ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

เพลง “โห่”  ลูกทุ่งไทย   สมัยเก่า
กล่อมลำเนา  เขาป่า   บ้านนาไร่
แนวคันทรี่     เคยเรืองรุ่ง  ผดุงไทย
ย้อนกลับไป  ฟังยังงาม   นิยามเพลง ฯ
                           อริญชย์
                         ๑๙/๓/๒๕๕๔


เมืองมนต์ สมบัติเจริญ – สวรรค์เมืองไทย (เพลง “โห่”)
http://saisampan.net/index.php?topic=26613.0


“ลูกทุ่งเสียงทอง”   เพชร พนมรุ้ง  (เพลงลูกทุ่งที่มีเนื้อร้องสั้นที่สุด)
http://www.youtube.com/watch?v=BBj__AFrmOs (External Embedding Disabled)

   มนต์เสียงลูกทุ่ง - เมืองมนต์ สมบัติเจริญ (เพลง “โห่” เหมือนกัน)

http://saisampan.net/index.php?topic=21730.0

[Music]

<a href="http://www.youtube.com/v/7MsDhDXgdzE&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/7MsDhDXgdzE&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

....“ลูกทุ่งเสียงทอง”  เพชร พนมรุ้ง(เพลงที่เนื้อร้องสั้นที่สุด)....

<a href="http://www.youtube.com/v/iWuZsxKaN_I&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/iWuZsxKaN_I&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

..."ค่ำลง" (เพลงนี้ Music ชอบร้องเวลาไปกางเต้นท์บนเขาแถวศรีสวัสดิ์/ทองผาภูมิ)...

(วิธีลงเพลง..สีและขนาดตัวอักษร..บอกหลังไมด์..นะคะ)

[อริญชย์]

       บทกวีของฉัน

บทกวี  ของฉัน    แสนรันทด
ทุกบาทบท  แห้งผาก  และยากไร้
เต็มเปี่ยมด้วย ป่าเขา ลำเนาไพร
คำซึ้งใจ เชิงกวี บ่มีมา

เขียนแต่เรื่อง ช้าง เสือ สิงห์ กระทิง หมี
ต้นไม้นี่   เห็ดป่านั่น  ไม่หรรษา
เขียด อึ่งอ่าง  น้ำตกภู  เป็ด ปู ปลา
นก กิ้งก่า  จักจั่น  งูบรรยาย

ใช้ถ้อยคำ    เต่า ตุ่น ลา   แรด กระซู่
ดั่ง*อ้น หนู   แฝงรูขุด     ไร้จุดหมาย
แร้ง กา ใน    ยูง หงส์ฟ้า   ช่างน่าอาย
ม้า วัว ควาย  เก้ง กวาง *ล่อ   เขียนพอทน

เป็นกุดจี่  หวี่ประวิง  ห่วงสิงขร
แต่งคำกลอนบุ้งหนอนจับความสับสน
ลองอ่านเอง เห็นเกลื่อน  ไส้เดือนปน
เป็น “กบ” วนแอ่งน้ำขัง  “*แย้” จังเลย ฯ

           (อริญชย์:ใต้ต้นหมากเขือขื่น)
                     ๑๙/๑๐/๒๕๕๔





*อ้น:สัตว์ฟันแทะ คล้ายกระรอกกึ่งหนู ชอบอยู่ในรูดินตามป่าภู

*แย้:สัตว์เลื้อยคลานคล้ายกิ่งก่า แต่ชอบอยู่ในรู

[อริญชย์]

*ล่อ (อังกฤษ: Mule) หรือ ฬ่อ เป็นสัตว์พันธุ์ผสมระหว่าง ลาตัวผู้และม้าตัวเมีย ม้าและลาเป็นสัตว์คนละสปีชีส์ที่มีจำนวนโครโมโซมแตกต่างกัน โดยเมื่อมีการผสมออกมาแล้ว ล่อตัวผู้ทั้งหมดและล่อตัวเมียส่วนใหญ่จะเป็นหมัน สำหรับสัตว์ผสมระหว่างม้าตัวผู้และลาตัวเมีย จะถูกเรียกว่า ฮินนี
ล่อถูกนิยมนำมาใช้ในการเป็นพาหนะสำหรับขนของ โดยขนาดและปริมาณของที่สามารถบรรทุกได้จะขึ้นอยู่กับสายพันธุ์และน้ำหนักตัวของล่อเอง คุณสมบัติเด่นของล่อจะมี ความอดทน เท้าที่มั่นคง และมีชีวิตยืนยาวกว่าม้า ขณะเดียวกันมีความฉลาด เชื่อง และเดินทางรวดเร็วกว่าลา
ล่อตัวเมียสามารถตั้งครรถ์ได้เนื่องจากมีรังไข่แม้ว่าโอกาสจะขึ้นต่ำก็ตาม
http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A5%E0%B9%88%E0%B8%AD

[อริญชย์]

สายลมหนาว   พัดผ่าน  ทุ่งบ้านป่า   
หมอกยวนตา    ยามเช้า  นวลพราวพร่าง 
แมกไม้        ผลิใบเก่า    ลมเบาบาง   
หยาดน้ำค้าง   จับหญ้า  ไหลระริน ฯ

หรีดหริ่งเรไรร่ำร้อง       เพลงไพร   
ซึ้งซ่านตรึงดวงฤทัย     ป่ากว้าง
งามล้ำฉ่ำชลธารใส      สดชื่น   
หอมกลิ่นดอกไม้สล้าง  ไผ่เอื้อน   ครางครวญ ฯ
                   อริญชย์
                      ๒๑/๑๐/๒๕๕๔




*บทที่สองแต่งเป็นโคลง  แต่ยังไม่ทราบว่าพอได้หรือเปล่าครับ

[chaipan1999]

เขียวเอยเขียวฉ่ำชื้น             ลำเนา 
เมฆากล่อมหลอมเอา           ห่อหุ้ม
วสันต์คล้อยเคลื่อนเยือนเขา  เงาไพร  ครางครืน
ธุลีฉ่ำแช่มชื้นไซร้                 สู่สุข  สมบูรณ์.....


........... ........

[อริญชย์]

       มะรุม:พฤกษาสมุนไพร

“มะรุม” เป็นยาไทย   ดีไม่น้อย
ผลเป็นฝัก  ยาวย้อย  เกือบร้อยฝัก
แกงปลาช่อนพื้นบ้านน่าทานนัก
อาหารหลัก ส่วนมาก แถวภาคกลาง

เป็นต้นไม้  โตไว   ปลูกไม่ยาก
ควรไกลจากเรือนชานหน้าบ้านบ้าง
แม้ฝักทำ  อาหารได้  อยู่หลายทาง
แต่ปลูกห่าง   บ้านเถิด   จะเกิดดี

ทางพฤกษศาสตร์  อัศจรรย์  แห่งพันธ์ไม้
ผลวิจัย ออกมา  เป็นยาที่-
ป้องกัน แก้โรคา บรรดามี
ใบ เมล็ดนี่  สรรพคุณ สมุนไพร   

ทางอาถรรพ์ โบราณ เล่าขานว่า
เป็นรุกขาอัปมงคล  ไร้คนใฝ่
มะรุม=มารุมนี้ อาจมีภัย
เดี๋ยวถูกใคร รวมกลุ่ม มารุมตี

“มะรุม” เป็นต้นไม้หักง่ายยิ่ง
คือความจริงโบราณต้องการชี้
ให้เห็นว่า ปลูกใกล้บ้านไม่ดี
ภัยอาจมี หากกิ่งหล่น ทับคนเอย ฯ
      
                         อริญชย์
                     ๑๒/๖/๒๕๕๒



ปล.เครียด  ๆ น้ำท่วม    มาทานแกงมะรุมกันนะทุกท่าน 

   

[อริญชย์]

เสือสมิงสิงสถิตจิตมนุษย์
   จึงมิหยุดเวรกรรมการห้ำหั่น
   สัตว์น้อยใหญ่ไพรพนาต้องจาบัลย์
   มนุษย์นั้น  น้ำใจแปลก ฆ่าแหลกลาญ  ฯ
            อริญชย์
            ๘/๑๑/๒๕๕๔

 

[ดิษฐา]

เสือสมิงสิงสถิตจิตมนุษย์
   จึงมิหยุดเวรกรรมการห้ำหั่น
   สัตว์น้อยใหญ่ไพรพนาต้องจาบัลย์
   มนุษย์นั้น  น้ำใจแปลก ฆ่าแหลกลาญ  ฯ
            อริญชย์
            ๘/๑๑/๒๕๕๔

 

นี่สมิงฤามนุษย์ รุดวานบอก
ก้าวไม่ออกกลัวเกิน จะเดินหนี
น้ำใจคนสุดซึ้ง ยังพึงมี
ใช่หลบลี้หนีสิ้น ทั่วถิ่นไทย

อารมณ์เดือดเลือดพล่าน คลานตัวสั่น
อย่าห้ำหั่นเข่นฆ่า ขออย่าใกล้
ใจเย็น เย็น ก่อนหนา มา นั่งไว ๆ
นี่น้ำใจ.. ใส่พานตั้ง นั่ง!!~ ขอตัว

 

[อริญชย์]

เสือสมิงสิงสถิตจิตมนุษย์
   จึงมิหยุดเวรกรรมการห้ำหั่น
   สัตว์น้อยใหญ่ไพรพนาต้องจาบัลย์
   มนุษย์นั้น  น้ำใจแปลก ฆ่าแหลกลาญ  ฯ
            อริญชย์
            ๘/๑๑/๒๕๕๔

 

นี่สมิงฤามนุษย์ รุดวานบอก
ก้าวไม่ออกกลัวเกิน จะเดินหนี
น้ำใจคนสุดซึ้ง ยังพึงมี
ใช่หลบลี้หนีสิ้น ทั่วถิ่นไทย

อารมณ์เดือดเลือดพล่าน คลานตัวสั่น
อย่าห้ำหั่นเข่นฆ่า ขออย่าใกล้
ใจเย็น เย็น ก่อนหนา มา นั่งไว ๆ
นี่น้ำใจ.. ใส่พานตั้ง นั่ง!!~ ขอตัว

 

       

ขออภัยจ้า

เพียงอารมณ์  คมกระหวัด  ห่วงสัตว์ป่า
ทุกมนุษย์   ในโลกา   ใช่ว่าชั่ว
มนุษย์ด่าสัตว์มากมาย เหี้ย ควาย วัว
ใช่ทุกตัวสัตว์ชั่วโฉดเหิ้ยมโหดเอย ฯ

                            อริญชย์
                         ๘/๑๑/๒๕๕๘

 

[อริญชย์]

      ๐นกตะกรุม๐
  (เรื่องจริงอิงนิทาน)

๐นกตะกรุมไร้ขนขึ้นบนหัว
ปีกหม่นมัว ท้องมีขนสีขาว
เสียงร้องคล้ายเลื้อยไม้ ปากใหญ่ยาว
สองขาก้าว ย่องตาม นาน้ำคลอง

๐เป็นนกที่สูงโย่ง ดูโก้งเก้ง
เดินโทงเทงกลางทุ่ง ริมคุ้งหนอง
กินหอยปลาน้อยใหญ่ สมใจปอง
ส่งเสียงร้องแหบห้าว แล้วก้าวไป

๐เช้า-ค่ำเดินเที่ยวหาจิกอาหาร
ตามสายธาร ท้องนาแหล่งอาศัย
เป็นนกไม่หวังแย่งดังตำแหน่งใด
ร้องเมื่อไหร่หวานล้ำไม่นำพา

๐ชอบบินสูงเช่นเดียวกับเหยี่ยว-แร้ง
ยามมีแรงลมบนบินวนฟ้า
แล้วโฉบลงริมคลองทุ่งท้องนา
จ้องสายตามุ่งหมาย ปลารายเรียง

๐ปรากฏในนิทานเล่าขานไว้
ว่าศรีธนญชัยจับไปเลี้ยง
จิกกินนกแข่งอื่นที่ยืนเคียง
ชนะเยี่ยงนี้ไซร้ ช่างใจทราม,

๐นกตะกรุมหัวล้านเลาะธารใส
ปากยาวใหญ่เดินมา ใครอย่าห้าม
เสียงแหบห้าว เที่ยวหาสวาปาม
เริ่มครั่นคร้ามอาดูรใกล้สูญพันธุ์

๐ทุกวันนี้กลุ้มใจอยู่ไม่น้อย
เห็นปลาหอยเปื้อนสีเคมีบั่น
ปักษาแห่งลำธารสะท้านพลัน
กลิ่นเหม็นนั่น!น้ำเน่า น่าเศร้าเอย ฯ

                          อริญชย์
              แก้ไขใหม่ ๑๖/๑๑/๒๕๕๔



นกตะกรุม (อังกฤษ: Lessor adjutant stork) มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Leptoptilos javanicus เป็นนกน้ำขนาดใหญ่ในวงศ์นกกระสา (Ciconiidae) มีถิ่นที่อยู่อาศัยในทวีปเอเชียทางตอนใต้ ตั้งแต่อินเดีย เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ไปจนถึงจีนตอนใต้ และเกาะชวา

นกตะกรุมมีความสูง 110-120 เซนติเมตร ความกว้างของปีกทั้งสองข้าง 210 เซนติเมตร ขนที่ปีกและลำตัวด้านหลังเป็นสีดำ แต่ด้านใต้ท้องและหางมีขนสีขาว ส่วนหัวและลำคอไม่มีขนขึ้น ปากยาวและหนา

http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%99%E0%B8%81%E0%B8%95%E0%B8%B0%E0%B8%81%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B8%A1



 

[อริญชย์]

      ๐นกอ้ายงั่วหัวงู๐

๐นกอ้ายงั่วชูคอว่ายต่อเนื่อง
จับปลาเขื่อง-ย่อมมาเป็นอาหาร
ในสระแก้ว เขื่อนพระปรงน้ำทรงนาน
จนชาวบ้านขานชื่อยก เป็น “นกงู”

๐เป็นนกน้ำคอยาวขนเทาหม่น
ยามหน้าฝน มักว่ายเรียงลอยเคียงคู่
ใช้คอยาวมุดหา จับปลา ปู
มีศัตรู คือ อีกา คน น่ากลัว

๐นกอ้ายงั่วพบได้ มิง่ายนัก
ใช่ว่าจักบินไป ตามไพรทั่ว
“วัฒนานคร” มีอยู่ พอดูตัว
ท่องเที่ยวทัวร์ มาที่ “ปางสีดา”

๐นกหายาก เมืองไทย พันธุ์ใกล้สูญ
เศร้าอาดูร หมองหม่น หวั่นคนล่า
วอนท่านนักก่อเหตุ โปรดเมตตา
ช่วยรักษา นกสวย ไว้ด้วยเอย !ฯ
   
                  อริญชย์
                ๘/๖/๒๕๕๒


http://www.yourhealthyguide.com/travel/tn-srakaew.html

 




   

[อริญชย์]

   ๐นกโพระดก๐

๐โพระดกขนงามเขียววามวับ
บินลงจับยอดไม้ตัวไม่เห็น
ส่งเสียงร้องรำพันเช้ายันเย็น
ห๊กโป๊ก!เด่นก้องไกลไพรพนา

๐บางครั้งร้องเริงร่าแข่งกาเหว่า
สำเนียงเหงาแว่วหวานกล่อมบ้านป่า
อาศัยโพลงต้นไม้สบายอุรา
คอยยื่นอาหารให้ลูกได้กิน

๐เจ้านกน้อยแห่งป่างามน่ารัก
คนเห็นมักชื่นชมอยู่ไม่รู้สิ้น
เปรียบหญิงงามโสภาเป็นอาจิณ
เพียงได้ยินกิตติศัพท์ประทับใจ

๐นกเอ๋ยนกโพระดก “หกโป๊ก”เสียง
เจ้าเป็นเพียงสกุณาในป่าใหญ่
ยังสามารถฝากชื่อไว้ลือไกล
และเจ้าไม่เคยพาลเผาบ้านตน

๐เป็นนกน้อยเจ้ายังมีสิ่งดีบ้าง
เขียวพราวร่างบินไปตามไพรสณฑ์
ความงามเจ้ามีคุณค่าให้น่ายล
ระวังคนตามล่ายิงไปปิ้งเอย!ฯ
                           
                     อริญชย์
                 ๑๗/๖/๒๕๕๒         
<iframe title="YouTube video player" class="youtube-player" type="text/html" width="480" height="390"src="

<a href="http://www.youtube.com/v/CbSITwTGPn8&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/CbSITwTGPn8&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

" frameborder="0"></iframe>

 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

วิหงค์หลงวนวัน
รังสิมันต์พลันสาดแสง
ลมพัดสะบัดแรง
กระจ่างแจ้งแห่งตะวัน

นทีที่หลั่งไหล
คล้ายดวงใจให้เฝ้าฝัน
คงมีแสงแห่งจันทร์
ทอนิรันดร์เหมือนวันวาน

ภูผาเมื่อคราก่อน
ไม้ขจรย้อนสืบสาน
บุปผาคงเบ่งบาน
เป็นตำนานกาลต่อไป

พระอาทิตย์อัสดง

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ภูผานภาหมอก
พรรณไม้ดอกออกสดใส
เบ่งบานถึงลานไพร
เช้าผลิใบให้งอกงาม

ตะวันประชันแสง
ไม้ทแยงแข่งอร่าม
ลมพัดสบัดตาม
อยู่ในท่ามกลางพนา

หมู่มวลนีรจร
ว่ายวนซ่อนอ้อนวหา
ดำผุดฉุดเพลา
เหล่านกการ่าเริงยล

พระอาทิตย์อัสดง