ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ยาจกพเนจร]

ชื่อบทกลอน :  " ทุกข์, ท่วม, ร่วม, ใจ "
  ผู้แต่ง :              ยาจกพเนจร
  หยดน้ำตาคราเคล้าหยาดอุทก
ท่วมล้นอกชาวไทยทั้งน้อยใหญ่
ทุกข์ใดเล่าเท่าน้ำท่วมอุทกภัย
สุดเจ็บช้ำในดวงใจไทยทุกคน
   น้ำเขื่อนล้นน้ำป่ามาหลากซ้ำ
สุดระกำน้ำทะเลยังช่วยหนุน
แม้แต่ฝนจากฟากฟ้ายังทารุณ
พระพิรุณยังสาดย้ำช่วยทำลาย
    บ้านเรือนพังคนหายคนตายเกลื่อน
กาลเวลาอีกกี่เดือนน้ำแห้งหาย
ลูกขาดแม่ผัวขาดเมียระเหี่ยกาย
คนที่อยู่แทบวางวายตายทั้งเป็น
   แต่คนไทยน้ำใจยิ่งท่วมท้น
รวมใจดลให้เพื่อนไทยพ้นทุกข์เข็ญ
ทั้งร่วมทรัพย์รวมน้ำใจได้พ้นเวร
มีความสุขความร่มเย็นเช่นผ่านมา 

[แสบ^^]

ชื่อบทกลอน :  ไทยร่วมใจ

ผู้แต่ง         :  fern29123                                              

ทุกข์ใครสร้าง วางโศก วิโยคทั่ว                   
ทุกข์หมองมัว ตัวใคร ใฝ่เข้าหา
ทุกข์ท่วมตา คราใด ไหลลอดมา               
ทุกข์เมื่อครา ธารา มาทลาย

นทีท่วม รวมหยด ระทดจิต                
นทีปิด มิดทาง ให้ร้างหาย
กลิ่นคละคลุ้ง ฟุ้งฟ่อน ร่อนกระจาย    
ใจมลาย หายไป ในนที

ร่วมรวมใจ ใฝ่เฝ้า บรรเทาจิต      
ไทยร่วมคิด ชิดใกล้ ไม่หายหนี
ร่วมแบ่งปัน ฉันท์มิตร คิดสามัคคี   
นาทีนี้ มีกัน ฝ่าฟันไป

น้ำใจไทย ใหญ่ยิ่ง สิ่งสำคัญ       
ใจเท่านั้น ตั้งมั่น ไม่สั่นไหว
ไทยรวมใจ ใส่รัก ปักขวานไทย                   
แม้น้ำไหน สู้น้ำใจ ไม่ได้เอย

[จ.รัตติกาล]

*ขอเผยแพร่แค่นี้นะครับคิดว่าอันอื่นไม่เหมาะสมหรือแต่จะเห็นสมควรครับ
 

เรื่อง:มหาภัยไทยสลด
ผู้แต่ง:จ.รัตติกาล

ฟ้ากำสรวลมวลโยกผืนโลกเศร้า
น้ำรุมเร้าเข้าเมืองอย่างเขื่องโข
เคลื่อนมวลทัพขยับเด่นเป็นก้อนโต
น้ำโมโหหลั่งโศกล้างโลกเรา

มนุษย์ครางถางป่าน้ำตาตก
ดุกกระจกส่องค่าของป่าเขา
ไร้ปราการทานทัณฑ์แบ่งบรรเทา
รับเต็มเปาเศร้าหนักหักพนา

วิปโยคยุค-ทุกข์ใจทั่วไทยเขต
คร่ึงประเทศจมฝังวังมัจฉา
มวลเดือดดาลคลานคลั่งล้นหลังคา
ไทยทั่วหล้าอาลัยหวาดในทัณฑ์

*ธารน้ำใจไหลตามทานน้ำเหนือ
โอบอุ่นเอื่อเจือจุนเอื่ออุ่นขวัญ
ไทยเชื่อมใจโยงใยใจเชื่อมกัน
ซับโศกศัลย์บั่นถอนทอนโศกไทย

โอ้ไทยเอ๋ยไฉนเลยมิเคยเห็น
ความทุกข์เข็ญเช่นนี้ย่ำยีใส่
น้ำไหลท่วมอ่วมอุรามหาภัย
ร่วมเป็นแสงส่งแรงใจมอบให้คุณ

หยัดยืนกายหมายมุ่งมีพรุ่งนี้
ตราบใดที่ลมหายใจคายไอกรุ่น
ฟ้าผืนใหม่ใกล้แสดงแสงละมุน
รุ่งอรุณอันอบอุ่นจะหมุนมา*

เมื่อฟ้าสางสว่างแสงแสดงเด่น
ภัยซ่อนเร้นเข็ดขยาดหวาดผวา
วารีร่ายขยายเขตไร้เมตตา
เพราะผืนป่าพนาไพรไทยลดลงฯ

จ.รัตติกาล

[apairun]

ชื่อกลอน  ทุกข์ ท่วม ร่วม ใจ
ผู้แต่ง     เอื้ออารมณ์

ทุกข์ระทมขมขื่นในดวงจิต
ไม่คาดคิดจะต้องพบความฉิบหาย
เพียงฤดูน้ำหลากที่มากมาย
เหตุการณ์ร้ายต้องพานพบประสบจริง

ท่วมทุกถิ่นท้องทุ่งที่ไหลบ่า
แม้ในป่าคอนกรีตก็จมดิ่ง
กระแสสินธุ์กวาดกลืนเหมือนชังชิง
ทนทุกข์ยิ่งเมื่อย่อยยับกับนที

ร่วมเอยร่วมแรงเพื่อสู้ศึก
นาวาลึกลดลงอย่างด่วนจี๋
ร่วมกันสร้างลำคลองร่องวารี
ปล่อยนทีให้พ้นผ่านโดยเร็ววัน

ใจรวมใจหมายมุ่งเพื่อฟันฝ่า
สายธาราอุทกภัยเหือดแห่งนั่น
ขออย่าให้ดวงใจที่รวมกัน   
ต้องห้ำหั่นโหดร้ายต่อกันเลย

[hort39]

ชื่อกลอน อย่ายอมแพ้
ผู้แต่ง     hort39


น้ำท่วมไทย ทุกคน ร่วมทนทุกข์
น้ำไหลรุก ลามทั่ว ทุกหัวระแหง
จากที่สูง สู่ที่ต่ำ น้ำไหลแรง
ทั่วทุกแหล่ง น้ำหลากมา อย่างน่ากลัว

ความเป็นอยู่ ถูกกระทบ หลบไม่พ้น
ถึงรวยจน จมน้ำ ช้ำถ้วนทั่ว
ฟังข่าวสาร หวั่นไหว ใจระรัว
ต่างเตรียมตัว อพยพ หลบธารา
…………………

ในท่ามกลาง ความสิ้นหวัง น้ำขังท่วม
ทุกฝ่ายร่วม ช่วยกัน ขันอาสา
ทั้งแรงกาย แรงใจไหลหลั่งมา
ส่งข้าวปลา อาหาร คอยบรรเทา

ทุ่มเทแรง ร่วมสู้ กู้วิกฤต
หลายชีวิต จึงรอดตาย คลายโศกเศร้า
ที่เคยทุกข์ ทดท้อ ก็ทุเลา
ด้วยมือเรา  เราคนไทย ไม่ทิ้งกัน

[มังตรา]

ชื่อกลอน "ทุกข์,ท่วม,ร่วม,ใจ".
ชื่อผู้แต่ง:มังตรา



คือทุกขะ   มหา  ชลาสินธ์                             ที่ไหลริน   ถาโถม   โหมเข้าใส่
คือทุกขา   เวทนา   น่าเห็นใจ                         ที่ร่ำไห้  โหยหวน   ถ้วนทั่วชน

น้ำท่วมใหญ่  สุดยั้ง  ในครั้งนี้                          สายนที   หลากเชี่ยว   เพราะเรียวฝน
ตกจากน้อย  ทยอยมาก  จากภาคบน                 บันดานดล   ล้นอ่วม   ท่วมทั่วกัน

เกิดภิบัติ   อุทกภัย   ใหญ่ที่สุด                        เกินจะยุด   เยื้อเหนี่ยว    เกาะเกี่ยวกั้น
ภัยเกิดล่วง   ปวงไทย   รวมใจพลัน                  ไม่คิดหวั่น   ร่วมสู้    กู้แผ่นดิน

แม้ทรัพย์หาย   สลายลับ   ไปกับน้ำ                  ธรรมงดงาม    จับจิต    ฤาคิดสิ้น
ซึ้งใจชน  ทั่วแคว้น   ธรณินทร์                        โลกได้ยิน    ลื่อเลื่อง    ชื่อเมืองไทย 

[โบ้ พรหมราช]

ชื่อบทกลอน :  น้ำสูงเทียมฟ้า ด้อยกว่า"น้ำใจ"
ผู้แต่ง : โบ้      พรหมราช

น้ำ  ปีนี้มาแรงแซงกินขาด
สูง  ขนาดกว่าปีไหนที่ได้เห็น
เทียม  วารีพินาศซาดกระเซ็น
ฟ้า   แทบเป็นปฐพีที่เดียวกัน
ด้อย  พลังลงไปหากใจเทียบ
กว่า   จะเปียบน้ำใจที่สุขสันต์
น้า   ด้อยค่าลงไปเป็นอนันต์
ใจ    ไทยนั้นเกินพร่ำพรรณา

[tomoko]

ชื่อบทกลอน :  เศร้า
ผู้แต่ง : tomoko

น้ำท่วมปีนี้มันขึ้นฝั่งเกย                  น้ำเข้าเลยฝั่งมันซัดแผ่นดิน
น้ำท่วมปีนี้มันซัดคนกิน                   แถมซัดดินทรายคนงานทุกข์ตาย
คนไทยร่วมใจเป็นกำลังกาย            ช่วยกันหายจากน้ำท่วมโดยง่ายดาย
น้ำท่วมปีนี้ฝูงคนล้มตาย                  หัวใจมลายแต่ไทยร่วมใจ
ลมหนาวมาแล้วภาคกลางยังทุกข์     ไม่มีความสุขเพราะไม่สดใส
น้ำท่วมคราวนี้มีแต่ทุกข์ภัย               กำลังใจส่งให้คนไทย

[แสบ^^]

ชื่อบทกลอน :  สู้

ผู้แต่ง : fern29123

กระจายจัด พัดพา เข้าโถมถา             ทั้งไร่นา ปลาหมู ทั้งคูหนอง
ธาราสาด ธานินทร์ สิ้นเป็นคลอง           ไทยทั้งผอง ทุกข์ระทม ตรมตรอมใจ
ธาราท่วม อ่วมหนัก ชักรุนแรง                        ธาราแผลง ฤทธา มาคราไหน
จะกินถ่าย ว่ายวน อยู่หนใด                            ทุกข์ฤทัย ให้หนัก หักกำลัง
ไทยว่ายวน ขนของ เข้าลองนึก                    ทั้งตรองตรึก นึกไป ใคร่ความหวัง
เราคนไทย มาร่วม รวมพลัง                          ให้กำลัง ใจกาย เข้าสู้ไป
หลายภาคส่วน ร่วมใจ ใฝ่เข้าช่วย                  ไทยร่วมด้วย รวมใจ ไม่ไปไหน
แม้บางที น้ำดื่มขาด ตลาดไทย                    แต่น้ำใจ ใสสะอาด ไม่ขาดเอย

[คาถาแห่งมนตรา]

ชื่อบทกลอน :  ร่วมใจ ไป ท่วมทุกข์
ผู้แต่ง : Spellofmagic (น็อต)


ทุกข์ คราใด ไม่หนักหนา เท่าครานี้
ทุกข์ นที ที่ไหลลาด ไม่ขาดสาย
ทุกข์ ท่วมท้น ล้นกำแพง แรงมากมาย
ทุกข์ ทำลาย สลายใจ ไทยทุกคน

ท่วม พื้นไทย ผืนไร่นา อารามวัด
ท่วม พาพัด ตัดขวาง ทางทุกหน
ท่วม เรือนร้าน บ้านทุกที่ มีหรือจน
ท่วม ใจคน ชลเชี่ยวกราด แทบขาดใจ

ร่วม ใจไทย เร่งไหลมา พัดพาทุกข์
ร่วม สร้างสุข ให้ทุกแห่ง แหล่งน้ำไหล
ร่วม ฟันฝ่า ห่าน้ำล้น ให้พ้นไป
ร่วม แรงใจ สร้างวันใหม่ ให้เหมือนเดิม

ใจ ทุกใจ รินไหลหลาก จากทุกทิศ
ใจ อุทิศ จิตอาสา มาช่วยเสริม
ใจ อาจหาญ ทหารกล้า มาช่วยเติม
ใจ พองเพิ่ม เพราะน้ำใจ ที่ไหลนาน

ใจ ทุกใจ พร้อมก้าวไป ให้ช่วยเหลือ
ร่วม จุลเจือ เพื่อคนไทย ไม่เมินผ่าน
ท่วม ครานี้ แม้มีอยู่ ใช่อยู่นาน
ทุกข์ท่วมธาร จะผันผ่าน ธารร่วมใจ

[ส.เชื้อจันทร์]

ชื่อบทกลอน: ทุกข์ ท่วม ร่วม ใจ
ผู้แต่ง :  ..ส.เชื้อจันทร์...

************

ฝากบทกลอนถึงดาวสาวเมืองหลวง
คนไกลห่วงคิดถึงคนึงหา
ปีนี้ข่าวดังมากน้ำหลากมา
อยากทราบว่า ตอนนี้เป็นอย่างไร?

เห็นน้ำท่วมบ้านน้องภาพฟ้องชัด
ตอนนี้เป็นห่วงจัด เลยรู้ไหม
เพียรโทร.หา ไม่ว่าจะครั้งใด
กดทีไร ระบบบอก "ฝากข้อความ"

ฟังจากข่าว ตอนนี้ดาว คงลำบาก
ทุกข์อย่างมาก คงไม่ต้องไถ่ถาม
ถ้าเรือมีพี่จะขับออกไปตาม
ช่วยคนงาม พร้อมแม่พ่อให้พ้นภัย

บ้านน้องท่วม บ้านพี่แล้ง แข่งกันวอด
ชีพอยู่รอดเพราะยังมีที่อาศัย
อาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย
โปรดจงได้พาไทยพ้นลำเค็ญ

กับภาวะวิกฤตในครั้งนี้
โชคยังดีน้ำใจไหลดั่งเห็น
ทั้งรอยยิ้ม,เงินทอง, ของจำเป็น
ผู้ทุกข์เข็ญทั้งหลายคลายกังวล

ครอบครัวดาวคงได้รับความช่วยเหลือ
การจุนเจือที่มาจากทุกแห่งหน
มนุษยธรรมยังมีอยู่ในผู้คน
บ้างยากจน แต่เลิศล้ำ ด้วยน้ำใจ

ฝากบทกลอนถึงดาวสาวเมืองหลวง
ยังนึกห่วง แต่บ่ฮู้ สิถามไผ
หวังน้องจะอยู่รอดและปลอดภัย
กลับมาใช้ ชีวิต...อยู่ร่วมกัน....


...ส.เชื้อจันทร์....
๒๔  พฤศจิกายน ๒๕๕๔

[ส.เชื้อจันทร์]

(สำนวนที่ ๒)
ชื่อบทกลอน :  ทุกข์ ท่วม ร่วม ใจ
ผู้แต่ง : ส.เชื้อจันทร์...
*********

ดุจดั่งฟ้าบันดาลประทานโทษ
ส่งภัยโหดมาให้ทำลายขวัญ
ปวงประชาตื่นตระหนกอกจาบัลย์
กับช่วงอันทุกข์ยากสุดตรากตรำ

ประเทศชาติสบภาวะแสนวิกฤต
เกินคาดคิดมวลวารีบี้ขย้ำ
โบราณบอก "เบื้องหลังเมฆมืดดำ-
คือ ความฉ่ำชื่นชีวาของฟ้าใส"

สรรพสิ่งมีเกิดก็มีดับ
ตะวันลับยังโผล่ขึ้นมาได้
ขอเพียงแค่สายธารแห่งน้ำใจ
ยังหลั่งไหลไม่หยุดดุจนที

ทุกท่านครับ...อดทนนะอย่าเพิ่งท้อ
มินานก้อ จะต้องพบกับสุขศรี
ปันรอยยิ้มกันรอยแยกแจกไมตรี
ภัยครั้งนี้ คงอยู่ด้วย อีกไม่นาน...ฯ


...ส.เชื้อจันทร์...
๒๕  พฤศจิกายน ๒๕๕๔

[Thammada]

ชื่อบทกลอน : สุข-ทุกข์-ท่วม-รวมใจไทย.

ผู้แต่ง : ธรรมดา.

ท่ามแผ่นผืน คืนวัน สรรค์ชีวิต
เราลิขิต สิทธิ์สู้ สู่จุดหมาย
ต่างเติมฝัน มั่นมุ่ง เสกรุ้งพราย
ต่างปีนป่าย สายสร้าง อย่างเสรี

มีรอยยิ้ม อิ่มอาบ ให้ซาบซึ้ง
ในคำนึง พึ่งพา ภาพวิถี
ยังอบอุ่น หนุนค่า สามัคคี
ทุกถิ่นที่ ทั้งผอง พี่น้องไทย

เช่นนี้เล่า! เก่าก่อน จะร้อนหนาว
ในเรื่องราว ลำเค็ญ เซ่น- สมัย
ป่าปิดเมือง เนืองหนุน สมดุลย์ใด
เหตุปัจจัย ให้ผืนหล้า บ่านที

โอบอุ้ม จะรุมร้าย หมายขย้ำ
โถมกระหน่ำ น้ำหลาก พรากวิถี
พลัดถิ่นฐาน โถมทุกข์ สุขเคยมี
มาบัดนี้ กี่พลีแล้ว ระทมทน

ใยแผ่นดิน ร้องไห้ เป็นสายน้ำ
ย่ำนิยาม สยามยิ้ม ลิ้มรอยหม่น
ขอวิงวอน พรจากฟ้า มาดาลดล
เภทภัยพ้น ผ่านล่วง ทั้งปวงพลัน

เถิด..อย่าท้อ รอจำนน จนใจสู้
อย่าหยุดอยู่ อย่างสิ้นหวัง นั่งหวาดหวั่น
อย่าอ่อนแอ แพ้พ่าย สิ้นสายฝัน
ยังมีวัน วาดฟ้า ดาราพราย

ปลอบโยน ยามยากไร้ ให้แรงหวัง
ให้กำลัง ยังใจอยู่ หารู้หาย
ฝ่าชะตา ท้าทน ที่ทักทาย
ผ่านภัยร้าย ได้ด้วยไทย ไม่ทิ้งกัน

แรงใฝ่ดี ที่เกื้อกูล จะพูนเพิ่ม
มาสร้างเสริม เติมใจ ไร้ขีดขั้น
ร้อยรวมไทย ด้วยหัวใจ ใฝ่ถึงกัน
ร้อยผูกพัน ผ่านลมพา..ว่าห่วงใย.


                          " ธรรมดา "