ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภู กวินท์]

ส่วนเกิน
...............

วันนี้ นั่งตัดเล็บ…
หลังจากเก็บ มานานนม
โสโครก โรคสั่งสม
แหล่งเพาะบ่ม ความซกมก
เล็มผม ด้วยกรรไกร
ท่ามแสงไฟ ในกระจก
มาจาก ฟากนรก
สกปรก หมกหน้าตา
หนวดเครา ยาวรุงรัง
ขึ้นเกรอะกรัง อยู่เต็มหน้า
สาเหตุ เวทนา
ล่วงเลยมา ปัจจุบัน
เพ่งพิศ ทุกทิศเห็น
ล้วนเกิดเป็น ช่วงสั้นสั้น
หน้าตา ดีเหมือนกัน
ยิ้มเยาะย่ำ ด้วยคำตน
แลเห็น เศษเส้นผม
ขี้เล็บจม กำลังข้น
ไร้ค่า ราคาคน
เพียงฝุ่นผง เศษละออง
ไม่นาน ก็เกิดใหม่
และอาจไร้ ค่าสนอง
ขึ้นมา ไม่น่ามอง
เป็นขั้นตอน ของเวลา
ความดี แม้มีน้อย
ถึงตัดบ่อย ทยอยค่า
ล้วนแล้ว แต่ศรัทธา
จะรักษา ไว้คงทน
หนักแน่น แก่นชีวิต
เพียงพินิจ รูขุมขน
ตัดทิ้ง ก็วิ่งวน
แล้วแต่ตน เลือกหนทาง!

……………….
๑๖/๑๐/๕๔

 

[รัตนาวดี]

ส่วนเกิน
...............

ความดี แม้มีน้อย
ถึงตัดบ่อย ทยอยค่า
ล้วนแล้ว แต่ศรัทธา
จะรักษา ไว้คงทน
หนักแน่น แก่นชีวิต
เพียงพินิจ รูขุมขน
ตัดทิ้ง ก็วิ่งวน
แล้วแต่ตน เลือกหนทาง!

……………….
๑๖/๑๐/๕๔

 

เล็บผมเครา เราคน ไม่พ้นตัด
ความสวยจัด เป็นธุระ ต้องสะสาง
ให้ดูดี มีท่า ว่าสะอาง
เวทนาบ้าง บางครั้ง ใครตั้งใจ

หรือเลือกว่า เวลา ไม่เสียมาก
เหมาะกับถาก ถางโกน ให้โล้นใส
ก็ยิ่งดี ปรีเปรม เกษมไป
ประหยัดได้ ทั้งเวลา และค่าเงิน

ความหนักแน่น ชั่วดี มีมากน้อย
รีบถยอย ร้อยลัด อย่าขัดเขิน
บารมี นี้ล้วน ใช่ส่วนเกิน
เป็นทางเดิน เพลินธรรม ประจำใจ   

รัตนาวดี
 

[Music]

 
อวัยวะ...บางสิ่งเรียกส่วนงอก
มีส่วนหงอกส่วนเปลวอันเหลวไหล
แต่"ส่วนเกิน"ที่หมายมันคล้ายใคร?
คิดมากไปหรือเปล่า?...ที่เรากลัว

ฉันก็แค่ห่วงใยอยากไปหา
เจรจาความกลุ้มที่สุมหัว
เมื่อก่อนเคยพันผูกถูกเนื้อตัว
อยากพันพัวเพื่อรอการต่อเติม

ไม่ได้คิดก้าวก่ายทำร้ายหรอก
เธอควรบอกภรรยา...ฉันมาเสริม
มิได้หวังครอบครองแม้ของเดิม
ฉันเคยเจิมมาก่อน..เมื่อตอนเรียน

กลับถูกกลายเป็น"ส่วนเกิน"เมื่อเดินจาก
เธอต่างหากทำให้ใจฉันเพี้ยน
ถ้าไม่หวังรังสรรค์จะหมั่นเพียร
อย่าวนเวียนมาทำเหมือนสำออย

...ขอนอกเรื่อง..บ้างนะนาย...
       
(ส่วนหงอก.คือ ผม หนวด เครา/ ส่วนเปลว.คือไขมัน จร้า)

[♥หทัยกาญจน์♥]

<a href="http://www.youtube.com/v/S9e4ATW_NMI&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/S9e4ATW_NMI&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ส่วนเกิน

ความแตกต่างห่างกัน..ฝันร่วมภพ
สวรรค์สร้างทางบรรจบ...คบครวญใคร่
นอนเรียงหมอนอ้อนออด..พรอดดวงใจ
เนิ่นนานผ่านพ้นไป...ไกลทางเดิน

คล้ายไม้ใหม่ปักโคลน..โอนไร้หลัก
ดั่งความรักลอยเลื่อน...เคลื่อนห่างเหิน
ไร้สำเนียงเสียงหวาน...ผ่านกลอนเพลิน
เพียง “ส่วนเกิน” กานท์นี้...ที่คู่เพลง

หทัยกาญจน์