ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

“ราชสีห์”   คือเจ้าไพร   ผู้ไม่หวั่น
ทั่วไพรวัน   ใครกล้า   เข้ามาใกล้
กาลครั้งหนึ่ง  สุดแสน  จะแค้นใจ
ถูก “เม่น”ใช้ ขนเหน็บ เจ็บจริงจริง !






อยากแต่งกลอนเพราะ ๆ จับใจแบบเพื่อน ๆ แต่ก็ยังไม่ค่อยเอาถ่านซักที เลยได้แต่แบบนี้ คิดแล้วกลุ้ม 

[อริญชย์]

ม้าลาย"   สัตว์ทรหด    พยศร้าย
คนอย่าหมาย    มุ่งมา    บัญชาสั่ง
เท้ากลีบคม   ดีดตรง   ทรงพลัง,
สิงโตยัง  หงายท้อง  ล้มกองดิน! ฯ

[อริญชย์]

"จระเข้" เขี้ยวร้ายแห่งสายน้ำ
บ่เคยคร้ามพยัคฆาสิ่งห์ป่าใหญ่
เกรงเพียง "ฮิบโป" ล่ำประจำไพร
สู้ทีไร เคี่ยมอ่วม เลือดท่วมตัว! ฯ

 

แต่งเล่น ๆ ขำ นะทุกท่าน ไม่มีอะไรในกอไผ่

[อริญชย์]

"จิ้งโกร่ง" ครวญเพลงมาเมื่อหน้าหนาว
เหลืองรวงข้าว แสงแดดสวย ส่องพวยพุ่ง
ยามรุ่งเช้า พราวท้องนา  ฟ้าจรุง,
เด็กบ้านทุ่ง คั่วจิ้งโกร่ง ไปโรงเรียน ฯ









"จิ้งโกร่ง"  จิ้งหรีดชนิดหนึ่ง โตเต็มที่ต้นหน้าหนาวข้าวเหลืองรวง  เด็ก ๆ ทางภาคอีสานมักออกไปหาขุดตามป่าใกล้ทุ่งนาตอนเช้า ๆ เอาคั่วกับเกลือ(ไม่ใช่ทอดน้ำมัน) ทานกับข้าวเหนียวก่อนไปโรงเรียน บางทีก็ห่อไปทานเป็นอาหารกลางวันที่โรงเรียนด้วย

"เด็กบ้านทุ่งคั่วจิ้งโกร่งไปโรงเรียน"  หมายถึง คั่วจิ้งโกร่งไปเพื่อรับประทานเป็นอาหารกลางวัน (สมัยนี้คงไม่มีแล้วล่ะ)


คนภาคอีสานอายุ ๒๕ ปีขึ้นไปน่าจะมีความหลังนะ

กลอนบทนี้ไม่ต่อเนื่อง บรรทัดสุดท้ายแต่งตัดบทไปเลย จบคล้าย ๆ หักมุม แต่ต้องอธิบายถึงจะเข้าใจ (คือถ้าเป็นคนภาคอีสานโดยตรง น่าจะเข้าใจความหมาย)

[อริญชย์]

  "เหยี่ยว" นักล่าร่อนเร่  กลางเวหาส
สายตาวาด    จ้องอยู่    มิรู้สิ้น
จะงอยปาก    งอหงิก บินจิกกิน,
ยังตกดิน  มาสะอื้น  ด้วยปืนพราน! ฯ





กลอนเด็กวันละบทจ้า หักมุมนิด ๆ (แต่อาจไม่ขำ)

[อริญชย์]

นกเขาขัน  ประชันเสียง  สำเนียงนก
เสียงไม่ตก  นกเขาขัน  ประชันเสียง
เคียงคู่กัน ขันกุ๊กกรู  เกี้ยวคู่เคียง
เพลงรักเรียง ร้อยรำพัน ประชันเพลง ฯ
                            (อริญชย์:ซอม เบิง ดุ๊)



ว่าจะแต่ง “กลอนกลบท” แบบอาจารย์ “บอม ซอง ดุ๊ก”   แต่งไปแต่งมากลายเป็น
กลอนกลบก(บกพร่อง) เป็นความพยายามที่ล้มเหลวอีกคราครับ



 

[อริญชย์]

     ๐เรื่องของหมี๐

๐คนมาดูเป็นแสน “หมีแพนด้า”
ชมความน่ารักหมีขนสีสวย
ขนดำขาวงามล้ำฟ้าอำนวย
ปล่อย “หมีควาย” นอนป่วย ไม่ช่วยแล

๐เพราะ “หมีควาย” เหี้ยมโหดยามโกรธขึ้ง
เสือโคร่งซึ่งเกรียงไกรยังไม่แน่
มาแย่งอาหารหมีหวังมีแชร์
หมีไม่แคร์จ่าหมู่พร้อมสู้ทน

๐“หมีควาย” ขนสีดำประจำป่า
ใจหาญกล้าเกินใครแห่งไพรสณฑ์
ไม่เคยหวั่นสัตว์ป่าทั่วสากล
กลัวเพียงคนหมายมุ่งกิงอุ้งตีง!ฯ
            
                     อริญชย์:กลอนเก่าเก็บกู้
                       ๓๑/๕/๒๕๕๒




 



<iframe title="YouTube video player" class="youtube-player" type="text/html" width="480" height="390"src="

<a href="http://www.youtube.com/v/i3MLf-dzhh4&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/i3MLf-dzhh4&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

" frameborder="0"></iframe>

[บ้านริมโขง]

"อาจไม่ดีเท่าที่ควร..ขอป่วนด้วย 

"ราชสีห์"  คือเจ้าไพร   ผู้ไม่หวั่น
ทั่วไพรวัน   ใครกล้า   เข้ามาใกล้
กาลครั้งหนึ่ง  สุดแสน  จะแค้นใจ
ถูก "เม่น" ใช้ ขนเหน็บ เจ็บจริงจริง !

อยากแต่งกลอนเพราะ ๆ จับใจแบบเพื่อน ๆ แต่ก็ยังไม่ค่อยเอาถ่านซักที เลยได้แต่แบบนี้ คิดแล้วกลุ้ม 

"ราชสีห์"  คือเจ้าไพร   ผู้ไม่หวั่น
ทั่วไพรวัน   ใครกล้า   เข้ามาใกล้
กาลครั้งหนึ่ง  สุดแสน  จะแค้นใจ
ถูก "เม่น" ใช้ ขนเหน็บ เจ็บจริงจริง !

ด้วยประมาทลำพองคะนองฤทธิ์
เกินจะคิดถึงใคร  ด้วยใหญ่ยิ่ง
อวดอ้างตนคนใหญ่ให้พึ่งพิง
ในทุกสิ่งคือข้าบัญชาการ

จะเขี่ยขัดปัดเตะสะเปะปะ
ใครไหนล่ะจะกล้าล่าประหาร
มองข้ามไปในนิยามตามสันดาน
ผู้ลนลานหลบภัยหาไร้พิษ

ต้องรักษาตัวตนบนวิถี
ด้วยชีพนี้มีค่าหาใดผิด
ผู้กระทำหยามหยันไม่ทันคิด
จึงมีสิทธิ์ติดกรรมที่ทำไป..

จะสมเจตนา จขกท. หรือเปล่าไม่รู้..
คิดได้แค่นี้จริง ๆ ครับ 

"บ้านริมโขง"

[สุนันยา]

     ๐เรื่องของหมี๐

๐คนมาดูเป็นแสน “หมีแพนด้า”
ชมความน่ารักหมีขนสีสวย
ขนดำขาวงามล้ำฟ้าอำนวย
ปล่อย “หมีควาย” นอนป่วย ไม่ช่วยแล

            
                     อริญชย์:กลอนเก่าเก็บกู้
                       ๓๑/๕/๒๕๕๒

หมีแพนด้า เขาว่า มันน่ารัก
เห็นมาแล้ว ไม่ยัก อยากแยแส
ดูรูปเห็นขนขาว เป็นเงาแพร
ตัวจริงแน่ะ คลุกฝุ่น ลุ้นตัวกลม...

"สุนันยา"

 

 

[อริญชย์]

     ๐นกตะกรามใหญ่๐

๐นกตะกรามสูงใหญ่เดินในทุ่ง
ริมคลองคุ้งเที่ยวหากินปลาหอย
กบเขียดเห็นตะกรามมา เต้นตาลอย
ปูปลิงน้อยเร่งหนีสุดชีวิน

๐เป็นนกที่กรามใหญ่กินไม่เลือก
จิกหอยเปลือกหนาใหญ่กินได้สิ้น
ก้าวย่างอย่างหรรษาริมวาริน
เบื่อก็บินขึ้นลงตามพงไพร

๐นกกระสาเผ่านี้ใหญ่ที่สุด   
หัวล้านจุดโดดเด่นมองเห็นใกล้
เขื่องกว่านกตะกรุมเดินดุ่มไป
ปากของใครเร็วกว่าได้ปลา งู

๐นกตะกรามตัวใหญ่เดินไปทั่ว
น้ำขุ่นมัว-ใสข้างหน้า มีปลาอยู่
ใครหิวก็มาแย่งกินแข่งดู
แล้วจะรู้ชัดแน่ว่า จิกช้าเกิน!

๐เช้าบ่ายค่ำก้าวจ้องตามหนองน้ำ
หุ่นไม่งาม แต่เดินดีไม่มีเขิน
เจ้าอย่ามัวเที่ยวหาจิกปลาเพลิน
เดี๋ยวเผชิญพรานมาตั้งท่ายิง!ฯ
            
        อริญชย์:นักเลงกลอนประจำซอย
                ๘/๖/๒๕๕๒
 



ชื่อที่เรียก นกตะกราม
ชื่ออื่นๆ นกตะกราม
หมวดหมู่ทรัพยากร ยังไม่ได้ระบุ
ลักษณะ อยู่ในวงศ์นกกระสาที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในประเทศไทย โดยมีขนาดลำตัวประมาณ 145 เซนติเมตร ตัวผู้และตัวเมียมีลักษณะคล้ายกัน บนหัวและคอ เป็นหนังสีชมพูปนน้ำตาล มีขนประปรายไม่กี่เส้น ด้านข้างของคอจะมีสีดำคล้ายหนังตกกระ มีขนปุยสีขาวขึ้นรอบคอและไหล่ลักษณะคล้ายพวงมาลัย ขนปีกและหางสีดำ ขนใต้คอ และอกสีขาว ลักษณะเด่นชัดของนกตะกรามคือมีถุงลมคล้ายลูกโป่งห้อยอยู่ที่หน้าอก ถุงนี้ยืดหดได้
ประโยชน์ เป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง
แหล่งที่พบ สวนสัตว์เปิดเขาเขียว
ตำบล บางพระ
อำเภอ ศรีราชา
จังหวัด ชลบุรี
http://www.biogang.net/biodiversity_view.php?menu=biodiversity&uid=1719&id=21076

[...สียะตรา..]

..."นกกินปลี"...ขนเหลืองทั่วตัวกระจ้อย

...เฝ้าถักร้อยรังหญ้ากว่าเสร็จสม

...ทึ่งในความพากเพียร...เวียนชื่นชม

...แสนภิรมย์..รังน้อยไซร้ใต้ชายคา



......บ้านเก่า..ที่จากมา....ครั้งแรกเก็บลูกนกกินปลีตัวเล้กกกกมากเเค่ครึ่งนึงนิ้วโป้ง...เลี้ยงตั้งแต่ยังมีขนเล็กๆตรงอก๒อัน...จนโตหัดบิน...ทุกครั้งที่เข้าไปป้อนอาหารเค้าจะตั้งท่าแบบตั้งใจโผบินช่วงสั้นๆเข้ามาเกาะพุง....เมื่อเค้าบินแข็งก็ให้เค้าบินไปใช้ชีวิตของเค้าเองตั้งชื่อเจ้านี่ว่า"ชะรอยบุญ"ค่ะ.....ต่อมาเป็นระยะๆจะมีนกกินปลีมาทำรังอยู่เป็นคู่มีลูกเล็กๆแล้วก็ไปนับได้จนวันที่จากบ้านมามีตั้ง๗รังน่ะค่ะ...รุ่นสุดท้ายเจ้าตัวจิ๋วที่เห็นตั้งแต่เป็นไข่ฟองเล็กๆตั้งชื่อ"จิ๋วหลิว"...ได้เห็นวันแรกที่เค้าหัดบินกับพ่อนกแม่นก...น่ารักค่ะ...

[อริญชย์]

              ๐นิทานนกแก้ว๐

๐ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…..มีนกแก้วอยู่สามตัว
ตัวหนึ่งเป็นตัวผัว……....ส่วนอีกตัวเป็นตัวเมีย
๐กับลูกอีกหนึ่งตัว….....ที่พันพัวเคล้าคลอเคลีย
ตัวผัวตาบอดเสีย……....ส่วนตัวเมียตาบอดสี

๐ตัวลูกไม่เป็นไร……....เพราะมองไปแจ่มใสดี
จึงได้ทำหน้าที่………....หาอาหารกลับรังตน
๐นำมาเลี้ยงพ่อแม่……..ที่วัยแก่มาเวียนวน
บินไปตามไพรสณฑ์.….จิกอาหารสำราญใจ

๐คราวนั้นพรานใจบาป..ลูกศรอาบยาพิษไว้
เล็งธนูยิงไป…………....หวังลูกนกให้ตกมา
๐แต่ด้วยเดชะบุญ……..ลูกนกเลี้ยงพ่อแม่หนา
เจ้าไพรเทวดา………...ช่วยปัดศรพลาดเป้าไป

๐นกน้อยพลันรู้ตัว…….ว่าพรานชั่วแอบอยู่ใกล้
จึงรีบโบยบินไป………..จากที่นั้นในทันที
๐นกน้อยบินถึงรัง……..พ่อแม่ยังสวัสดิ์ศรี
กตัญญูกตเวที………....เทพ ภูตผี คุ้มครองเอย ฯ
                               
                                อริญชย์:นักเลงกลอนประจำซอย
                                          ๒๒/๑๑/๒๕๕๒



 

[อริญชย์]

เป็นคนดีของสังคมคนชมชอบ
รู้จักตอบแทนแผ่นดินถิ่นที่อยู่
รักษ์ดิน-น้ำ-ป่าร่มรื่นได้ชื่นชู
โลกน่าอยู่..หากรู้ค่าของป่างาม  ฯ
   
                 อริญชย์:นักเลงกลอนประจำซอย
                  ๑๒/๑๐/๒๕๔๘


หมายเหตุ=ได้แนวคิดจากดาบพิชัย ปลูกต้นไม้ ๒ ล้านต้น
      




 

[อริญชย์]

    ๐ฮิปโปโปเตมัส๐

“ จะเสือ สิงห์  หมาใน  ก็ไม่หวั่น
ขอเพียงมัน อย่ากร่างกัดข้างหลัง
ตัวต่อตัวมาสู้ให้รู้กัง !
ว่าพลังเขี้ยวใครเกรียงไกรจริง

ไหน ไปไหน? แล้วล่ะ  จระเข้
จอมเกเรมูมมาม เพื่อนคร้ามยิ่ง
เจอฮิปโปอย่างเราสู้เข้าชิง
ยังเกรงกริ่งหนีไปแทบไม่ทัน

พวกเรานอนแช่ตามสายน้ำเล่น
ไม่จำเป็น ไม่ทำให้  ผู้ใดหวั่น
อากาศร้อน แช่น้ำ  ชุ่มฉ่ำกัน
อ้าปากฟันยาวมาก ใช่อยากนอน

ขอเตือนพราน เสือป่า สิงห์ หมา หมี
เผ่าเรานี้ ไม่ทำใครช้ำก่อน
แต่หากใครกล้าหาญมาราญรอน
มีสิทธิ์นอนเจ็บร่างอยู่กลางไพร!..... ”  (ฮิปโปกล่าว)



ฮิปโปมีเขี้ยวยาวคมวาววับ
พร้อมสู้กับนักล่าผู้มาไล่
เป็นสัตว์ที่ทะนงตัว มิกลัวใคร
ถิ่นอาศัยแอฟริกาใต้มากมายเอย !ฯ

                   อริญชย์:นักเลงกลอนประจำซอย

ปล.ฮิปโป เป็นสัตว์ที่ไม่กลัวใครหน้าไหนทั้งนั้น  จระเข้ยังขยาดมันเลยนะ  อิอิ


ภาพ ฮิปโปกัดจระเข้


http://samarn.multiply.com/journal/item/581?&show_interstitial=1&u=%2Fjournal%2Fitem



 

[รัตนาวดี]

เป็นคนดีของสังคมคนชมชอบ
รู้จักตอบแทนแผ่นดินถิ่นที่อยู่
รักษ์ดิน-น้ำ-ป่าร่มรื่นได้ชื่นชู
โลกน่าอยู่..หากรู้ค่าของป่างาม  ฯ
   
                 อริญชย์:นักเลงกลอนประจำซอย
                  ๑๒/๑๐/๒๕๔๘


หมายเหตุ=ได้แนวคิดจากดาบพิชัย ปลูกต้นไม้ ๒ ล้านต้น
      


 

๐ ปลูกต้นไม้ ๐

ช่วยร่วมรุ่ง มุ่งมั่น ปลูกฝันเพิ่ม
ด้วยการเสริม เติมต่อ มิขอห้าม
ทิวป่าเขียว เหลียวเห็น มองเย็นตาม
ช่วยกันถาม ยามปลูก ถูกต้องลอง

คนละหนึ่ง ถึงสองต้น ด้นปลูกช่วย
ป่าเขียวรวย ด้วยสะอาด เจิมสาดส่อง
ธรรมชาติ ปราศฝุ่น ปลิววุ่นมอง
อากาศคล่อง จ้องควันพิษ พิชิตคลาย

รัตนาวดี 
 

หมายเหตุ = ตามแบบอย่าง กฎหมาย ประเทศเยอรมัน
              โคนต้นไม้ทิ้ง 1 ต้น จะต้องปลูกแทนเพิ่มอีก 1 ต้น

[อริญชย์]

นกปีกเขียว บินหลีก เหยี่ยวปีกขาว
ดั่งแสงดาว หลบจันทร์ ตะวันส่อง
เหยี่ยวปีกขาว  บินมา  สายตามอง
หัวใจของ  นกปีกเขียว หวาดเสียวเอย ฯ

                    อริญชย์:นักเลงกลอนประจำซอย
                      ๔/๘/๒๕๕๒



 

[อริญชย์]

             ๐อะไรเอ่ย?๐

อะไรเอ่ย ?……………..สองเขาสี่ขา
เคยช่วยชาวนา……….ไถคราดในทุ่ง
เริ่มจะหายไป………....คนไม่หมายมุ่ง
บ้านนาฟ้าจรุง…………กำลังจะไม่มี ฯ

อะไรเอ่ย ?……………..ทำเด็กยุคใหม่
หัวเราะชอบใจ………...กดซ้ายกดขวา
เล่นกันเพลิดเพลิน……จนเกินเวลา
ลืมกินข้าวปลา………..ติดกันงอมแงม ฯ

อะไรเอ่ย ?…………….เคยใช้ลากรถ
ใกล้ไกลไปหมด……….เรี่ยวแรงมากมี
เป็นสัตว์พาหนะ………คนมักจะขี่
แต่ว่ายุคนี้………………วิ่งแข่งในสนาม ฯ

อะไรเอ่ย ?……………..สัตว์ปีกบินได้
ชาวบ้านป่าใช้………….ต้มน้ำ ต้มยา
ค่ำ-เช้าบินวน………….ร้องจนก้องพนา
โฉบไปโฉบมา…………เรียกชื่อตัวเอง ฯ

อะไรเอ่ย ?……………...ร้ายพอกับสิงห์
เก่งจริงดั่งเสือ………….ว่ายน้ำหากิน
หางยาวใช้ฟาด…………พิฆาตไม่สิ้น
บางครั้งคลานดิน………ชอบเนื้อสดเอย ฯ

อะไรเอ่ย ?………………จำพวกแมลง
ปากแหลมพิษแรง…….พบตามชลธี
กลิ่นตัวฉุนหอม………..เพียบพร้อมคุณมี
ชายไร้ศักดิ์ศรี…………..ข่มหญิงขายตัว ฯ

อะไรเอ่ย ?……………….อยู่แต่ในเล้า
กินนอนค่ำเช้า…………..ดั่งว่าสบาย
อาหารคือรำ………………คนนำมาวางไว้
แต่ถูกฆ่าตาย…………….ยามเนื้ออ้วนพี ฯ

อะไรเอ่ย ?……………….บินวนบนฟ้า
สอดส่ายสายตา…………มองหาซากเน่า
ขนหัวไม่เห็น…………….เช้าเย็นคอยเฝ้า
เนื้อตัวกลิ่นคาว………….คนไม่กินเอย ฯ

อะไรเอ่ย ?………………..นอนใต้ต้นตาล
ตู้ม!ตื่นลนลาน……………กลัวตาย  วิ่งหนี
เพื่อนสัตว์มากมาย………วิ่งตามทุกที่
ยกเว้นราชสีห์…………….ไม่หวั่นไหวเอย ฯ

                                          อริญชย์
                                     ๕/๑๑/๒๕๕๔         
 


ปล.บทใครบทมันนะฮะ ไม่สัมผัสกัน

[อริญชย์]

   เฉลยกลอน ๐อะไรเอ่ย?๐

อะไรเอ่ย ?……………..สองเขาสี่ขา
เคยช่วยชาวนา……….ไถคราดในทุ่ง
เริ่มจะหายไป………....คนไม่หมายมุ่ง
บ้านนาฟ้าจรุง…………กำลังจะไม่มี ฯ  (ควาย)

อะไรเอ่ย ?……………..ทำเด็กยุคใหม่
หัวเราะชอบใจ………...กดซ้ายกดขวา
เล่นกันเพลิดเพลิน……จนเกินเวลา
ลืมกินข้าวปลา………..ติดกันงอมแงม ฯ(เกมคอมพ์)

อะไรเอ่ย ?…………….เคยใช้ลากรถ
ใกล้ไกลไปหมด……….เรี่ยวแรงมากมี
เป็นสัตว์พาหนะ………คนมักจะขี่
แต่ว่ายุคนี้………………วิ่งแข่งในสนาม ฯ (ม้า)

อะไรเอ่ย ?……………..สัตว์ปีกบินได้
ชาวบ้านป่าใช้………….ต้มน้ำ ต้มยา
ค่ำ-เช้าบินวน………….ร้องจนก้องพนา
โฉบไปโฉบมา…………เรียกชื่อตัวเอง ฯ (กา)

อะไรเอ่ย ?……………...ร้ายพอกับสิงห์
เก่งจริงดั่งเสือ………….ว่ายน้ำหากิน
หางยาวใช้ฟาด…………พิฆาตไม่สิ้น
บางครั้งคลานดิน………ชอบเนื้อสดเอย ฯ (จระเข้)

อะไรเอ่ย ?………………จำพวกแมลง
ปากแหลมพิษแรง…….พบตามชลธี
กลิ่นตัวฉุนหอม………..เพียบพร้อมคุณมี
ชายไร้ศักดิ์ศรี…………..ข่มหญิงขายตัว ฯ (แมงดา/แมลงดา)

อะไรเอ่ย ?……………….อยู่แต่ในเล้า
กินนอนค่ำเช้า…………..ดั่งว่าสบาย
อาหารคือรำ………………คนนำมาวางไว้
แต่ถูกฆ่าตาย…………….ยามเนื้ออ้วนพี ฯ (หมู)

อะไรเอ่ย ?……………….บินวนบนฟ้า
สอดส่ายสายตา…………มองหาซากเน่า
ขนหัวไม่เห็น…………….เช้าเย็นคอยเฝ้า
เนื้อตัวกลิ่นคาว………….คนไม่กินเอย ฯ (แร้ง)

อะไรเอ่ย ?………………..นอนใต้ต้นตาล
ตู้ม!ตื่นลนลาน……………กลัวตาย  วิ่งหนี
เพื่อนสัตว์มากมาย………วิ่งตามทุกที่
ยกเว้นราชสีห์…………….ไม่หวั่นไหวเอย ฯ (กระต่าย)

                                 อริญชย์
                                     ๕/๑๑/๒๕๕๔
           

[เอ๊พ]

 

ขออนุญาตคุณอริญชย์ นำไปใช้สอน+ทายเล่น กับเด็กในชุมชน
วัดวันอาทิตย์ นะครับ เป็นกลอนด้วย




 

[อริญชย์]

 

ขออนุญาตคุณอริญชย์ นำไปใช้สอน+ทายเล่น กับเด็กในชุมชน
วัดวันอาทิตย์ นะครับ เป็นกลอนด้วย




 

ถ้าเห็นว่ามีประโยชน์ ก็ยินดีฮะ  ขอบคุณมาก ๆ

จะลองแต่งบ้างก็ได้เน้อ ไม่ว่ากัน

อริญชย์