จดหมายถึงไอดอล!
นานนักหนากาลล่วงลุเลยผ่าน
ท่านพรายม่านกับแม่ค้าหน้าหวาน
หลบหน้าจอมิปันประพันธ์กานท์
ให้ได้อ่านบ่อยบ่อยชักกร่อยใจ
จึงร้อยกรองไปตามความคิดถึง
อ้อนรำพึงรำพันจิตสั่นไหว
กลับมาเขียนให้อ่านสานหทัย
ที่มันใกล้ริบหรี่ฤดีครวญ
คิดถึงฉันท์งามงดพจน์ตรึงจิต
ของพรายม่านปานอาทิตย์ประสิทธิ์หวน
ฉายแสงส่องผ่องหล้าค่ารัญจวน
กับกลอนล้วนคำคมอารมณ์ปอง
ถึงแม่ค้าหน้าหวานมิสานถ้อย
ไม่ได้ร้อยเรียงกานท์พานใจหมอง
นึกถึงกลอนหวานชื่นหมื่นร้อยกรอง
มวลมดจ้องจัดจองครองคารม
ถ้าสองท่านได้อ่านกานท์บัณฑิต
โปรดสะกิดต่อมใจเคยขื่นขม
แล้วเขียนกลอนสู่กันค่าชั้นพรหม
จักรอชมชื่นกานท์ผลงานกลอน
บัณฑิตเมืองสิงห์
