ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[...สียะตรา..]

......กับหนึ่งเพื่อนที่เร้นไป...พาใจหาย

...สุขสบาย..รึ..ได้ไข้ให้กังขา

...เคยแหย่เย้ากวนโมโหให้โกรธา

...จึ่งรจนาถามไถ่...จากใจเรียม



......บทนี้เขียนถึง...คุณบ้านริมโขง...ค่ะ...ยามไม่มีใครคอยจิก..กัด...ก็..คิดถึงเนอะ...และเพื่อนอีกหลายๆคน...คุณทอฝัน...คุณระนาดเอก..ก็ระลึกถึงเช่นกันค่ะ...

[อริญชย์]

    ๐ถามข่าวด้วยคน๐

๐เธอไม่มา ฉันก็เหงา เขาก็เงียบ
ความเย็นเยียบย่างมาอุราหวั่น
เคยแลกเปลี่ยนร้อยพจน์บทประพันธ์
วันนี้ฉัน เพื่อนเก่า ต่างเหงาใจ

๐สุดวังเวงเหน็บหนาวคืนดาวเกลื่อน
คอยข่าวเพื่อน ไม่รู้ ว่าอยู่ไหน
หรือลืมถิ่นนักอักษรบ้านกลอนไทย
เธอหายไป หมู่เราต่างเศร้าซึม

๐หรือสายธารท่วมปริ่ม อยู่ริมโขง
ท้องฟ้าโปร่ง หรือว่า ท้องฟ้าครึ้ม
หรือฝนโปรยกระหน่ำ เขียดพำพึม
เธอเคร่งขรึม เศร้าหม่น อยู่คนเดียว ฯ

                             อริญชย์
                          ๕/๑๑/๒๕๕๔


 

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

เมื่อเธอมาจากไกลไปไม่กลับ
ใจหายวับเหมือนว่าแทบอาสัญ
คนห่วงใยใกล้ชิดสนิทกัน
ตัดผูกพันสลายเยื่อไม่เหลือใย

จึงจากไปไม่ลาหายหน้าจ้อย
ตาละห้อยคอยอยู่เธอรู้ไหม
หรืออ้อยตาลสิ้นรสจึงหมดใจ
เลยจากบ้านกลอนไทยไปไม่ลา


แด่บ้านริมโขง พักหลังๆก่อนที่จะหายไปนี่ เริ่มสังเกตเห็นว่า คุณตอบกลอนสั้นลงทุกที
จากปกติที่มักจะต่อ ๔-๕ บทขึ้นไปเริ่มหดสั้นลงมาเหลือสองบทจวบจนกระทั่งวันที่ ๒๒ ตค.
คิดว่าการหายไปคงมีสาเหตุหลายๆอย่างน่ะนะ และก็คงไม่ใช่เฉพาะบ้านริมโขง
อีกหลายๆคนที่หายหน้าไปด้วยเหตุผลที่ต่างๆกัน ยังไงก็อย่าทิ้งกันไปนะ
มีอารมณ์อยากแต่งเมื่อไรก็มาร่วมสนุกสุขสันต์กันได้อีก

[สุนันยา]

หวังด้วยใจ มอบที่ พี่ริมโขง
สัมพันธ์โยง ใยเอื้อ เมื่อห่วงหา
ลำนำฝาก มากมาย หมายนำพา
ให้กลับมา ต่อกลอน ทั้งอ้อนกวน

สำนวนงาม นามพี่ มี(คน)คิดถึง
เห็นถ้อยสาส์น รำพึง คะนึงหวน
วานพี่ยา ฝากด้วย ช่วยทบทวน
ร้อยคำครวญ บอกพี่ นี้จากใจ

แม้รู้อยู่ เสมอ เธอเคียงข้าง
แต่ ไม่อยาก ให้ห่าง เส้นทางไหน
อักษรฝัน เคยคู่ อยู่เรื่อยไป
"จะได้ไหม?"น้องยา มาฝากความ

อยากให้พจน์ รสจนา อักขราพี่
มีทุกที่ วางบท ถ้อยพจน์ถาม
อย่ายึดติด จิตใคร ที่ไหนปราม
ทุกถ้อยงาม ฝากพินิจ (ให้)พิจารณา.....


"สุนันยา"

[--ณัชชา--]

มิได้หายไปไหน--ไปเลี้ยงหลาน
เมื่อเย็นวานนะเหรอยังเจอหน้า
วิ่งจับเด็กเพ่นพ่านเป็นหลานตา
อุ้มซ้ายขวาใส่เปล่ เห่ทั้งวัน

ช่วงนี้เลยไม่ว่างอย่างที่ว่า
พี่โขงเขาฝากลามาที่ฉัน
รอหลานชายเข้าเรียนอ่านเขียนพลัน
แล้วค่อยหันมา"กัด"ใหม่อีกไม่นาน

--ณัชชา--

คิดถึงพี่โขงเหมือนกัน

[อริญชย์]

<iframe title="YouTube video player" class="youtube-player" type="text/html" width="480" height="390"src="

<a href="http://www.youtube.com/v/orb7WXDLBDk&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/orb7WXDLBDk&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

" frameborder="0"></iframe>

 

[ทอฝัน]

...ในคำนึงคำนวณประมวลค่า
แล้วร่ายพจน์รจนามากล่าวขาน
กลั้นสะอื้นฝืนฝากจากดวงมาน
ถึงมิตรกลอนเคียงกานท์ในบ้านนี้

พี่โขงครวญเมื่อสางทางไกลโพ้น
ห่างหายโดนมิได้คิดหน่ายหนี
ภาระกิจสำคัญอันพึงมี
ไล่จับแมงกุดจี่ที่กลางนา

ทอฝันทุกข์ระทมบ้านจมน้ำ
มิอาจกลั่นลำนำมาพร่ำหา
คิดถึงแทบขาดใจไม่อาจมา
อีกสักสองสัปดาห์ค่อยว่ากัน...นะจ๊ะ

ต่อกระทู้หวังเพียงได้เคียงเจ้า
อยากให้รู้ว่าเหงาเศร้าโศกศัลย์
นัดพี่โขงแล้วหนามาพร้อมกัน
สียะตราจ๋า...อย่าหวั่น...นะขวัญตา...
 

.......................//ดรีม
ปล.ครูระนาด ไปช่วยผู้ประสบภัยอยู่มั้งฮะ....!!!

[...สียะตรา..]

……ทำจ๊ะ..จ๋า...มาไวไวอย่าให้เก้อ.....นะจ๊ะคุณดรีม..

...หลงเพ้อเจ้อ...ห่วงพะวง...พวกคงขำ

...ก็คนเคยเสวนาดั่งขาประจำ

...แม้น.....น้ำคำ...กระหน่ำเหน็บเจ็บทู้กกกกที...



...ได้ข่าวแล้วก็สบายใจค่ะว่าคุณบ้านริมโขงปกติสุข...เอาใจช่วยคุณดรีมให้ผ่านเหตุการณ์ไปด้วยดีนะคะ...

[ภู กวินท์]

เขาคงอยู่ที่ไหนในโลกหล้า
อยู่บนผืนพสุธาถิ่นอาศัย
อยู่ในที่ควรอยู่ผู้อาลัย
อยู่ข้างในใจมิตร อิสรา

เพียงทักทายรอยยิ้มบ้านริมโขง
ผ่านมาหลายชั่วโมงระโยงฟ้า
คิดถึงถ้อยคำถัก อักษรา
คิดถึงคำพูดจาภาษากลอน!

.....................

 

และเป็นกำลังใจให้ผู้ที่ประสบภัยน้ำท่วมนะครับ!