......เลือดเก่าเคยตกต้อง...........ดินสยาม
...สู้ศึกรักษาคาม.....................สืบไว้
...จรดเจ็ดร้อยปีทราม................รอบทั่ว....ต่างด้าว
...บัดชลหลั่งท่วมไหล...............สะแล้วใจกู
......ขมขื่นมานานนักเมื่อเห็นดินดำของการทำนารอบ....รอบ..อโยธยาศรีรามเทพ...ถูกรถเครนพลิกฟื้นเป็นนิคมอุตสาหกรรม......บางอย่างที่ทำ...ใช้..ผิดที่ผิดทาง...ก็สมควรกับหายนะ....
...แตในขณะเดียวกันก็รับรู้และเป็นทุกข์กับผู้คนที่ต้องผจญกับทุกข์ครั้งนี้เช่นกันด้วยตัวเองครั้งอยู่บ้านเดิมก็อยู่ในสภาพมิต่าง....คงไม่ผิดที่เขียนกลอนจากความรู้สึกลึก..ลึกของตนเอง..ซึ่งอาจดูเหมือนใจดำ...
