ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ฤดีไพร]

ใจจะขาดรอนรอนในตอนนี้
กายไม่มีกำลังนั่งยืนไหว
เพราะเธอเป็นเช่นดั่งกำลังใจ
ตอนนี้ไร้เธอเป็นเช่นวันวาน

เหมือนนกขาดต้นไม้ให้ยึดเกาะ
จำบินเลาะเรื่อยไปบินให้ผ่าน
ไร้ร่มเงาพำนักพักดวงมาน
จึงซมซานเรื่อยไปไร้ที่ปอง

อยากจะกลั้นใจตายหายจากโลก
เพื่อดับโศกทุกข์เข็ญลำเค็ญหมอง
เพียงรู้ข่าวคนดีมีคนจอง
ฉันเหมือนอยู่หอห้องครองทุกข์ตรม

ก่อนเคยมีเธออยู่เป็นคู่คิด
คอยสะกิดเตือนใจให้สุขสม
คอยห่วงหาอาลัยใจภิรมย์
กลับระทมเมื่อคนดีมีคู่เคียง

๑เรยา๑

[Music]

อุปสรรคมีไว้เพื่อให้ข้าม
อย่ารุ่มร่ามวิ่งชนมีดบนเขียง
เว้นระยะกลัดกลุ้มสร้างมุมเอียง
ว่าเป็นเพียงรักซ้อนที่ซ่อนเงา

ยังมิรู้บั้นปลายโปรดคลายหม่น
แม้นยิ่งบ่นยิ่งทุกข์สนุกเขา
ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหนต้องทนเอา
วันที่เราคว้าชัย..ไม่ไกลมือ

ถ้าได้เจอคนที่เขาดีกว่า
รักเต็มบ่าหายหดไม่หมดหรือ?
ถนอมรักพักใจให้ชายลือ
ว่าเราคือหญิงเหล็ก..รอเด็กดี
 

[yaguza]

มาแล้วจ้า เด็กดี อยูนี่แล้ว
เสียงเจื้อยแจ้ว เจรจา ว่าอยู่นี่
ขออาสา ยาใจ ด้วยไมตรี
พอจะมี โอกาส หรือขาดคิว

จงเมตตา เด็กน้อย ด้อยโอกาส
อาจพลังพลาด ถูกเบียด จนเฉียดฉิว
ขอแรงใจ ด้วยหนา ป้ามะมิว
มาช่วยติว เรื่องรัก สักหนึ่งเดือน

.......ยากูซ่า........

[ฤดีไพร]

อยากก้าวข้ามอุปสรรคหักใจคิด
แต่ก็ติดจะหาใครเพื่อให้เหมือน
เธอคนนั้นมิติมิแชเชือน
เธอยังคงเป็นเพื่อนตลอดไป

แต่สงสารตัวเองที่เล็งผิด
คนคอยชิดตัวเธอเผลอว่าให้
เป็นเจ้าของจองชิดสนิทใจ
บอกให้ฉันนั้นไกลอย่าได้มา

จึงยอมทนหม่นมองเฝ้าร้องไห้
ทนทำใจลาเลือนเหมือนเป็นบ้า
อยากจะหนีเข้าไปในพนา
อยากจะลาโลกนี้ลี้ความตรม

๑เรยา๑

[yaguza]

ขอติดตาม เรยา เข้าป่าไผ่
ขอตามไป ช่วย ระงับ ดับขื่นขม
ขอแนบนอน วอนเว้า เจ้าตาคม
ขอเชยชม ดมดอม ยอมถูกยัน

แม้นสองเรา เข้าป่า ในครานี้
คงจะมี อารมณ์ ผสมขวัญ
คิดว่าพี่ กับโฉมยงค์ คงเข้ากัน
ตอนตะโบม โรมรัน เข้าพันตู...อิอิ

.......ยากูซ่า.......

[อริญชย์]

อยากก้าวข้ามอุปสรรคหักใจคิด
แต่ก็ติดจะหาใครเพื่อให้เหมือน
เธอคนนั้นมิติมิแชเชือน
เธอยังคงเป็นเพื่อนตลอดไป

แต่สงสารตัวเองที่เล็งผิด
คนคอยชิดตัวเธอเผลอว่าให้
เป็นเจ้าของจองชิดสนิทใจ
บอกให้ฉันนั้นไกลอย่าได้มา

จึงยอมทนหม่นมองเฝ้าร้องไห้
ทนทำใจลาเลือนเหมือนเป็นบ้า
อยากจะหนีเข้าไปในพนา
อยากจะลาโลกนี้ลี้ความตรม

๑เรยา๑

ศรีทนได้       หากใคร   เมินไม่รัก
ศรีอกหัก        จำฝืน     ยิ้มขื่นขม
ศรีหมองหม่น หมดค่า  ไม่น่าชม
ศรีซานซม       ก็ไม่  โทษใครเลย ฯ




ขอแจมขำ ๆ อย่าว่ากันนะ

[ฤดีไพร]

ขอติดตาม เรยา เข้าป่าไผ่
ขอตามไป ช่วย ระงับ ดับขื่นขม
ขอแนบนอน วอนเว้า เจ้าตาคม
ขอเชยชม ดมดอม ยอมถูกยัน

แม้นสองเรา เข้าป่า ในครานี้
คงจะมี อารมณ์ ผสมขวัญ
คิดว่าพี่ กับโฉมยงค์ คงเข้ากัน
ตอนตะโบม โรมรัน เข้าพันตู...อิอิ

.......ยากูซ่า.......

หากพี่ ยา ตามหนูเข้าสู่ป่า
หายโศกา หรือไม่ เมื่อได้คู่
หากแน่จริง ตามนะ จะคอยดู
เดี๋ยวก็รู้ ว่าใคร มีใจจริง

ในพนาป่าดงคงสนุก
เราคงสุขกันบ้างอย่างเสือสิง
หนูจะเล่นเป็นเสือพี่เป็นลิง
อาจแอบอิงกันได้ในบางครา

๑เรยา๑

หากล่วงเกินหนูขออภัยนะคะ

[/font][/i]

[ฤดีไพร]

ศรีทนได้       หากใคร   เมินไม่รัก
ศรีอกหัก        จำฝืน     ยิ้มขื่นขม
ศรีหมองหม่น หมดค่า  ไม่น่าชม
ศรีซานซม       ก็ไม่  โทษใครเลย ฯ




ขอแจมขำ ๆ อย่าว่ากันนะ


จำใจทนเมื่อใจยังไม่ขาด
แม้อนาถเพียงใจได้แค่เอ่ย
ถึงระทมตรมเศร้าเหงาเหมือนเคย
จำต้องเฉยต่อไปแม้ไร้เธอ

อยากเป็นศรีที่ทนบนทุกข์โศก
อยากเป็นศรีที่มองโลกแบบไม่เผลอ
อยากเป็นศรีที่จิตไม่คิดเบลอ
อยากเป็นศรีที่เจอทุกข์ไม่ทุกข์ตรม

๑เรยา๑

[ฤดีไพร]

ใจจริงอยากฝากกลอนเพื่ออ้อนกล่าว
ที่ใจร้าวเป็นทุกข์ไม่สุขสม
ที่ผิดหวังครั้งนี้มีระทม
ที่จำข่มจิตให้ฝืนไม่ช้ำ

อยากจะให้เธออ่านกลอนกานท์นี้
อ่านให้ดีถึงจิตที่คิดพร่ำ
ถึงคนที่ฉันรักสลักจำ
แต่ปวดล้ำหัวใจได้ข่าวคราว

อีกใจหนึ่งอยากนิ่งลืมสิ่งเจ็บ
เพื่อจะเก็บสิ่งดีเหมือนสีขาว
สิ่งดีดีที่ให้ฝังใจร้าว
แต่อีกใจให้อยากกล่าวความร้าวราน

อ่านหน่อยนะคนดีที่ฉันหลง
กลอนหัดปลงตัดใจให้ก้าวผ่าน
แม้นจักเจ็บและท้อทรมาน
ฝากกลอนกานท์นี้ไว้ให้เธอดู

๑เรยา๑

[พิมพ์วาส]

ใจจะขาดพรากเธอเป็นที่รัก
ให้ประจักษ์รู้แท้แก่คู่สม
อภิวาทกราบไหว้ใจภิรมย์
ต้องกลับตรมเศร้าสรวงดวงวิญญา

เธอมีคู่ให้รู้ดูแต่หน้า
อ้อนจาวาเผยจริงทิ้งกันหนา
ฉันจึงครวญร้องพร่ำรำทุกครา
ด้วยรู้ว่าเธอมีคู่ดีแก่ใจ

หักห้ามใจเท่าไหร่ไม่ยอมฟัง
เฝ้าแต่หวังว่าเธออาจเผลอไผล
เธอได้ปองรักเขาเราไม่มีใคร
ใครผู้ใดก็ได้ใคร่ช่วย(ปลอบ)ที
 

[ฦๅฤๅ]

คนเลวๆใช้เท้าเขี่ยนั่นหาง่าย
คุณจะตายมันก็ไม่คิดมาหา
คนเลวๆดีอย่างเดียวคือมารยา
คุณรู้ช้าก็ดีกว่าไม่รู้เลย

ลองไปช่วยน้ำท่วมลองดูสิ
ลองไปดิอย่ามั่วแต่นิ่งเฉย
มั่วแต่นั่งเสียใจมันดูเชย
ลองไปเย้ยความเสียใจลองไปดู

[ดอกกระเจียว]

คนรู้ช้าเขาว่าอัจฉะริยะ
แพ้ชนะครั้งนี้มิอดสู
ใครเกลียดชังทั้งหลายใครศัตรู
จะล้วนรู้ถ่องแท้เป็นฉันใด

แล้วที่รู้ รู้ รู้ แต่ไม่รู้
มีมากอยู่จงคิดวินิจฉัย
รู้ไม่รู้ไม่เห็นจะเป็นไร
ไอ้ไม่รู้แล้วร่ำไร หรือจะงาม


 

[ฤดีไพร]

ใจจะขาดพรากเธอเป็นที่รัก
ให้ประจักษ์รู้แท้แก่คู่สม
อภิวาทกราบไหว้ใจภิรมย์
ต้องกลับตรมเศร้าสรวงดวงวิญญา

เธอมีคู่ให้รู้ดูแต่หน้า
อ้อนจาวาเผยจริงทิ้งกันหนา
ฉันจึงครวญร้องพร่ำรำทุกครา
ด้วยรู้ว่าเธอมีคู่ดีแก่ใจ

หักห้ามใจเท่าไหร่ไม่ยอมฟัง
เฝ้าแต่หวังว่าเธออาจเผลอไผล
เธอได้ปองรักเขาเราไม่มีใคร
ใครผู้ใดก็ได้ใคร่ช่วย(ปลอบ)ที
 



ใจจะขาดแล้วเอยจำเฉยไว้
คิดถึงเธอที่ไรใจเต้นถี่
เธอมีเขาเป็นคู่ดูดี้ดี
ฉันนี้ซีส่วนเกินเผชิญตรม

ต้องจำยอมน้อมรับกับข่าวร้าย
หมดความหมายใจเราเฝ้าขื่นขม
แม้เคยรักอย่างไรใจยอมซม
จำต้องก้มหน้ารับกับความจริง

หากใจขาดหมาดหมายตายล่วงลับ
สาสมกับใจเรารักเขายิ่ง
แม้มิได้ชิดแนบได้แอบอิง
มิยอมทิ้งรักแท้แม้ต้องตาย

๑เรยา๑