06 ตุลาคม 2011, 02:05:AM |
hort39
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 389
ออนไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,225
คำพูดที่ให้ร้าย ไม่อาจเปลียนแปลงความจริงทีผ่านมา
|
|
« เมื่อ: 06 ตุลาคม 2011, 02:05:AM » |
ชุมชน
|
วิภาวดีรังสิต รถติดโคตร น่ำมันท่วมหฤโหดโทษใครนั่น จากดอนเมืองถึงเกษตรเสร็จหลายคัน ต้องลุ้นกันเหงื่อตกตายแน่เรา
กว่าจะผ่านมาได้แทบไม่รอด เห็นรถจอดรถเสียเพลียใจเฉา ใครมีเพื่อนมาด้วยช่วยเข็นเอา หาก(รถ)ตายเดี่ยวเปลี่ยวเหงาเศร้าต่อไป
กลับถึงบ้านตีหนึ่งซึ้งสุดสุด พรุ่งนี้ขอลาหยุดสุดทนไหว รถมันเก่าคนก็แก่แย่กว่าใคร ต้องทำใจมากมายระบายกลอน...
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, บัณฑิตเมืองสิงห์, ...สียะตรา.., Music, บ้านริมโขง, ช่วงนี้ไม่ว่าง, รพีกาญจน์, สะเลเต, สล่าผิน, สุนันยา, yaguza
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
06 ตุลาคม 2011, 10:59:AM |
สล่าผิน
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 06 ตุลาคม 2011, 10:59:AM » |
ชุมชน
|
มองเวิ้งน้ำย้ำใจให้สงสาร เมืองบาดาลจำเป็นเห็นใจแป้ว นี่เมืองคนบนดินตามถิ่นแนว น้ำมาแผ้วถางบ้านเป็นลานน้ำ
เมืองบาดาลจำเป็นเห็นใจนัก ทุกข์ใจหนักเหนื่อยกายคล้ายระส่ำ ข้าวในนาพาล้มจมสุดช้ำ สุดระกำเพื่อนพ้องพี่น้องไทย
น่าสงสารเหลือล้นคนทุกข์หนัก บ้านก็รักของก็หวงหน่วงใจไห้ แหงนมองฟ้าเวิ้งว้างอย่างท้อใจ มิมีใครจะเห็นความเป็นจริง
ฟ้าพิโรธโกรธเคืองเรื่องใดหนอ ฟ้าจึงก่อฝนมาคร่าทุกสิ่ง บ้านเคยนอนหมอนเคยหนุ่นอุ่นใจพิง กลับต้องทิ้งบ้านไปด้วยใจตรม
สุดสุดแล้วหนนี้ที่เคยเห็น มันช่างเป็นน้ำบ้าที่บ่าถม น้ำคงคลั่งหลั่งไหลให้บ้านจม คนระทมรู้ไหมไยถึงทำ
สล่าผิน
|
ชายใจคอนโด
|
|
|
06 ตุลาคม 2011, 11:18:AM |
นาคสวาท
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย.
คะแนนกลอนของผู้นี้ 10
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 29
รักของฉันเร่าร้อนดั่งฟอนไฟ ขอเทียนไขโซ่แส้กุญแจมือ
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 06 ตุลาคม 2011, 11:18:AM » |
ชุมชน
|
ผลของกรรมธรรมชาติเลยลงโทษ นาคพิโรธปล่อยธารน้ำซ้ำสายฝน ตัดต้นไม้เสียเหี้ยนไม่เจียมตน เทวาดลน้ำสาดซัดพลัดกายา ในพระไตรปิฎกท่านว่าไว้ แปลออกได้มาเป็นเช่นคาถา เมื่อใดคนลุ่มหลงโมหะพา สายธาราชำระล้างอย่าคลางแคลง หากหมู่ชนพลมากด้วยราคะ ก็ถูกชะด้วยอัคคีน่าแสยง ซานติก้าตัวอย่างมีสำแดง ธรรมมะแฝงให้คิดพินิจแทน หากประชามากด้วยความโทสะ ภัยวาตะมากวาดเก็บเจ็บเหลือแสน ตะลุมพุกลมกวาดสิ้นในดินแดน ฝันเมืองแมนประพฤติธรรมช่วยกันเอย
|
รักรุมเราเร่าเร้า. รอบกาย พิษรักรายร่ายร้าย. รุ่มร้อน แม้นห่างหายห่ายห้าย ร่ำไห้ เองนา รักลงซอนซ่อนซ้อน. แทรกซ้อนซ่อนทรวง
|
|
|
06 ตุลาคม 2011, 03:07:PM |
yaguza
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 06 ตุลาคม 2011, 03:07:PM » |
ชุมชน
|
ทั่วทุกหน ถนนขาด พินาศสิ้น บางปะอิน สิ้นแล้ว แก้วตาเอ๋ย โศกระกำ ช้ำกมล คนคุ้นเคย สุดจะเอ่ย แล้วคนดี ของพี่ยา
พอฟังข่าว เศร้าจิต คิดไม่ออก ได้จะบอก ยอดผธู ให้รู้ว่า พี่เป็นห่วง นงคราญ และมารดา วิงวอนฟ้า โปรดด้วย ช่วยการุณ
........ยากูซ่า.........
|
|
|
|
06 ตุลาคม 2011, 03:20:PM |
บัณฑิตเมืองสิงห์
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 06 ตุลาคม 2011, 03:20:PM » |
ชุมชน
|
ทั่วทุกหน ถนนขาด พินาศสิ้น บางปะอิน สิ้นแล้ว แก้วตาเอ๋ย โศกระกำ ช้ำกมล คนคุ้นเคย สุดจะเอ่ย แล้วคนดี ของพี่ยา
พอฟังข่าว เศร้าจิต คิดไม่ออก ได้จะบอก ยอดผธู ให้รู้ว่า พี่เป็นห่วง นงคราญ และมารดา วิงวอนฟ้า โปรดด้วย ช่วยการุณ
........ยากูซ่า.........
เป็นผลกรรมทำค้างแต่ปางก่อน บัณฑิตนอนย้อนคิดพินิจหนุน บางปะอินสิ้นร้างเส้นทางพรุน เพียงหนึ่งบุญจุนเจือไม่เหลือดี
บัดนี้นั้นฉันนอนซบหมอนอยู่ ใครจะรู้ดูเถิดเกิดบัดสี จากหอพักทะลุสิงห์บุรี ต้องผ่านที่บางปะอินถิ่นเมืองน้ำ
ถนนถูกตัดขาดมิอาจผ่าน ชลธารบนถนนคนระส่ำ ระสายจิตคิดแม้แต่ผลกรรม ใจชอกช้ำสมควรหรือมนุษย์? บัณฑิตเมืองสิงห์
|
|
|
|
|