ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Music]

มองเม็ดฝนหล่นล้างค้างกระจก
ใจตระหนกปานกลางถึงบางสิ่ง
เคยโหยหาห่างหายเหมือนคล้ายจริง
ถูกช่วงชิงความฝันเปลี่ยนผันไป

พาตัวเองมาไกล..ไปหรือเปล่า?
ลืมบ้านเก่ากวาดถูอยู่อาศัย
ป่านฉะนี้..ฝนนัวรั่วข้างใน
เถาเลื้อยไชไต่หลังคา..ฝาตุ๊กแก

ฟังแต่ข่าวน้ำท่วม..ร่วมทรายขึง
ถ้าข้ามถึงแนวกั้นมันคงแย่
โทรฯไปถามบ้านเพื่อนเป็นเรือนแพ
ต่างดูแลกันไป..ใช่ใจดำ

กอดหัวเข่าเจ่าจุก..ลุกไม่ขึ้น
เสียงสะอื้นดังรัวก่อนหัวค่ำ
แม้นจากจรก่อนไกลแต่ใจจำ
มาตรากตรำหารัก..แค่พักเดียว

<a href="http://www.youtube.com/v/Kz1HOuQXaLI&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Kz1HOuQXaLI&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[--ณัชชา--]

ข้าวในนาตายหมดรัดทดแท้
สายตาแลไม่มีแล้วสีเขียว
ข้าวทิ้งต้นจมตายอย่างดายเดียว
แรงน้ำเชี่ยวเกรี้ยวกราดพินาศยับ

แม่กับพ่อเศร้าใจบอกไม่ถูก
คิดถึงลูกจากไกลเมื่อไหร่กลับ
ใช้ถ่านดำย้ำรอยเฝ้าคอยนับ
รอวันรับลูกยากลับมาเรือน

ชีวิตพ่อกับแม่เหลือแค่เจ้า
คิดถึงเร้ารุมใจใครไม่เหมือน
กลับมาหาพ่อแม่อย่าแชเชือน
เฝ้าตามเตือนใจตื่นจนตื้นตัน

ถูกน้ำพรากสิ่งหวงจากดวงจิต
มีชีวิต ไร้ชีวาแทบอาสันต์
มีสิ่งเดียวคือลูกที่ผูกพัน
อย่าให้มันจมหายกับสายน้ำ

natcha

 

[พิมพ์วาส]

บ้านน้ำท่วมข้าวนาทลายหมด
หมายกำหนดก่อนเคยกินอิ่มหนำ
ต้องย้ายเรื่อนถึงถานที่ประจำ
ต้องจากลำหนองห้วยที่เคียงครอง

คิดถึงบ้านท้องนาที่เคยอยู่
คิดถึงปู่พ่อแม่จริงแท้หนอ
คอยแต่พ่อกับแม่ที่เฝ้ารอ
น้ำตาคลออยากลับบ้านเก่าแท้จริง

เหตุไฉนต้องพลัดพรากจากกันนี่
ทรวงฤดีแตกสลายเหมือนผีสิง
อยากกลับไปหาพ่อแม่จิตรประวิง
ที่เคยทิ้งบ้านเรือนต้องจากลา

พ่อและแม่เครือญาติเฝ้ารออยู่
คิดถึงปู่ถึงย่าจริงแท้หนา
ถ้ากลับไปคราวนี้จะไม่มา
ให้เหนื่อยล้าทรมานดวงชีวี
 

[สล่าผิน]

เห็นบ้านนาน้ำเอ่อเจอกันหมด
แสนรันทดจริงหนอท้อเกินหนี
ข้าวที่ปลูกฝังไว้หวังได้ดี
กลับต้องมีแต่น้ำแสนช้ำใจ

อยู่ก็ยากลำบากนักจิตชักแย่
มองพ่อแม่น้ำตาต่างบ่าไหล
ยิ้มเคยมีหนีหายมลายไป
มองทางไหนหดหู่เหมือนผู้แพ้

นี่แหละหนอชาวนาน้ำตาตก
มีหัวอกกลัดหนองจ้องจะแย่
มองเห็นน้ำเวิ้งว้างอย่างเกินแล
เวิ้งว้างแท้ใจข้าน้ำบ่านอง

สล่าผิน

[กังวาน]

คิดถึงเธอข้างบ้านป่านฉะนี้
หลงแสงสีสดใสใจหม่นหมอง
คนที่เคยเคียงคู่ข้างคูคลอง
เขาไปมองหารักใหม่ไม่มาแล

ปล่อยผู้เฒ่าเฝ้าเรือนดูเดือนหงอย
ควายทุยคอยคนงามตามกระแส
ส่วนเจ้าของห้องใจไร้ดวงแด
เหลือเพียงแต่น้ำนองทั้งสองตา

เมื่อไหร่หนอเธอจะกลับไปรับไหม
อยู่ที่ไหนคิดถึงมากอยากไปหา
ฉันยอมแลกทั้งหมด..รถ..ไร่นา
อยากเห็นหน้าเธออีกหน...คนใจดำ

[สะเลเต]

<a href="http://www.youtube.com/v/ZeGkRR9DUWo&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/ZeGkRR9DUWo&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

คิดถึงบ้านลานกว้างกลิ่นฟางข้าว
คันนายาวเล้าไก่ใกล้ขนำ
ช่อมะม่วงร่วงหล่นยามฝนพรำ
มองท้องฟ้าคราค่ำ...จิตรำพึง

ความจำเป็นบางอย่างจำห่างบ้าน
มาทำงานแสนไกลใจคิดถึง
นึกถึงแม่พ่อนั้นฉันคะนึง
หวังวันหนึ่งกลับมาพร้อมหน้ากัน

---สะเลเต---

ปล.ขอขอบคุณพี่ ป๋อง สหายปุถุชน มากๆๆค่ะ  ทำ YouTube ชุดนี้

[Music]

บ้านที่แสนอบอุ่นท่ามขุนเขา
ช่วงเหน็บหนาวมีไหล่คนใฝ่ฝัน
ความดื่มด่ำค่ำห่มนั่งสมจันทร์
สองรำพันกลั่นกร่นบ่นเป็นกลอน

กลับมาอ่านกานท์เก่าที่เรา"รัก"
กลับมาพักพิงขวัญบนสันขอน
กลับมาฟังเพลงเศร้าที่เว้าวอน
กลับมานอน..เดียวดายมองสายชล

รอฝนหยาดขาดเม็ด..อย่างเด็ดเดียว
น้ำค้างเกี่ยวเกาะเกล็ดเป็นเม็ดฝน
จวบฤดูหนาวเปลี่ยนมาเวียนวน
รอผู้คนชมคะนิ้ง..กับ..พิงไฟ

    
ขอบอกคนข้างบน (สะเลเต)..ว่า..ชอบทั้งกลอน-ทั้งเพลง.ทั้งภาพ
ขอบคุณ Youtube เน๊อะ..+คะแนนแทนใจไปแล้วนะ

[Music]

....ขอลา(กิจ)....

เขียนจดหมายใบลาหน้ากระจก
ยากโกหกเนื้อความ...ยามหวั่นไหว
ซ่อนเบาะแสติดตามเป็นความนัย
ไม่อยากไปลำพัง...มันวังเวง

รู้ว่าอยู่แล้วสุขแต่ทุกข์ซ่อน
อยากจะอ้อนว่าอั้นกลั้นข่มเหง
ที่หนีหน้า..ใช่ว่าจะกลัวเกรง
ใจนักเลงพอตัว...แต่กลัวเธอ

อยากจะกลับบ้านเก่า...ไปเฝ้าเถียง
ยินน้ำเสียงแบบเก่าที่เคล้าเหน่อ
เบื่อสำนวนกลอนกรุงฟุ้งละเมอ
กลับไปเจอบรรยากาศที่ขาดมา

จึงต้องขอ"ลากิจ"ใช้สิทธิ์หนี
รวมทั้งวันใช้หนี้ที่อาสา
เก็บสะสมจมหู...สู่พารา
ไปเยียวยาอารมณ์...ให้ปมคลาย

วางจดหมายไม่แคร์ใครแก้อ่าน
เพียงบอกผ่าน...เปิดดูรู้เมื่อสาย
ไม่อยากรอพบวันอันตราย
กลับไปเขียนนิยาย..."รักปลายนา"

 

[บ้านริมโขง]

ออกจากบ้านมาไกลเหมือนใจแตก
มาว่ายแหวกสังคมอุดมสาร
มีอารมณ์ขมท้อ..ทรมาน
จนเนิ่นนานการใดได้ดำรง ?

เหมือนยิ่งตามยิ่งห่างปลายทางโพ้น
ทั้งวิ่งไล่ห้อยโหน โดนลูกหลง
ก้าวผิดทาง ถอยกลับอับปรับปลง
บางครางง งกเงิ่น เผชิญกรรม

แต่ยังทนไม่ท้อ...หนอชีวิต
เดินตามจิตลิขิตใคร..ไปจนหนำ
มาบัดนี้เหนื่อยล้า..คราครวญคำ
เกินกลืนกล้ำนำต่อถ่อย่อยัน

คิดถึงบ้านก่อนเก่า..เราเคยหวาน
อยากกลับบ้าน สานค่าคราเคยฝัน
กลับไปตั้งต้นใหม่..ให้ชีวัน
บ้านของฉัน..มันไม่เหงา..มากเท่านี้.

"บ้านริมโขง"

[Music]

อยากกลับบ้าน..คืนถิ่นกลิ่นรวงข้าว
เมื่อรู้ข่าว"นาเน่า"กับข่าว"หนี้"
สู้ตรากตรำกรำฝนทนทั้งปี
ลุงป้ามีบุญคุณเจือจุนมา

เรื่องเล็กน้อยจะตอบแทนยังแสนยาก
ท่านยังลากสังขารหมั่นมาหา
ถึงคราวท่านล่มจมฝนลมพา
หมดปัญญา.นา.ไร่.หมู.ไก่.ลอย.

เลี้ยงหลานเป็นรัฐมนตรี..ดีแต่พูด
กลับพิสูจน์ต่อลุงป้าว่าเป็นง่อย
สองแขนขาป้าลุงพยุงคอย
ยังตะบอยทำตะบันพวกกันเอง

(มันมาทางนี้ได้ไงก็ไม่รู้..ต้องโทษคนข้างบนแร๊ะ.ไม่รู้จะโทษใคร?ที่บ้านไม่มีกระจกฮะ)

[Prapacarn ❀]

หรือจะ...ไม่อยากกลับบ้าน
 

ฉันรู้ว่า เกิดอะไร ขึ้นในบ้าน
เพราะคนพาล ปกครอง ทุกท้องถิ่น
ทั้งอู้งาน ราช-หลวง ห่วงแต่กิน
ทุกกอง กรม ถล่มสิ้น เหลือแต่ตอ

เวลางาน ท่องเวป เสิร์จกูเกิ้ล
เซ็กซ์ออนไลน์ เพลิดเพลิน น้ำลายสอ
ให้อ่อนเพลีย ระเหี่ยใจ ใช่ ก.ข.ค.
แล้วจะขอ ผีฟ้า มาโปรดปราน

อยากกลับบ้าน จริงหรือ ..คือว่าฉัน
มือก็สั้น เส้นไม่ใหญ่ ไม่อาจหาญ
ทั้งโกงกิน แผ่นดินโทรม โหมประจาน
ก็ใครล่ะ..คุณท่าน  รีบหันมองตน

 

แซมนึกว่า งานราชการ นี่ต้องทำทั้งวัน
เดี๋ยวนี้ เปลี่ยนเป็น ทำวัน ละ 1 ชั่วโมงแล้วมังคะ
 

[Music]

  ...ต่อกรคุณแซม...   

ข้าราชการ-งานไทย-เค้าใช้ปาก
ลิ้นต่างหาก-นำทาง-อ้างกุศล
ใช้น้ำลาย-ทรายกระดาษ-ปาดเวียนวน
เคลือบให้ทน-ด้วยชะเล็ค-กับแบล็คเมล์

เที่ยวเดินตาม-ยกหาง-นายข้างหน้า
พลกล้า-วอลเปเปอร์-เซ่อตกเหว
ยิ่งช่วงนี้-มีโชค-ต้องโยกเอว
เปลี่ยนคนเลว-เป็นเลวกว่า-ขึ้นมาแทน

จวนปิดงบ-ไม่ซบเซา-เอามาแจก
ผลักกันแดก-ทั่วหน้า-แบบอ้าแขน
พอนายไป-ใครมา-อย่าขาดแคลน
เรียกคะแนน-ปากเลียดูด-สูตรเดิมเดิม

 ...ไป..ตาม..น้ำ..คร๊าบบบบ...

[กังวาน]

แล้วจะทำยังไงใครรู้บ้าง
หมดหนทางหายามาช่วยเสริม
ที่พูดมาก็ถูกมากอยากเพิ่มเติม
ใครจะเริ่มถ้าคนไทยเราไม่แล

เพราะลุ่มหลงปลงใจในวัตถุ
เขาเลยมุเอาแต่เงินเพลินกระแส
ประชาชนคนละชั้นไม่ผันแปร
เป็นมาแต่เริ่มต้นจนวันนี้

เสียดายคนเรียนเก่งเร่งกอบโกย
ชาติร่วงโรยไม่รับรู้อยู่สุขขี
ต้องขอโทษถ้าเหยียบย่ำคนทำดี
อยู่ตรงนี้หรือตรงไหนไม่พ้นกรรม

เธอจะกลับหรือไม่กลับฉันรับได้
เพียงหัวใจเป็นสยามแม่งามขำ
สิ่งไหนดีสิ่งไหนชอบมอบเธอทำ
ส่วนความช้ำทิ้งไว้...ให้kaikarn