08 ตุลาคม 2011, 03:32:AM |
บ้านริมโขง
|
|
« เมื่อ: 08 ตุลาคม 2011, 03:32:AM » |
ชุมชน
|
มีหลายเรื่องตรงหน้าสายตาจ้อง สายตามองเย็นชาใบหน้าเฉย จิตเข็นขุกทุกสัมผัสปัดชื่นเชย ได้แต่นั่งนิ่งเฉย..ไม่เคยเป็น
สิ่งรอบตัวมัวหม่นบนความคิด ไฟมอดมิดกลางใจมองไม่เห็น ทุกบาทบท ลดค่าพาลำเค็ญ ทุกเช้าเย็นเป็นใบ้ไม่ติงกาย
เคยคว้าจับขยับร่างอย่างเครื่องจักร เคยฟูมฟักฟันเฟืองคือเครื่องหมาย ตะกายตนตามวิถีที่เรียงราย จะเป็นตายไม่หวั่นกัดฟันทน
มองตัวเองคล้ายวิ่งไม่นิ่งหยุด เร่งรีบรุดเดินหน้าแม้ฟ้าหม่น ความมุ่งมั่นฟันฝ่าเพิ่มค่าคน หวังหลีกพ้นข้นแค้นแดนโลกีย์
สิ่งก่อร่างสร้างเสริมเติมสดับ มาพังยับกับตาหาทางหนี อุทกภัยไหลหลั่งคลั่งธานี ไม่ใยดีที่เห็นเช่นแค้นเคือง
มันไม่เหลือสิ่งใดให้ชื่นจิต มีชีวิตซึมเศร้าเงาทุกข์เขื่อง เคลื่อนมาคลุมสุมทับกับฟันเฟือง มองทุกเรื่องปวดปร่า...น้ำตานอง.
"บ้านริมโขง"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, ...สียะตรา.., รัตนาวดี, Music, ♥หทัยกาญจน์♥, รพีกาญจน์, พิมพ์วาส, Prapacarn ❀, บัณฑิตเมืองสิงห์, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ, ภู กวินท์, พี.พูนสุข, อริญชย์
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
08 ตุลาคม 2011, 04:00:AM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 08 ตุลาคม 2011, 04:00:AM » |
ชุมชน
|
ทุกข์ระทม ทั่วหล้าดุจฟ้าแกล้ง หลายหลากแหล่ง ของไทย ใจหม่นหมอง พีรุณซ้ำ ท่วมท้น เอ่อล้นคลอง รินหลั่งนอง เจือคราบ ฉาบน้ำตา
สงสารนัก พี่น้อง ไทยผองเพื่อน อยากเยี่ยมเยือน ปลอบเศร้า คราวปวดปร่า ทำได้เพียง เป็นแรงใจ ส่งให้มา อดทนนะ ฟันฝ่า อย่าท้อใจ
"สุนันยา"
ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ แด่พี่น้อง ที่ประสบภัยค่ะ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ...สียะตรา.., บ้านริมโขง, Music, ♥หทัยกาญจน์♥, รพีกาญจน์, พิมพ์วาส, บัณฑิตเมืองสิงห์, ไม่รู้ใจ, รัตนาวดี, ภู กวินท์, พี.พูนสุข, อริญชย์
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
08 ตุลาคม 2011, 07:00:AM |
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 08 ตุลาคม 2011, 07:00:AM » |
ชุมชน
|
มองตัวเองคล้ายวิ่งไม่นิ่งหยุด เร่งรีบรุดเดินหน้าแม้ฟ้าหม่น ความมุ่งมั่นฟันฝ่าเพิ่มค่าคน หวังหลีกพ้นข้นแค้นแดนโลกีย์
สิ่งก่อร่างสร้างเสริมเติมสดับ มาพังยับกับตาหาทางหนี อุทกภัยไหลหลั่งคลั่งธานี ไม่ใยดีที่เห็นเช่นแค้นเคือง
มันไม่เหลือสิ่งใดให้ชื่นจิต มีชีวิตซึมเศร้าเงาทุกข์เขื่อง เคลื่อนมาคลุมสุมทับกับฟันเฟือง มองทุกเรื่องปวดปร่า...น้ำตานอง.
"บ้านริมโขง" ยามเลิกงาน กลับบ้าน มาเหน็ดเหนื่อย อารมณ์เฉื่อย เมื่อยทรุด พอหยุดคล่อง เปิดทีวี ดูข่าว ที่ฉาวกรอง น้ำตานอง ร้องรับ เศร้าซับนัย
อ่านเรื่องของ พี่ริมโขง โจงเขียนเล่า ช่างไม่เบา เร้ารุก เป็นทุกข์ใหญ่ ข่าวพร้อมเพรียง เสียงยก อุทกภัย เจียนบรรลัย ไซร้แถบ ช่างแยบยล
ฟ้าพิโรธ โกรธกลั้น ถึงชั้นไหน ฟ้าทำไม ใคร่ว่า มิกล้าสน ฟ้าลงทัณฑ์ กรรโชก ทั้งโลกคน ฟ้าเล่นกล ปนคลั่ง ซ้อมสั่งมัน
ทั่วทุกแดน แคว้นไหน ถิ่นใต้หล้า มีนภา กล้าโปรด โทษมหันต์ เหตุไฉน นัยตา พร่าฉกรรจ์ สร้างอัศจรรย์ พลันงง ใช่จงใจ
ธรณี กรรแสง แสร้งแผลงฤทธิ์ วิปริต ผิดบั้ง เฉือนครั้งใหญ่ กาลวิโยค โศกอนาถ ผืนชาติไทย ฤา..เทพไท้ ไม่ยิน สิ้นลมปราณ...
รัตนาวดี
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, ...สียะตรา.., รพีกาญจน์, พิมพ์วาส, Prapacarn ❀, บัณฑิตเมืองสิงห์, บ้านริมโขง, ไม้หน้าสาม, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ, สุนันยา, ภู กวินท์, พี.พูนสุข, อริญชย์, Music
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
08 ตุลาคม 2011, 10:27:AM |
พิมพ์วาส
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 08 ตุลาคม 2011, 10:27:AM » |
ชุมชน
|
ยามเมื่อเรา ถึงเวลา ทำงานแล้ว ก็รีบแจ้ว เดินจ้ำ ซ้ำฟ้าขาน เอาหัวใจ ที่ลุก ลมซมซาน ทำหมองหมาง น่ากลัว ยั่วคำราม
สายฟ้าฟาด ลงมา ดังเปรี้ยงเปรี้ยง ผ่านเราเพียง สิบเมตร หรือเจ็ดหนา ได้แต่พร่ำ อย่าตายคร่าชีวา หรือจะว่า อย่าหวั่น คร่าบั่นทอน
ตนยังมี พ่อแม่แลปู่ย่า ต้องทำมา หากิน เลี้ยงท่านหนอ มีแต่เรา เท่านั้น กันก็พอ พ่อแม่น้อง ทั้งลูก เล็กเด็กแดง
ชีวิตนี้ ต้องมี ที่ต่อสู้ ให้เชิดชู หัวใจ ให้มีแสง พร้อมเพียงกับ พลังใจ อย่าหวั่นแรง ให้กล้าแกรง ให้เดิน เหินทางไป
สักวันหนึ่ง เรานั้น จักรุ่งโรจน์ ให้ทั้งโลก รู้ว่า เราทำได้ แม้คนอื่นมองว่าต่ำร่ำไร เราอย่าได้ คิดว่า ใจติดดิน
เมื่อทำงาน เสร็จสับ รับห้าร้อย ดวงตาพลอย เปล่างกล้า มีทรัพย์สิน เพื่อประทั้งพี่น้องด้อยชีวิน จะได้กินอิ่มหนำคราสำราญ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, รพีกาญจน์, บัณฑิตเมืองสิงห์, ทอฝัน, บ้านริมโขง, ไม้หน้าสาม, --ณัชชา--, ไม่รู้ใจ, รัตนาวดี, สุนันยา, ภู กวินท์, พี.พูนสุข, ...สียะตรา.., อริญชย์, Music
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ความผกผันของเวลา เฉือนเจตนาของอารมณ์
|
|
|
08 ตุลาคม 2011, 04:13:PM |
♥หทัยกาญจน์♥
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 08 ตุลาคม 2011, 04:13:PM » |
ชุมชน
|
ฟันเฟือง
ฟันเฟืองคือ เครื่องหมาย ถือขับเคลื่อน สังคมเลื่อน ล่องอุดม ผ่องวิถี ชาวประชา รู้รัก สามัคคี ต่างบทบาท หน้าที่ ที่กระทำ
ฟันเฟืองเปรียบ เปรยเทียบ เอ๋ยมนุษย์ ล้วนทุกคน บริสุทธิ์ ประดุจล้ำ ต่างมีเฟือง เรื่องฝันหนึ่ง พึงจดจำ ควรน้อมใจ น้อมกันนำ พันเป็นเกลียว
ฟันเฟืองนี้ ที่เคลื่อน เลื่อนไปได้ ถึงจุดหมาย ปลายทาง อย่างแน่นเหนียว เพราะมีเฟือง ฝันผองชน เรืองหนึ่งเดียว ร่วมพันเกี่ยว ผูกฝัน เป็นฟันเฟือง
หทัยกาญจน์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม้หน้าสาม, --ณัชชา--, บ้านริมโขง, ไม่รู้ใจ, รัตนาวดี, สุนันยา, รพีกาญจน์, ภู กวินท์, พี.พูนสุข, ...สียะตรา.., อริญชย์, Music
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
อักษราจารึก รักผลึกตรึกตรองคำ ร้อยเรียงเคียงคู่ธรรม ศาสตร์ศิลป์ร่ำลำ
|
|
|
08 ตุลาคม 2011, 05:30:PM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 08 ตุลาคม 2011, 05:30:PM » |
ชุมชน
|
คนละมือคนละไม้ไม่ได้แล้ว ต้องเพิ่มแถวต่อหางวางแนวต้าน ต้องสองมือสองไม้จึงได้การ ร่วมประสานต้านตก..อุทกภัย
ภัยพิบัติครั้งนี้มีถ้วนทั่ว เป็นหนึ่งชั่วชีวิตผิดแปลกไหม คนทั้งชาติร่วมเคราะห์กรรมทำได้ไง ทุกผองชนหม่นไหม้..ไร้พักพิง
เราฟันเฟืองหมุนรอ เพื่อต่อสู้ คนนั่งดูบริจาคมากทุกสิ่ง ปัจจัยสี่จัดส่งตรงความจริง ช่วยประวิงชีวิตผองมิตรเรา
อยู่สนามนามผู้กล้าอาสาสู้ เข้าพันตูด้วยหมายคลายอับเฉา ฝ่าพลิกฟื้นด้วยหมายคลายบรรเทา ซับน้ำตาพี่น้องเรา...ผู้เศร้าตรม
ทุกเวลานาทีมีจิตฝัน ภาวนาทุกวันหมั่นสะสม กุศลกรรมทำดีที่นิยม วอนอินทร์พรหมด้วยหมายร้ายเป็นดี
กำลังใจส่งต่อ ไม่ขอหยุด เพื่อเสริมสุดทุกด้านงานเร็วรี่ เพื่อเติมต่อลมหายใจให้ยังมี ผ่านภัยนี้..ร่วมสร้างเมือง..เรืองโอฬาร..
"บ้านริมโขง"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, รัตนาวดี, ไม่รู้ใจ, สุนันยา, พิมพ์วาส, ช่วงนี้ไม่ว่าง, รพีกาญจน์, ภู กวินท์, พี.พูนสุข, ...สียะตรา.., อริญชย์, Music
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
08 ตุลาคม 2011, 05:54:PM |
♥หทัยกาญจน์♥
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 08 ตุลาคม 2011, 05:54:PM » |
ชุมชน
|
หากสวรรค์ สรรค์สร้าง ทางกำหนด ลิขิตกฎ เกณฑ์วาง ภัยล้างผลาญ คนทั้งชาติ ต้องพิทักษ์ รักษ์เรือนชาน ทุกพื้นที่ ทองขวาน ของประชา
อาจเสกสรร ปั้นแต่ง แกล้งไม่หยุด ภัยอาจรุก ล้ำถึงสุด จุดคลั่งบ้า น้ำเหนือนอง ครองทุกทิศ พิจารณา มันไหลบ่า บีบบังคับ ฆ่าตรอมตรม
อีกไหนน้ำ ทะเล ที่เกื้อหนุน ช่างค้ำจุน เหมาะเจาะ จ้องผสม ช่างเอื้อเฟื่อ เผื่อแผ่ แลระทม จนกมล หมดสิ้นหวัง พลังแรง
เพียงขอพร แผ่นดิน วอนแผ่นฟ้า ให้น้ำบ่า เอ่อนอง จงเหือดแห้ง ให้น้ำไหล ลงทะเล เทเปลี่ยนแปลง ให้ฟ้าแต่ง แต้มชาติ เช่นดั้งเดิม
หทัยกาญจน์
|
อักษราจารึก รักผลึกตรึกตรองคำ ร้อยเรียงเคียงคู่ธรรม ศาสตร์ศิลป์ร่ำลำ
|
|
|
08 ตุลาคม 2011, 10:40:PM |
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 08 ตุลาคม 2011, 10:40:PM » |
ชุมชน
|
อยู่สนามนามผู้กล้าอาสาสู้ เข้าพันตูด้วยหมายคลายอับเฉา ฝ่าพลิกฟื้นด้วยหมายคลายบรรเทา ซับน้ำตาพี่น้องเรา...ผู้เศร้าตรม
ทุกเวลานาทีมีจิตฝัน ภาวนาทุกวันหมั่นสะสม กุศลกรรมทำดีที่นิยม วอนอินทร์พรหมด้วยหมายร้ายเป็นดี
กำลังใจส่งต่อ ไม่ขอหยุด เพื่อเสริมสุดทุกด้านงานเร็วรี่ เพื่อเติมต่อลมหายใจให้ยังมี ผ่านภัยนี้..ร่วมสร้างเมือง..เรืองโอฬาร..
"บ้านริมโขง" แสนภูมิใจ คนดี พี่ริมโขง คิดจรรโลง โยงใจ ในพื้นฐาน รวมน้ำใจ เป็นหนึ่ง พึ่งพิงการณ์ อัศจรรย์ อันตรธาน ไม่นานนา
อยู่ทางโน้น โพ้นไกล ให้ห่วงถึง มีแต่ทึ่ง ซึ้งฤทัย ชาวไทยหนา ปัจจัยห้า บริจาค มิคลาดครา แทนคาถา มาโปรด โชติกำลังใจ
รัตนาวดี
|
|
|
|
09 ตุลาคม 2011, 05:21:AM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 09 ตุลาคม 2011, 05:21:AM » |
ชุมชน
|
ข่าวคนลุยคันนามารับของ น้ำท่วมนองคันคูดูแรงเชี่ยว เดินพลาดพลั้งพลัดทางร่างซีดเซียว เพียงพักเดียวน้ำพาคร่าชีวิต
อนาถนักหิวโหยให้โรยล้า ต้องฟันฝ่าเพื่อรั้งยังสถิต แม้เสี่ยงภัยอย่างไรไม่เคยคิด เพื่อญาติมิตรคนยังข้างหลังคอย
แม้สุดกลัวน้ำหลากบากหน้าสู้ ลุยน้ำสู่ลานแจกแบกใช้สอย ด้วยอ่อนล้าน้ำกรากพรากร่างลอย ให้ร่วงผล็อยหายลับกับวารี
กลืนชีวิตคนไปเท่าไหร่แล้ว ไม่เห็นแววความหวังปลั่งแสงสี กระหน่ำทุกข์รุกไล่ไม่ใยดี ไยชีพนี้มากล้น..บนกรรมเวร.
"บ้านริมโขง" ขอบคุณภาพจาก Internet ข่าว : จากสปริงนิวส์
|
|
|
|
11 ตุลาคม 2011, 12:50:PM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 11 ตุลาคม 2011, 12:50:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
|