ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

อยากจะชม ดารา ฟ้าก็ปิด
อยากจะทัก คนสนิท เขาก็หลับ
อยากโทรหา คนดี พี่ไม่รับ
โทรศัพท์ ดังติ๊ด..ติ๊ด  พี่ปิดพัก

หยิบกระดาษ ย่นยู่ อยู่ในหีบ
ปลายดินสอ ถูกหนีบ จนไส้หัก
กลอนกำลัง พุ่งโชน โดนชะงัก
เลยหยุดพัก ไว้ก่อน ลองนอนคิด

เหลาดินสอ ทู่..ทู่ ดูก็เหมาะ
เริ่มจะเคาะ กาพย์,ฉันท์ ดันคันหิด
หยิบขี้ผึ้ง ซีม่า ทาสักนิด
ค่อยค่อยคิด คำง้อ รอก่อนนะ

อยู่ห่างไกล บ้านกลอน ทั้งอ่อนหัด
ทุกบรรทัด มุ่งหวัง เข้าจังหวะ
ด้นข้าง..ข้าง  คู..คู  ดูเคล้าคละ
ถ้าได้อย่าง “น้องจ๊ะ” คงจะฮิต

เก็บสมุด ยู่ย่น เขียนจนหลับ
คล้ายคนง่วง หงุบหงับ นอนทับสิทธิ์
แซมเขียนกลอน สั้น..สั้น วันละนิด
ฝากลิขิต คัน..คัน กันนะจ๊ะ...




วิจารณ์แซมได้นะคะ.... แซมมาแบ่งปันค่ะ
เดี๋ยวแซมมาเล่าถึงที่มา ของกลบทนี้ให้ฟัง..รอสักครู่ค่ะ

 

แซมนี่เอง

     

[Prapacarn ❀]

[color=darkolivegreen]


นี่เป็นคำอธิบายถึงกลบท นายโรงลืมกรับ
ที่แซมหัดแต่ง..
แซมลอกข้อมูลข้างล่างนี้มาจาก Internet ที่พูดถึงความเป็นมาของกลบทต่างๆ ค่ะ.......

"กลอนเหล่านี้ เป็นกลอนกล ที่เรียกว่า กลบทนายโรงลืมกรับ คือ ทุกบรรทัด จะต้องลงส่งสัมผัสนอก ด้วย คำ ลหุ(คำตาย เสียงสั้น) เท่านั้น
เรื่อง เล่ามีอยู่ว่า ครั้งเมื่อวางโกลนเรือ เอนกชาติภุชงค์ แล้วเสร็จ จำต้องมีการลองน้ำ พระราชวังบวรฯ โปรดที่จะเสด็จล่องเรือจากท่าวาสุกรีไปขึ้นที่วังหน้า ด้วยความฉุกละหุก นายโรงผู้จัดเตรียมอุปกรณ์ ลืมนำ กรับ ลงเรือให้อาลักษณ์ขับเห่ พอเรือออกจากท่า อาลักษณ์ก็เริ่มเห่ แต่หา กรับ ไม่เจอ ด้วยปรีชา จึงต้องว่ากลอนท้ายหัก จะได้ไม่ต้องลง กรับ กรมพระราชวังบวร เห็นเป็นการแปลก เลยถามอาลักษณ์ว่า เฮ้ย นี่มึง ด้นกลอนกลอะไร อาลักษณ์ จึงตอบไป ว่า นี่เป็นกลบท นายโรงลืมกรับ พระเจ้าข้า..."

   
แซมต้องขอขอบคุณ ท่านที่โพส ข้อความให้ความรู้เอาไว้  จนแซมได้เอามาหัดเขียน แบ่งปันกับเพื่อนๆ นะคะ...
(ผิดพลาด ขออภัยนะคะ..)

จากใจแซม...



[/color]

[สุนันยา]

ถ้าใจรักให้ด้วย..บังคับ
สุขที่ได้มา ฤา ใจหวานเป็น?
*****

รักเต็มทรวง ห่วงหา แม้คราจาก
คราวพลัดพราก ห่างหาย ไม่ยอมละ
มีบางคราว พลั้งเผลอ เจอจะจะ
ไม่อาจผละ หลบเลี่ยง เพราะเพียงรัก

ผ่านร้อนหนาว หลายช่วง หมายควงคู่
ขอได้อยู่ เคียงสอง ปองประจักษ์
สัมผัสแนบ แอบชิด สนิทนัก
สัมผัสรัก รับรู้ ด้วยชู้ชม

หากมีใคร หมายมุ่ง มายุ่งก่อ
มิเคยท้อ สัมพันธ์ จนพาลขม
ยังหวานชื่น คืนวัน สราญรมย์
มีสุขสม บ่มพัก สลักรับ

จากใจหนึ่ง ส่งไป อีกใจหนึ่ง
คงซ่านซึ้ง แนบนาน ดังขานขับ
ห้วงหทัย ไกลเหงา ไกลเศร้าซับ
ด้วยสดับ สร้อยสรวง ...ในบ่วงรัก....

"สุนันยา"
 

กลอนนี้สุเขียนไว้ ที่บล็อคค่ะ
ขอแจมด้วยนะคะ

[Prapacarn ❀]

ถ้าใจรักให้ด้วย..บังคับ
สุขที่ได้มา ฤา ใจหวานเป็น?
*****

รักเต็มทรวง ห่วงหา แม้คราจาก
คราวพลัดพราก ห่างหาย ไม่ยอมละ
มีบางคราว พลั้งเผลอ เจอจะจะ
ไม่อาจผละ หลบเลี่ยง เพราะเพียงรัก

ผ่านร้อนหนาว หลายช่วง หมายควงคู่
ขอได้อยู่ เคียงสอง ปองประจักษ์
สัมผัสแนบ แอบชิด สนิทนัก
สัมผัสรัก รับรู้ ด้วยชู้ชม

หากมีใคร หมายมุ่ง มายุ่งก่อ
มิเคยท้อ สัมพันธ์ จนพาลขม
ยังหวานชื่น คืนวัน สราญรมย์
มีสุขสม บ่มพัก สลักรับ

จากใจหนึ่ง ส่งไป อีกใจหนึ่ง
คงซ่านซึ้ง แนบนาน ดังขานขับ
ห้วงหทัย ไกลเหงา ไกลเศร้าซับ
ด้วยสดับ สร้อยสรวง ...ในบ่วงรัก....

"สุนันยา"
 

กลอนนี้สุเขียนไว้ ที่บล็อคค่ะ
ขอแจมด้วยนะคะ

รักเต็มทรวง ห่วงเพ้อ ถึงเธอนะ
ถึงแม้จะ แสนไกล ใจแน่นหนัก
ระยะทาง มิอาจคลาย ให้หน่ายรัก
ซึ้งประจักษ์ เรานั้น คู่กันนิจ

ฝากดวงใจ กับราวฟ้า พี่จ๋ารับ
ถ้อยสดับ ร้อยเรียง เคียงสนิท
ทั้งชีวา เฝ้ารอ ขออุทิศ
แด่มิ่งมิตร ฝากใจ ไปทุกภพ...


แซมมาแจมต่อค่ะ....
ขอให้วันนี้เป็นวันดีๆ และปลอดภัยนะคะ...

แซมค่ะ