
ไม่เคยหัดเขียนมั่วก็กลัววุ่น
เอาเป็นว่าโผล่มานับว่าบุญ
คนเคยคุ้นอยู่ดีไม่มีภัย

ก็ดีอกดีใจได้เห็นหน้า
ทีหลังอย่านะพี่อย่าหนีไหน
หากธุระมันมากอยากจะไป
ก็บอกให้รู้บ้างก็ยังดี

--natcha--

 

พอพ้นหน้าตาใสไปลิบลิบ
เกินกระซิบบอกนางอย่างลี้หนี
เหมือนติดปีกหลีกเร้นเป็นปีปี
ก็อย่างงี้ชายโฉดโปรดจำคำ

ไม่เนิ่นนานกลิ่นธูปรูปไหวไหว
ดูได้ใครจุดขอหนอขำขำ
เรียกกลับก่อนบ้านเก่าเฝ้าลำนำ
ถึงเย็นย่ำค่ำแล้วแจวกลับครับ

"บ้านริมโขง"

[รัตนาวดี]

ใจวันก่อน ตอนเคือง เรื่องเลวเป๋ว
เหมือนของเหลว เปลวป่น หย่นยับยุ่น
ซ้ำทำเบื่อ เหนือเกิน เผจิญจุน
สร้างความวุ่น หนุนหน่วง กับห่วงใย

ดีด้วยใจ ยังสร้าง กานท์กลอนกรุ่น
กลับมาอุ่น อบอวล ชุ่มชวนใหม่
หลายคนเฝ้า เคล้าหวง ทั้งช่วงนัย
ขาดพี่ไป ใจแหว่ง มิแสร้งจาร

ปลื้มฤดี ที่อ่าน ผ่านกระทู้
พี่โขงอยู่ ดูรื่น ชื่นคำขาน
บ้านกลอนไทย ใจสุข ปลุกสำราญ
กาพย์กลอนม่าน ไมตรี สุขขีเอย..

รัตนาวดี

ด้วยน้ำใจไมตรีที่เห็นเห็น
ได้ปักเป็นสายใยให้เอ่ยเผย
ระลึกถึงคือคำนำเคยเปรย
ไม่ลืมเลยเคยเย้าเคล้าลำนำ

ขอบคุณในหนึ่งน้อมพร้อมชื่นมื่น
ชวนชมชื่นรื่นจิตคิดคำฉ่ำ
มาอออ้อนวอนหวังยังพร่ำจำ
ร่วมตอกย้ำนำน้อมพร้อมในใจ.

"บ้านริมโขง"

ค่ำคืนนี้ พี่โขง โยงกางม่าน
วจีหวาน สานตอบ ดั่งชอบไข
แสนฉ่ำชื่น รื่นชิด สนิทใน
ดั่งสายใย ไหมขึ่ง ถึงฤดี

บอกย้ำว่า ดีใจ เปรียบใดเหมือน
ได้มาเยือน เพื่อนกลอน อักษรศรี
มีพี่อยู่ ดูชอบ มอบวจี
ร้อยแก้วมี ร้อยกรองหวาน สราญอุรา..

รัตนาวดี
 

[สุนันยา]

แค่ข่าวลือ ข่าวเล่า ที่เขาสร้าง
ใครเขาอ้าง มิใช่ ไขปัญหา
ปล่อยไปเถิด คำค้น คนนินทา
ร้อยลำนำ ดีกว่า พาภิรมย์

เขา ว่ารัก เรารู้  อยู่ว่า(ไม่)ใช่
เขา พูดไป เรายิ้มรับ กลับสุขสม
เขา พูดมา เราพูดไป ได้แต่ตรม
เขา นิยม ลือความ เถอะ ตามใจ

ว่า อย่างไร เรานิ่ง ไม่ติงค้อน
ว่า ยอกย้อน ป่วยการ จะขานไข
ว่าอย่างนั้น อย่างโน้น ปะปนไป
ว่าก็ว่า ช่างประไร ไม่คำนึง

ข่าว ฉาวโฉ่ โต้ไป ใครจะรับ
ข่าว คาวปรับ เพียงนิด คิดไม่ถึง
ข่าว โคมลอย อ่อยเอื้อ เหลือจะดึง
ข่าว คนหนึ่ง ตีแผ่ ก็แค่นั้น

ร้าย ก็ตรง ที่มี เป็นสีป้าย
ร้าย ที่หมาย มากเห็น เช่นความฝัน
ร้าย มาเหน็บ เจ็บจี๊ด ติดแค่คัน
ร้าย คอยบั่น คอยบ่น พ่นน้ำลาย

กลาย กลับย้อน วอนมา ว่าขอบคุณ
กลาย มีรอย ละมุน อุ่นไม่หาย
กลาย เป็นความ คิดถึง ซึ่งมากมาย
กลาย กลับหมาย เป็นผล ดลดวงแด

ดี แล้วที่ สดับ กับดวงจิต
ดี ด้วยรู้ มวลมิตร คิดห่วงแน่
ดี ด้วยรัก จากเพื่อน มิเชือนแชร์
ดี ด้วยแท้ ข่าวคาว เรารู้จริง.....


"สุนันยา"

[Prapacarn ❀]

ขอต้อนรับ คำนับพี่ คนที่ชอบ
กลอนใส่กรอบ คำกระจ่าง วางบนหิ้ง
พี่ไม่อยู่ ครูไม่สอน วอนท้วงติง
เขียนหงุงหงิง เรื่อยไป ใครไม่แคร์

กลอนติดขัด “พี่โขง” โยงคำถาม
พี่ติดตาม ตอบให้ ไม่เคยแถ
พี่ไม่อยู่ ใจหม่นหมอง ร้องแง..แง..
ถ่อเรือนแพ เกาะเรือโยง ล่องโขงตาม...

แซมค่ะ
 

[พี.พูนสุข]

                                            ยามเจ้าอยู่ อวลอุ่น คุ้นหลายหลาย..
                                            ยามเจ้าหาย ร้างลาน บ้านเหงาเหงา
                                            ยามเจ้ามา แย้มหัว ยั่วเย้าเรา
                                            ยามเจ้าเฝ้า หยอกเอิน เพลินได้ใจ

                                            ชื่นชมกลอน กลมกลืน ตื่นคำขำ
                                            ชื่นชมคำ คมเกลา เร้าใหม่ใหม่
                                            น้ำเสียงนุ่ม ลุ่มลึก นึกได้ไว
                                            น้ำเสียงนัย ซ่อนใจ ไร้มายา..

                                                       
                                                     ..Peepoonsuk..                   

[บ้านริมโขง]

ฯ ล ฯ

ดี แล้วที่ สดับ กับดวงจิต
ดี ด้วยรู้ มวลมิตร คิดห่วงแน่
ดี ด้วยรัก จากเพื่อน มิเชือนแชร์
ดี ด้วยแท้ ข่าวคาว เรารู้จริง.....


"สุนันยา"

อ่านกลอนกลคนสวย  ด้วยซึ้งซึ้ง
มองตรงตรึงคำน้อม  ยอมจริงหญิง
ขอขอบคุณคำปลอบ  ชอบจริงจริง
ช่วยอ้างอิงสิ่งเกิด  เลิศคำนำ

คงต้องคิดติดตาม  ยามวันหวั่น
สื่อสัมพันธ์สรรวาง  ทางพร่ำฉ่ำ
ให้สมควรคุณค่า  คราร่ำคำ
คงไม่ช้ำทำท้อ  ขอชวนควร

"บ้านริมโขง"

[บ้านริมโขง]

ขอต้อนรับ คำนับพี่ คนที่ชอบ
กลอนใส่กรอบ คำกระจ่าง วางบนหิ้ง
พี่ไม่อยู่ ครูไม่สอน วอนท้วงติง
เขียนหงุงหงิง เรื่อยไป ใครไม่แคร์

กลอนติดขัด “พี่โขง” โยงคำถาม
พี่ติดตาม ตอบให้ ไม่เคยแถ
พี่ไม่อยู่ ใจหม่นหมอง ร้องแง..แง..
ถ่อเรือนแพ เกาะเรือโยง ล่องโขงตาม...

แซมค่ะ
 

หากตาม “โขง” โยงยาม  ตามยากมาก
เหมือนดั่งนาคผลุบโผล่  โชว์งามหวาม
อาจเห็นรอยพลิ้วพราย  คล้ายนามลาม
น่าเกรงขามตัวตน  คนเหรอเจอ

แซมอยู่นี่พี่พอ  รอเห็นเห็น
น้ำกระเซ็นนั่นพี่  ที่เธอเผลอ
เรื่องก่อกานท์งานเขียน  เพียรเบลอเบลอ
ไม่กี่คำทำเพ้อเออ..แซมแซม.

"บ้านริมโขง"

[บ้านริมโขง]

                                           ยามเจ้าอยู่ อวลอุ่น คุ้นหลายหลาย..
                                            ยามเจ้าหาย ร้างลาน บ้านเหงาเหงา
                                            ยามเจ้ามา แย้มหัว ยั่วเย้าเรา
                                            ยามเจ้าเฝ้า หยอกเอิน เพลินได้ใจ

                                            ชื่นชมกลอน กลมกลืน ตื่นคำขำ
                                            ชื่นชมคำ คมเกลา เร้าใหม่ใหม่
                                            น้ำเสียงนุ่ม ลุ่มลึก นึกได้ไว
                                            น้ำเสียงนัย ซ่อนใจ ไร้มายา..

                                                       
                                                     ..Peepoonsuk..                  

ตกน้ำตาลเหนียวหนึบ  คืบอึดอึด
ถึงฟัดฟึดยึดไถล  ให้คาหนา
หอมน้ำตาลโรยริน  กลิ่นดารา
ยอมละหวายอมอยู่  คู่ลานตาล

อิ่มหลายมื้อคือคำ  ทำกริ่มปริ่ม
นั่งนอนยิ้มอิ่มนัก  ทักหวานหวาน
น้ำนาท่วมไม่ไร้  ได้ตาลทาน
กราบเนิ่นนานคนดี..พี่พูนซูน (อิ อิ  หาคำลง)

"บ้านริมโขง"