| 01 ตุลาคม 2011, 08:19:PM |
|
สุนันยา
|
 |
« เมื่อ: 01 ตุลาคม 2011, 08:19:PM » |
 ชุมชน
|
*กลบท นาคเกี่ยวกระหวัด*
เมื่อความหมอง ข้องเกี่ยว ไม่เลี้ยวลด
ลดเลี้ยวหมด กลับหวน ครวญคำขอ
ขอคำรัก พาพร่ำ ด่ำดื่มพอ
พอดื่มหนอ ประจักษ์ ว่ารักกัน
กันรักแต่ หนหลัง ฝังใจเก็บ
เก็บใจเหน็บ หน่างน้าว เมื่อคราวฝัน
ฝันคราวหนึ่ง ตรึงติด มิตรผูกพัน
พันผูกเพียง ในฝัน พลันสุขใจ
ใจสุขนัก รักชื่น ดั่งคืนย้อน
ย้อนคืนคอน ก่อนเรียง อยู่เคียงใกล้
ใกล้เคียงกัน มิผันจาก ให้รักไกล
ไกลรักให้ ใจหม่น ต้องทนรอ
รอทนวัน ฝันชื่น คืนจริงได้
ได้จริงไหม ใจถาม น้ำคำพ้อ
พ้อคำรัก ฝากไว้ ให้ถักทอ
ทอถักฝัน สานก่อ....เคล้าคลอเคียง...
สุนันยา
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พิมพ์วาส, สะเลเต, ♥ กานต์ฑิตา ♥, บ้านริมโขง, ดอกกระเจียว, ช่วงนี้ไม่ว่าง, yaguza, รพีกาญจน์, นพตุลาทิตย์, บัณฑิตเมืองสิงห์, Music, รัตติกาล, ไม่รู้ใจ, ♥หทัยกาญจน์♥, คอนพูธน, ลมหนาว, พี.พูนสุข, สล่าผิน, ืืืืืืืืืืืืืnonny, มรชุน
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
| 01 ตุลาคม 2011, 08:57:PM |
|
พิมพ์วาส
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 01 ตุลาคม 2011, 08:57:PM » |
ชุมชน
|
เคียงคลอชิดใกล้แอบฝังจิต
จิตฝังชิด ฝังใจ ฤทัยกลั้น
กลั้นฤทัย มิให้ มาโรมรัน
รันโรมหัน หักห้าม มิได้เลย
เลยได้แต่ นั่งทวน แลหวนคิด
คิดทวนนิด ทวนหน่อย ถ้อยเฉลย
เฉลยถ้อย คำนั้น ได้ตามเคย
เคยตามเลย ว่ารัก ปักดวงใจ
ใจดวงนั้น เฉลยมา เป็นคำตอบ
ตอบคำต่อ ว่ารัก เป็นไฉน
ไฉนเป็น คำถามได้อย่างไร
ไรอย่างไร แบบนั้น เฝ้าถามเธอ
เธอถามกลับ ใจเต้นเป็นที่สุด
สุดที่จุด ด้วยใจ ขอเสนอ
เสนอขอ ความรัก เร้าจากเธอ
เธอจากเก้อ มิหัน มาแลเรา  ขอทดลองนะค่ะอย่าว่ากันเลยค่ะ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, ดอกกระเจียว, สะเลเต, ช่วงนี้ไม่ว่าง, บ้านริมโขง, yaguza, รพีกาญจน์, นพตุลาทิตย์, บัณฑิตเมืองสิงห์, Music, รัตติกาล, ไม่รู้ใจ, ♥หทัยกาญจน์♥, คอนพูธน, ลมหนาว, พี.พูนสุข, สล่าผิน
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ความผกผันของเวลา เฉือนเจตนาของอารมณ์
|
|
|
| 01 ตุลาคม 2011, 09:02:PM |
|
สะเลเต
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 01 ตุลาคม 2011, 09:02:PM » |
ชุมชน
|
*กลบท นาคเกี่ยวกระหวัด*
เมื่อความหมอง ข้องเกี่ยว ไม่เลี้ยวลด
ลดเลี้ยวหมด กลับหวน ครวญคำขอ
ขอคำรัก พาพร่ำ ด่ำดื่มพอ
พอดื่มหนอ ประจักษ์ ว่ารักกัน
กันรักแต่ หนหลัง ฝังใจเก็บ
เก็บใจเหน็บ หน่างน้าว เมื่อคราวฝัน
ฝันคราวหนึ่ง ตรึงติด มิตรผูกพัน
พันผูกเพียง ในฝัน พลันสุขใจ
ใจสุขนัก รักชื่น ดั่งคืนย้อน
ย้อนคืนคอน ก่อนเรียง อยู่เคียงใกล้
ใกล้เคียงกัน มิผันจาก ให้รักไกล
ไกลรักให้ ใจหม่น ต้องทนรอ
รอทนวัน ฝันชื่น คืนจริงได้
ได้จริงไหม ใจถาม น้ำคำพ้อ
พ้อคำรัก ฝากไว้ ให้ถักทอ
ทอถักฝัน สานก่อ....เคล้าคลอเคียง...
“สุนันยา”
เพราะหลงเชื่อความรักจักคงมั่น
มั่นคงไปเธอนั้นพลันบ่ายเบี่ยง
เบี่ยงบ่ายจิตเหตุใดใจเอนเอียง
เอียงเอนไป... จึงเลี่ยงเคียงคู่เรา
เราคู่กันมานานรักหวานยิ่ง
ยิ่งหวานไปไยทิ้งหญิงจึงเหงา
เหงาจึงเพ้อเธอหายไปนานเนา
เนานานจน...จิตเศร้าเฝ้ารอเธอ
---สะเลเต--- |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ช่วงนี้ไม่ว่าง, บ้านริมโขง, yaguza, รพีกาญจน์, พิมพ์วาส, นพตุลาทิตย์, สุนันยา, รัตนาวดี, บัณฑิตเมืองสิงห์, Music, รัตติกาล, ไม่รู้ใจ, ♥หทัยกาญจน์♥, คอนพูธน, ลมหนาว, พี.พูนสุข, สล่าผิน
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
| 02 ตุลาคม 2011, 03:06:PM |
|
คอนพูธน
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 02 ตุลาคม 2011, 03:06:PM » |
ชุมชน
|
เราคราวผ่าน..ลานศิลป์รินถ้อยร่าย
ร่ายถ้อยสลักเขียนลายเป็นเพลงเล่า
เล่าเพลงพลางลมพลิ้วปลิวเบาเบา
เบาเบาครวญมาเคล้า..สุขเอยคำ
คำเอยเพราะ..เสนาะโสตฟังหอมสิ้น
สิ้นหอมกรุ่นโชยกลิ่น..เพลงพิณพร่ำ
พร่ำพิณเชิด..เพลินชาญหวานลึกล้ำ
ล้ำลึกกลอนฟ้อนรำ..หลากบทรส
รสบทแสง..ฉาบสายผ่อนคลายหนาว
หนาวคลายผิวที่ผ่าว..เย้างามหยด
หยดงามพราว..สกาวพลอยอันช้อยชด
ชดช้อยนี้กำหนด..ชวนพิศนั้น
คอนพูทน |
๏ ขอบคุณทุกภาพครั้น จากเนตหยิบมานั้น พร่างนี้พลอยสนาน เพียงนา๚ะ๛ |
|
|
| 06 ตุลาคม 2011, 11:26:AM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
 |
« ตอบ #5 เมื่อ: 06 ตุลาคม 2011, 11:26:AM » |
ชุมชน
|
สำนวน..กวนหาเหตุ
คนลางคนงามเพราะเงาะถอดรูป
รูปถอดซูบซีดผอมจอมสามหาว
หาวสามคราพาโวโม้เรื่องยาว
ยาวเรื่องราวท่าใหญ่ใจปลาซิว
ซิวปลาสร้อยด้อยศักดิ์มักใฝ่สูง
สูงใฝ่ต่ำลืมยูงเหยื่อเสือหิว
หิวเสือนอนกินผลยลแสนชิว..
ชิวแสนเพลินเดินบิ๊วคิ้วชนกัน
กันชนป้องสองข้างถางทางรอ
รอทางง้อคู่ขาพาสรวลสัน
สันสรวลเสเฮฮาตาเป็นมัน
มันเป็นฝันคานทองของหลายคน
ร่วมกระหวัดด้วยคนค่ะ
..สาวกะปู.. 
|
|
|
|
|
| 06 ตุลาคม 2011, 12:21:PM |
|
สุนันยา
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 06 ตุลาคม 2011, 12:21:PM » |
ชุมชน
|
ร้อยอักษร กลอนวาง อย่างเพียรพร่ำ
พร่ำเพียรย้ำ ยากยิ่ง ชิง อยากบ่น
บ่นอยากเขียน เวียนกลับ สลับวน
วนสลับ ร่างบน ซะปนเป
เปปนมา มากมาย จึงไปมั่ว
มั่วไปอย่าง กล้ากลัว มัวหักเห
เหหักด้วย อักษร ตอนถ่ายเท
เทถ่ายนะ ไม่เก ด้วยเล่ห์กล
กลเล่ห์ร้าย ไม่ถนัด จะจัดหลอก
หลอกจัดออก อาการ เพียงนานกร่น
กร่นนานนัก ชักเหนื่อย เมื่อยจำทน
ทนจำกลบท อยากปลดวาง
.
"สุนันยา"
สุกำลังหัดเขียนนะคะ
ผิผตกบกพร่องประการใด แนะนำด้วยนะคะทุกท่าน
 |
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
|
