ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มานพ]

กลัวห่างหายรู้ไหมใจพี่ห่วง
กลัวรักลวงแค่เห็นเป็นทางผ่าน
กลัวรักแล้วระทมตรมร้าวราน
กลัวไม่นานคนดีก็หนีจร

พี่ยากไร้เงินตรามาวางมอบ
กลัวคำตอบสิ้นใยใจสังหรณ์
บอกว่ารักเปลี่ยนไปไม่แน่นอน
หากบังอรหลบหน้าคงบ้าตาย

โอ้น้องเอ๋ยคนดีอย่าหนีหน้า
มาสบตาหน่อยนะอย่าแหนงหน่าย
มาเถิดน้องร่วมเรียงเคียงข้างกาย
พี่เดียวดายปวดใจไม่เคยแล

อย่าปล่อยพี่เศร้าหมองต้องหวาดหวั่น
พี่รักมั่นแต่น้องปองดวงแข
อย่าให้พี่ต้องเหงาเศร้าดวงแด
คอยชะแง้เหม่อมองน้องไม่มา

[--ณัชชา--]

น้องขอโทษตอนนี้มีแฟนใหม่
โปรดทำใจนะคนดีคุณพี่จ๋า
รักกับพี่ไม่ซึ้งติดตรึงตรา
น้องขอลาแล้วพี่ขอหนีไกล

อย่ามัวรอน้องเลยคนเคยรัก
พี่จงหักใจลาไปหาใหม่
เมื่อรักเราหมองมัวทั้งหัวใจ
ก็ตัวใครตัวมันแล้วกันนะ

natcha

 

[พิมพ์วาส]

ด้วยความสัตย์ซื่อให้ถือมั่น
พี่ขอรักจนสิ้นคำจินต์นะจ๊ะ
อย่าหมองเมินหัวใจใคร่กันนะ
แล้วมาม๊ะมารักกันฉันกับเธอ

พี่ขอใครปองรักกับเธอเสมอ
จะไม่เมอมัวทำเธอเก้อ
แม้ตัวพี่จะไม่เลิศประเสริฐเลอ
ขอเสนอให้เราปองครองรักกัน

 

[อริญชย์]

เธออยู่สูง เกินไป ฉันไม่เอื้อม
เธออยากเชื่อมใจก็คงพอได้
เธอต้องโน้มกิ่งมาจากฟ้าไกล
จึงจะได้ฉันยลเพียงคนเดียว ฯ

[มานพ]

น้องขอโทษตอนนี้มีแฟนใหม่
โปรดทำใจนะคนดีคุณพี่จ๋า
รักกับพี่ไม่ซึ้งติดตรึงตรา
น้องขอลาแล้วพี่ขอหนีไกล

อย่ามัวรอน้องเลยคนเคยรัก
พี่จงหักใจลาไปหาใหม่
เมื่อรักเราหมองมัวทั้งหัวใจ
ก็ตัวใครตัวมันแล้วกันนะ

natcha

 

โอ้น้องชาตอนนี้มีแฟนแล้ว
คงไม่แคล้วคนหล่อเป็นพ่อพระ
รักกับพี่ไม่ซึ้งจึงหนีผละ
แม่เชพบ๊ะจากพี่หนีไปไกล

มัวแต่รอน้องเอยพี่เคยรัก
พี่อกหักตอนที่น้องมีใหม่
น้องเคยรักพี่ยามาหลายใจ
น้องทำได้ใจดำทำพี่ลง

มานพ

[มานพ]

ด้วยความสัตย์ซื่อให้ถือมั่น
พี่ขอรักจนสิ้นคำจินต์นะจ๊ะ
อย่าหมองเมินหัวใจใคร่กันนะ
แล้วมาม๊ะมารักกันฉันกับเธอ

พี่ขอใครปองรักกับเธอเสมอ
จะไม่เมอมัวทำเธอเก้อ
แม้ตัวพี่จะไม่เลิศประเสริฐเลอ
ขอเสนอให้เราปองครองรักกัน

 

อันความรักสัตย์ซื่อถือสัจจา
เรื่องร้างลาไม่มีพลีใจมั่น
มาพบน้องคนดีนี้ทุกวัน
ใจของฉันเริ่มผ่อนอ่อนข้างใน

หากมีคนปองรักสมัครหมาย
อยู่เคียงกายข้างกันคงหวั่นไหว
แต่ตอนนี้พี่ยาจะหาใคร
มามอบใจรักชื่นรื่นภิรมย์

[เอกชัย ดำรงสกุลชัย]

กลัวรักเก้อ เพราะเผลอไว้ แบ่งใจฝาก
หทัยหาก มั่นรักไว้ ให้ใจห่ม
รักแล้วเศร้า ใยเจ้าเอ๋ย ชิดเชยชม
เก้อเพราะตรม บาดคมรัก ประจักษ์ใจ

[chaipan1999]

กลัวห่างหายรู้ไหมใจพี่ห่วง
กลัวรักลวงแค่เห็นเป็นทางผ่าน
กลัวรักแล้วระทมตรมร้าวราน
กลัวไม่นานคนดีก็หนีจร

พี่ยากไร้เงินตรามาวางมอบ
กลัวคำตอบสิ้นใยใจสังหรณ์
บอกว่ารักเปลี่ยนไปไม่แน่นอน
หากบังอรหลบหน้าคงบ้าตาย

โอ้น้องเอ๋ยคนดีอย่าหนีหน้า
มาสบตาหน่อยนะอย่าแหนงหน่าย
มาเถิดน้องร่วมเรียงเคียงข้างกาย
พี่เดียวดายปวดใจไม่เคยแล

อย่าปล่อยพี่เศร้าหมองต้องหวาดหวั่น
พี่รักมั่นแต่น้องปองดวงแข
อย่าให้พี่ต้องเหงาเศร้าดวงแด
คอยชะแง้เหม่อมองน้องไม่มา

.......... ............

พี่มานพ กล่าวเช่นนี้ ผมกลัวบ้าง
รักที่ต่าง วัยวาร พาลกังขา
กลัวสังคม บังเบียด เหยียดนัยตา
กลัวสูญค่า รักที่หมาย กลายพินพัง

เพราะฐานะ ด้อยศักดิ์ แต่รักมั่น
แต่ละวัน ทนไป ให้ความหวัง
กลัวว่าผ่าน นานปี ไม่จีรัง
ด้วยเสียงฟัง ค่อนขอด ไม่เจียมตัว

แต่เพราะรัก คนนี้ ที่ใช่แน่
ยอมทนแม้ คำด่า กะลาหัว
จะสู้อด สู้ฝัน สร้างเนื้อตัว
แต่ที่กลัว กลัวเพียงเธอ .......
.............จะเปลี่ยนใจ.........
 

[มานพ]

เธออยู่สูง เกินไป ฉันไม่เอื้อม
เธออยากเชื่อมใจก็คงพอได้
เธอต้องโน้มกิ่งมาจากฟ้าไกล
จึงจะได้ฉันยลเพียงคนเดียว ฯ

เธออยู่สูงเฉียดฟ้าเธอน่าเอื้อม
พี่ขอเชื่อมใจน้องแม่ต้องเหี่ยว
ขอมัดใจเอาไว้ให้กรมเกลียว
รักแน่นเหนียวจากพี่มิหนีไกล

[มานพ]

กลัวรักเก้อ เพราะเผลอไว้ แบ่งใจฝาก
หทัยหาก มั่นรักไว้ ให้ใจห่ม
รักแล้วเศร้า ใยเจ้าเอ๋ย ชิดเชยชม
เก้อเพราะตรม บาดคมรัก ประจักษ์ใจ

กลัวรักเก้อเผลอมองปองคนดี
กลัวรักที่แอบมองต้องหม่นไหม้
กลัวรักเศร้าดวงแดแปรเปลี่ยนไป
กลัวว่าใครเขาแซงแย่งไปชม

 

[มานพ]

.......... ............

พี่มานพ กล่าวเช่นนี้ ผมกลัวบ้าง
รักที่ต่าง วัยวาร พาลกังขา
กลัวสังคม บังเบียด เหยียดนัยตา
กลัวสูญค่า รักที่หมาย กลายพินพัง

เพราะฐานะ ด้อยศักดิ์ แต่รักมั่น
แต่ละวัน ทนไป ให้ความหวัง
กลัวว่าผ่าน นานปี ไม่จีรัง
ด้วยเสียงฟัง ค่อนขอด ไม่เจียมตัว

แต่เพราะรัก คนนี้ ที่ใช่แน่
ยอมทนแม้ คำด่า กะลาหัว
จะสู้อด สู้ฝัน สร้างเนื้อตัว
แต่ที่กลัว กลัวเพียงเธอ .......
.............จะเปลี่ยนใจ.........
 

ถึงฐานะต่ำต้อยไม่คอยเก้อ
ถ้ารักเธอนักหนาอย่าสงสัย
เพราะว่ารักแบบนี้มิเปลี่ยนไป
อย่าหวั่นไหวต้องสู้ดูใจกัน

แต่ถ้ารักคนนี้ที่รักแน่
คอยดูแลรักหนาอย่าหุนหัน
จงอดทนต่อไปให้ฝ่าฟัน
สุดท้ายนั้นได้ปองครองชื่นเชย