| 04 พฤศจิกายน 2011, 07:23:PM |
|
จ.รัตติกาล
|
 |
« เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2011, 07:23:PM » |
 ชุมชน
|
อนิจจาอาสัญถึงวันเข้า
เหลือเพียงเถ้าเรื่องเก่าให้เล่าขาน
อันเนื่อหนังมังสาพริบตายาน
มิช้านานรานแหลกแตกดับไป
ความสะพรั่งสั่งหยุดมิหยุดได้
ประทินกายป้ายทั่วเนื้อตัวใส
แต่เหี่ยวแฝงแห้งตายอยู่ภายใน
ผ่องนวลใยเพียงนอกที่พอกยา
ร่วงโรยลาชราภาพทอทาบจับ
ผิวกลายกลับยับย่นบนแขนขา
สะพรั่งคลายผิวกายแตกลายงา
เรี่ยวแรงล้านี่หนายถากรรม
ละสังขารนานเข้าเริ่มเน่าเหม็น
สวดบำเพ็ญเห็นญาติพิงพาดพร่ำ
วงไพ่ล้อมโจ๋งครึ่มเสียงงึมงำ
บ่นร่ำร่ำทำทุนเจือจุนงาน
ได้เวลาพาศพไปลบร่าง
ไสเข้ากลางเมรุไว้รอไฟผลาญ
พระเพลิงโหมโลมไล้แค่ไม่นาน
เป็นเถ้าถ่านทุกคนไม่พ้นตายฯ
จ.รัตติกาล |
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : กาแฟดำ, --ณัชชา--, อริญชย์, รุ่งอรุณ, yaguza, amika29, รพีกาญจน์, พิมพ์วาส, สล่าผิน, เฮยอิง, รัตนาวดี, นางฟ้า ชาลี, JesteR Cry, Thammada, รัตติกาล, m1
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 04 พฤศจิกายน 2011, 08:32:PM |
|
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 04 พฤศจิกายน 2011, 08:32:PM » |
ชุมชน
|
เกิดเป็นกายแท้จริงสิ่งสมมุติ
คือมนุษย์ปุถุชนค้นความหมาย
ก็จบเหมือนเหมือนกันในบั้นปลาย
คือเวียนว่ายในบทกฎแห่งกรรม
สิ่งมีค่าของคนบนโลกนี้
ดูกันที่จิตใจว่าใครต่ำ
วัดกันที่เนื้องานการกระทำ
ใช่พูดพร่ำว่าตัวดี..แท้ขี้โกง
--natcha--
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, รุ่งอรุณ, สะเลเต, amika29, รพีกาญจน์, จ.รัตติกาล, พิมพ์วาส, สล่าผิน, เฮยอิง, รัตนาวดี, JesteR Cry, Thammada, รัตติกาล, m1
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 05 พฤศจิกายน 2011, 07:55:AM |
|
สะเลเต
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 05 พฤศจิกายน 2011, 07:55:AM » |
ชุมชน
|
คราชีพวายกายเผาเหลือเถ้าถ่าน
มีลูกหลานร่ำไห้เป็นโขยง
สิ่งงดงามความดีที่จรรโลง
จะตายโหงตายธรรมดา...ถ้าถึงวัน
หากสร้างกรรมทำผิด..ชีวิตหมอง
ก่อนทำชั่วช่วยตรองจิตกรองกลั่น
ทางสายดีดาษดื่นนับหมื่นพัน
ดีชั่วนั้น....เลือกได้ไยละเลย
---สะเลเต---
นัด..ถ้าลงท้ายแบบนี้อีก(โกง)..ชั้นจะตีก้นเธอ  |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พิมพ์วาส, รพีกาญจน์, เฮยอิง, รัตนาวดี, อริญชย์, รุ่งอรุณ, นางฟ้า ชาลี, --ณัชชา--, จ.รัตติกาล, Thammada, รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 05 พฤศจิกายน 2011, 09:31:AM |
|
พิมพ์วาส
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 05 พฤศจิกายน 2011, 09:31:AM » |
ชุมชน
|
ชีวาวายกายาเป็นผุยผง
ชีพดำรงตอนนี้ที่ระเหย
เคยเคลียคลอยอเย้าเคล้าทรามเชย
ตอนดอกเหมยผลิงามท่ามวิไล
แต่ตอนนี้ชีพลับกลับร้างจิต
ให้ชีวิตหมดทุกข์แสนสุขใส
อยู่บนท้องสวรรค์ชั้นคาลัย
ได้จากไปจากโลกโศกระกำ  |
ความผกผันของเวลา เฉือนเจตนาของอารมณ์
|
|
|
| 05 พฤศจิกายน 2011, 07:25:PM |
|
|
|
| 05 พฤศจิกายน 2011, 08:28:PM |
|
|
|
| 05 พฤศจิกายน 2011, 09:00:PM |
|
จ.รัตติกาล
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 05 พฤศจิกายน 2011, 09:00:PM » |
ชุมชน
|
เกิดเป็นกายแท้จริงสิ่งสมมุติ
คือมนุษย์ปุถุชนค้นความหมาย
ก็จบเหมือนเหมือนกันในบั้นปลาย
คือเวียนว่ายในบทกฎแห่งกรรม
สิ่งมีค่าของคนบนโลกนี้
ดูกันที่จิตใจว่าใครต่ำ
วัดกันที่เนื้องานการกระทำ
ใช่พูดพร่ำว่าตัวดี..แท้ขี้โกง
--natcha--
คราชีพวายกายเผาเหลือเถ้าถ่าน
มีลูกหลานร่ำไห้เป็นโขยง
สิ่งงดงามความดีที่จรรโลง
จะตายโหงตายธรรมดา...ถ้าถึงวัน
หากสร้างกรรมทำผิด..ชีวิตหมอง
ก่อนทำชั่วช่วยตรองจิตกรองกลั่น
ทางสายดีดาษดื่นนับหมื่นพัน
ดีชั่วนั้น....เลือกได้ไยละเลย
---สะเลเต---
นัด..ถ้าลงท้ายแบบนี้อีก(โกง)..ชั้นจะตีก้นเธอ ชีวาวายกายาเป็นผุยผง
ชีพดำรงตอนนี้ที่ระเหย
เคยเคลียคลอยอเย้าเคล้าทรามเชย
ตอนดอกเหมยผลิงามท่ามวิไล
แต่ตอนนี้ชีพลับกลับร้างจิต
ให้ชีวิตหมดทุกข์แสนสุขใส
อยู่บนท้องสวรรค์ชั้นคาลัย
ได้จากไปจากโลกโศกระกำ โลกกว้างแท้แต่เราเหมือนเท่ามด จงกำหนดบทชีวิตไม่คิดต่ำ มดตัวนิดมีฤทธาถ้ากระทำ เถลิงล้ำย่ำสวรรค์หมั่นทำดี ใครจะรู้พรุ่งนี้จะมีไหม ชีพนั้นไซร้เพียงเทียนไขไฟริบหรี่ มดตัวน้อยคล้อยหลับกับฝันดี ตื่นอีกทีเป็นผีบนที่นอน  |
|
|
|
|
| 05 พฤศจิกายน 2011, 09:31:PM |
|
จ.รัตติกาล
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 05 พฤศจิกายน 2011, 09:31:PM » |
ชุมชน
|
อันชีวิต นั้นแสน จะสั้นนัก
คงประจัก รู้ดี เรื่องเหล่านี้
เรื่องความตาย มีอยู่ ทุกชีวี
ไม่อาจหนี ความตาย ได้พ้นไกล
หากยังมี ชีวิตอยู่ เร่งทำบุญ
ควรอุดหนุน ทำดี อย่าผลักไส
ควรกระทำ ความดี ทั้งกายใจ
หากสิ่งใด พลาดไป ขอขมา
เห็นไหมนั้น คนตาย มีเป็นร้อย
อย่ามัวคอย ถึงเวลา นะเธอจ๋า
อย่ารอสาย แล้วค่อย เข้าวัดวา
เพราะเวลา มันไม่ เคยรอใคร   จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว เขาเล่าขาน
จิตประธาน เห็นแจ้ง แถลงไข
จิตสั่งได้ ใจรู้ คู่กันไป
จิตสดใส คลายทุกข์ สุขก็มี
กายเป็นบ่าว เรารู้ คู่กับจิต
กายมีสิทธิ์ ลาร่าง จางเป็นผี
กายมีโรค โศรกตรม ขมทวี
กายเรามี จิตสั่ง ฟังให้ดี
ขอแจมค่ะ  มั่นศรัทธาหาทางกระจ่างใส ดำรงไว้ในพรหมวิหารสี่ มีเมตตากรุณาและปราณี อุกเบกขาข้อนี้ชี้นิพพาน ดุจประทีปส่องแสงแรงไสว ชำระใจใช้พระธรรมนำทางผ่าน จะหลุดพ้นกลลวงของปวงมาร ดลบัลดาลธารแห่งแสงแฝงศรัทธา |
|
|
|
|
|
