ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

“ใจอ่อน”


เพียงช่วงเวลาเราพบ............................ไม่อาจเลี่ยงหลบ
แอบสบสายตาฉ่ำหวาน


รอยยิ้มประทับดวงมาน..........................วจีขับขาน
สะท้านตรึกห้วงทรวงใน


อกเอยไยเลยหวั่นไหว..............................ร้อนรุ่มดั่งไฟ
เผาไหม้จนใจอ่อนลง


โอ้ใจทำให้งุนงง.....................................ไม่เคยประสงค์
เจาะจงฝากสายสัมพันธ์


เหมือนดั่งชีวิตผกผัน.............................ผ่านช่วงคืนวัน
ไม่คิดใฝ่ฝันถึงใคร


มากมีคนคอยชิดใกล้.............................ไม่เคยเปิดใจ
รับใครให้มาจับจอง


แต่ใจกลับกลายหมายปอง....................อยากเป็นเจ้าของ
ให้เธอประคองห้องใจ


ดุจต้องมนตร์สะกดไว้..........................ด้วยเหตุอันใด
ไฉน"ใจอ่อน"เพราะเธอ...


“สุนันยา”


วันนี้สุ ขอ เขียนเป็น กาพย์ฉบัง ๑๖ ค่ะ
ผิดพลาดประการใด วานผู้รู้ ช่วยแนะนำด้วยนะคะ

<a href="http://www.youtube.com/v/5zCLKNbqlKU&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/5zCLKNbqlKU&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[มานพ]

นักกลอนอ่อนไหวใจเผลอ      ประสบพบเจอ
พร่ำเพ้อรำพันฝันไป

เพราะอยากมีคนชิดใกล้      รักและห่วงใย
สุขใดไหนเท่าเทียมทัน

แม้อยู่ห่างไกลฟ้ากั้น         รักและผูกพัน
เหมือนฝันนิรันดร์รักเรา

ชีวิตระทมตรมเศร้า         สุดยากจะเดา
รักเขาเข้าแล้วหรือไร