ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รพีกาญจน์]

ถ้าสามคน ละก็ ไม่พอแบ่ง
กลัวต้องแย่ง เวลา พาสับสน
พี่ระพี รูปหล่อ พ่อหน้ามน
พี่สล่า น่ายล ก็คนดี

เราสามคน ตกลง ปลงกันได้
ทั้งสองชาย ต้องเห็น ความเป็นพี่
เสียสละ ให้น้อง มองเข้าที
คงไม่มี ปัญหา นะพี่เรา

....ยากูซ่า.....

ยากูซ่า กว่าหนี น้ำลี้เหนือ
ต้องพายเรือ เร่งรถยนต์ จนกระเส่า
สล่าผิน บินปร๋อ ซอ.พะเยา
มีแต่เรา เท่ง.ป๊ะ จะเหลือเรอะ

ยกมือบาย ส่ายหัว มัวชักช้า
คิดจะมา คลอเคลีย เมินเสียเถอะ
หนุ่มบางกอก เชียงใหม่ กลับไป.เชอะ
สาวรอเจอะ บ่าวลำพูน ปู๊น.ปู๊นเลย..
 
รพีกาญจน์ 59

[นางฟ้า ชาลี]

                                                                                          

คนเคยควง เคียงคู่ อยู่นี้แล้ว
คนเจื้ยวแจ้ว จอแจ แลเปิดเผย
คนออดอ้อน อกอุ่น หนุนตักเกย
คนคุ้นเคย คราค่ำ จำติดตา

รพีกาญจน์ วิ่งมา หน้าตาตื่น
ยามค่ำคืน ครวญคร่ำ ร่ำร้องหา
มาตีอก ชกลม ข่มโกธา
ได้เวลา คิวทอง ต้องร้องเรียน

อย่ามัวเพลิน เดินเล่น เช่นวันก่อน
เดี๋ยวได้นอน นอกบ้าน ร้านเครื่องเขียน
สล่าผิน นั้นเล่า เฝ้าพากเพียร
วิ่งวนเวียน วอแว หวังเว้าวอน
                                             

                             

                                                                                     

[รพีกาญจน์]

ขอเข้าใน ไม่กล้า อ้านอนนอก
ฟังหมาวอก เขย่า มันเห่าหอน
ร้านเครื่องเขียน เวียนสี แสงนีออน
รีบถอดกลอน ปลดล็ดค ออกไวไว

คูเงียบฉี่ ผีโพง ลงหาเขียด
เดินลัดเลียด ผีบ้า เปิดขาใจ๋(เร็วๆ)
ร้องหง่าวหง่าว วาวแวว เหมือนแมวไฟ
คงจะใช่ สล่าผิน จะกินเธอ

พอเข้าใน ให้ปิด มิดชิดด้วย
ถือเชือกกล้วย คล้องคอ รอตอนเผลอ
ยากูซ่า ซามูไร-ไทยมาเจอ
แกบ้าเบลอ จับใส่กรง ส่ง.สวนปรุง

555 เหลือรพีฯอยู่คนเดียว 555

 

[นางฟ้า ชาลี]

                                                                                                                                            

ช่างแยบยล กลลวง ห่วงนางฟ้า
หรือแกล้งบ้า บิ่นบอ รอถลุง
ยากูซ่า ท้าดวล ชวนเข้ากรุง
สล่าลุง ร่อแร่ ชักแย่ยัน

เหลือรพี คนเดียว เที่ยวยืนกร่าง
ใจเย็นบ้าง รั้งรอ พอนกขัน
จะอิงแอบ แนบชิด สะกิดกัน
จะคัดสรร วันว่าง ไว้ร้างรอ

คง สุขขี สุขโข สโมสร
คง ได้นอน ในห้อง ไม่ต้องหงอ
คง ให้รำ ร่ายมนต์ จนใจพอ
คง แค่ขอ เด็ดเด็ด สักเจ็ดวัน

  ขออภัยนะค่ะ  กลอนพาไปค่ะ