04 ตุลาคม 2011, 04:11:PM |
KruOng
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
คะแนนกลอนของผู้นี้ 8
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 14
|
|
« เมื่อ: 04 ตุลาคม 2011, 04:11:PM » |
ชุมชน
|
คราได้ยินคำนี้"พี่รักเจ้า" ใจน้องเล่าก็เฝ้าแต่สงสัย รักพี่นี้จากปากหรือจากใจ จริงหรือไม่รักนี้จากพี่ยา พี่รักใครหรือใครที่ไหนอีก รักสับหลีกซ่อนเร้นเล่นซ่อนหา รักหรือลวงให้ระกำช้ำอุรา รักหรือลาน้องนั้นมิมั่นใจ....
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, Music, รพีกาญจน์, ♥หทัยกาญจน์♥, สล่าผิน, ♥ กานต์ฑิตา ♥, กังวาน, yaguza, สะเลเต, --ณัชชา--, พิมพ์วาส, Design with love ᵔᴥᵔ, amika29, บัณฑิตเมืองสิงห์, บ้านริมโขง, ...สียะตรา.., ดาว อาชาไนย
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 ตุลาคม 2011, 08:39:PM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 04 ตุลาคม 2011, 08:39:PM » |
ชุมชน
|
พี่เอ่ยคำล้ำค่าว่ารักเจ้า ยังงอนเง้าว่าจิตคิดไฉน ถ้าพี่ไม่รักเจ้าเฝ้ารักใคร กลัวทำไมความรักหนักอุรา
ความรักพี่นี้หวานปานน้ำผึ้ง และซาบซึ้งซ่านสุขเสน่หา ยามเมื่อตาได้พบและสบตา คือสัญญารักน้องพี่นี้นิรันด์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, yaguza, สะเลเต, --ณัชชา--, พิมพ์วาส, รพีกาญจน์, Design with love ᵔᴥᵔ, amika29, บัณฑิตเมืองสิงห์, บ้านริมโขง, Music, ...สียะตรา.., สุนันยา, ดาว อาชาไนย
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
04 ตุลาคม 2011, 09:28:PM |
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 04 ตุลาคม 2011, 09:28:PM » |
ชุมชน
|
พูดหวานหวานก็เป็นเช่นใครเขา รู้จักเย้าหยอกเอินเพลินสร้างสรร แต่คำที่วอนเว้าเรารู้ทัน หน่อยก็เหก็หันแล้วผันลา
กลับไปฝึกอ้อนหามาซะใหม่ ท่าน Kran kri คนดีดูทีท่า ทุกทุกคำที่ท่านรำพันมา มันเชยกว่ายุคหินไม่กินใจ
natcha
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, พิมพ์วาส, ♥หทัยกาญจน์♥, รพีกาญจน์, amika29, Design with love ᵔᴥᵔ, บัณฑิตเมืองสิงห์, บ้านริมโขง, Music, ...สียะตรา.., สุนันยา, กังวาน, yaguza
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
04 ตุลาคม 2011, 09:48:PM |
พิมพ์วาส
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 04 ตุลาคม 2011, 09:48:PM » |
ชุมชน
|
เรียนรักแท้แค่รอก็มิได้ แลมองไปใจเห็นคร่ำครวญหา ล้านถ้อยคำกล่าวล้นพรรณนา เปรียบวาจาพี่นี้ใคร่จริงใจ
น้องยาเล่าใคร่ครวญแลคอยแล้ว จากพี่แก้วรอแห้วอยู่หนไหน แลไปแล้วน้องยามิมีใคร มีเพียงไว้ถ้อยวาจาพี่ผูกพัน
คำว่ารักสักหมื่นแสนที่ล้นกล่าว ก็มิเท่าถ้อยหวาน,พี่กล่าวสรรค์ แค่เพียงเอ่ยน้องหัวใจละลายพลัน มิหุนหันพลันแล่นจากพี่ยา
ด้วยน้องรอพี่แล้วใยไม่กลับ ให้หายลับจากทรวงอกผวา ให้รอแล้วรอเล่าเศร้าอุรา อนิจจาพี่ทิ้งน้องแลจากไป
ช่างหวงหาจนน้องสุดจะเอ่ย ถอยเฉลยเพียงรักน้ำตาไหล พี่นี้เล่าทิ้งน้องไปหาใคร น้องอยากใคร่ถามดูให้รู้ทัน
แลดูน้ำตาน้องคนนี้บ้าง อย่าเหินห่างให้น้องต้องอาสัญ น้องคนนี้ได้แต่พึงรำพัน เพียงชีวันจะมอดไหม้ทั้งดวงแด
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ♥หทัยกาญจน์♥, Design with love ᵔᴥᵔ, amika29, บัณฑิตเมืองสิงห์, บ้านริมโขง, Music, ...สียะตรา.., สุนันยา, สะเลเต, กังวาน, yaguza
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ความผกผันของเวลา เฉือนเจตนาของอารมณ์
|
|
|
05 ตุลาคม 2011, 03:41:AM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 05 ตุลาคม 2011, 03:41:AM » |
ชุมชน
|
อยากจะรู้ รักนั้นเป็นฉันใด ต้องถามใจตนแล้วดวงแก้วจ๋า คือความจริงเกินกว่าอื่นฟื้นวาจา ร้อยพรรณนาชี้ชัดวัดจากตน
มีความหมายคล้ายกันนั้นทั้งโลก แต่..จะโศกหรือสุขปลุกหรือป่น อยู่ที่ใจใฝ่รักปักกมล อยู่ที่ทั้งสองคน..บนเส้นทาง
อยู่ที่กรรมเคยก่อรอกุศล อยู่ที่ใครหนึ่งคนสู้หม่นหมาง อยู่ที่ความจริงใจในรักวาง อยู่ที่หนึ่งอนงค์นางสร้างสัมพันธ์
อยากให้รักเป็นอย่างไร..ที่ใจเจ้า อย่ารบเร้าถามสู่ดูขบขัน รักของใครต่างแปลกแยกจากกัน รักของฉันนั้นเช่น..เห็นต่างคุณ
"บ้านริมโขง"
|
|
|
|
05 ตุลาคม 2011, 04:58:AM |
...สียะตรา..
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 05 ตุลาคม 2011, 04:58:AM » |
ชุมชน
|
......รัก...เปรียบคืออัคคี
...อุ่นฤดีก็ยามหนาว
...กลับ..ขม...ระบมคราว
...อัคคีไหม้หทัยตน
......ใจ...เราก็เท่านี้
...แรงอัคคี..ฤา..จะทน
...แผดเผาระทมกมล
...เป็นรอยย้ำ...ซ้ำรอยเดิม
|
|
|
|
05 ตุลาคม 2011, 02:09:PM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 05 ตุลาคม 2011, 02:09:PM » |
ชุมชน
|
พูดหวานหวานก็เป็นเช่นใครเขา รู้จักเย้าหยอกเอินเพลินสร้างสรร แต่คำที่วอนเว้าเรารู้ทัน หน่อยก็เหก็หันแล้วผันลา
กลับไปฝึกอ้อนหามาซะใหม่ ท่าน Kran kri คนดีดูทีท่า ทุกทุกคำที่ท่านรำพันมา มันเชยกว่ายุคหินไม่กินใจ
natcha
ดอกไม้มีสีสันตั้งพันอย่าง แต่ละนางหอมหวลชวนหลงใหล บางคนชอบกลอนหวานบานฤทัย บางคนใจรักกลอนซ่อนคารม
กับสาวน้อยร้อยชั่งยังเดียงสา พี่ต้องหากลอนหวานผสานสม ส่วนณัชชากล้านักรักระทม พี่แสนตรมหากลอนไหนก็ไม่มี
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
|