| 02 พฤศจิกายน 2011, 02:02:PM |
|
...สียะตรา..
|
 |
« เมื่อ: 02 พฤศจิกายน 2011, 02:02:PM » |
 ชุมชน
|
......กับเวลาบ่าย..ที่อ้างว้าง
...งานนะรึ..วางไว้ก่อน.....เพราะสับสน
...อะไรหรือ..ที่คุกคาม...ถามใจตน
...ก็วกวน...ไร้เส้นขอบ...เพื่อ..ตอบตนเอง
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ลมหนาว, พี.พูนสุข, Design with love ᵔᴥᵔ, ♥หทัยกาญจน์♥, อริญชย์, รพีกาญจน์, กังวาน, ช่วงนี้ไม่ว่าง, สะเลเต, รัตนาวดี, รุ่งอรุณ, ภู กวินท์, เอ๊พ, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 02 พฤศจิกายน 2011, 05:00:PM |
|
กังวาน
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 02 พฤศจิกายน 2011, 05:00:PM » |
ชุมชน
|
กับยามบ่ายหลายวันที่ผันผ่าน
ได้แต่อ่านหนังสือหรือนอนเขลง
มองทะเลปวดใจให้วังเวง
บ้านเราเอง..น้ำท่วมนอง..คลองสามวา
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ช่วงนี้ไม่ว่าง, รพีกาญจน์, สะเลเต, ♥หทัยกาญจน์♥, รัตนาวดี, รุ่งอรุณ, ...สียะตรา.., ภู กวินท์, เอ๊พ, อริญชย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
| 02 พฤศจิกายน 2011, 05:27:PM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 02 พฤศจิกายน 2011, 05:27:PM » |
ชุมชน
|
ไม่อยากเปิด ทีวี มีแต่เศร้า
เพื่อนของเรา แสนช้ำ น้ำตานองหน้า
เป็นวันแรก ของปี ที่เข้ามา
อ่อนอุรา หมดแรง หยุดแต่งกลอน
รพีกาญจน์ 59
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, รัตนาวดี, นางฟ้า ชาลี, รุ่งอรุณ, ...สียะตรา.., สะเลเต, ภู กวินท์, กังวาน, เอ๊พ, อริญชย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 02 พฤศจิกายน 2011, 05:33:PM |
|
♥หทัยกาญจน์♥
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 02 พฤศจิกายน 2011, 05:33:PM » |
ชุมชน
|
ภาพมันเศร้า สลด แสนหดหู่
เพียงเรื่องจริง สิ่งที่ดู รู้หลอกหลอน
ไม่ใช่หนัง ภาพยนตร์ จนละคร
คนไร้บ้าน ชานให้นอน กลอนหม่นไป
หทัยกาญจน์ |
อักษราจารึก รักผลึกตรึกตรองคำ
ร้อยเรียงเคียงคู่ธรรม ศาสตร์ศิลป์ร่ำลำ
|
|
|
| 02 พฤศจิกายน 2011, 07:14:PM |
|
|
|
| 02 พฤศจิกายน 2011, 10:19:PM |
|
...สียะตรา..
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 02 พฤศจิกายน 2011, 10:19:PM » |
ชุมชน
|
......กับ...แผลเก่า...เพียงแค่คิด..สะกิดเจ็บ
...พร้อมหนาวเหน็บ...เสียงร้องคราง..ของเพื่อนข้างถนน
...ชีวิต....นี่..คือนิยาม...ความทุกข์ทน
...เมื่อใดพ้น....คือสงัด...ตัดนิวรณ์
......น้องหมาข้างถนน...แฟนคลับที่เลี้ยงดูให้ข้าวให้น้ำเจ้าหนึ่งกำลังจะตาย...พร้อมๆกับความรู้สึกหดหู่กับสิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตตัวเอง...ก็เลยเกิดบทกลอนพวกนี้...
|
|
|
|
|
| 03 พฤศจิกายน 2011, 12:01:AM |
|
|
|
|
