ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

เป็นเพียงภาพในฝันไม่มั่นจิต
เฝ้าจุมพิตยังเฝื่อนไม่เหมือนสมร
ผู้มิ่งมิตรชิดแอบคู่แนบนอน
ไยจะอ้อนขออิงไร้จริงใจ

น้ำตาท่วมท้นหลั่งฝั่งตรงข้าม
อกวาบหวามเธอรำพันจนหวั่นไหว
ล่วงเวลาพาลเบื่อลืมเยื่อใย
มีรักใหม่เคียงหมอน...อ้อนกี่คน

เป็นเพียงภาพในฝันฉันปวดร้าว
อีกกี่คราว...อีกกี่ครั้ง..ยังฉงน
หลอกให้ใจงุนงงคล้ายวงวน
มาปลูกต้นรักไว้แล้วไม่คืน

เพราะไมตรีมีมากยากถนอม
เมื่อไม่พร้อมก็จงลาอย่าทนฝืน
แม้นหัวใจไม่หวังจะยั่งยืน
ก็จงคืนกลับรังไม่หวังปอง



"แซม"

[บ้านริมโขง]

เธอมีภาพในฝัน..ฉันภาพนิ่ง
ไม่ไหวติงให้เห็นเด่นสนอง
หยุดเพียงนั้นหมายใดไม่ควรครอง
จึงจำต้องร้องร่ำหยุดทำการ

ภาพของฉันที่หยุดมันสุดเศร้า
ภาพรักเขามากล้นบนสงสาร
ภาพอื่นแทรกแยกฉันมันทรมาน
ภาพสะท้านหัวใจดุจไฟลน

จึงต้องหยุดภาพฝันอันบรรเจิด
ลบกำเนิดเกิดค่าคราฉงน
หยุดเคลื่อนไหวในอกระทกทน
ภาพสองคนคู่กัน...ฉันปิดตาย.

"บ้านริมโขง"

[Prapacarn ❀]

เธอมีภาพในฝัน..ฉันภาพนิ่ง
ไม่ไหวติงให้เห็นเด่นสนอง
หยุดเพียงนั้นหมายใดไม่ควรครอง
จึงจำต้องร้องร่ำหยุดทำการ

ภาพของฉันที่หยุดมันสุดเศร้า
ภาพรักเขามากล้นบนสงสาร
ภาพอื่นแทรกแยกฉันมันทรมาน
ภาพสะท้านหัวใจดุจไฟลน

จึงต้องหยุดภาพฝันอันบรรเจิด
ลบกำเนิดเกิดค่าคราฉงน
หยุดเคลื่อนไหวในอกระทกทน
ภาพสองคนคู่กัน...ฉันปิดตาย.

"บ้านริมโขง"

จะภาพนิ่ง อิงฝัน ฉันกับเขา
หรือภาพเรา กำสรด หมดความหมาย
จะภาพแทรก แยกปรับ จนกลับกลาย
หรือภาพบน ผืนทราย ไม่ยั่งยืน

ก็เป็นเพียง มายา ประสาโลก
ปรุงแต่งโศก เศร้าหม่น ให้ทนฝืน
เฝ้าสุมควัน ส่ายระส่ำ ทุกค่ำคืน
ครั้นพอตื่น สุมไฟ ไว้ในทรวง

จะกำกับ ภาพนิ่ง ไม่วิ่งวุ่น
จะดับความ คุกรุ่น ไม่แหนหวง
เก็บภาพวาง ไว้กลางจิต สนิทดวง
พินิจบ่วง จนว่าง ภาพจางเอง....


ขอให้ทุกคนปลอดภัยนะคะ...
 
แซมค่ะ

[sitang]

เพราะวิตกพกจิตจนคิดมาก
จนมันยากจะลืมอย่างรีบเร่ง
พอนิทราหลับเป็นบทเพลง
ร่ายบรรเลงเป็นภาพกำชาบใจ
คิดถึงมากรักมากและช้ำมาก
ในเวิ้งวากความฝันอันอ่อนไหว
อาจเจือจางเลือนลางจากหฤทัย
ให้ดวงใจฟื้นตื่นคืนดวงตา
ภาพในฝันความจริงก็คือฝัน
แตกต่างกันเพียงสิ่งเขาสรรหา
มโนภาพความจริงอันตรึงตรา
ใช่มายาฤๅฝันอนันตกาล









สิตางศุ์

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

พูดถึงเรื่องภาพฝันเมื่อวันก่อน
ที่ฉันนอนนิ่งแนบแอบซุกม่าน
สายลมหนาวแตะผิวปลิวเหนือกาล
จากวิมานสู่หล้าคืนธาตรี

เป็นภาพเดียวเปลี่ยวใจคือไร้เสียง
ความฝันเกลี้ยงกลบสิ้นแม้ดิ้นหนี
เป็นความมืดมิดบังดังธรณี
ฝังท่วมศีรษะเป็นไม่เห็นเดือน

คือสีดำทั่วตาเวลาจ้อง
จะให้มองสิ่งใดก็ไม่เหมือน
กับสิ่งนั้นที่ทาบคือภาพเลือน
คงบิดเบือนบดบังชั่วกัปกัลป์

บัณฑิตเมืองสิงห์

[พิมพ์วาส]

หลับตาลงอิงแอบแลเห็นภาพ
นิมิตวาดภาพสรวงดวงสวรรค์
นิมิตรภพย้ายมาพาพบกัน
อยูในฝันตรึกตรองให้หมองใจ

ปฐพีบนผืนโลกนภาหุ้ม
ให้ปกคลุมดั่งท้องธาราไหล
แผ่นิมิตรวิจิตรซานผ่านไปไกล
อสงไขเห็นแจ้งรุ่งอรุณ