แห่นางแมวขอฝนตกบนโลก
ปลดทุกข์โศกนาแห้งแล้งไฉน
ร้องถึงแถนจุดขอหนอบ้องไฟ
ขอฝนให้ตกต้องตามฤดู
บัดนี้ฝนล้นหลั่งเหมือนดั่งแกล้ง
มันไม่แล้งกลับท่วมอ่วมเลยสู
จะแห่ใดจุดใดให้ชื่นชู
ฟ้าไม่รู้หรือไร..ให้มากเกิน
กรรมของคนบนดินไม่สิ้นสุด
ล้วนแต่ผุดอุปสรรค์กักขัดเขิน
ทุกข์เรียงหน้าถาโถมโหมยับเยิน
ต่างเผชิญเคราะห์ซ้ำกระหน่ำลง
ต่างกับใครบางหมู่ผู้เลอเลิศ
ที่เหมือนเกิดบนแถนแสนประสงค์
ปรารถนาเพียงนิ้วนี้ชี้บรรจง
สมจำนงมั่นหมายได้อย่างใจ
จึงต้องทนเท่านั้น..ฉันมนุษย์
หาคนฉุดคนช่วยหนอหน่วยไหน
หรือต้องเผาซากตนบนบานใคร
บอกโดยไวได้ทั้งนั้น..ฉันแค่คน.
"บ้านริมโขง"