ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รพีกาญจน์]

เดินซัดเซ พเนจร อ่อนแรงล้า
หลงเข้ามา สวนปรุง ยุ่งแล้วฉัน
ได้ยินเสียง พร่ำบ่น คนด่ากัน
อ้าวใครนั่น คุ้นดี ระพีกาญจน์
พันทอง

 

ทะเลาะกะหมอ ขอลากลับบ้าน

ออกพรรษา คว้าเหล้า เอามาดื่ม
เพื่อให้ลืม ความคิด จิตฟุ้งซ่าน
เพียงสามเดือน เลื่อนรอ ทรมาน
สิกขาจาร ผ่านพ้น ค้นหาเธอ

 

รพีกาญจน์ 59

[panthong.kh]

หยิบยาดอง ของดี รพีฯสั่ง
เสียงปึงปัง ดังก้อง มองจนเก้อ
มะขามเปียก มาแกล้ม แจ่มนักเออ
กินจนเบลอ เมียบ่น ทนจำยอม
พันทอง
 

[ไร้นวล^^]

ไม่ได้อ่านทั้งหมดไม่งดโม้
ก็โอ้โหสวยหล่อร่วมห่อห้อม
เปรี้ยงแปล๊บปล๊าบศัพท์งามระบำล้อม
จึงจิกจอมจ๋องจ่อมร่วมพร้อมพรม

[เนิน จำราย]

สะบัดช่อกอพลิ้วปลิวไสว
ระบัดใบเกสรอ่อนระส่ำ
ประดับคู่อยู่เคียงเรียงประจำ
ตามแม่น้ำลำธารก่อนโรยรา


อัสดง

แวะมาทักทายพี่กามนิต และ ท่านพี่พรายม่าน ไม่เจอกันนานเลยค่ะ 

บุปผาชาติพิลาสล้ำโดยกำเนิด
ถิ่นที่เกิดใช่บรรทัดวัดคุณค่า
เตี้ยติดดินลอยละล่องฟูฟ่องฟ้า
ภมรกล้าหมายมธุรสไว้จดจำ

          เนิน จำราย

[panthong.kh]

ตื่นเช้ามา ฟ้าคราม ยามแสงส่อง
งามดั่งทอง ผ่องแผ้ว ไร้แววขำ
หมอกจางจาง คล้ายควัน ฉันจดจำ
แสงเรื่อเรือง เหลืองล้ำ ระบำบน
พันทอง
 

[สมนึก นพ]

แต่หลายครั้งแดดออกหลอกซักผ้า
นำออกมาผึ่งไว้กลายตากฝน
ฟ้าสว่างสดใสกลายมืดมน
แฝงตัวตนชายคาหวัดมาเยือน.

นพ
3พ.ย.55

[panthong.kh]

ไหนท่านบอก ว่าแข็ง แรงมีเยอะ
ชักเลอะเทอะ แล้วนั่น หวั่นจิตเจื่อน
เป็นตำรวจ ครวญว่า หวัดมาเยือน
คงจะเคลื่อน เลื่อนหลบ จบนะซี
พันทอง
 

[สมนึก นพ]

เจตนาป่วยไข้กายสะท้าน
เข้าโรง'บาลหมอสวยมาช่วยนี่
ความร้อนขึ้นวัดมาองศามี
ไม่รอรีผ้าเย็นซับดับร้อนคลาย.

นพ
3พ.ย.55

[panthong.kh]

แกล้งลาป่วย ด้วยหมอ ก็ไม่บอก
เราโดนหลอก เข้าให้ เจ็บใจหลาย
คนหลอกคน เจ็บจัง นั่งตาลาย
ยังไม่ตาย ขืนหลอกอีก ฉีกเป็นชิ้น
พันทอง
 

[พี.พูนสุข]

 

ไม่เคยหลอก บอกได้  หายแล้วล่ะ
 ฝังเข็มน่ะ  หลังเดี้ยง  หายเอียงสิ้น
 วิ่งช้าช้า  คักคึก  ดึกก็กิน
 อยากโบยบิน ตัวถ่วง  หลายห่วงจัง !!


   
   พี.พูนสุข

[สมนึก นพ]

ดีใจด้วย ครับนี่ พี.พูนสุข
พ้นห้วงทุกข์ เจ็บไข้ หายปวดหลัง
อย่าลืมตัว ยกของ ต้องระวัง
จะพลาดพลั้ง มากน้อย ซ้ำรอยเดิม.

นพ
4พ.ย.55

[panthong.kh]

ไม่เคยหลอก บอกได้  หายแล้วล่ะ
 ฝังเข็มน่ะ  หลังเดี้ยง  หายเอียงสิ้น
 วิ่งช้าช้า  คักคึก  ดึกก็กิน
 อยากโบยบิน ตัวถ่วง  หลายห่วงจัง !!


   
   พี.พูนสุข

คิดว่าตัว ยี่สิบ จึงรีบยก
โอ้โอ๋อก อีแป้น แล่นถึงหลัง
แม่สาวน้อย (สาวเหลือน้อยจ้า) ชูสองนิ้ว ลิ่วแบกลัง
ไม่ระวัง เอวเคล็ด เสร็จเลยเรา
พันทอง
แซวเล่นจ้า โหสิ โหสิ
 

[ดาว อาชาไนย]

โน่นริ้วสวยรุ้งสายให้ไต่ข้าม
โลกสวยงามด้วยรักสลักเสลา
เก็บหวานไว้จนกว่าจะมาเอา
อย่าโศกเศร้าหมองหม่นเลยคนดี

ดาว อาชาไนย

[รัตนาวดี]

...ไต่ตามริ้ว รุ้งสาย  ถักลายฝัน
ความผูกพัน รักเกี่ยว เป็นเกลียวที่
มีความห่วง ไยหา ทุกนาที
กระซิบคำ รักนี้ ไม่มีคลาย...

รัตนาวดี

<a href="http://www.youtube.com/v/DWXixVIRcBI&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/DWXixVIRcBI&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[Prapacarn ❀]

Thank you " photo from national geographic "

4.   เด็ดดอกหญ้าแซมผมท่ามลมอ่อน
ริ้วตะวัน..รอนรอนประกายเปล่ง
แสงทองทาบท้าทายคล้ายบรรเลง
ทำนองเปลี่ยววังเวงจับขั้วใจ

Sam
 

5. อยากจะปลอบหัวใจให้หายช้ำ
ฟังเธอคร่ำครวญหาพาหวั่นไหว
เพราะรักเธอ อยากถามทวง..ด้วยห่วงใย
เหตุไฉน...เลือนลางให้คว้างตรม
 
Sam

[บ้านริมโขง]

๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐

เหมือนโปร่งใสใจกลวงไร้ห้วงห้อง
นิ่งแล้วมองเข้าถึงตรึงสุขสม
เงียบสงัด-สงบ พบอารมณ์
เปิดปอกปมขมเศร้า..เพียงเงาจาง..

"บ้านริมโขง"

[Prapacarn ❀]

ดั่งน้ำนิ่งไหลลึกเกินตรึกเห็น
ด้วยว่าเป็นเช่นเงา..แท้เปล่าว่าง
หลงฝันใฝ่ใจดิ่งทุกสิ่งพราง
หล่นลอยคว้างสิ้นใจ..ในวงวน
 
แซม

[panthong.kh]

เขียนกลอนสั่น หวั่นนัก หนักอกฉัน
เขียนทุกวัน หั่นเข้า เราฉงน
เขียนตลก ขำกลิ้ง ยิ่งกังวล
เขียนสัปดน บ่นบ้า ว่ามากมี
พันทอง
 

[บ้านริมโขง]

จะหาใครรู้เรา..เท่าเรารู้
ตื้นลึกอยู่ผู้หมายปลายวิถี
จริงในเท็จเท็จในจริง..พิงกันดี
นิ่งสดับซับวจี..มีไตร่ตรอง..

   

[Prapacarn ❀]

ถ้ารู้เราไม่รู้เขาคงเศร้าหม่น
รบกี่หนช้ำฟกอกกลัดหนอง
แม้รู้เขาไม่รู้เราเฝ้าลำพอง
ที่กลัดหนองเน่าเฟะก็เละเลย
 
แซมค่ะ