ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมพิลาไลย]

ใส่สลัก กักหัวใจ ไว้รักษา
ต้องเยียวยา หาทางแก้ แม้ยากเข็ญ
ถูกเขาหลอก บอกว่ารัก ผลักกระเด็น
เพราะว่าเห็น เป็นแค่ของ ทดลองดู

หลั่งน้ำตา มาเป็นสาย คล้ายเม็ดฝน
เจ็บต้องทน คนที่แพ้ แค่อดสู
เป็นบทเรียน เขียนเอาไว้ ให้เป็นครู
จะได้รู้ ดูให้ออก หลอกยังไง

ฟ้ามืดดำ คล้ำเมฆหม่น จนมัวหมอง
อกกลัดหนอง มองไร้ค่า น้ำตาไหล
เสียงคำราม ยามฟ้าร้อง ก้องในใจ
เหมือนเสียงใคร ไล่ให้ออก ไปนอกทาง

ตกกระหน่ำ ฉ่ำชุ่มชื้น พื้นเฉอะแฉะ
เสียงเปาะแปะ และหยาบหยาม ความเมินหมาง
หยดน้ำใส ไหลจนท้น ล้นสองปราง
รักจืดจาง อย่างสายฝน ที่หล่นปรอย

พฤกษาแข่ง แย่งชูช่อ กอไสว
ต้นรักไย ไม่ตอบรับ กลับเหงาหงอย
ถูกลิดรอน ถอนรากโคน โยนทิ้งลอย
คงต้องคอย ปล่อยเวลา กว่าเหมือนเดิม

พิมพิลาไลย

 กราบขอบคุณ พี่ระนาดเอก อย่างสูง  ช่วยชี้แนะคำผิด

[เปรียว]

มาปลอบใจคนดีคนขี้เหงา
พร้อมหอบเอากำลังใจมาใส่เสริม
หอบเอาความหวังดีมีมาเติม
มาช่วยเพิ่มให้แกร่งอยากแบ่งปัน

บอกคนดีอย่าอยู่อย่าผู้แพ้
ต้องรีบแก้ความทุกข์จงสุขสันต์
กับผู้ชายคนเดียวอย่าเกี่ยวพัน
รีบปล่อยมันไปให้ไกลอย่าใยดี

เปรียว

 

[เอกชัย ดำรงสกุลชัย]

รักขาดตอน รีบตัดทอน อย่าผ่อนช้า
ล่วงเวลา อาจเศร้าหมอง มิผ่องศรี
หอบความช้ำ จากอีกฝั่ง ทั้งวจี
เพียงคนดี โปรดอย่าจำ ความช้ำใจ

หากรักร้าว คราวคราน ร้าวรานหนัก
เพราะเพียงรัก ยากหักห้าม ตามแก้ไข
ความรู้สึก คือส่วนลึก ของข้างใน
หากเจ็บใจ อย่าได้เก็บ จะเจ็บนาน

เอกชัย