ดั่งแก้วร้าวสิ้นพราวดวงแสง
แอบแฝงความหมายอาลัยหา
แตกยับดับย่อยด้อยราคา
แต่มีค่าปานใจบางคน
เป็นเศษซากกากเดนเขาละทิ้ง
คือบางสิ่งใครเขาว่ามัวหม่น
หากฉันรู้แลดูดวงกมล
เลอค่าล้นหนึ่งมณีที่ควรเมือง
อย่าตัดรอนถอนใจไปจาก
ถ้าหากสื่อหฤทัยรู้เรื่อง
ก่อนเศร้าเคล้าแค้นเข้าขุ่นเคือง
อาจเปลืองอารมณ์หมองใจ
ผ่านแล้วล่วงเลยเป็นอดีต
พลั้งผิดขอเพียงแก้ไข
อย่าปกอย่าปิดฝังดวงใจ
กลับเรื่องแล้วไปเมื่อวันวาน
อันดวงแก้วแตกร้าวสิ้นค่า
แค่เพียงราคาสันฐาน
อัญมณีเทียบใดค่าประมาณ
คือคำขานเขายกมาเปรียบเปรย
ฉันจะใช้หฤทัยโอ้ใจนี้
ที่มีถ้อยคำนำเปิดเผย
ช่างเขาใครหนอจะละเลย
ทรามเชยอย่าคิดวุ่นวาย
ใครไม่รักแต่ฉันจะรัก
เขาไสผลักแต่ฉันมั่นหมาย
อาจหาไม่เลิศเลอมากมาย
ก็มิคลายความรักที่ปักใจ
สิตางศุ์
๐๕๑๐๒๕๕๔